Zajęcia relaksacyjne prowadzone metodą W. Sherborne

SCENARIUSZ ZAJĘĆ
1.TEMAT ZAJĘĆ: Zajęcia relaksacyjne prowadzone metodą W.Sherborne
2.TERMIN REALIZACJI: 28.05.2009r.
3.GODZINA: 17.30
4.PROWADZĄCA: Edyta Berbecka
5.CELE OGÓLNE:

•Kształtowanie poczucia bezpieczeństwa, akceptacji samego siebie, swojego ciała.
•Kształtowanie spontaniczności, pewności siebie.
•Wyczucie własnego ciała i ciała partnera.
•Poznawanie własnego ciała i odkrywanie własnych możliwości.
•Wyzwalanie poczucia satysfakcji związanej z wysiłkiem fizycznym.
•Nawiązywanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą.

6.METODY PRACY:
a)praktyczna ( wyszukiwanie ruchów, ćwiczeń pokazywanych przez nauczyciela)

7.FORMY:
a)indywidualna
b)grupowa
c)zbiorowa

8.POMOCE I ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
a)magnetofon
b)płyta CD

9. PRZEBIEG ZAJEĆ:

Ćwiczenia wstępne:
•Powitanie uczestników zajęć: dzień do-bry (uderzamy dłońmi o podłogę), dzień do-bry (uderzamy dłońmi o kolana), dzień do-bry (klaszczemy), dzień do-bry (klaszczemy nad głową).
•Przywitanie się w parach (dziecko- dziecko): witają się nasze dłonie, witają się nasze łokcie, witają się nasze głowy, witają się nasze stopy, witają się nasze kolana, witają się nasze plecy, itd.

Ćwiczenia „z” w parach:
•„Lustro”- dzieci siedzą naprzeciwko siebie, dziecko wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy, partnerzy naśladuje ruchy dziecka pokazującego- zmiana ról.
•Jedno dziecko leży na podłodze, drugie dziecko turla pierwsze w różne strony- zmiana ról.
•„Naleśnik”- jedno dziecko leży na plecach, na podłodze, drugie dziecko „zwija pierwsze w naleśnik”, „smaruje dżemem, posypuje cukrem, kroi”- zmiana ról.
•Dziecko i jego partner siedzą na podłodze w siadzie prostym, opierają się plecami o siebie, dziecko pcha plecami partnera- zmiana ról.
•„Wóz”- wychowanka ciągnie za kostki drugą wychowankę, która leży na plecach.
•wychowanka siada przy nodze koleżanki, obejmuje ją rękoma, ta powoli idzie ciągnąc ją.
•„Fotelik”- wychowanka w siadzie skrzyżnym, jej partnerka siada opierając się plecami o nią, kołysanie koleżanki przy dźwiękach muzyki klasycznej, relaksacja.
•„Tunel”- wychowanka w klęku podpartym, partnerka przechodzi pod wychowanką.
•Prowadzenie ślepca- jedno dziecko ma zamknięte oczy, drugie dziecko prowadzi go po sali- zmiana ról.
•„Krokodyl”- jedno dziecko leży na brzuchu, drugie dziecko kładzie się na niego tak, by brzuchem dotykać pleców pierwszego dziecka. Pierwsze dziecko wozi drugie dziecko po sali.

Ćwiczenia „przeciwko” w parach:
•Wychowanka zwija się w kłębek, a jej partnerka próbuje go „rozwinąć”- zmiana ról.
•Wychowanka siedzi mocno podparte na podłodze, partnerka próbuje ją przesunąć- zmiana ról.

Ćwiczenia „razem” w parach:
•Siedząc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, wychowanka kładzie się na plecach, jej partnerka przyciąga ją do siebie.
•Stojąc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, palce stóp ćwiczących złączone, wychowanka odchyla się od partnerki z którą wykonuje ćwiczenie.
•Stojąc, jedna wychowanka ugina kolana (do przysiadu), jej partnerka z pomocą staje na udach koleżanki, trzymając się mocno za ręce dziecko odchyla się do tyłu.
•Wychowanka stoi tyłem do koleżanki, nie odrywając nóg od podłogi „upada” na ręce koleżanki.

Ćwiczenia „razem” w grupie:
•Huśtanie wychowanki trzymając go za kostki i nadgarstki.
•Pięć wychowanek tworzy tunel (klęk podparty), a jedna czołga się pod tunelem na plecach lub brzuchu. Po przejściu tunelu zmiana pokonującego tunel
•Trzy osoby w klęku podpartym kołyszą jedną wychowankę, która leży na ich plecach (jedna osoba asekuruje dziecko - nauczyciel).

Zakończenie zajęć:
•„Płynęła sobie rzeczka”- masaż całego ciała.
•Wszyscy leżą na podłodze, mają zamknięte oczy, jedna osoba przechodzi pomiędzy leżącymi osobami tak, by nikogo nie dotknąć, potem wyznacza następną- relaks przy muzyce klasycznej.
•Pożegnanie się: do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o podłogę), do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o kolana), do-wi-dze-nia (klaszczemy), do-wi-dze-nia (klaszczemy nad głową).

Rozmowa z dziećmi o przebiegu zajęć – ewaluacja
Pytania do dzieci:
Czy podobała Wam się dzisiejsza forma zajęć?
Czy udało Wam się zrelaksować?
Czy było jakieś ćwiczenie, które sprawiło Wam trudność?
Czy wszystkie ćwiczenia wykonywałyście z chęcią?

Podziękowanie wychowankom za udział w zajęciach