Praca z dzieckiem z niepełnosprawnością słuchową w szkole – scenariusz zajęć rewalidacyjnych

Praca z dzieckiem z niepełnosprawnością słuchową w szkole – scenariusz zajęć rewalidacyjnych

Proces terapii dzieci z niepełnosprawnością słuchową jest długotrwały i uzależniony od bardzo wielu czynników.
Poniżej prezentuję autorski scenariusz zajęć rewalidacyjnych
z dzieckiem z niepełnosprawnością słuchową. Zajęcia w formie indywidualnej powinny trwać 60 minut. Terapia opiera się na kształceniu zaburzonych funkcji. Podczas zajęć obowiązują zasady: systematyczności, stopniowania trudności, utrwalania, indywidualizacji, aktywnego, świadomego udziału, polisensoryczności, kształtowania prawidłowych postaw emocjonalno-osobowościowych. Stosowanymi metodami są: metoda słuchowa, metoda pokazowa i metoda działań praktycznych. Wszelkie środki i materiały używane podczas zajęć są przystępne dla dziecka — dostosowane do jego wieku, możliwości i zainteresowań; opierają się głównie na formie zabawy.

SCENARIUSZ ZAJĘĆ REWALIDACYJNYCH

Temat: Leśne przygotowania do zimy.

Czas: 60 minut.

Cel ogólny:
- usprawnianie aparatu mowy i toru oddechowego.

Cele operacyjne:
- wzbogacenie słownictwa,
- doskonalenie słuchu fizjologicznego,
- rozwijanie słuchu fonemowego,
- ćwiczenia pamięci słuchowej,
- ćwiczenia koncentracji uwagi,
- ćwiczenia logorytmiczne.

Metody:
- pokazowa,
- słuchowa,
- działań praktycznych.

Formy pracy:
- praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:
- lustro,
- obrazek sytuacyjny przedstawiający zimę w lesie,
- ilustracje zwierząt leśnych (wiewiórka, sowa, niedźwiedź, dzik, sarna, zając),
- tamburyno,
- rurka, szablon paśnika,
- bibuła, nożyczki, klej, kredki,
- pieczątki.

Przebieg:

Wprowadzenie
1. Rozmowa na temat zimy w lesie na podstawie własnych przeżyć oraz obrazka sytuacyjnego — prowadzący pyta: jak wygląda las? Kto mieszka w lesie?

Rozwinięcie:
1. Ćwiczenia artykulacyjne i oddechowe — prowadzący zaprasza dziecko do wspólnego opowiadania:
Wyobraźmy sobie, że jesteśmy w lesie. W lesie jest bardzo świeże powietrze, więc chcemy się nim nacieszyć (wykonanie 5 głębokich wdechów nosem i wydechów ustami). Nagle zauważamy wiewiórkę! Jest bardzo zwinna i skacze po drzewach (nasz język jest wiewiórką — oblizujemy górne i dolne zęby). Wiewiórka przygotowuje się do zimy, robiąc zapasy. Co jedzą wiewiórki? Zbieramy orzechy do dziupli (wysuwanie języka z buzi). Kto jeszcze mieszka w dziupli? Naśladujemy sowę (huu, huu...). Sowa sprząta swoje mieszkanie przed zimą (oblizywanie podniebienia, policzków, warg). A kto przygotowuje się do snu w leśnej jaskini? Niedźwiedź jest bardzo śpiący (ziewamy). Obok jaskini ktoś zjadł wszystkie żołędzie, które spadły z dębu! Ten ktoś jest dziki, jest zły i ma bardzo ostre kły! Kto to? (Naśladujemy dzika: chrum, chrum...). W oddali przebiega stado ślicznych sarenek (kląsanie), a kilka zajęcy kica w krzakach (pokazujemy górne zęby).
2. Zabawa słuchowo-ruchowa „Zajączki” — dziecko wyobraża sobie, że jest zającem, który kica. Naśladuje zająca. W tym samym czasie prowadzący wygrywa na tamburynie dźwięki. Zgodnie ze słyszanym dźwiękiem dziecko porusza się, a gdy instrument cichnie, zatrzymuje się.
3. Dziecko otrzymuje ilustracje zwierząt, które pojawiły się w opowiadaniu. Jego zadaniem jest ułożenie ich w odpowiedniej kolejności — zgodnie z kolejnością występowania w usłyszanym tekście.
4. Prowadzący pyta: w jaki sposób w zimie możemy pomóc zwierzętom mieszkającym w lesie? Dziecko otrzymuje szablon paśnika do pokolorowania. Następnie tnie bibułę na paseczki — siano. Smaruje klejem paśnik i za pomocą rurki przenosi bibułę na paśnik.

Zakończenie:
1. Uczeń wkleja swoje prace do zeszytu. Prowadzący podsumowuje zajęcia. Ocenia zaangażowanie i pracę dziecka (pieczątki). Dziękuje uczniowi za współpracę i zaprasza na następne zajęcia.
2. Zalecenia do domu:
- ćwiczenie języka.