Z kreatywnością i słowem przez cztery pory roku

KREATYWNOŚĆ JEST OBECNIE W EDUKACJI TAK WAŻNA
JAK UMIEJĘTNOŚĆ CZYTANIA I PISANIA
I POWINNIŚMY TRAKTOWAĆ JE RÓWNORZĘDNIE
KEN ROBINSON

PROGRAM PRZEZNACZONY DLA UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W STOPNIU UMIARKOWANYM I ZNACZNYM W RAMACH ZAJĘĆ KSZTAŁTUJĄCYCH KREATYWNOŚĆ, ROZWIJAJĄCYCH KOMUNIKOWANIE SIĘ I PRZYSPOSOBIENIA DO PRACY W SZKOLE PRZYSPOSABIAJĄCEJ DO PRACY

OPRACOWAŁA:
JOANNA PASZKOWSKA
NAUCZYCIEL SOSW W WARNINIE

WRZESIEŃ 2022

SPIS TREŚCI

1. WSTĘP ........................................ 3
2. PODSTAWA PRAWNA PROGRAMU ...................................... ............ 4
3. CELE ........................................ 4
4. WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU ........................................ 5
5. METODY, FORMY PRACY, MATERIAŁY DYDAKTYCZNE ....................... 5
6. TREŚCI KSZTAŁCENIA I WYCHOWANIA ........................................ 6
7. ROZKŁAD MATERIAŁU ........................................ 11
8. EWALUACJA PROGRAMU ........................................ 15
I. SPOSOBY OCENIANIA ........................................ 15
II. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW ........................................ 16
III. PRZEWIDYWANE POSTĘPY ........................................ 17
9. REFLEKSJA NAUCZYCIELA NAD WŁASNYM DZIEŁEM ........................ 17
10. BIBLIOGRAFIA ........................................ 18

1. WSTĘP

JEDNYM Z WIELU ZADAŃ SZKOŁY JEST STYMULOWANIE ROZWOJU KOMUNIKOWANIA SIĘ ORAZ TAKICH ZDOLNOŚCI UCZNIÓW, DZIĘKI KTÓRYM KSZTAŁTUJĄ ONI SWOJĄ OSOBOWOŚĆ, ZWIĘKSZAJĄC SZANSĘ POWODZENIA W SZKOLE I ŻYCIU.
UNIWERSALNYM SPOSOBEM WSPOMAGAJĄCYM WSZECHSTRONNY ROZWÓJ UCZNIÓW SĄ ZAJĘCIA KSZTAŁTUJĄCE KREATYWNOŚĆ, ROZWIJAJĄCE KOMUNIKOWANIE SIĘ I PRZYSPOSOBIENIE DO PRACY. PODSTAWĄ WSZELKICH DZIAŁAŃ PODEJMOWANYCH W TRAKCIE TYCH ZAJĘĆ JEST RADOŚĆ ORAZ SPRAWCZOŚĆ, KTÓRĄ DAJE UCZNIOM TWORZENIE, DOTYKANIE, MANIPULOWANIE, OGLĄDANIE, DZIAŁANIE ORAZ WSPÓLNE ROZMOWY PODCZAS PRACY.
EKSPRESJA TWÓRCZA UCZNIÓW JEST SPONTANICZNA I WYNIKA BEZPOŚREDNIO Z ICH PRZEŻYĆ, SPOSTRZEŻEŃ, WYZWALAJĄC WYOBRAŹNIĘ I FANTAZJĘ. POPRZEZ RÓŻNORODNOŚĆ I ATRAKCYJNOŚĆ ZASTOSOWANYCH TECHNIK PLASTYCZNYCH MOŻEMY WPŁYWAĆ NA ROZWÓJ TEGO TYPU ZAINTERESOWAŃ U UCZNIÓW.
ĆWICZENIA PLASTYCZNE MAJĄ TAKŻE ZNACZENIE PRZY ROZWIJANIU DYSPOZYCJI PSYCHICZNYCH UCZNIÓW, TAKICH JAK: SAMODZIELNOŚĆ, WYTRWAŁOŚĆ, UMIEJĘTNOŚĆ PLANOWANIA, DOKONYWANIA WŁAŚCIWYCH WYBORÓW ITP.
DZIAŁALNOŚĆ PLASTYCZNA POZWALA UCZNIOM NA NATURALNY SPOSÓB ODREAGOWANIA ZARÓWNO NEGATYWNYCH JAK I POZYTYWNYCH EMOCJI.
WŁAŚCIWIE ZORGANIZOWANA I POPROWADZONA DZIAŁALNOŚĆ PLASTYCZNA UCZNIÓW PRZYCZYNIA SIĘ DO NIWELOWANIA LĘKÓW I ZAHAMOWAŃ, ROZWIJA PEWNOŚĆ SIEBIE, ODWAGĘ I WIARĘ WE WŁASNE MOŻLIWOŚCI TWÓRCZE, SAMODZIELNE MYŚLENIE I DZIAŁANIE ORAZ ZAINTERESOWANIA UCZNIÓW, CO JEST KONIECZNYM WARUNKIEM ZAISTNIENIA KREATYWNOŚCI.
POPRZEZ DZIAŁALNOŚĆ PLASTYCZNĄ UCZNIOWIE WYRAŻAJĄ SIEBIE, JEST TO NIEZWYKLE WAŻNY I „DROGOCENNY MOMENT” INFORMACJI O NICH SAMYCH, Z KTÓREGO KAŻDY NAUCZYCIEL POWINIEN KORZYSTAĆ JAK
DZIAŁALNOŚĆ PLASTYCZNA, JAKO JEDNA Z FORM AKTYWNOŚCI POZOSTAWIA NA DŁUGO EFEKT DZIAŁANIA W POSTACI OBRAZU, RZEŹBY, CZEGOŚ, CO WIDAĆ, MOŻNA DOTKNĄĆ, POKAZAĆ LUB KOMUŚ PODAROWAĆ. ABY ZAJĘCIA PLASTYCZNE SPEŁNIAŁY SWOJĄ ROLĘ NIEZBĘDNE JEST ZAPEWNIENIE UCZNIOM ATMOSFERY CIEPŁA I ŻYCZLIWEJ APROBATY, CAŁKOWICIE WYKLUCZAJĄCEJ POŚPIECH, ZNIECIERPLIWIENIE, ZŁOŚLIWĄ KRYTYKĘ I SUGESTYWNOŚĆ A ZAPEWNIAJĄCEJ SPOKÓJ I POCZUCIE WOLNOŚCI. BEZ TEGO NIE MOŻE ZAISTNIEĆ PRAWDZIWE POROZUMIENIE MIĘDZY NAUCZYCIELEM A UCZNIAMI.
TWORZĄC UCZNIOWE DOZNAJĄ JEDNOCZEŚNIE RÓŻNYCH WRAŻEŃ WYWOŁANYCH SAMYM TEMATEM, BARWAMI, RÓŻNORODNOŚCIĄ MATERIAŁU, KSZTAŁTÓW I FORM..
POPRZEZ DZIAŁALNOŚĆ PLASTYCZNĄ UCZNIOWIE TWORZĄC DZIEŁA SAMODZIALNIE, ODCZUWAJĄ NAMIASTKĘ SZTUKI W SOBIE, CZUJĄ SIĘ KIMŚ BARDZO WAŻNYM.
W TRAKCIE TYCH ZAJĘĆ NIEODZOWNYM ELEMENTEM JEST POPRAWNA I JAK NAJLEPSZA KOMUNIKACJA MIĘDZY WSZYSTKIMI OSOBAMI, KTÓRA MUSI BYĆ DOSTOSOWANA NA MIARĘ ICH MOŻLIWOŚCI PSYCHOROZWOJOWYCH ORAZ ZDOLNOŚCI POZNAWCZO - EDUKACYJNYCH. ZAJĘCIA TAKIE POZWALAJĄ NA WSZECHSTRONNY ROZWÓJ TYCH UMIEJĘTNOŚCI, NIEUSTANNE ICH ULEPSZANIE ORAZ NAUKĘ NOWYCH SPOSOBÓW KOMUNIKACJI.

2. PODSTAWA PRAWNA PROGRAMU

• USTAWA Z 7 WRZEŚNIA 1991 R. O SYSTEMIE OŚWIATY (TEKST JEDN.: DZ. U. Z 2021 R., POZ. 1915) ART. 22A

• ROZPORZĄDZENIE Z DNIA 14 LUTEGO 2017 W SPRAWIE PODSTAWY PROGRAMOWEJ WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO ORAZ PODSTAWY PROGRAMOWEJ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZKOŁY PODSTAWOWEJ, W TYM DLA UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNA W STOPNIU UMIARKOWANYM LUB ZNACZNYM, KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA BRANŻOWEJ SZKOŁY I STOPNIA, KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZKOŁY SPECJALNEJ PRZYSPOSABIAJĄCEJ DO PRACY ORAZ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZKOŁY POLICEALNEJ (DZ. U. POZ. 356).

3. CELE PROGRAMU

I. CEL GŁÓWNY

 ROZBUDZANIE I ROZWIJANIE WRAŻLIWOŚCI ESTETYCZNEJ UCZNIA ORAZ JEGO INDYWIDUALNYCH ZDOLNOŚCI TWÓRCZYCH.
 POBUDZANIE KREATYWNOŚCI UCZNIÓW, ODKRYWANIE PRZYJEMNOŚCI TWORZENIA, CIESZENIE SIĘ UZYSKANYM EFEKTEM
 KSZTAŁTOWANIE POPRAWNYCH FORM KOMUNIKACJI.
 WZMACNIANIE MOTYWACJI UCZNIÓW DO INICJATYWY ORAZ AKTYWNOŚCI KOMUNIKACYJNEJ.
 UMIEJĘTNOŚĆ WSPÓLPRACY W GRUPIE.
II. CELE SZCZEGÓŁOWE

 ROZWIJANIE ZMYSŁU ESTETYKI I POTRZEBY TWORZENIA.
 ROZWIJANIE KREATYWNOŚCI, ZDOLNOŚCI WYOBRAŻANIA, WYMYŚLANIA I PRODUKOWANIA CZEGOŚ NOWEGO, ORYGINALNEGO.
 ROZWIJANIE MOŻLIWOŚCI INNOWACYJNYCH POPRZEZ WYNAJDYWANIE RÓŻNYCH ROZWIĄZAŃ DOTYCZĄCYCH TEGO SAMEGO TEMATU.
 ZAPOZNANIE Z RÓŻNYMI TECHNIKAMI I OBSERWOWANIE UZYSKANYCH EFEKTÓW.
 ZAPOZNANIE Z KSZTAŁTEM, KOLOREM I BRYŁĄ POPRZEZ TWÓRCZE ĆWICZENIA.
 ROZWIJANIE WYOBRAŹNI POBUDZONEJ POZYTYWNYMI EMOCJAMI.
 KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI WYRAŻANIA SWOICH PRZEŻYĆ I EMOCJI ZA POMOCĄ RÓŻNYCH ŚRODKÓW WYRAZU ARTYSTYCZNEGO.
 INTEGRACJA UCZNIÓW Z INNYMI UCZESTNIKAMI TWÓRCZOŚCI ARTYSTYCZNEJ.
 PODNIESIENIE POZIOMU WARTOŚCI UCZNIÓW POPRZEZ WSPÓLNE TWORZENIE Z OSOBAMI PEŁNOSPRAWNYMI.
 PRZYGOTOWANIE DO AKTYWNEGO UCZESTNICTWA W KULTURZE ORAZ DO KORZYSTANIA Z OFERT INSTYTUCJI KULTURALNYCH.
 PROMOWANIE PRAC I ICH AUTORÓW POPRZEZ UCZESTNICTWO W KONKURSACH PLASTYCZNYCH.
 WZBOGACANIE SŁOWNICTWA.
 ROZUMIENIE ZŁOŻONYCH KOMUNIKATÓW.
 ROZWIJANIE EKSPRESJI SŁOWNEJ.
 KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI TWORZENIA WŁASNYCH ZROZUMIAŁYCH KOMUNIKATÓW.

4. WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU

 PROGRAM PRZEZNACZONY JEST DO REALIZACJI W SZKOLE PRZYSPOSABIAJĄCEJ DO PRACY W RAMACH PRZEDMIOTÓW TJ. ZAJĘCIA KSZTAŁTUJĄCE KREATYWNOŚĆ ORAZ ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMUNIKACJĘ.
 TREŚCI PROGRAMOWE DOSTOSOWANE SĄ DO POTRZEB, ZAINTERESOWAŃ I MOŻLIWOŚCI PSYCHOFIZYCZNYCH UCZNIÓW.
 DZIAŁANIA ZAWARTE W PROGRAMIE REALIZOWANE BĘDĄ W SZKOLE Z WYKORZYSTANIEM BAZY DYDAKTYCZNEJ TJ.: KLASA, ŚRODOWISKO NATURALNE OŚRODKA- PARK, ŚRODOWISKO LOKALNE.
 PROGRAM PRZEZNACZONY JEST DLA NAUCZYCIELI KREATYWNYCH I TWÓRCZYCH, POTRAFIĄCYCH DOSTOSOWAĆ TREŚCI DO POZIOMU UCZNIA, DOKONYWAĆ ZMIAN, WDRAŻAĆ WŁASNE POMYSŁY, DOBIERAĆ TEMATYKĘ BLISKĄ UCZNIOWI.
 OGÓLNA ATMOSFERA WSPIERAJĄCA DZIAŁANIA NA RZECZ REALIZACJI PROGRAMU AUTORSKIEGO WYMAGA ZAINTERESOWANIA ZE STRONY WSPÓŁPRACOWNIKÓW, ZWIERZCHNIKÓW OSÓB CHĘTNYCH DO WSPÓŁPRACY. DUŻY WPŁYW MA RÓWNIEŻ WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI I ŚRODOWISKIEM LOKALNYM.

5. METODY, FORMY PRACY, MATERIAŁY DYDAKTYCZNE
I. METODY

 METODY SŁOWNE: POGADANKA, DYSKUSJA.
 METODY POKAZOWE: PRZEDSTAWIENIE TECHNIKI WYKONANIA.
 ĆWICZENIA PRAKTYCZNE.
 METODY AKTYWIZUJĄCE: POSZUKIWANIE, PRZEŻYCIA, DZIAŁANIE ARTYSTYCZNE, BURZA MÓZGÓW, PYTAM – ODPOWIADAM - PYTAM, WYBRANE PROGRAMY KOMPUTEROWE.
II. FORMY

 PRACA INDYWIDUALNA.
 PRACA ZBIOROWA.
 PRACA GRUPOWA.
 ZAJĘCIA PLENEROWE.
 WYSTAWY ARTYSTYCZNE NA TERENIE OŚRODKA I POZA NIM.

III. MATERIAŁY DYDAKTYCZNE

• ARTYKUŁY PAPIERNICZE:

PAPIER KOLOROWY, BLOKI TECHNICZNE I RYSUNKOWE, PAPIER KOLOROWY, MAŁE KARTONIKI, SERWETKI PAPIEROWE, BIBUŁA, GUMKA, KLEJ, PĘDZLE, WAŁKI, PASTELE SUCHE I OLEJOWE, KREDKI OŁÓWKOWE, PISAKI, GAZETY ITP.

• MATERIAŁY MALARSKIE:

FARBY PLAKATOWE, AKRYLOWE, PĘDZLE, GĄBKI, STEMPLE, ITP.

• MATERIAŁY NATURALNE:
SUSZONE KWIATY, SUSZONE LIŚCIE, SZYSZKI, MECH, KASZTANY, ŻOŁĘDZIE, LIŚCIE, GAŁĄZKI ITP.

• INNE MATERIAŁY:

WATA, SKRAWKI MATERIAŁU, WŁÓCZKI, WSTĄŹKI, PASTA DO ZĘBÓW, NAGRANIA Z ODGŁOSAMI PRZYRODY, NP. DESZCZ, SZUM FAL, GŁOSY PTAKÓW, WIATR I INNE, PROGRAMY KOMPUTEROWE DO KOMUNIKACJI, SPRZĘT AUDIOWIZUALNY (MIKROFON, GŁOŚNIK, KAMERA, APARAT FOTOGRAFICZNY).

6. TREŚCI KSZTAŁCENIA I WYCHOWANIA

NAUCZYCIEL ZNAJĄC MOŻLIWOŚCI POZNAWCZE UCZNIA, ZDOLNOŚCI TWÓRCZE, JEGO SPRAWNOŚĆ MANUALNĄ, UMIEJĘTNOŚĆ OBSERWOWANIA I NAWIĄZANIA KONTAKTU I WSPÓŁPRACY Z NAUCZYCIELEM ORAZ JEGO CHĘĆ DO PRACY, POTRAFI WYBRAĆ TREŚCI PRZEZNACZONE DLA SWOJEJ KLASY. OSOBA PRACUJĄCA Z UCZNIEM NIEPEŁNOSPRAWNYM INTELEKTUALNIE WIE, ŻE DLA KAŻDEGO UCZNIA INDYWIDUALNIE DOBIERA SIĘ ZADANIA I WIADOMOŚCI ZRÓŻNICOWANE POD WZGLĘDEM STOPNIA TRUDNOŚCI. W PRZYPADKU JEDNYCH UCZNIÓW ZAMIERZONE EFEKTY MOŻNA OSIĄGNĄĆ STOSUJĄC SKOMPLIKOWANE TECHNIKI PLASTYCZNE, A W PRZYPADKU INNYCH ŁATWE I JESZCZE DODATKOWO UPRASZCZANE PRZEZ NAUCZYCIELA W TRAKCIE PRACY. PODOBNIE JEST Z PRZEKAZEM PODSTAWOWYCH WIADOMOŚCI O SZTUCE.DLA JEDNYCH UCZNIÓW BĘDZIE TO ZBYT TRUDNE I NIE WYKAŻĄ ZAINTERESOWANIA, ALE BĘDĄ TAKŻE TACY, KTÓRZY ŚWIETNIE OPANUJĄ ELEMENTARNE POJĘCIA PLASTYCZNE.
PROGRAM ZAWIERA TREŚCI BEZ PODZIAŁU NA POSZCZEGÓLNE LATA NAUKI. NAUCZYCIEL DECYDUJE, KTÓRE TREŚCI I W JAKIEJ KOLEJNOŚCI BĘDĄ REALIZOWANE. DOSTOSOWUJE JE DO UMIEJĘTNOŚCI I POTRZEB UCZNIA ORAZ MOŻLIWOŚCI PLACÓWKI.

TREŚCI PROGRAMOWE ZAWARTE ZOSTAŁY W 6 BLOKACH TEMATYCZNYCH:

I. ELEMENTARNE WIADOMOŚCI O PLASTYCE I KONTAKT ZE SZTUKĄ

• ROZRÓŻNIANIE I NAZYWANIE DZIEDZIN SZTUK PLASTYCZNYCH - RZEŹBA,
MALARSTWO, FOTOGRAFIA, GRAFIKA KOMPUTEROWA, ITP.
• W MALARSTWIE ODRÓŻNIANIE: AUTOPORTRET, PORTRET, MARTWA
NATURA, PEJZAŻ.
• W RZEŹBIE NAZYWANIE I ODRÓŻNIANIE MATERIAŁU RZEŹBIARSKIEGO-
KAMIEŃ, DREWNO.
• ZNAJOMOŚĆ I DEFINIOWANIE POJĘĆ MUZEUM, GALERIA, WYSTAWA.
• ARCHITEKTURA WSI I MIASTA - ROZRÓŻNIANIE I WSKAZYWANIE.
• SZTUKA UŻYTKOWA WOKÓŁ NAS-MEBLE, SZKŁO, BIŻUTERIA, STRÓJ ITP.,
• ZWIEDZANIE WYSTAW W GALERIACH, MUZEUM ITP.

II. TECHNIKI PLASTYCZNE

• RYSOWANIE I MALOWANIE

 RYSOWANIE OŁÓWKIEM, PISAKIEM, PALCAMI, PIÓRKIEM, WĘGLEM, PATYKIEM, KREDĄ, WĘGLEM, GĄBKĄ.
 RYSOWANIE I MALOWANIE KREDKAMI OŁÓWKOWYMI, PASTELOWYMI, WOSKOWYMI, AKWARELOWYMI.
 RYSOWANIE NA DUŻYCH I MAŁYCH PŁASZCZYZNACH PAPIEROWYCH, NA SZKLANYCH PŁYTKACH, TKANINIE.
 MALOWANIE FARBAMI AKWARELOWYMI, PLAKATOWYMI.
 POSŁUGIWANIE SIĘ PĘDZLAMI OKRĄGŁYMI, PŁASKIMI, DO AKWARELI, WAŁKAMI MALARSKIMI, MALOWANIE DŁOŃMI I GĄBKAMI, MALOWANIE SPRAYEM.

• DRUK, POWIELANIE

 PALCE I DŁONIE, JAKO STEMPLE.
 DRUKOWANIE STEMPLAMI Z ZIEMNIAKA, KORKA, PLASTELINY, KLOCKA.
 ODBIJANIE WZORÓW TKANINĄ O WYRAŹNEJ FAKTURZE, SIATKĄ, SZNURKIEM, NICIĄ, ZGNIECIONĄ FOLIĄ, PAPIEREM.
 ODBIJANIE FRAGMENTÓW ROŚLINNYCH.

• MODELOWANIE

 MODELOWANIE PROSTYCH FORM Z MAS PRZEKSZTAŁCALNYCH /WAŁKI, KULKI/ I ODCISKANIE WZORÓW.
 PŁASKORZEŹBY Z PLASTELINY, MASY SOLNEJ, MASY PAPIEROWEJ ITP.- FIGURY.
 MODELOWANIE FORM PRZESTRZENNYCH Z MAS NA STELAŻACH Z POJEMNIKÓW PLASTIKOWYCH, ROLEK KARTONOWYCH, KORKÓW, NAKRĘTEK ITP.

• MOZAIKA

 JEDNO I WIELOBARWNE MOZAIKI Z PAPIERU I FOLII SAMOPRZYLEPNEJ.
 MOZAIKI NA PODŁOŻU Z MASY SOLNEJ I GIPSU /KORALIKI, GUZIKI, MUSZELKI, SZKIEŁKA.
 MOZAIKI Z TKANINY.

• WYDZIERANKA I WYCINANKA

 JEDNOBARWNA Z PAPIERU KOLOROWEGO, SZAREGO PAPIERU PAKOWEGO I MALOWANEGO TUSZEM LUB FARBĄ.
 WYDZIERANKA I WYCINANKA Z OZDOBNYCH PAPIERÓW PAKOWYCH, Z KOLOROWYCH GAZET, PAPIERU KOLOROWEGO.
 WYCINANIE I WYDZIERANIE GOTOWYCH ELEMENTÓW Z KOLOROWYCH PISM I KATALOGÓW.
 KOMPONOWANIE CAŁOŚCI Z WYCIĘTYCH ELEMENTÓW.
 WYDZIERANKA I WYCINANKA Z BIBUŁY, KREPINY, OZDOBNYCH KARTONÓW, FOLII SAMOPRZYLEPNEJ.

• TECHNIKI MIESZANE

 WYDRAPYWANKI W PODŁOŻU WOSKOWYM I Z FARBY KLEJOWEJ.
 BATIKI MALOWANE KLEJEM I WOSKIEM.
 FROTAŻ.
 KOLAŻ.

• ELEMENTY PAPIEROPLASTYKI

 ZAGINANIE, WYGINANIE, SKRĘCANIE I ZAWIJANIE PAPIERU.
 ŁĄCZENIE PAPIERU PRZY UŻYCIU KLEJU, ZSZYWACZA BIUROWEGO, SPINACZY, SZYCIE IGŁĄ I NITKĄ.
 PROSTE RZEŹBY Z PAPIERU NA BAZIE WALCA, STOŻKA
 ZABAWKI MOBILNE.
 MASKI OKOLICZNOŚCIOWE I LAMPIONY.
 OZDOBNE OPAKOWANIA NA PREZENTY.

III. ŚRODKI WYRAZU W TWÓRCZOŚCI PLASTYCZNEJ

• O BARWIE

 ODRÓŻNIANIE, NAZYWANIE I WSKAZYWANIE BARW.
 BARWA, JAKO SYMBOL DANEJ RZECZY CZY ZJAWISKA.
 BARWY JASNE I CIEMNE.
 ROZJAŚNIANIE I PRZYCIEMNIANIE BARW.
 BARWY ZIMNEJ I CIEPŁEJ PORY ROKU.
 MIESZANIE BARW.
 BARWA ODDAJĄCA NASTRÓJ.

• LINIA W PLASTYCE

 LINIE POZOSTAWIONE PRZEZ RÓŻNE NARZĘDZIA - PATYK, OŁÓWEK, PIÓRKO, GĄBKA, PĘDZEL, ŚWIECA ITP.
 LINIE O RÓŻNYM KSZTAŁCIE – FALISTE, ŁAMANE, KRĘTE, PROSTE, GRUBE, CIENKIE.
 KONTUR WEWNĘTRZNY I ZEWNĘTRZNY.
 KONTUROWANIE PRZEDMIOTÓW PŁASKICH I WYPUKŁYCH.
 RYSOWANIE LINIĄ W RÓŻNORAKIM PODŁOŻU.

• PLAMA W PLASTYCE

 ZAPEŁNIANIE KONTURÓW PLAMAMI.
 KONTUROWANIE PLAM I ŁĄCZENIE TECHNIK.
 PLAMY MALOWANE KREDKAMI, TUSZEM, FARBAMI.

• FAKTURA PODKŁADU
 POKRYWANIE POWIERZCHNI KARTKI MASĄ SOLNĄ I PAPIEROWĄ.
 OKLEJANIE POWIERZCHNI KREPINĄ LUB MIĘTYM PAPIEREM.
 WYSYPYWANIE POWIERZCHNI PAPIERU MATERIAŁAMI SYPKIMI - RYŻ, KASZA.

IV. ROZWIJANIE WYOBRAŹNI

• UZUPEŁNIANIE CAŁOŚCI

 UZUPEŁNIANIE BRAKUJĄCYCH ELEMENTÓW W RYSUNKU KONTUROWYM.
 DORYSOWYWANIE BRAKUJĄCYCH CZĘŚCI DO FRAGMENTU ILUSTRACJI, FOTOGRAFII I ODBITKI.
 UZUPEŁNIANIE POLA WEWNĄTRZ I NA ZEWNĄTRZ KONTURÓW.
 SYMETRYCZNE UZUPEŁNIANIE /WG OSI/ DRUGIEJ POŁOWY RYSUNKU.
 KOŃCZENIE SZLACZKÓW RYSOWANYCH, MALOWANYCH, STEMPLOWANYCH, UKŁADANYCH.
 DORYSOWYWANIE DO KLEKSÓW DOWOLNYCH ELEMENTÓW WYBRANĄ TECHNIKĄ.

• KOLOR Z WYOBRAŹNI

 TWORZENIE GRUPY KOLORÓW CHARAKTERYZUJĄCEJ DANE ZJAWISKO /NOC, ŁĄKA, OWOCE.
 WŁASNY KOLOROWY OBRAZEK OPARTY NA OBSERWACJI ODBITKI KSEROGRAFICZNEJ.
 ZAGADKI O KOLORACH.

• ZAGOSPODAROWANIE POWIERZCHNI KARTKI

 LEWY I PRAWY, GÓRNY I DOLNY BRZEG KARTKI.
 ZAGINANIE KARTKI WZDŁUŻ OSI I PRZEKĄTNYCH.
 USTALANIE ŚRODKA KARTKI.
 KOMPOZYCJE GEOMETRYCZNE WZDŁUŻ BRZEGÓW, OSI, PRZEKĄTNYCH ORAZ NA ŚRODKU KARTKI.
 KOMPOZYCJE GEOMETRYCZNE NA KWADRATOWYCH I OWALNYCH POWIERZCHNIACH.

• KOMPOZYCJE

 KOMPOZYCJA RYTMICZNA W SZTUCE LUDOWEJ I ZDOBNICTWIE.
 SZLACZKI I PASY OZDOBNE.
 KOMPOZYCJA JEDNOOSIOWA-WYCINANKI LUDOWE, WYCINANKI I KLEKSY Z KARTKI ZŁOŻONEJ NA POŁOWĘ.
 KOMPOZYCJA WIELOOSIOWA - SERWETKI, ŚNIEŻYNKI.

V. TWÓRCZOŚĆ WŁASNA UCZNIA NA BAZIE OBSERWACJI OTOCZENIA

 PRZEDSTAWIENIE POSTACI LUDZKIEJ NA PŁASZCZYŹNIE.
 PRZEDSTAWIANIE ZWIERZĄT I ROŚLIN NA PŁASZCZYŹNIE.
 PRZEDSTAWIANIE POSTACI W FORMACH PRZESTRZENNYCH.
 ELEMENTY PEJZAŻU Z UWZGLĘDNIENIEM FORM ARCHITEKTONICZNYCH.
 MARTWA NATURA.
 FORMY ABSTRAKCYJNE.
 ZJAWISKA ATMOSFERYCZNE I ZMIANY PÓR ROKU.
 ILUSTROWANIE TREŚCI BAJKI, OPOWIADANIA, WIERSZA.
 PRACE O CHARAKTERZE DEKORACYJNYM I UŻYTKOWYM – KARTKI OKOLICZNOŚCIOWE, RAMKI, OPAKOWANIA, OZDOBY ŚWIĄTECZNE I OKOLICZNOŚCIOWE, ITP.

VI. ROZWIJANIE UMIEJĘTNOŚCI KOMUNIKOWANIA SIĘ MIĘDZY SOBĄ

 SŁUCHANIE POLECEŃ.
 UMIEJĘTNOŚĆ PODJĘCIA ROZMOWY.
 UMIEJĘTNOŚĆ SŁUCHANIA.
 SPONTANICZNE ZADAWANIE PYTAŃ.
 WYKONYWANIE POLECEŃ.
 BUDOWANIE LOGICZNYCH ODPOWIEDZI.
 TWORZENIE ORAZ ROZUMIENIE NOWYCH KOMUNIKATÓW.
 WZBOGACANIE SŁOWNICTWA BIERNEGO I CZYNNEGO.
 EKSPRESYWNE OPOWIADANIE O WŁASNYCH EMOCJACH.
 UMIEJĘTNOŚĆ POROZUMIEWANIA SIĘ NIEWERBALNIE NA MIARĘ MOŻLIWOŚCI UCZNIA.

7. ROZKŁAD MATERIAŁU

W PRACY Z UCZNIAMI Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ NADRZĘDNYM CELEM WSZELKICH DZIAŁAŃ REWALIDACYJNO - WYCHOWAWCZYCH JEST WSZECHSTRONNY ROZWÓJ UCZNIÓW, ROZWIJANIE ICH ZAINTERESOWAŃ OTOCZENIEM ORAZ UZYSKIWANIE NIEZALEŻNOŚCI OD INNYCH OSÓB W FUNKCJONOWANIU W CODZIENNYM ŻYCIU.
JEDNYM ZE SPOSOBÓW REALIZACJI TEGO CELU SĄ ZAJĘCIA KSZTAŁTUJACE KREATYWNOŚĆ – TEMATYCZNE, KTÓRE ZMIERZAJĄ DO STWORZENIA INDYWIDUALNEJ JAK I WSPÓLNEJ PRACY PLASTYCZNEJ. ZAJĘCIA TE MOGĄ BYĆ PROWADZONE PRZEZ CAŁY ROK, PONIEWAŻ TEMATEM PRACY BĘDĄ ZMIENIAJĄCE SIĘ CZTERY PORY ROKU. ICH ZALETĄ JEST RÓWNIEŻ TO, ŻE MOŻNA TAK ROZPLANOWAĆ ZAJĘCIA, ABY KAŻDY UCZEŃ BRAŁ W NICH CZYNNY UDZIAŁ I MIAŁ DO SPEŁNIENIA JAKĄŚ WAŻNĄ FUNKCJĘ DOSTOSOWANĄ DO JEGO STOPNIA NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI I SPRAWNOŚCI MANUALNEJ.
ZAJĘCIA MOŻNA ZAPLANOWAĆ TAK, ABY ICH SCHEMAT DLA POSZCZEGÓLNYCH PÓR ROKU MÓGŁ ZAWIERAĆ PEWNE STAŁE ELEMENTY:
8. OMÓWIENIE CECH CHARAKTERYSTYCZNYCH DLA DANEJ PORY ROKU LATO, JESIEŃ, ZIMA, WIOSNA.
9. ŚWIĘTA PRZYPADAJĄCE W POSZCZEGÓLNYCH PORACH ROKU: WIELKANOC, BOŻE NARODZENIE, ŚWIĘTO ZMARŁYCH, DZIEŃ KOBIET, WALENTYNKI, MIKOŁAJKI ITP.
10. ZAPLANOWANIE ELEMENTÓW PRACY PLASTYCZNEJ CHARAKTERYSTYCZNYCH DLA DANEJ PORY ROKU I ROZPLANOWANIE ICH NA PŁASZCZYŹNIE PRACY.
11. OMÓWIENIE I PRZYGOTOWANIE POTRZEBNYCH POMOCY I MATERIAŁÓW.
12. ROZPLANOWANIE PRACY DLA KAŻDEGO UCZNIA Z UWZGLĘDNIENIEM JEGO MOŻLIWOŚCI MANUALNYCH, KOMUNIKACYJNYCH I INTELEKTUALNYCH.
13. SŁUCHANIE OPOWIADAŃ I NAUKA PIOSENEK DOTYCZĄCYCH DANEJ PORY ROKU.

PROPOZYCJE ZAGADNIEŃ DO OMÓWIENIA W POSZCZEGÓLNYCH PORACH ROKU:

LATO
• BOGACTWO KOLORÓW LATA.
• CECHY CHARAKTERYSTYCZNE: MARZENIA I PLANY DOTYCZĄCE WAKACYJNEGO WYPOCZYNKU.
• BOGACTWO ZABAW NA ŚWIEŻYM POWIETRZU – PODSTAWOWE ZASADY BEZPIECZEŃSTWA.
• DARY NATURY: OWOCE, WARZYWA, ZBOŻA.
• TEMPERATURA I STOSOWNY UBIÓR.
• ZBIORY I PAMIĄTKI Z MIEJSC WYPOCZYNKU - KAMYKI, MUSZELKI, PIASEK Z NAD MORZA ITP.
• DZIEŃ OJCA.

JESIEŃ
• KOLORY JESIENI: ZIELONY, CZERWONY, RUDY, ŻÓŁTY, BRĄZOWY.
• CECHY CHARAKTERYSTYCZNE: UTRATA LIŚCI PRZEZ DRZEWA.
• BOGACTWO DARÓW PRZYRODY: OWOCE, WARZYWA, GRZYBY, KOLOROWE LIŚCIE, SZYSZKI, SUCHE TRAWY.
• ZMIANY TEMPERATURY I TROSKA O ZDROWIE - DOBÓR UBIORU.
• JESIENNE PRACE W OGRODZIE.
• ODLOT PTAKÓW, PRZYGOTOWANIA ZWIERZĄT DO SNU ZIMOWEGO.
• DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ, ŚWIĘTO ZMARŁYCH, ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI, ANDRZEJKI, MIKOŁAJKI.

ZIMA
• KOLORY ZIMY: SZARY, CZARNY, BIAŁY.
• CECHY CHARAKTERYSTYCZNE: ŚNIEG, MRÓZ, SZADŹ, SZRON, SOPLE.
• BOGACTWO ATRAKCYJNYCH TYLKO DLA TEJ PORY ROKU ZABAW: LEPIENIE ZE ŚNIEGU, JAZDA NA SANKACH, NARTACH, ŁYŻWACH, KULIG.
• PREZENTACJA PRZEMIANY WODY W LÓD, TOPNIENIE ŚNIEGU, LODU
• TEMPERATURA I STOSOWNY STRÓJ.
• ZWIERZĘTA ZIMĄ – DOKARMIANIE PTAKÓW, ZWIERZĘTA PRZESYPIAJĄCE ZIMĘ.
• BOŻE NARODZENIE, DZIEŃ BABCI, DZIEŃ DZIADKA, SYLWESTER, WALENTYNKI, DZIEŃ KOBIET.

WIOSNA
• KOLORY WIOSNY: ZIELEŃ, BIEL, ŻÓŁTY, LILIOWY, RÓŻOWY.
• CECHY CHARAKTERYSTYCZNE: PRZYRODA BUDZI SIĘ DO ŻYCIA.
• PIERWSZE WIOSENNE KWIATY, BAZIE, KWITNĄCE DRZEWA I KRZEWY.
• PRZYLOTY PTAKÓW I ICH ODGŁOSY - BOCIAN, JASKÓŁKA, SKOWRONEK.
• TEMPERATURA I STOSOWNY UBIÓR.
• ZABAWY NA ŚWIEŻYM POWIETRZU, WIOSENNE PRACE W PARKU.
• DZIEŃ ZIEMI, ŚWIĘTA WIELKANOCNE, DZIEŃ FLAGI, ŚWIĘTO KONSTYTUCJI 3 MAJA, DZIEŃ MATKI, DZIEŃ DZIECKA.

WYŻEJ WYMIENIONA PROPOZYCJA JEST TYLKO OGÓLNYM ZARYSEM MOŻLIWOŚCI, JAKIE DAJĄ NAM TEGO TYPU ZAJĘCIA W WIELOKIERUNKOWYM USPRAWNIANIU UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ. PLANUJĄC POSZCZEGÓLNE ZAJĘCIA NALEŻY ZADBAĆ, ABY PRZEKAZYWANE TREŚCI TEORETYCZNE, BYŁY ZAWSZE POPARTE JAKIMIŚ BODŹCAMI FIZYCZNYMI. DLATEGO OLBRZYMIĄ ROLĘ DO SPEŁNIENIA MAJĄ TU SPACERY, WYCIECZKI, WSPÓLNA INTEGRACJA Z INNYMI UCZNIAMI CZY PRACE NA ŚWIEŻYM POWIETRZU ORAZ PROSTE DOŚWIADCZENIA FIZYCZNE, CZY BODŹCE SŁUCHOWE, ZAPACHOWE, SMAKOWE, DOTYKOWE ITP.

PROPOZYCJA TEMATÓW PRAC PLASTYCZNYCH I ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH ROZWIJAJĄCYCH KOMUNIKOWANIE SIĘ PODZIAŁEM NA PORY ROKU:

LATO
• KOLOROWE MOTYLE .
• WIEJSKI PEJZAŻ – TECHNIKA NAKRAPIANIA.
• BIBUŁOWA ŁĄKA.
• SPRZĄTANIE ŚWIATA – PLAKAT.
• POZNAJEMY ZAWODY I MIEJSCA PRACY – ŚWIATOWY DZIEŃ FRYZJERA.

JESIEŃ
• JESIENNY LIŚĆ – FROTAŻ.
• CIEKAWE DRZEWO – MALOWANIE NA PAPIERZE ŚCIERNYM.
• BARWA, JAKO ŚRODEK WYRAZU ARTYSTYCZNEGO – RODZAJE BARW, ZABAWA KOLORAMI.
• LUDZIKI, STWORKI I ZWIERZĄTKA – DARY JESIENI.
• POZNAJEMY ZAWODY I MIEJSCA PRACY – ZAWÓD NAUCZYCIELA, LEKARZA.

ZIMA
• ZIMOWY KRAJOBRAZ – MALOWANIE PASTĄ DO ZĘBÓW NA KOLOROWYM PAPIERZE.
• KOLOROWE BOMBKI – OZDOBY ŚWIĄTECZNE.
• MASKI KARNAWAŁOWE.
• WALENTYNKOWE SERCE – ZDOBIENIE ODLEWU GIPSOWEGO.
• POZNAJEMY ZAWODY I MIEJSCA PRACY – ZAWÓD LISTONOSZA I DORĘCZECIELA PRZESYŁEK POCZTOWYCH.

WIOSNA
• IDZIE PANI WIOSNA – MALOWANIE PEJZAŻU W TERENIE.
• ŚMIECI MNIEJ, ZIEMI LŻEJ – PLAKAT.
• KOLOROWE PISANKI – STROIK WIELKANOCNY.
• DZIEŃ ZIEMI – PLAKAT.
• DZIEŃ CZEKOLADY – HISTORIA POWSTANIA CZEKOLADY, ZAPOZNANIE Z ZAWODEM CUKIERNIKA.
• POZNAJEMY ZAWODY I MIEJSCA PRACY – ZAWÓD STRAŻAKA.

PROPOZYCJE TECHNIK PLASTYCZNYCH

1
WYCINANKA
WITRAŻOWA
NA KOLOROWYM PAPIERZE RYSUJEMY WZÓR, KTÓRY PO WYCIĘCIU PODKLEJAMY KOLOROWĄ BIBUŁĄ.

2 DMUCHANY OBRAZEK NA ZMOCZONY W AKWARELI, TUSZU LUB ATRAMENCIE PĘDZEL DMUCHAMY PRZEZ SŁOMKĘ.

3 KAPIĄCE KREDKI RYSUJEMY OBRAZEK ROZGRZANYMI NAD ŚWIECĄ KREDKAMI WOSKOWYMI, ZAŚ TŁO MALUJEMY FARBAMI AKWARELOWYMI.

4 NAKRAPIANKA
NAKRAPIAMY ZA POMOCĄ SZCZOTECZKI DO ZĘBÓW, GRZEBIENIA ROZCIEŃCZONEJ FARBY PRZY NAKRAPIANIU MOŻEMY WYKORZYSTAĆ SZABLONY LUB GOTOWE PRZEDMIOTY NP. LIŚCIE.

5 BATIK
NA BIAŁYM KARTONIE WYKONUJEMY SZKIC. MALUJEMY RYSUNEK GĘSTĄ FARBĄ PLAKATOWĄ. TE MIEJSCA, KTÓRE MAJĄ BYĆ BIAŁE ZOSTAWIAMY NIEPOKRYTE FARBĄ. PO WYSCHNIĘCIU FARBY CAŁY RYSUNEK POKRYWAMY CZARNYM WODOODPORNYM TUSZEM.SUSZYMY, NASTĘPNIE DELIKATNIE ZMYWAMY CZARNY TUSZ WODĄ.

6 WYDRAPYWANKA
ARKUSZ PAPIERU MALUJEMY FARBAMI AKWARELOWYMI.
UŻYWAMY CZYSTYCH, WESOŁYCH KOLORÓW. SUCHĄ, POKRYTĄ KOLOROWYMI PLAMAMI KARTKĘ DOKŁADNIE NACIERAMY ŚWIECĄ. NASTĘPNIE ZAMALOWUJEMY JĄ CZARNYM TUSZEM (NAMYDLONYM PĘDZLEM). PO WYSCHNIĘCIU WYDRAPUJEMY RYSUNEK.

7 NIETYPOWY WITRAŻ
WYKONUJEMY RYSUNEK, SZKIC. WODOODPORNYMI MAZAKAMI WYPEŁNIAMY RYSUNEK. WATĄ NASĄCZONĄ OLIWKĄ SMARUJEMY TYLNĄ STRONĘ OBRAZKA TAK, ABY PAPIER STAŁ SIĘ PRZEZROCZYSTY.
CZYSTYM WACIKIEM ZBIERAMY NADMIAR OLIWKI. CZARNYM MAZAKIEM POPRAWIAMY LINIE NARYSOWANE OŁÓWKIEM.
ODWRACAMY OBRAZEK NA DRUGĄ STRONĘ I CZARNYM MAZAKIEM POPRAWIAMY NA NIEJ WSZYSTKIE LINIE.

8 GLINKA Z SOLI 2 SZKLANKI MĄKI MIESZAMY Z ¾ SZKLANKI SOLI. STOPNIOWO DODAJE-MY ¾ SZKLANKI GORĄCEJ WODY STALE MIESZAJĄC
9 MALOWANIE FARBAMI Z
PASTĄ
MALUJEMY FARBĄ POŁĄCZONĄ Z PASTĄ DO ZĘBÓW. PO WYSCHNIĘCIU RYSUNEK MOŻEMY WZMOCNIĆ LAKIEREM DO WŁOSÓW.

10 MALOWANIE NA
MOKRYM PAPIERZE
MOCZYMY DOKŁADNIE ARKUSZ PAPIERU ZANURZAJĄC GO W WODZIE. NASTĘPNIE ZGNIATAMY W KULĘ I WYCISKAMY.
DELIKATNIE ROZKŁADAMY ZMOCZONY PAPIER NA FOLII. ROBIMY RYSUNEK MIĘKKIM PĘDZLEM FARBĄ PLAKATOWĄ LUB AKWARELOWĄ. PO WYSCHNIĘCIU POSTACIE I PRZEDMIOTY MOŻEMY OBRYSOWAĆ TUSZEM WYRAŹNĄ LINIĄ
11 MALOWANIE Z SOLĄ
KUCHENNĄ
MALUJEMY ROZCIEŃCZONYM TUSZEM. ZANIM TUSZ WYSCHNIE POSYPUJEMY GO KRYSZTAŁKAMI GRUBEJ, KUCHENNEJ SOLI.
STRZĄSAMY NIEPOTRZEBNE KRYSZTAŁKI SOLI. W TEN SPOSÓB MOŻEMY PRZYGOTOWYWAĆ TŁO DO RÓŻNYCH PRAC.

12 MALOWANIE GĄBKĄ,
WACIKAMI ITP.
Z GĄBKI O DUŻYCH OTWORACH WYCINAMY RÓŻNE KSZTAŁTY. NA GĄBKĘ NANOSIMY PĘDZLEM GĘSTĄ FARBĘ I ROBIMY NIĄ ODBITKI. NIEKTÓRE ELEMENTY MOŻEMY ODBIJAĆ PAŁECZKAMI
HIGIENICZNYMI, WACIKAMI.

13 MALOWANIE FARBĄ Z
PROSZKIEM
FARBY PLAKATOWE MIESZAMY Z PROSZKIEM DO PRANIA TAK, ABY POWSTAŁA GĘSTA MASA Z GRUDKAMI. MALUJEMY NIĄ TŁO ZA POMOCĄ GRUBEGO PĘDZLA. PO DOKŁADNYM WYSCHNIĘCIU TŁA RYSUNEK WYKONUJEMY FARBĄ PLAKATOWĄ.

14 MALOWANIE NA
PAPIERZE ŚCIERNYM
MALUJEMY NA BARDZO DROBNYM PAPIERZE ŚCIERNYM KREDKĄ „BAMBINO” LUB PASTELAMI
15 MALOWANIE KREPINĄ WYKONUJEMY SZKIC. ZWIJAMY DROBNE KULKI Z KOLOROWEJ KREPINY I WYKLEJAMY NIMI RYSUNEK.

8. EWALUACJA PROGRAMU

I. SPOSOBY OCENIANIA

OCENIANIE BĘDZIE MIAŁO CHARAKTER WSPOMAGAJĄCY, CIĄGŁY I ODBYWAĆ SIĘ BĘDZIE NA BIEŻĄCO W KLASIE PODCZAS WIELOKIERUNKOWEJ DZIAŁALNOŚCI UCZNIA. NAUCZYCIEL BĘDZIE SPRAWDZAŁ WYKONYWANE PRACE, CHWALIŁ ZA WYSIŁEK, ZA CHĘCI, ZA PRACĘ, NAGRADZAŁ POCHWAŁĄ ORAZ WSKAZYWAŁ, CO UCZEŃ POWINIEN ZMIENIĆ, POPRAWIĆ CZY WYEKSPONOWAĆ. BĘDĄ STOSOWANE WSZYSTKIE DOSTĘPNE SPOSOBY OCENIANIA WSPOMAGAJĄCEGO TJ. OBSERWACJE UCZNIA I JEGO PRACY, ZAANGAŻOWANIE I AKTYWNOŚĆ POZNAWCZĄ ORAZ TWÓRCZĄ OPARTĄ O WIEDZĘ ZDOBYTĄ W CZASIE REALIZACJI PROGRAMU. SYSTEMATYCZNA OBSERWACJA POZWOLI NA STWORZENIE SWOISTEJ „BAZY DANYCH” DOTYCZĄCYCH KAŻDEGO UCZNIA. STANIE SIĘ ONA PODSTAWĄ SWORZENIA OCENY OPISOWEJ. DO OCENIANIA DZIAŁALNOŚCI UCZNIÓW ZOSTANIE TAKŻE WYKORZYSTANY ARKUSZ DIAGNOSTYCZNY.

II. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW

DZIAŁANIA NAUCZYCIELA PRACUJĄCEGO Z UCZNIEM Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ WYMAGAJĄ PRZEMYŚLANEGO DOBORU METOD I FORM PRACY. TAKIE PRZYGOTOWANIE METODYCZNE I MERYTORYCZNE POZWOLI PROWADZIĆ ZAJĘCIA Z CAŁĄ KLASĄ UWZGLĘDNIAJĄC JEDNOCZEŚNIE INDYWIDUALNY TOK PRACY KAŻDEGO UCZNIA. NALEŻY PAMIĘTAĆ, ŻE UCZNIOWIE RÓŻNIĄ SIĘ POZIOMEM SPRAWNOŚCI, POZIOMEM ROZUMIENIA POLECEŃ, TEMPEM PRACY, CZASEM KONCENTRACJI UWAGI I ZACIEKAWIENIA DANĄ CZYNNOŚCIĄ.

ZAJĘCIA MAJĄ STANOWIĆ FORMĘ ZABAWY POŁĄCZONĄ Z POZNANIEM NOWYCH TREŚCI, Z NABYWANIEM UMIEJĘTNOŚCI I SPRAWNOŚCI, Z POZNAWANIEM NOWYCH SYTUACJI. MAJĄ DOSTARCZAĆ WIELE POZYTYWNYCH PRZEŻYĆ, PRZYJEMNYCH DOZNAŃ I POKAZYWAĆ PIĘKNO OTACZAJĄCEGO NAS ŚWIATA. Z JEDNEJ STRONY MAJĄ SPRAWIĆ UCZNIOWI PRZYJEMNOŚĆ I DAWAĆ ZADOWOLENIE A Z DRUGIEJ WSPIERAĆ JEGO ROZWÓJ EMOCJONALNY, FIZYCZNY I PSYCHICZNY.
REALIZACJA TREŚCI KSZTAŁCENIA ZAMIESZCZONYCH W POSZCZEGÓLNYCH DZIAŁACH PROGRAMU NAUCZANIA POZWOLI OSIĄGNĄĆ ZAMIERZONE CELE, JEŻELI PRZYJMIE SIĘ NASTĘPUJĄCE ZAŁOŻENIA:
• SYSTEMATYCZNOŚĆ W PRZEPROWADZANIU ZAJĘĆ.
• STWORZENIE PRZYJEMNEJ ATMOSFERY W CZASIE PRACY.
• STOSOWANIE ROZWIĄZAŃ UŁATWIAJĄCYCH UCZNIOWI Z DYSFUNKCJĄ NARZĄDÓW RUCHU POSŁUGIWANIE SIĘ PRZYBORAMI PLASTYCZNYMI.
• ZGROMADZENIE CIEKAWYCH I RÓŻNORODNYCH MATERIAŁÓW I PRZYBORÓW PLASTYCZNYCH.
• ZGROMADZENIE ATRAKCYJNYCH ALBUMÓW, ZDJĘĆ.
• STOSOWANIE EFEKTOWNYCH, RÓŻNORODNYCH I LUBIANYCH PRZEZ UCZNIÓW TECHNIK PLASTYCZNYCH.
• FORMUŁOWANIE PROSTYCH I ZROZUMIAŁYCH DLA UCZNIA POLECEŃ MAJACYCH NA CELU AKTYWIZOWANIE UCZNIA DO PRACY.
• PROPONOWANIE PRAC MOŻLIWYCH DO UKOŃCZENIA PRZEZ UCZNIA.
• STWORZENIE SWOISTEGO SYSTEMU NAGRADZANIA.
• BEZPOŚREDNI KONTAKT UCZNIA Z DZIEŁEM SZTUKI I Z JEGO TWÓRCĄ.
• UCZESTNICZENIE W ZAJĘCIACH POZA SZKOŁĄ-PLENERY, WARSZTATY, ZAJĘCIA INTEGRACYJNE ITP.
• UDZIAŁ W KONKURSACH PLASTYCZNYCH.
• PREZENTOWANIE TWÓRCZOŚCI UCZNIA W SZKOLE, DLA RODZICÓW, W ŚRODOWISKU.
• TWORZENIE WSPÓLNIE Z UCZNIAMI POMOCY DYDAKTYCZNYCH WYKORZYSTYWANYCH PRZEZ NAUCZYCIELI W PRACY NA INNYCH POZIOMACH KSZTALCENIA UCZNIÓW ORAZ W ZESPOŁACH REWALIDACYJNO – WYCHOWAWCZYCH DLA UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W STOPNIU GŁĘBOKIM Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ SPRZĘŻONĄ.

III. PRZEWIDYWANE POSTĘPY

PRZEWIDYWANE TREŚCI PROGRAMOWE I ICH REALIZACJA ZMIERZAJĄ W KIERUNKU OSIĄGNIĘCIA PRZEZ UCZNIA NASTĘPUJĄCYCH REZULTATÓW:
• NA MIARĘ SWOICH MOŻLIWOŚCI UCZEŃ WYKONUJE PRACĘ, TROSZCZY SIĘ O JEJ JAKOŚĆ.
• KONCENTRUJE UWAGĘ NA OKREŚLONYM TEMACIE, ZADANIU.
• PRZEWIDUJE KOLEJNE CZYNNOŚCI, NARZĘDZIA I MATERIAŁY.
• STOSUJE RÓŻNE TECHNIKI, SAMODZIELNIE WZBOGACA WARSZTAT TECHNIK, POSZUKUJE NOWE ROZWIĄZANIA.
• ODKRYWA WŁASNE MOŻLIWOŚCI I UZDOLNIENIA ARTYSTYCZNE.
• CHĘTNIE WŁĄCZA SIĘ DO WSPÓŁDZIAŁANIA W GRUPIE.
• DOSTRZEGA W OTACZAJĄCYM ŚWIECIE, PRZEDMIOTACH WARTOŚCI ESTETYCZNE.
• POSZUKUJE INSPIRACJI W OTACZAJĄCYM ŚWIECIE, POZYTYWNYCH EMOCJACH.
• ODCZUWA RADOŚĆ I SATYSFAKCJĘ Z DZIAŁAŃ PLASTYCZNYCH.
• BIERZE UDZIAŁ PODCZAS WYKONYWANIA PRAC DEKORACYJNYCH OŚRODKA ORAZ DEKOROWANIU OKOLICZNOŚCIOWYM.
• AKTYWNIE UCZESTNICZY W ŻYCIU KULTURALNYM RÓŻNYCH PLACÓWEK.
• ZNA RÓŻNE INSTYTUCJE KULTURALNE ORAZ KORZYSTA Z ICH OFERTY.
• UCZEŃ WZBOGACI SWOJE SŁOWNICTWO.
• UCZEŃ POROZUMIEWA SIĘ POPRAWNIE NA MIARĘ SWOICH MOŻLIWOŚCI.
• UCZEŃ ROZWIJA WŁASNE KOMPETENCJE KOMUNIKACYJNE.

W OPARCIU O UZYSKANE WYNIKI EWALUACJI ZAKŁADA SIĘ MOŻLIWOŚĆ MODYFIKACJI PROGRAMU W CELU PODNIESIENIA JEGO SKUTECZNOŚCI I EFEKTYWNOŚCI.

9. REFLEKSJA NAUCZYCIELA NAD WŁASNYM DZIEŁEM

NASZYM ZADANIEM JAKO NAUCZYCIEL JEST BUDOWANIE SPOŁECZEŃSTWA, W KTÓRYM OSOBY Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ BĘDĄ MOGŁY STANOWIĆ SAME O SOBIE, BĘDĄWYBIERAŁY SPOSÓB ŻYCIA NA PODSTAWIE WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI, KTÓRE ZDOBYŁY PODCZAS CAŁEGO CYKLU KSZTAŁCENIA. STWORZONY PRZEZE MNIE PROGRAM NALEŻY TRAKTOWAĆ JAKO DROGOWSKAZ DLA SIEBIE JAKO NAUCZYCIELA I SWYCH UCZNIÓW JAKO SWOISTY RODZAJ MAPY POZNAWCZEJ, MAPY PROBLEMOWEJ, OSI, WOKÓŁ KTÓREJ BĘDĄ KONCENTROWAŁY SIĘ DZIAŁANIA NAUCZYCIELI, DZIAŁANIA UCZNIÓW ORAZ ICH DZIAŁANIA WSPÓLNE.
UCZENIE SIĘ JEST PROCESEM, KTÓRY ROZSZERZA I KSZTAŁTUJE SPOSÓB WIDZENIA OTACZAJĄCEJ RZECZYWISTOŚCI PRZEZ JEDNOSTKĘ. UWAŻA SIĘ, ŻE TO NAUCZYCIEL WPŁYWA NA UCZNIA ALE TO W RZECZYWISTOŚCI DOŚWIADCZENIA UCZNIA I NAUCZYCIELA MODELUJĄ TEN PROCES. UWAŻAM JEDNAK, ŻE PROGRAM JEST ZARÓWNO DZIEŁEM NAUCZYCIELA JAK I UCZNIÓW, KTÓRZY GO REALIZUJĄ.

10. BIBLIOGRAFIA

1. BARFF U. BURGHARDT I. – „KAŻDE DZIECKO TO POTRAFI”, WARSZAWA 1992.
2. BUTTERFIELD M – „ŚWIAT WOKÓŁ NAS – PRAKTYCZNE RADY DLA MŁODYCH MALARZY”, WARSZAWA 1998.
3. DASZYŃSKI M – „MALARSKIE TECHNIKI DEKORACYJNE”, WARSZAWA 1992.
4. GARDA-ŁUKASZEWSKA J., SZPERKOWSKI T. – „WSPÓŁTWORZENIE – ZAJĘCIA PLASTYCZNE Z OSOBAMI UPOŚLEDZONYMI UMYSŁOWO”, WSIP, WARSZAWA 1997.
5. JABŁOŃSKA A. – „ZABAWY PLASTYCZNE”, WARSZAWA 1997.
6. JĄDER MARIOLA – „TECHNIKI PLASTYCZNE ROZWIJAJĄCE WYOBRAŹNIĘ”, OFICYNA WYDAWNICZA IMPULS, KRAKÓW 2007
7. PISZCZEK M., „TERAPIA ZABAWĄ – TERAPIA PRZEZ SZTUKĘ”, CMPP – MEN, WARSZAWA 1997.
8. WIŚNIEWSKA MARTA - „UCZYMY SIĘ MÓWIĆ MATERIAŁY DO ALTERNATYWNYCH I WSPOMAGAJĄCYCH METOD KOMUNIKACJI (AAC)„ - HARMONIA, GDAŃSK 2017.
9. KACZMAREK BOGUSŁAWA – „MAKATON. GESTY. SŁOWNICTWO PODSTAWOWE. POZIOMY 1-4”, PROGRAM ROZWOJU KOMUNIKACJI, POZNAŃ 2017.
10. GRIFFIN SIMONE, SANDLER DIANNE – „MOTYWUJ DO KOMUNIKACJI 300 ĆWICZEŃ, GIER I ZABAW DLA DZIECI Z AUTYZMEM”, PRZEKŁAD ZAJĄCZKOWSKI RYSZARD, HARMONIA, GDAŃSK 2018.
11. ŚNIEŻKOWSKA – BIELAK ELŻBIETA – „ BAJECZNE MIKSTURY CZYLI BAJKI PSYCHOTERAPEUTYCZNE, PSYCHOEDKUKACYJNE I RELAKSACYJNE”, HARMONIA, GDAŃSK 2017.
12. STROJANOWSKI JACEK – „ROZWIJANIE KOMUNIKACJI. KARTY PRACY DLA UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ, AUTYZMEM ORAZ PROBLEMAMI W KOMUNIKOWANIU SIĘ”, HARMONIA, 2018.
13. BOROWSKA – KOCIEMBA AGNIESZKA, KRUKOWSKA MAŁGORZATA – „ UCZĘ SIĘ Z KARTAMI PRACY. PODRĘCZNIK DLA UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ”, HARMONIA. GDAŃSK 2019.