Każdy może być aktorem - propozycja warsztatów teatralnych dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym

Propozycje poniższych zadań warsztatowych są dostosowane do potrzeb nauczycieli oraz wieku i możliwości dzieci. W tym przypadku są to dzieci upośledzone umysłowo w stopniu umiarkowanym. Opisane ćwiczenia dają możliwość integracji grupy, rozwoju psychofizycznego dziecka, umiejętności prezentacji i przełamywania tremy podczas uroczystości i spektakli, jakie można przygotowywać z dziećmi niepełnosprawnymi intelektualnie w stopniu umiarkowanym w szkole. Punktem wyjścia każdego z zadań jest zabawa. A oto przykładowe zadania warsztatowe:

1. Opera

Potrzebujemy białe kartki oraz kredki, flamastry. Na kartkach dzieci rysują koło samodzielnie lub z pomocą nauczyciela., a w nim buzię z jakąś emocją, np. strach, miłość, radość, złość, smutek. Od nauczyciela zależy to , czy emocja (uczucie), które pojawi się na kartce zostanie wybrane przez dzieci czy narzucone przez prowadzącego. Dzieci rysują miny samodzielnie lub z pomocą. Potrzebujemy 2 zestawów min.
Teraz wybieramy 2 pary. W każdej parze jest 1 śpiewak i 1 sufler. Śpiewak stoi na scenie, sufler w pewnej odległości na przeciw swojego śpiewaka z całym wachlarzem min w dłoni. Sufler pokazuje którąś z kartek z miną, a śpiewak ma wyśpiewać emocję, którą widzi na kartce wymyślając swoją melodię.

Zanim zaczniemy tę zabawę w parach, możemy przećwiczyć improwizowane popisy operowe z całą grupą. Karty z minami pokazuje wtedy prowadzący zabawę.

2. Pokazywanie czynności-etiudy.

Najpierw rozmawiamy z dziećmi nt. czynności, które możemy wykonywać w domu, w ogrodzie, na plaży. Wymieniamy z dziećmi jak najwięcej propozycji. Możemy przygotować rysunki-plansze z różnymi czynnościami. Następnie dzieci wybierają jakąś czynność i pantomimicznie próbują przedstawić ją grupie, tak, aby pozostałe dzieci zgadły.
W drugim etapie dziecko losuje jakąś czynność z kart, albo podajemy mu zadanie na ucho. I podobnie, jak wyżej pokazujemy grupie tak, aby odgadła.
Kolejny etap to powtarzanie czynności. Dziecko pokazuje czynność, a reszta je naśladuje.

3. Oswajanie się z tremą

Często dzieci, które znają już tekst i świetnie wypadają na próbach czy podczas pracy indywidualnej, kiedy stoją na scenie zapominają swoich kwestii albo mają tzw. "dziury w pamięci". To ćwiczenie pozwoli na oswajanie się z tekstem i sceną, tak że stanie się on pretekstem do zabawy, a nie tremującym wystąpieniem.
Zabawy z piłką + słowa

Stoimy w kręgu. Dzieci rzucają do siebie piłkę, balon lub piłkę niewidzialną-pantomimiczną. Przy każdym rzucaniu i łapaniu musimy wydać jakiś dźwięk. Potem dźwięki zamieniamy na słowa. Zacznijmy od 2: łap! mam!
W takcie, gdy dodajemy i szukamy z dziećmi kolejnych słów, które możemy zastosować, np. uwaga! trzymaj! rzucam! złapałem! twoja! rety!Do mnie! udało się!

4. Nakrywanie do stołu

Dzieci po kolei przynoszą na stół wymyślone przez siebie przedmioty. Muszą je tak nieść, aby reszta zorientowała się, co to może być: talerz, dzbanek, patelnia, kubek. Ogrywamy stawiane przedmioty na stole, a w momencie stawiania wymieniamy jego nazwę.

5. Dyrygent

Grupa stoi na przeciwko prowadzącego-dyrygenta. Ten ruchami ręki lub pałeczki dyryguje grupą, ta musi powtarzać ciałem ruch i tempo jego ręki. Potem możemy dodać do tego dźwięki, np. przypisując do każdego ruchu inny dźwięk.

Wszystkie powyższe zadania mogą być pretekstem do działań teatralnych. Każda z zabaw odpowiednio zmodyfikowana jest gotowym materiałem do jednej ze scen w przygotowywanym na terenie placówki spektaklu czy programie artystycznym.