Kiedy z dzieckiem pójść do logopedy?

otwiera drzwi , które wcześniej były przed dzieckiem zamknięte”
Barry J. Wadsworh

RODZICU KIEDY Z DZIECKIEM DO LOGOPEDY ?

1. Skończyło 12 miesięcy, a nie wypowiada żadnych, najprostszych słów typu : mama, tata, baba, bobo itd.
2. Skończyło 24 miesiące, a nie łączy dwóch elementów razem : dada (dziadek) fufu (pociąg), bum (auto). Ważnym elementem jest także
tzw. gest wskazywania palcem : początek kształtowania się pola wspólnej uwagi oraz rozumienia intencji komunikacyjnych.
3. Skończyło 3 rok życia , a jego mowa jest bardzo niezrozumiała dla otoczenia. Dziecko w tym wieku powinno poprawnie zbudować zdania pojedyńcze. Nie oznacza to jednak, że wypowiedz jest pozbawiona błędów fleksyjnych i artykulacyjnych. Kształtowanie się sprawności systemowej u trzylatka trwa nadal i często zdarzają się niepoprawne formy wypowiadanych wyrazów.
4. Czwarty rok życia jest czasem doskonalenia zdobytych umiejętności.
W mowie dziecka pojawiają się głoski dziąsłowe. Powinno ono poprawnie wypowiadać sz-rz-cz-dż. W tym wieku nie musi jeszcze realizować poprawnie głoski –r- która zgodnie z opisem rozwoju mowy pojawia się jako ostatnia.
5. Piąty i szósty rok życia to czas ostatecznego kształtowania się systemu językowego. Jeżeli jednak dziecko realizuje wszystkie głoski poprawnie
a nie realizuje –r- to jest to właściwy moment na pojawienie się tego dźwięku.

RODZICU PAMIĘTAJ , ŻE DZIECKO MUSI POPRAWNIE WYPOWIADAĆ WSZYSTKIE DZWIĘKI JĘZYKA OJCZYSTEGO PRZED ROZPOCZĘCIEM NAUKI W SZKOLE, ABY UNIKNĄĆ – SPOWODOWANYCH BŁĘDNĄ WYMOWĄ – TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU.
Wybitny polski logopeda – prof. Leon Kaczmarek przedstawił XII przykazań logopedycznych , w których zawarł praktyczne rady dla osób sprawujących opiekę nad dzieckiem

I . Narządy mowy dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne i chemiczne, zarówno sprzyjające jak i szkodliwe.
II. Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, trzeba zaniechać sztucznego spieszczania i używania tzw języka dziecięcego.
III. Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia. Z początku jest to uśmiech , ruch rączki , przegięcie ciała. Szybko jednak nastąpią reakcje głosowe. Gdy ich brak , trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może być on osłabiony.
IV. Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia.
V. Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy , powinno się bezwzględnie pójść do lekarza specjalisty.
VI. Dziecko leworęczne należy otoczyć specjalną opieką. Nie wolno zmuszać go do posługiwania się prawą ręką , gdyż może wystąpić zaburzenie mowy.
VII. Kiedy dziecko zaczyna coraz więcej mówić , nie wolno go ignorować poprzez obojętność .
VIII. Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy , trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy , jaki dziecko wkłada w mowę.
IX. Należy pilnie obserwować czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą.
X. Od momentu zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami nie wolno bezustannie przeszkadzać mu prze ciągłe poprawianie i zmuszanie do poprawnego powtarzania, gdyż dziecko nabawi się kompleksu niższej wartości straci zaufanie do otoczenia , przestanie mówić.
XI. Dziecko trzyletnie monologuje , ale chce tez rozmawiać z otoczeniem , zadaje mnóstwo pytań i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów , gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się , w umiejętności wyrażania swych myśli i uczuć.
XII. Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu defektów mowy, nie wolno opuszczać rąk. Powstające w Polsce coraz liczniejsze poradnie logopedyczne są w stanie pomóc dziecku, o ile rodzice i wychowawcy będą jak najściślej współpracować.