Scenariusz zakończenia klas ósmych

DIY ( Do It Yourself) na absolwenta Szkoły Podstawowej

Uczeń: Szanowne grono pedagogiczne, pracownicy administracji i obsługi, zaproszeni goście, drodzy rodzice i uczniowie. Witam Was serdecznie na naszym pokazie DIY, dziś projekt pod tytułem: „Zmajstruj sobie absolwenta Jedynki”

Uczeń: Jak dobrze wiecie, żeby przygotować takiego absolwenta trzeba się wykazać naprawdę niezwykłymi umiejętnościami i potrzeba wyjątkowych materiałów. Nie tak łatwo je wszystkie zdobyć, ale dzięki naszej wspaniałej szkole, udaje się to zazwyczaj doskonale. Także nie przedłużamy a zaczynamy!
Na początek potrzebujemy nieopierzonego pierwszaka.
(na scenę wchodzi wystraszony uczeń, rozgląda się niepewnie wokół siebie)

Uczeń: Jak widzicie taki pierwszak jest zupełnie nieukształtowany, brakuje mu odwagi, trochę wyobraźni, umiejętności pisania, czytania i liczenia. (przekręca ucznia, prezentuje go) Teraz pewnie zapytacie skąd wziąć materiały, by udoskonalić tego oto delikwenta? Otóż otrzymacie je od naszych cudownych nauczycieli nauczania wczesnoszkolnego.

NAUCZYCIELE SCHODZĄ I BIORĄ DO RĘKI DOWOLNY PRZEDMIOT ZWIĄZANY Z NAUCZANIEM WCZESNOSZKOLNYM NP. PODRĘCZNIK, KREPA ITP.

Kwiaty dla pań z 1-3 i piosenka
(wchodzi uczeń wystylizowany na czwartoklasistę, może mieć hulajnogę, plecak minecraft itp. Czapeczka z daszkiem)

Uczeń: Taki uczeń jest już całkiem niezłą bazą do obijania go właściwym materiałem. (uczeń się kuli ze strachu) Bez obaw, to tylko taka metafora! Nie mniej jako, że tego obijania będzie sporo, to potrzeba nam więcej uczniów. (wchodzi jeszcze dwóch)
Zatem zaczynamy. Na początek trzeba dodać trochę wiedzy humanistycznej od pań polonistek: oraz pani od historii i wosu. Dzięki temu żaden absolwent Jedynki nigdy nie powie, że:
uczeń 1: Pan Tadeusz napisał Adama Mickiewicza a Jacek Soplica wstąpił do zakonu dobermanów
uczeń 2: Wacław kochał Klarę przez dziurę w płocie.
uczeń 3: W Średniowieczu drogi były tak wąskie, że mogły się minąć najwyżej dwa samochody.

Zapraszam.
Kwiaty dla polonistek i WOS

Uczeń: Z pewnością konstrukcja naszego absolwenta będzie licha jeśli nie przyłożą się do jej udoskonalania matematycy. Wypracowali oni świetną metodę przytwierdzania wiedzy do ucznia za pomocą odpytywania, kartkówek i zadań przy tablicy. Ale przynajmniej dzięki temu nasi uczniowie nigdy nie powiedzą, że:
Uczeń 1: Prostopadłościan ma osiem wierzchołków i dwanaście krawężników.
Uczeń 2: Prostokąt rożni się od kwadratu tym, że raz jest wyższy a raz szerszy.
Uczeń 3: Suma? To taka długa msza w kościele w samo południe.
Zapraszam

Kwiaty i piosenka

Uczeń: Czym byłby absolwent podstawówki bez nauk przyrodniczych: biologii, przyrody i geografii ? Są one potrzebne, by wzmocnić podstawę naszego ucznia, by czasem nie obrósł niepotrzebnie mchem niewiedzy lub nie zamienił się w intelektualną amebę. Nasi nauczyciele dzielnie walczyli, by nikt nie wyszedł ze szkoły z przekonaniem że:
Uczeń 1: Dżdżownica jest spiczasta, bo gdyby była prostokątna to by się bardzo męczyła przy wchodzeniu w ziemię.
Uczeń 2: Układ oddechowy przechodząc prze nos i gardło wpada do żołądka.
uczeń 3: Małpa jest to człowiek, któremu się nie powiodło.

Kwiaty

Uczeń: Chemia i fizyka sprawią natomiast, że nasz absolwent będzie znał zawsze kierunek i siłę, z jaką należy w życiu podążać oraz, że dzięki odpowiednim pierwiastkom wiedzy, nie nastąpi zbyt szybka jej korozja. O to zadbali nasi nauczyciele, za co bardzo dziękujemy, bo inaczej żylibyśmy w przekonaniu, że:
Uczeń: Tłuszcze rozpuszczają się w rondlu a siarka występuje na zapałkach
Uczeń 2: Najmniejszą częścią chemii jest pierwiosnek
Uczeń3: Ciśnienie hydrostatyczne to parcie na wodę za pomocą słupa.

Kwiaty
Uczeń: Nie zapominajmy także, że bez techniki, Informatyki, muzyki i plastyki forma naszego absolwenta byłaby bezkształtną masą pozbawioną słuchu, gustu, nie umiejącą nawlec igły na nitkę. Nasi belfrzy zadbali, aby jego umiejętności nie były następujące:
Uczeń 1: Na czwartym planie widzimy Dedala lecącego. Widzimy także Dedala, który leci i lecą mu pióra.
Uczeń 2: Chopin, największy Polski kompozytor, pisał wyłącznie na fortepianie.
Uczeń 3: Przez uderzenia pędzlem malarz uzyskuje smutek na twarzy modelki.

Kwiaty
Uczeń: Dodamy jeszcze trochę wiedzy z EDB co, by się nasz absolwent umiał poskładać po upadku z krzesła, na którym lubi się bujać, doradztwo zawodowe, żeby wiedział kim zostać w przyszłości, Wdż, żeby nie pomylił toalety damskiej z męską oraz religię, która bardzo pomagała przede wszystkim na egzaminie, gdy prawie chórem uczniowie wzdychali nad arkuszami i powtarzali: O mój Boże co to jest?!

Kwiaty i piosenka
Uczeń: Nasi uczniowie już coraz bardziej przypominają absolwentów, ale jeszcze brakuje kilku udoskonaleń. Po pierwsze językowych. Bo co prawda Polacy nie gęsi, swój język mają, to jednak warto co nieco po angielsku i niemiecku powiedzieć.

Kwiaty

Uczeń: Bez wychowania fizycznego natomiast absolwent pozbawiony byłby tak ważnej umiejętności uczniowskiej jaką jest dobieganie z prędkością światła do drzwi stołówki, slalom na korytarzu wśród porozrzucanych plecaków, czy skok przez ławki w zielonej klasie. Nie wspominając o wyjątkowo lubianej dyscyplinie sportowej jaką jest wykopywanie piłki poza płot, ewentualnie „przypadkowym” trafianiu nią w dyżurujących nauczycieli. Za to serdecznie dziękujemy naszym wuefistom

Zapraszam
Kwiaty

Uczeń I oto mamy absolwenta! (FANFARY) (wchodzi uczeń na galowo, wyprostowany z tarczą szkoły i czapką absolwenta) Proszę spojrzeć: piękny, atletyczny, mądry, posiada szerokie horyzonty.

Uczeń: na zakończenie naszego programu pragniemy zaznaczyć, że wszyscy pracownicy szkoły mieli swój udział w tym projekcie. Pani z biblioteki, Panie z kuchni, Pan woźny, nauczyciele świetlicy, pani psycholog, pedagog oraz panie z administracji i obsługi.

Pozostałe kwiaty

Uczeń: Ale widzicie, że jeszcze tu czegoś brakuje! Wisienki na torcie (pokazuje czapkę absolwenta) Zapraszam na scenę naszą kochaną Panią Dyrektor, która ukoronuje naszego ucznia i zakończy proces kształtowania. ( po założeniu czapki absolwenta)

Pani dyrektor proszę teraz o chwilę, ponieważ chcemy Pani podziękować krótkim słowem poetyckim:

JEDYNKA
(Do Pani Dyrektor)

Jedynko! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, już tęsknię po Tobie.

Pani Dyrektor, co o naszą dbasz Jedynkę
I w swoim czuwasz gabinecie! Ty, co społeczność
Uczniowską ochraniasz z jego wiernym ludem!
I nas nieraz przed sprawdzianami ochroniłaś cudem
(na przykład po feriach mieliśmy od razu zaliczać
Lecz dzięki Tobie udało się później wszystko napisać)
Wspominaj nas czasem, prosimy, a my na Jedynki łono
Będziemy przenosić często naszą duszę utęsknioną
Do tych klas kolorowych , toalet na przerwach przepełnionych
Do tych korytarzy szalenie głośnych i niezbyt rozciągnionych;
Do tej stołówki pachnącej jedzeniem najpyszniejszym
Do boiska i zielonej klasy i co najważniejsze
Do tych ludzi z którymi się całe osiem lat przeżyło
Choć się cieszymy, że idzie nowe, to nam żal, że się skończyło.

Kwiaty, wręczenie ramki.

Uczeń: A teraz żeby udowodnić ze taki absolwent posiada naprawdę wiele umiejętności zapraszamy na wyjątkowy występ, który pokaże jak wysportowani, elokwentni, uzdolnieni artystycznie, znający wiele języków, są nasi uczniowie. Zapraszamy

https://www.youtube.com/watch?v=FNEY8DXz7jM

Przewodnicząca:
Dziękujemy Państwu, życzymy wszystkiego dobrego, udanych wakacji i powodzenia w szkołach średnich.