Pajęczaki-stawonogi, które mają cztery pary odnóży. Scenariusz lekcji

Cele szczegółowe:
Uczeń potrafi:
-scharakteryzować środowisko oraz tryb życia pajęczaków,
-wymienić elementy budowy zewnętrznej,
- wymienić przedstawicieli pajęczaków,
- powiedzieć jakie jest znaczenie pajęczaków w przyrodzie i dla człowieka
Metody pracy:
Pogadanka, praca z podręcznikiem(e-bookiem), praca z okazami pajęczaków zatopionymi w żywicy.
Formy pracy:
Indywidualna, grupowa, zbiorowa
Środki dydaktyczne:
Podręcznik, zeszyt, różne okazy pajęczaków w żywicy, lupa.

Przebieg lekcji:

Faza wstępna.
1.Czynności organizacyjne.
2. Przypominamy wiadomości o stawonogach. Uczniowie wymieniają ile odnóży, czółek i na ile segmentów podzielone jest ciało skorupiaków i owadów.
3. Następnie wprowadzamy ich w świat pajęczaków. Omawiamy budowę zewnętrzną. Sposób odżywiania się, a także znaczenie dla ludzi i przyrody.
Faza realizacyjna
1. Uczniowie dobierają się w pary.
2. Następnie oglądają zgromadzone okazy pajęczaków w żywicy. Zwracamy im szczególną uwagę na to, by policzyli liczbę odnóży krocznych. Następnie zwracamy im uwagę na to, że pajęczaki nie mają czułków, ale mają odnóża gębowe (coś co wcześniej nie występowało u stawonogów).

3. Faza podsumowująca:
1.Uczniowie rysują pająka i podpisują elementy budowy. Jako ciekawostkę możemy wyświetlić pająka z gatunku Bagheera kiplingi i opowiedzieć o nim, że jest zwierzęciem roślinożernym, co jest ewenementem wśród pająków. Druga ciekawostka dotyczy pająka- spachacza zielonawego Micrommata virescens, który nie buduje pajęczyn, ale aktywnie poluje.