My dzieci mamy swoje prawa. Scenariusz zajęć z dziećmi w przedszkolu

Cele ogólne:
- nabywanie wiadomości o istnieniu praw dziecka, zapoznanie z nimi;
- kształcenie umiejętności wyrażania uczuć i emocji,;
- tworzenie atmosfery przyjaźni i życzliwości;
- rozwijanie umiejętności współpracy w zespole;
Cele szczegółowe:
- zna własne prawa;
- dostrzega potrzebę tworzenia paw i norm;
- potrafi formułować podstawowe powinności moralne;
- potrafi wyrażać emocje i uczucia, mówi o nich;
- dostrzega potrzeby, szanuje innych;
- myśli i działa empatycznie;
- aktywnie współpracuje z grupą;
Metody:
- podające: słuchanie opowiadania, wiersza;
- poszukujące: formułowanie kodeksu;
- ekspresyjne: rysowanie praw, zabawa integracyjna, ruchowa
- praktycznego działania: odbijanie rąk umoczonych w farbie;
Formy:
- indywidualna
- zbiorowa
Pomoce dydaktyczne: lina, wiersz, tablice pokazowe, magnetofon, płyta CD z nagraniami, duże arkusze papieru, farby, kredki.
Przebieg:

1. Zabawa ruchowa na powitanie wdł. metody R. Labana.
Dzieci chodzą po sali w rytm muzyki marszowej, na sygnał-uderzenie w tamburyn dzieci zatrzymują się i witają poszczególne części ciała np.: ręka wita się z uchem, łokieć wita się z kolanem, stopa wita się z ręką, ramie wita się z policzkiem itp.
2. Opowieść ruchowa „Podróż”.
Przy piosence Majki Jeżowskiej „Kolorowe dzieci”, nauczycielka rozciąga długa linę i zabiera dzieci w „podróż”. Dzieci w rzędzie, trzymając linę wędrują po Sali. Zatrzymują się przy tablicy na której przypięte są ilustracje przedstawiające dzieci z różnych stron świata. Nauczycielka opowiada historię: Jest to śmieszna kraina, w której kiedyś było bardzo wesoło, wszyscy zgodnie bawili się, każdy mógł włączyć się do zabawy. Do niedawna można było się tu bezpiecznie bawić, aż któregoś dnia do krainy tej przybył chłopiec o imieniu Borys. Postanowił, że dzieci, które nie są podobne do niego- mają inny kolor skóry, inny kolor włosów itp. nie mogą bawić się z innymi. Borys to bardzo duży i silny chłopiec, często krzyczy na inne dzieci, które się go boją i słuchają. Na placu zabaw z dnia na dzień jest coraz mniej dzieci, bo Borys nie pozwala się im bawić. Co można zrobić, żeby pomóc tym dzieciom? Czy Borys miał prawo się tak zachować?
Dzieci proponują różne rozwiązania-rozmowa (burza mózgów).
3. Zabawa ruchowa „Miny”.
W rytm muzyki dzieci tańczą po całej Sali, na pauzę w muzyce przedstawiają mimiką twarzy dany stan emocjonalny np.: radość, gniew, złość, miłość, smutek itp.
4. Pogadanka i pokaz.
Podanie do informacji dzieci, że istnieje organizacja, która dba o dzieci
i broni ich wtedy, gdy jest im źle. To prawda ,że dziecko to mały człowiek, który uczy się żyć. My dorośli mamy Wam w tym pomagać. Dlatego po II wojnie światowej powstała organizacja, która nazywa się UNICEF, aby pomagać dzieciom, które straciły rodziców, były głodne i nie miały gdzie mieszkać. Jeszcze teraz, w niektórych krajach wielu dzieciom jest źle. Są głodne, chore, nie mają domów, nie mogą się uczyć. UNICEF wysyła do tych krajów lekarzy, którzy je leczą, nauczycieli, którzy uczą je czytać i pisać oraz stara się, aby miały jedzenie, ubranie i by mogły się bawić. UNICEF może pomagać dzieciom dzięki pieniądzom, które dają im różne państwa oraz dzięki sprzedaży kart pocztowych, które tworzą same dzieci. Zapoznanie dzieci z Kodeksem Praw Dziecka.
5. Dzieci tworzą własny kodeks postępowania.
Malowanie ilustracji inspirowanych Kodeksem Praw Dziecka. Omówienie prac.
6. Czytanie wiersza M. Brykczyńskiego „Prawa Dziecka”.
Recytuje nauczyciel:
Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa,
Chcąc wielu dzieci los zmienić,
Spisali dla nich
mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta,
Spróbujcie dobrze zapamiętać.
Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do robienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić wyzywać,
I każdego mogę na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata, już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabraniać spotkać ich czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać aby każdy uznał moje prawa
A gdy różnią się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się tu w wierszu poukładały,
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały
Najlepiej jak umiecie.
7. Dzieci ilustrują ruchem treść wiersza:
Mały człowiek, duża sprawa. (dzieci przykucają, wstają i zataczają rękami koło)
Mały człowiek ma swe prawa. (dzieci rękami wskazują siebie)
Strzegąc praw tych należycie, (dzieci krzyżują ręce i przykładają do siebie)
układamy dziecku życie. (dzieci klaszczą, a następnie witają się przez podanie ręki)
8. Tworzenie plakatu równości.
Dzieci maczają ręce w farbie, odbijają je na dużym arkuszu papieru na którym u góry mieści się napis „Wszyscy jesteśmy równi”.
9. Podziękowanie za udział w zajęciach.