Scenariusz zajęć przygotowujących uczniów na przyjęcie nowego ucznia cudzoziemskiego

Scenariusz zajęć przygotowujących uczniów
na przyjęcie nowego ucznia cudzoziemskiego

Wiek: edukacja wczesnoszkolna (7-9 lat)
Czas zajęć: 60 min.
Cele:
1) Przygotowanie klasy na przyjęcie nowego ucznia cudzoziemskiego.
2) Budowanie poczucia przynależności do grupy.
3) Rozwijanie współpracy w grupie.
4) Rozwijanie umiejętności okazywania i nazywania emocji.
5) Rozwijanie u uczniów poczucia empatii i zrozumienia.

Metody:
• Podające
• Problemowe
• Eksponujące

Formy: grupowa jednolita i zbiorowa jednolita

Środki dydaktyczne: komputer z dostępem do internetu, ekran, rzutnik, koperty, kartki papieru z wypisanymi emocjami, książki lub wydrukowane fragmenty, duży arkusz papieru, marker, klej, kółka - emotki (ilość uczniów w klasie +2)

Przebieg zajęć:
1. Zabawa na powitanie “Witam wszystkich, którzy...”
Uczniowie siedzą w kręgu na krzesłach lub dywanie. Nauczyciel objaśnia uczniom, że przywita się z nimi kilka razy. Za każdym razem będzie wymieniał jakąś cechę charakterystyczną lub emocję. Dzieci, które utożsamiają się z danym określeniem, odpowiedzą nauczycielowi machaniem ręki.
Przykłady:
“Witam wszystkich, którzy mają dziś dobry humor”
“Witam wszystkich, którzy lubią podróżować”
“Witam wszystkich, którzy lubią ciepłe kakao”
“Witam wszystkich, którzy lubią owoce” itp.

2. Nauczyciel proponuje kolejną zabawę. Śpiewa uczniom lub włącza nagranie zabawy ze śpiewem “Head Shoulders Knees and Toes”. Proponuje, aby uczniowie wykonywali to, co usłyszą w piosence.
a) Jeżeli uczniowie znają słowa piosenki, będą pokazywać gesty prawidłowo. Nauczyciel wykorzystuje tę sytuację do przeprowadzenia rozmowy na temat korzyści płynących ze znajomości języka obcego.
b) Jeżeli uczniowie nie znają słów piosenki i nie będą wiedzieli co trzeba zrobić, nauczyciel włącza film i pokazuje go uczniom. Ta sytuacja będzie również punktem wyjścia do rozmowy na temat korzyści płynących ze znajomości języka obcego.
Link do filmu: https://www.youtube.com/watch?v=ZanHgPprl-0
3. Uczniowie siadają na dywanie. Nauczyciel kontynuuje rozmowę na temat komunikacji w języku obcym. Zadaje dzieciom pytania i kieruje rozmową.
“Czy zdarzyła wam się sytuacja, że nie mogliście się z kimś porozumieć? Np. Byliście z rodzicami za granicą albo podszedł do was obcokrajowiec i o coś zapytał?”
Dzieci podają swoje odpowiedzi. Nauczyciel pyta jakie emocje temu towarzyszyły np. “Czy czuliście się wtedy dobrze, pewnie, bezpiecznie?”.
Nauczyciel dalej kieruje rozmową i pyta uczniów “W jaki sposób, nie znając języka, możemy się z kimś porozumieć?” (gesty, mimika).
4. Nauczyciel proponuje kolejną zabawę “Kalambury”.
Dzieci zostają podzielone na grupy 4-5 osobowe (np. losowanie karteczek, odliczanie itp.). Każda grupa otrzymuje kopertę, w której znajduje się kartka z nazwą emocji. Zadaniem grupy jest niewerbalne przedstawienie każdej z nich za pomocą scenki, w której bohater będzie odczuwał daną emocję. Pozostałe grupy odgadują.
Nauczyciel wyjaśnia uczniom cel ćwiczenia, że dzięki umiejętności odczytywania i nazywania emocji możemy lepiej rozumieć innych i pomagać tym, którzy tego potrzebują.

radość, strach, smutek, złość, zdziwienie, zawstydzenie

5. Nauczyciel nawiązując do wcześniejszych zabaw i ćwiczeń, informuje dzieci, że wkrótce do klasy dołączy nowy uczeń z innego kraju. Podaje informacje na temat nowego ucznia (chłopiec/dziewczynka, narodowość, ewentualnie inne dostępne informacje). Nauczyciel inicjuje dyskusję na temat łatwych i trudnych sytuacji dla cudzoziemca pojawiającego się w nowym środowisku:
• Nowe miejsce zamieszkania, nowy dom.
• Pozostawienie kolegów i koleżanek oraz krewnych.
• Nowa szkoła.
• Brak kolegów i koleżanek.
• Słaba znajomość języka (lub jej brak). Itp.

6. Nauczyciel czyta uczniom fragmenty książki Justyny Zbroi “Matylda wyjeżdża” (klasa 1 i 2) lub Barbary Gawryluk “Moje Bullerbyn” (klasa 3). Książki opisują historie dziewczynek, które przeprowadziły się do innego kraju. Nauczyciel nie przedstawia uczniom zakończenia tych historii, lecz aktywuje dzieci do przedstawiania własnych pomysłów zakończeń. Następnie konfrontuje to z książką. Nauczyciel podkreśla ważną rolę pozytywnego i wspierającego otoczenia w adaptacji do nowego środowiska. Zachęca dzieci do podawania pomysłów w jaki sposób można wesprzeć nowego kolegę (pomagać w zadaniach, mówić prostym językiem, zachęcać do zabawy w trakcie przerw). Wszystkie propozycje zapisuje na dużym arkuszu papieru.

Fragmenty i opisy znajdują się na stronie internetowej pod linkiem:
https://biblioteczka-apteczka.pl/2018/11/04/emigracja-oczami-dziecka/

7. Nauczyciel dziękuje uczniom za aktywny udział w zajęciach, zadeklarowanie chęci pomocy nowemu koledze/koleżance i przyznaje każdemu dziecku przygotowaną emotkę (wycięte kółko z uśmiechniętą buźką). Z drugiej strony arkusza z propozycjami pomocy przygotowany jest napis “Nasza klasa jest super!”. Każdy uczeń nakleja pod nim swoją emotkę. Nauczyciel dokleja emotkę własną oraz w imieniu nowego ucznia. Na koniec akcentuje, że teraz klasa jest w komplecie. Arkusz zostaje zawieszony w widocznym miejscu w sali i będzie punktem odniesienia do kolejnych zajęć.