Scenariusz apelu z okazji rocznicy nadania szkole imienia Janusza Korczaka

Scenariusz apelu z okazji rocznicy nadania imienia Janusza Korczaka Specjalnemu Ośrodkowi Szkolno – Wychowawczemu.

Cele:
przedstawienie życia i twórczości Janusza Korczaka,
propagowanie myśli pedagogicznej wielkiego przyjaciela dzieci,
rozwijanie wrażliwości i wyobraźni dzieci i młodzieży,
prezentacja umiejętności recytatorskich i organizacyjnych uczniów Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego w Sokółce,
uczczenie rocznicy nadania imienia i sztandaru naszej placówce.

Przebieg apelu:

Część artystyczna składa się z montażu słowno – muzyczno - filmowego. Wykorzystano następujące utwory poetyckie:
wiersz napisany przez dziewczynkę z kl IV,
„Ojciec oszukanych” M. Buczkówna
„ Janusz Korczak – człowiek symbol” A. M
„ Perforacja” E. Stachura,
„Róże Doktora Korczaka” J. L isiecki
„ O Januszu Korczaku” S. Ney
piosenki M. Grechuty: Tyle było dni, Ocalić od zapomnienia.
fragmenty filmu: „Janusz Korczak”

1.Wiersz napisany przez dziewczynkę z kl IV

Książeczki różne pisał,
i o Maciusiu też!
A Janusz miał na imię
O kogo chodzi? Wiesz!

Czy wiesz, że on dla dzieci
zawsze robił wszystko?
Pedagog. Pisarz. Lekarz.
Znasz chyba jego nazwisko!

Tak! To Janusz Korczak,
Patronem naszej szkoły!
Jesteśmy z niego dumni,
jesteśmy także wdzięczni
i hołd z serca składamy,
Ku jego – pamięci.!

Konferansjer:
Szanowni Państwo, Drodzy Nauczyciele i Wychowawcy, Drodzy uczniowie!
W historii naszego ośrodka było wiele uroczystości i podniosłych chwil, które zapisały się w pamięci nie tylko uczniów, ale i nauczycieli oraz rodziców. Jedna z nich to przyjęcie imienia Janusza Korczaka. To zobowiązuje do ciągłego poznawania jego życia i spuścizny. My dzieci rozumiemy i czujemy, że Janusz Korczak po prostu nas kochał, rozumiał, że „mamy prawo błądzić i radośnie dążyć do prawdy”. Mówił, że „uporządkowanie świata trzeba rozpocząć od porządkowania spraw dzieci, mówił, że „dziecko nie dopiero będzie, ale już jest człowiekiem, nie ma dzieci, są ludzie”. Więc jak go nie kochać? Dzisiejszy apel poświęcamy pamięci tego wielkiego człowieka, patrona naszego ośrodka – Janusz Korczaka.
Recytacja :
Kochał dzieci
Zamieszkał w ich świecie -
Wydziedziczonych z miłości.
Żebrzące na ulicy,
Głodne sprzed wystaw piekarni,
Z suteren gruźliczych.
Mył , ubierał i karmił,
Uczył trudnego uśmiechu.
I jak spać w pościeli,
Jak patrzeć w oczy,
Jak chlebem się dzielić.
Uczył A i B z elementarza praw człowieka;
Ojciec, nauczyciel , lekarz.

Projekcja fragmentu filmu pt.: „ Janusz Korczak”

Wiersz: „ Janusz Korczak – człowiek symbol” A. M

Jak wyrazić twoje imię
lekarzu, pisarzu, wychowawco sierot?
Każde jest za małe:
„Gigant XX wieku?”
Człowiek – symbol””?”
Bohater – męczennik – przyjaciel sierot?”
Najlepszy ojciec sierot?”
Najwierniejszy opiekun”?
Który nie opuścił swoich podopiecznych
do śmierci
i to do śmierci gazowej
w obozie zagłady.
Postać bez precedensu
W literaturze świata -
Polak, najwspanialszy Syn Ojczyzny.

Piosenka: M. Grechuta Ocalić od zapomnienia

Konferansjer:
My młodzi mamy nieraz wiele zmartwień dlatego, że nie znamy prawd życiowych. Czasem dorośli coś wytłumaczą spokojnie, a często się gniewają. Aby nie błądzić wybraliśmy "Prawidła życia" Janusza Korczaka, które są naszym drogowskazem. Mamy je zawsze w naszej pamięci, ponieważ wiele z nich widnieje na gazetkach w naszym ośrodku. Dziś pragniemy je przypomnieć

" Ukochani, drodzy! Smutno Wam. Bądźcie cierpliwi. Nie to szczęście przynosi, co łatwo przychodzi. Nie każdy równą i bezpieczną drogą dąży do swojego celu."

"Obowiązkiem człowieka jest w swym zachowaniu się przestrzegać godności człowieka, nie tylko ze względu na samego siebie, ale także, ponieważ jest odpowiedzialny za drugich. Człowiek, który się poniża degraduje nie tylko samego siebie, lecz całą ludzkość."

Oto fragment filmu ilustrującego przedstawione prawidła życiowe Janusza Korczaka.

Projekcja fragmentu filmu pt „Janusz Korczak”

Recytacja wiersza E. Stachury " Perforacja"
Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
słusznym i zbawiennym jest
śmiać się głośno
deszcz ustaje
sady kwitną
i tego trzymać się trzeba.

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
słusznym i zbawiennym jest
iść i padać
z – padłych – powstawać
przeszła wojna
wstaje trawa
i tego trzymać się trzeba.

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
słusznym i zbawiennym jest
śledzić gwiazdy
grać na skrzypcach
astronomia
i muzyka
i tego trzymać się trzeba.

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
słusznym i zbawiennym jest
być uważnym
pełnym pasji
dobra wasza gwiżdżą ptaki
i tego trzymać się trzeba.

Zaprawdę godnym i sprawiedliwym
słusznym i zbawiennym jest
żeby człowiek
w onym życiu
sprawiedliwym
być i godnym
żeby człowiek
człowiekiem i tego trzymać się trzeba.

Piosenka M. Grechuty " Tyle było dni"

Piosenka "Róże Doktora Korczaka" J. Lisiecki

Podlewał kwiaty tego dnia, który się w noc zamienił.
Podlewał kwiaty, w oknie stał ...
Czy jeszcze wtedy wierzył?
Czy wierzył, że spod jego rąk
Rozkwitnąć zdąży kwiat?
Czy jeszcze chciał pilnować róż,
gdy w gruzach leżał świat?
Chciał dobrem zło zwyciężyć?
Czerwonych płatków spadły łzy
gdy jego już nie było
Bo wybrał śmierć. Choć, kto wie,
bo może wybrał miłość.

Wiersz „O Januszu Korczaku” S. Ney

Ukochał dzieci, które świat dorosłych
obdarzył chłodem, głodem i przekleństwem,
co ciężko przeszły swą króciutką drogę
od urodzenia do śmierci męczeńskiej.

Dzieci zaszczute jak parszywe psiaki,
spuchnięte z głodu, z twarzą pół siną,
ponurzy starzy pięcioletni ludzie,
za takie dzieci Janusz Korczak zginą.

Nie za Ojczyznę, za Boga, za honor,
ani za matkę, za ojca, za brata,
ale za biedne, zawszone bachory,
za najnędzniejsze ze wszystkich stworzeń świata.
Oddał im chleb swój i mądrość i serce,
żył z nimi w hańbie i w głodzie i w brudzie,
i zginą, kiedy mordowano dzieci,
co nie zdążyły być podłe jak ludzie.

Koniec.