Sprawozdanie z planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego ubiegającego się o awans na nauczyciela mianowanego

SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI ZADAŃ
WYNIKAJĄCYCH Z ROZWOJU ZAWODOWEGO
W OKRESIE STAŻU NA STOPIEŃ NAUCZYCIELA
MIANOWANEGO
1 września 2006 – 31 maja 2009
Marta Wencel

Praca nauczyciela to szczególny rodzaj profesji polegający na kształtowaniu i rozwijaniu chłonnych umysłów młodych ludzi. Mając na uwadze odpowiedzialność jaką niesie ze sobą wybrany przez nas zawód, musimy nie tylko starać się wzbudzać wśród młodzieży zainteresowanie, ale także rozwijać własną osobowość, umiejętności i zdolności, aby jak najlepiej służyć naszym podopiecznym i realizować swe powołanie. Ta myśl towarzyszy mi przy pokonywaniu kolejnych ścieżek awansu zawodowego.
Moja praca zawodowa jako nauczyciela języka angielskiego rozpoczęła się tuż po ukończeniu studiów licencjackich i uzyskaniu tytułu licencjata na wydziale filologii angielskiej w Wyższej Szkole Języków Obcych w Poznaniu. Zostałam zatrudniona w Gimnazjum nr 4 w Gnieźnie, gdzie odbyłam staż na nauczyciela kontraktowego. Był to dla mnie rok wyjątkowy, w czasie którego zapoznałam się ze specyfiką pracy w szkole, nabyłam wiele cennych doświadczeń oraz ugruntowałam swój zamiar i pragnienie bycia nauczycielem.
We wrześniu 2006 roku, po ukończeniu studiów magisterskich na wydziale pedagogiczno-artystycznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Kaliszu na kierunku filologia angielska, rozpoczęłam staż na nauczyciela mianowanego, trwający dwa lata i dziewięć miesięcy. Był to okres mojego indywidualnego rozwoju zawodowego, w trakcie którego podejmowałam szereg działań ujętych przeze mnie w Planie Rozwoju Zawodowego. Na początku stażu pogłębiłam swe wiadomości z zakresu prawa oświatowego oraz rozszerzyłam wiedzę dotyczącą dokumentacji gimnazjum: statutu szkoły, programu rozwoju szkoły, wewnątrzszkolnego systemu oceniania, programu wychowawczego szkoły. W ramach zapoznania się z aktualnymi zmianami w przepisach prawnych regulujących pracę nauczyciela i drogę awansu zawodowego, uczestniczyłam w kursie „Dokumentowanie przebiegu stażu”.
We wrześniu 2006 roku zawarłam także kontrakt z opiekunem stażu, określający zasady współpracy w trakcie odbywania stażu, min. dotyczący wzajemnie hospitowanych zajęć, spotkań, na których omawiane były hospitowane lekcje, wypracowywane sposoby radzenia sobie w trudnych i nietypowych sytuacjach oraz analizowane doświadczenia i metody pracy.
W organizacji i doskonaleniu mojego warsztatu pracy istotną rolę odegrało uczestnictwo w różnorodnych formach doskonalenia zawodowego: kursach, szkoleniach, seminariach, konferencjach metodycznych, warsztatach, szkoleniowych Radach Pedagogicznych. W zakresie przedmiotu, który nauczam mój warsztat pracy wzbogacony został poprzez uczestnictwo w spotkaniach z doradcą metodycznym języka angielskiego. Dzięki udziałowi w tych spotkaniach miałam możliwość zapoznania się z organizacją i przebiegiem egzaminu gimnazjalnego, z nowinkami pedagogicznymi. Spotkania te były również okazją do rozmowy z nauczycielami języka angielskiego z innych szkół na temat naszych doświadczeń, wypracowanych metod czy ciekawych pomysłów na znalezienie lub stworzenie pomocy dydaktycznych. We wzbogaceniu własnego warsztatu pracy, zdobywaniu nowych doświadczeń, nawiązywaniu kontaktów z innymi nauczycielami języka angielskiego oraz zapoznawaniu się z nowinkami wydawniczymi pomogły mi także liczne konferencje metodyczne i warsztaty, w których wzięłam udział. Były to min.: „The same anew – structuring recycling in the junior high English classroom” – warsztaty pana Marcina Smolika na temat odpowiedniego dobru technik utrwalania materiału i umiejętności językowych, „Learning in style!” - warsztaty pana Philipa Prowse'a dotyczące identyfikacji indywidualnego stylu uczenia się oraz związanej z nim kwestii doboru typów ćwiczeń i aktywności w kursie języka angielskiego w gimnazjum, „Doskonalenie sprawności językowych na lekcjach języka angielskiego w gimnazjum” – warsztaty metodyczne zorganizowane przez wydawnictwo Oxford University Press, „Teenagers, Challenge and Language Learning” - konferencja metodyczna prowadzona przez pana Michaela Harrisa na temat sposobów pracy z nastolatkami oraz efektywnego motywowania ich, „Getting the Adrenaline Flowing – the Exam Syndrome Begins” - konferencja metodyczna przeprowadzona przez pana Piotra Steinbricha dotycząca egzaminu z języka angielskiego dla gimnazjalistów, prezentująca przykłady zadań i ćwiczeń skutecznie przygotowujących uczniów do egzaminu oraz omawiająca odpowiednie przygotowanie lekcji pod kątem nowego egzaminu, „Egzamin gimnazjalny – jak rozumieć standardy wymagań?” - warsztaty metodyczne zorganizowane przez wydawnictwo Oxford University Press na temat egzaminu gimnazjalnego z języka angielskiego, „Exam?- Practice makes perfect” - konferencja metodyczna zorganizowana przez wydawnictwo Longman i Kolegium Europejskie w Gnieźnie dotycząca przygotowania do egzaminu gimnazjalnego i efektywnej nauki w gimnazjum, „Prepare for Egzamin Gimnazjalny with Access, the Most Accessible Teenage Course! - warsztaty metodyczne z wykorzystaniem tablicy interaktywnej prowadzone przez panią Jenny Dooley, prezentujące najnowszy podręcznik wydawnictwa i jego zgodność z nową podstawą programową oraz zastosowanie tablicy interaktywnej, „The First Time is Always the Hardest” - konferencja metodyczna prowadzona przez pana Petera Morona na temat strategii uczenia się i przygotowania uczniów do egzaminu gimnazjalnego. Dzięki udziałowi w wymienionych prelekcjach poznałam wartościowe metody pracy z uczniami, sposoby na motywowanie uczniów poprzez urozmaicanie moich lekcji. Dowiedziałam się jak ma wyglądać egzamin gimnazjalny, jak jest on podzielony, jaka jest forma zadań. Nauczyłam się korzystania z tablicy interaktywnej, a wiedzę tę pogłębiłam na podobnym szkoleniu w Gimnazjum nr 4 w roku szkolnym 2008/2009. Poprzez uczestnictwo w konferencjach otrzymałam także możliwość zapoznania się z najnowszymi podręcznikami różnych wydawnictw, co zaowocowało wyborem najlepszego z nich na spotkaniu zespołu samokształceniowego nauczycieli języka angielskiego.
Nieodłączny czynnik w procesie nauczania stanowi ocenianie. Aby usystematyzować swą wiedzę na temat właściwego oceniania uczniów i podnieść swoje kompetencje w tej dziedzinie wzięłam udział w seminarium „Jak oceniać?” oraz w szkoleniu „Ocenianie kształtujące szansą na efektywne uczenie się”. Dzięki wskazówkom dotyczącym pracy z uczniami, jakie otrzymałam na prelekcjach, zaczęłam inaczej postrzegać ocenianie. Staram się dostarczać podopiecznym informację zwrotną na temat dobrych elementów ich pracy, wskazywania jak powinni oni poprawić słabsze strony i w jakim kierunku uczniowie powinni pracować dalej. Myślę, że ocenianie kształtujące wywiera bardzo dobry wpływ na pracę uczniów, którzy dostrzegają efekty własnych wysiłków, mają świadomość swoich braków oraz wiedzą jak je zniwelować. Dzięki takiej postawie wzmocnieniu ulega też autonomia uczniów. W mojej pracy dydaktycznej staram się nie tylko koncentrować na właściwym ocenianiu młodzieży ale przede wszystkim na ciekawym i zrozumiałym przekazaniu wiedzy, tak aby motywować uczniów do aktywnej pracy na lekcji w szkole oraz do rozwijania swych umiejętności poza szkołą. Aby to osiągnąć staram się urozmaicać lekcje stosując różnorodne metody nauczania tj.: burza mózgów, drama, gra dydaktyczna, praca w grupach. Mimo, że nie udało mi się wziąć udziału w kursie o tej tematyce, sama studiuję literaturę w tej dziedzinie i wykorzystuję zdobytą wiedzę w mojej codziennej pracy z uczniami.
Podczas swej pracy dydaktycznej zwracam szczególną uwagę na wzbogacanie mojego warsztatu pracy w pomoce naukowe w postaci plakatów, plansz, kart obrazkowych, testów. Wiem, że uczniowie chętniej i łatwiej uczą się mając przed sobą stymulujący materiał w ciekawej, kolorowej postaci. Na bieżąco śledzę nowości wydawnicze z zakresu metodyki i dydaktyki języka angielskiego oraz zagadnień psychologiczno-pedagogicznych. Moja biblioteczka wzbogacana jest często pozycjami zawierającymi propozycje ćwiczeń rozwijających różne sprawności językowe, testami gimnazjalnymi z języka angielskiego, słownikami terminologii z rozmaitych dziedzin, literaturą w języku angielskim oraz pomocami multimedialnymi. Część materiałów wykorzystuję także do upiększenia pracowni językowej, o którą dbam wraz z uczniami. Z przyjemnością wykonują oni plakaty, projekty językowe lub przynoszą materiały okolicznościowe, które potem zdobią pracownię i tworzą atmosferę sprzyjającą obcowaniu z językiem angielskim.
W okresie stażu na stopień nauczyciela mianowanego miałam okazję współpracować z kilkoma opiekunami. Były to dla mnie bardzo cenne spotkania, gdyż często korzystałam ze wskazówek i uwag moich bardziej doświadczonych koleżanek. Dzięki ich radom w kwestiach wzajemnie hospitowanych lekcji, stosowanych metod pracy, sugestiom w radzeniu sobie z trudnym zachowaniem uczniów czy pomocy w wypełnianiu dokumentacji szkolnej, zrozumiałam własne mocne i słabe strony oraz wypracowałam sposoby niwelowania potknięć. Moje lekcje hospitowane były nie tylko przez opiekunów stażu. Uczestniczyłam również w lekcjach koleżeńskich, które polegały na obserwacji prowadzonych zajęć przez nauczyciela tego samego przedmiotu, a następnie na spotkaniach zespołu samokształceniowego były one dokładnie analizowane wraz z wyciągnięciem wniosków do dalszej pracy. Na jednej z moich lekcji 7 listopada 2006 roku obecne były także autorki najnowszego podręcznika wydawnictwa Longman pt. „Upbeat” pani Ingrid Freebairn, pani Judy Copage oraz pani Joanna Gonsior, koordynatorka programu, w którym wzięłam udział. Celem tego programu było analizowanie i testowanie wraz z uczniami na lekcji języka angielskiego nowo powstałego podręcznika. Uważam, że udział w programie pilotażowym oraz możliwość spotkania tak wybitnych, cenionych na świecie autorek stanowiło dla mnie niepowtarzalną sposobność samorozwoju zawodowego, gdyż udział w tym programie dawał nie tylko możliwość testowania nowego podręcznika i wywierania wpływu na jego ostateczny wygląd, ale również dzielenia się swoim doświadczeniem i zdobywania nowej wiedzy i doświadczeń. Po przeprowadzonej przeze mnie lekcji „Making excuses” poruszającej tematykę wymyślania wymówek i utrwalającej znajomość czasu przeszłego odbyła się dyskusja z paniami na temat przebiegu lekcji, moich opinii na temat kształtu podręcznika, opinii uczniów oraz omówione zostały hospitowane przez nie zajęcia. Dzięki obecności na lekcji zagranicznych gości korzyść odnieśli także uczniowie, którzy mieli możliwość rozmowy z rodzimymi użytkownikami języka angielskiego i zmuszeni byli polegać wyłącznie na swych umiejętnościach językowych w komunikowaniu się z nimi. Jeszcze jednym przykładem obserwacji prowadzonych przeze mnie lekcji była moja współpraca z kilkoma studentami szkół wyższych przebywających w szkole w ramach praktyk nauczycielskich. Współpraca z praktykantami polegającą na wzajemnej obserwacji przeprowadzanych zajęć i analizie wniosków dała mi możliwość zdobycia nowego doświadczenia w mojej pracy zawodowej oraz była interesującą formą samorozwoju zawodowego. Miałam okazję podzielić się własną wiedzą dotyczącą metodyki nauczania języka obcego oraz poznałam na czym polega opieka nad osobami stającymi dopiero na samym początku swojej pracy zawodowej jako nauczyciele. Mam nadzieję, że moja pomoc okazała się użyteczna i zostanie kiedyś wykorzystana przez studentów.
Ciekawym elementem doskonalenia mojego warsztatu pracy był udział w ogólnopolskim konkursie organizowanym przez wydawnictwo Longman pt. „Teachers for Teachers” („Nauczyciele dla nauczycieli”). Zadanie konkursowe polegało na elektronicznym przygotowaniu i przesłaniu materiałów edukacyjnych na lekcję języka angielskiego o tematyce kulturowej. Przy użyciu komputera i podręcznika skonstruowałam konspekt lekcji języka angielskiego dla klasy pierwszej pt. „Occupations” dotyczącej nauki nowego słownictwa związanego z zawodami. Uczestnictwo w konkursie umożliwiło mi podzielenie się własną wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami. Mogłam także sprawdzić własne umiejętności dydaktyczne gdyż, mimo że moja praca nie została nagrodzona główną nagrodą, udało mi się zdobyć wyróżnienie, co oznacza, że wartość merytoryczna mojego konspektu lekcji uznana została za wysoką.
W swojej pracy nauczycielskiej uwzględniam potrzeby rozwojowe uczniów, problematykę środowiska lokalnego oraz współczesne problemy społeczne i cywilizacyjne.
Praca z uczniem zdolnym i rozwijanie jego pasji stanowi ważną część mojego nauczania. Staram się uzmysławiać podopiecznym posiadane talenty i motywować ich do pogłębiania swej wiedzy. Dużą pomocą w tej dziedzinie okazał się kurs „Praca z uczniem zdolnym i umiejętność jego promowania, który uświadomił mi istotne czynniki w pracy dydaktycznej z takimi uczniami. Moja współpraca z utalentowanymi językowo uczniami przejawia się propozycją dodatkowych zadań domowych lub wykonania przez nich materiałów pomocniczych w postaci plakatów, projektów czy uczestniczenia w zajęciach dodatkowych, w trakcie których uczniowie mają możliwość przygotowania się do Wojewódzkiego Konkursu Języka Angielskiego czy Gnieźnieńskiego Konkursu Miejskiego Gimnazjalistów. Niejednokrotnie uczniowie moich klas reprezentowali szkołę w wymienionych konkursach. W roku szkolnym 2008/2009 zostałam powołana do udziału w pracach rejonowej komisji konkursu języka angielskiego, co stanowiło dla mnie bogate doświadczenie zawodowe.
Aby umożliwić uczniom pragnącym rozwijać swe umiejętności językowe uczestnictwo w innych formach nauki i zabawy językiem angielskim zorganizowałam na terenie szkoły konkurs plastyczno-językowy „Moje wspomnienia z wakacji” oraz byłam współtwórcą konkursu czytelniczego „I like reading”. Myślę, że taka forma nauki języka poprzez zabawę ale i rywalizację ma wiele zalet. Uczniowie zdolni, interesujący się językiem angielskim mogą sprawdzić poziom swojej wiedzy w odniesieniu do uczniów swojego gimnazjum oraz innych szkół. Dzięki temu uczniowie poznają swe mocne i słabsze strony, co umożliwia im ocenę swych osiągnięć oraz mobilizuje do dalszej pracy po to, aby kwalifikować się na wyższe poziomy zaawansowania i osiągać szczyty w różnorodnych konkursach w przyszłości.
Moja praca z uczniem zdolnym jest szczególnie widoczna na zajęciach „Klubu angielskiego” - „English Club”. Kółko to istnieje w szkole już od kilku lat i zawsze cieszy się zainteresowaniem ze strony gimnazjalistów pragnących poszerzać swą wiedzę językową oraz kulturalną. Zajęcia odbywają się w formie lekcji w oparciu o interesującą uczniów tematykę dotyczącą życia codziennego Brytyjczyków i Amerykanów, okolicznościowych świąt, itp. Do uczestniczenia w zajęciach zachęca uczniów nie tylko tematyka lekcji ale również możliwość zabrania głosu w dyskusji, nauczenia się piosenki, poznania nowego słownictwa poprzez gry językowe, planszowe. Zajęcia klubu języka angielskiego „English Club” stanowią ciekawą formę zajęć pozalekcyjnych dla uczniów naszego gimnazjum. Tematyka poruszana na zajęciach jest lekka, przyjemna, a jednocześnie dostosowana do zainteresowań młodych ludzi. Jednocześnie poprzez uczestnictwo w proponowanych przeze mnie zajęciach uczniowie mają możliwość poznania „pozaprogramowej” wiedzy, dzielenia się własnymi refleksjami na tematy związane z krajami anglojęzycznymi, uczestniczenia w dyskusjach w j. angielskim oraz przeżywania lekcji w nietypowy sposób, inaczej niż w przypadku tradycyjnych lekcji języka angielskiego.
Moją kolejną propozycją dla uczniów zdolnych był udział w projekcie edukacyjnym „Ogień”, w którym uczestniczyłam wraz z grupką uczniów klas pierwszych. Podobnie jak w przypadku innych zajęć dodatkowych z języka angielskiego, tutaj również starałam się inspirować uczniów do rozpoznania i rozwijania swych zdolności opierając się na tematach powiązanych z ogniem. Okazało się, że uczniowie żywo odpowiedzieli na pomysł zaangażowania się w projekt i chętnie przygotowali referaty, plakaty, dialogi o podanej tematyce. Poprzez swój udział w projekcie uczniowie odnieśli podwójne korzyści: wzbogacenie wiedzy na temat ognia, wulkanów, pożarów, straży pożarnej, itd. oraz rozwinięcie zdolności językowych. Ja natomiast zdobyłam nowe doświadczenie zawodowe komponując ciekawe formy i metody aktywizacji uczniów i prowadząc tego rodzaju zajęcia.
Staram się, aby uczniowie potrafili dostrzegać naukę w zabawie i mieli możliwość uczestniczenia w tego typu przedsięwzięciach. Od początku mojej pracy w szkole współorganizuję coroczny „Dzień Angielski”. Cała społeczność gimnazjalna uczestniczy w przygotowaniach do konkursu wiedzowego, przedstawieniu w języku angielskim lub w piosence angielskiej, korzystając z dobrej zabawy, jednocześnie podnoszą poziom swej wiedzy i umiejętności. Udział w konkursie wiedzowym umożliwia uczniom poznanie wielu mniej i bardziej znanych faktów na temat krajów anglojęzycznych, dzięki konkursowi piosenki angielskiej młodzież rozwija swe umiejętności językowe, gdyż przygotowując się do występu ćwiczona jest wymowa, akcent, poznaje się znaczenie wielu nowych wyrazów, natomiast uzdolnieni językowo i artystycznie uczniowie mają niepowtarzalną okazję do rozwijania swych zdolności i prezentacji ich na scenie dzięki udziałowi w przedstawieniu teatralnym, a pozostali uczniowie otrzymują porcję dobrej zabawy zabarwioną nauką języka angielskiego.
Pracując na co dzień z uczniami spotykam się z różnymi ich potrzebami rozwojowymi i staram się wychodzić im naprzeciw. Służą temu różnorodne przedsięwzięcia wyżej przeze mnie opisane. Nie wszystkie jednak działania skierowane są dla uczniów zdolnych, wykazujących szczególne zainteresowanie językiem obcym. Staram się angażować wszystkich moich podopiecznych do zadań jakie podejmuję. Wraz z grupką uczniów i nauczycieli przygotowywałam okolicznościowe przedstawienie z okazji rozpoczęcia roku szkolnego 2007/2008. Udało mi się zmotywować wszystkie uczennice jednej z nauczanych przeze mnie klas do czynnego zaangażowania się w uczestnictwo w projekcie edukacyjnym „Polscy Nobliści”, co pozwoliło uwierzyć we własne możliwości także uczennicom słabszym. Dziewczęta wzbogaciły swoją wiedzę na temat wielkich Polaków, nauczyły się zdobywać informacje w języku angielskim i współpracować w celu organizacji tych informacji. Dzięki temu, że lekcja odbywała się w języku angielskim, uczennice poznały również nowe wyrazy i ćwiczyły zdolności komunikacyjne. Nawet najsłabsze językowo dziewczęta z chęcią podjęły się realizacji tego zadania i na miarę swoich możliwości zaangażowały się w projekt. Dla mnie także uczestnictwo w projekcie było bardzo ważnym, nowym ale i przyjemnym doświadczeniem, dzięki któremu nauczyłam się właściwej organizacji zadań oraz korzystania z różnorodnych form i metod pracy. Co roku przed świętami Walentynek oraz Halloween wraz z uczniami przygotowujemy audycje tematyczne w języku polskim dla całej społeczności naszego gimnazjum. Jest to szansa dla wszystkich uczniów, niekoniecznie tych bardziej uzdolnionych językowo, na czynne uczestnictwo w życiu szkoły oraz pogłębienia swej wiedzy na temat zwyczajów związanych z tymi świętami. Uczona przeze mnie młodzież ma także kilka innych okazji do czynnego udziału w życiu szkoły pod moją opieką. Z okazji Dnia Patrona uczniowie przygotowują w domach plakaty, foldery lub prezentacje multimedialne w języku angielskim, które następnie zdobią szkołę w Święto Patrona lub podczas obchodów Dnia Angielskiego. W roku szkolnym 2008/2009 wraz z grupką uczniów przygotowywałam również okolicznościową wystawę zdjęć poświęconą osiągnięciom uczniów Gimnazjum nr 4 a następnie reprezentowaliśmy szkołę z okazji obchodów Dni Gniezna.
Praca nauczyciela to także praca z uczniem słabym. Już na lekcji staram się odpowiednio dużo czasu poświęcać tym uczniom, a poza godzinami lekcyjnymi od początku pracy w gimnazjum prowadzę zajęcia wyrównawcze dla uczniów mających problemy w nauce. Dzięki temu, że spotkania te odbywają się w małych grupach, mogę zindywidualizować proces nauczania i lepiej poznać możliwości uczniów. Niezwykłe wyzwanie stanowi dla mnie praca w klasie integracyjnej, do której uczęszczają uczniowie z różnymi deficytami rozwojowymi. Dla nich to opracowuję indywidualny program nauczania, dostosowując poziom wiedzy i wymagań do osobistych predyspozycji każdego ucznia. Współpracuję przy tym z nauczycielami wspomagającymi kierując się ich radami i sugestiami w doborze odpowiednich metod nauczania, pomocy dydaktycznych oraz narzędzi pomiaru wiadomości i umiejętności w sposób umożliwiający realizację treści programowych. Jest to wymagająca i trudna praca ale przynosząca wiele satysfakcji w przypadku pomyślnego opanowania nowego materiału przez tych uczniów. Uważam, że uczniowie z dysfunkcjami równie chętnie jak pozostali uczestniczą aktywnie w zajęciach a nawet potrafią odnosić nie mniejsze sukcesy jak ich rówieśnicy w różnorodnych zadaniach dodatkowych jeżeli tylko potrafimy wzbudzić w nich zainteresowanie przedmiotem oraz pomożemy uwierzyć we własne możliwości.
W odpowiedniej pracy dydaktycznej i współpracy z uczniami pomaga mi nie tylko poznanie potrzeb rozwojowych uczniów ale także zdiagnozowanie środowiska rodzinnego uczniów oraz zbadanie ich poziomu znajomości języka angielskiego. W tym celu przeprowadzam przygotowaną przeze mnie ankietę wśród uczniów klas pierwszych. Pozwala mi to na zbudowanie obrazu warunków życia i nauki moich podopiecznych, rozpoznanie ich podejścia do obowiązków domowych i szkolnych oraz relacji z rodzicami, rodzeństwem, rówieśnikami i nauczycielami. Wiedzę tę wykorzystuję szczególnie w przypadkach uczniów mających problemy z nauką czy też uczniów sprawiających trudności wychowawcze. W sytuacjach trudnych często konsultuję się z wychowawcą, pedagogiem, pozostaję w stałym kontakcie z rodzicami tych uczniów.
Rozpoznanie poziomu zaawansowania językowego jest równie ważnym badaniem, jakie przechodzi każdy uczeń w klasie pierwszej. Dzięki przeprowadzeniu tego rodzaju diagnozowania otrzymuję istotną informację na temat poziomu dotychczasowych umiejętności młodych gimnazjalistów. Pomaga mi to w doborze odpowiednich metod nauczania, właściwej organizacji treści programowych i tempa pracy. Wnioski, jakie wyciągam po zdiagnozowaniu klas pierwszych przedstawiam na posiedzeniu Rady Pedagogicznej informując nauczycieli o trudnościach uczniów i formułując wskazówki i zalecenia do dalszej pracy. W roku szkolnym 2008/2009 na posiedzeniu Rady Pedagogicznej przedstawiłam i dokonałam analizy wyników uczniów Gimnazjum nr 4 uzyskanych na próbnym egzaminie gimnazjalnym z języka angielskiego.
Uwzględniając w swojej pracy współczesne problemy cywilizacyjne, społeczne oraz problematykę środowiska lokalnego staram się zainteresować uczniów tymi zagadnieniami podczas zajęć lekcyjnych, na zajęciach Klubu Angielskiego „English Club” oraz podczas zajęć dodatkowych w ramach projektów edukacyjnych. W przystępny sposób w formie zabawy, gry dydaktycznej czy dyskusji uczniowie omawiają wraz ze mną kwestie ekologiczne, prozdrowotne, społeczne. Tematyka naszych zajęć związana jest ze zdrowym odżywianiem, zdrowiem i chorobami, szkodliwością stosowania używek, dbałością o środowisko, klimatem i pogodą, bezrobociem, akceptacją drugiego człowieka, uprzedzeniami rasowymi, itd. W celu ukazania gimnazjalistom różnic ale i podobieństw między naszymi kulturami gościłam na swoich zajęciach uczniów z wielu europejskich krajów np. Niemiec, Białorusi, Ukrainy, Litwy. Dzięki tego rodzaju spotkaniom uczniowie mogli nie tylko nawiązać nowe znajomości ale przede wszystkim poznać zwyczaje panujące w innych krajach, a wszystko to przy pomocy języka angielskiego. W ramach działalności społecznej motywowałam uczniów do udziału w akcji kwestowania na rzecz obiadów dla dzieci z biednych rodzin i wspólnie z nimi czynnie włączyłam się w zbiórkę datków w Galerii Gniezno. Dużym wsparciem przy poruszaniu z uczniami kwestii problemów cywilizacyjnych i społecznych okazały się szkolenia i kursy, w których uczestniczyłam min. „Jak zapobiegać uprzedzeniom i nietolerancji w szkole”, „Nauczyciel w obliczu zagrożeń szkoły”, „Prawa dziecka. Prawa człowieka”.
W mojej pracy dydaktycznej wykorzystuję technologię informacyjną i komunikacyjną. Niezbędnej wiedzy i umiejętności w tej dziedzinie dostarczyły mi zajęcia informatyczne w okresie studiów licencjackich i magisterskich. Już na studiach licencjackich opanowałam umiejętność posługiwania się pakietem Windows Office, sprawnego korzystania z wyszukiwarki internetowej oraz z poczty mailowej. Zdobyte umiejętności wykorzystuję w codziennej pracy podczas konstruowania odpowiednich narzędzi pomiaru dydaktycznego tj. testy, sprawdziany, tworzenia własnych pomocy dydaktycznych, przygotowywania dyplomów, itd. Dzięki znajomości internetu jestem częstym gościem na stronach internetowych pomagających w ciekawym przygotowaniu lekcji i nierzadko korzystam na lekcjach z materiałów dydaktycznych w postaci gier językowych, plansz, zadań, tekstów, które tam znajduję. Nieobce jest mi stosowanie słowników i encyklopedii multimedialnych oraz komputerowych programów edukacyjnych. Przeprowadzając lekcję z wykorzystaniem materiałów multimedialnych zawsze informuję i zachęcam uczniów do odwiedzania tych stron internetowych po to, aby mogli oni jeszcze raz wykonać interesujące ćwiczenie lub znaleźć podobne. Podążając w tym kierunku starałam się motywować uczone przeze mnie klasy do zaangażowania się w projekt Clip, polegający na wykonywaniu przez uczniów w czasie wolnym dodatkowych zadań językowych przy użyciu komputera i internetu. Mimo różnorodnych wad technicznych tego programu znalazła się grupka zainteresowanych uczniów, którzy chętnie poświęcali swój wolny czas na naukę i ćwiczenie nowego materiału językowego w ciekawy i nowatorski sposób.
Przygotowując się do zajęć i prowadząc je często korzystam z wiedzy zaczerpniętej w prasie fachowej. Na bieżąco studiuję artykuły ukazujące się w czasopismach „The Teacher”, „Wszystko Dla Szkoły”, „Edukacja i Dialog”. Z zainteresowaniem wyszukuję ciekawe pozycje książkowe, które urozmaicają zajęcia z języka angielskiego oraz rozwijają moje umiejętności z dziedziny dydaktyki, metodyki nauczania, psychologii i pedagogiki.
Literatura fachowa stanowi niezbędny środek w pogłębianiu zdobytej na studiach pedagogicznych wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki, tak ważnej w przypadku ustawicznego kontaktu i pracy z młodzieżą. W celu rozszerzenia moich wiadomości w tej dziedzinie i zdobycia odpowiedzi na pytania związane z postępowaniem z uczniami z zaburzeniami zachowania uczestniczyłam w warsztatach psychologicznych „Praca z uczniem trudnym”. Myślę, że w dzisiejszych czasach, gdy obserwowana jest coraz większa demoralizacja uczniów, takie szkolenia są niezwykle potrzebne. Dzięki uczestnictwu w warsztatach dowiedziałam się skąd mogą brać się trudne zachowania młodzieży i jak nie należy postępować wobec nich. Przede wszystkim otrzymałam porcję wskazówek jak radzić sobie w przypadku agresywnego zachowania uczniów, tzn. reagować komunikacją pozbawioną agresji, być asertywnym i w każdej sytuacji być konsekwentnym oraz wyciągać konsekwencje tak, jak zapowiedziało się wcześniej. Wiedzę i umiejętności zdobyte na szkoleniu staram się wprowadzać w życie przy okazji problemów wychowawczych czy lekcji języka angielskiego poświęconym zasadom dobrego wychowania i współżycia między ludźmi. Pomocne w radzeniu sobie z trudnymi zachowaniami moich podopiecznych są także dyskusje z pedagogiem szkolnym lub rodzicami uczniów. Posiadana przeze mnie wiedza z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki stanowi również nieocenioną pomoc w pracy z klasami integracyjnymi oraz z uczniami mającymi problemy w nauce. Dzięki kontaktowi z uczniami z różnorodnymi deficytami rozwojowymi staram się także we własnym zakresie podnosić poziom swej wiedzy na ten temat. Pozwala mi to zrozumieć na czym polegają choroby i zaburzenia występujące u tych dzieci. W rezultacie potrafię odpowiednio diagnozować oraz dobierać metody i formy pracy na lekcji języka angielskiego, które usprawniają funkcjonowanie uczniów ze specyficznymi trudnościami szkolnymi.
Okres stażu, mający na celu uzyskanie przeze mnie stopnia nauczyciela mianowanego miał znaczny wpływ na mój rozwój zawodowy. Był to czas aktywnej pracy, który wzbogacił mnie o nową wiedzę dydaktyczną i pedagogiczną, a także o nowe, cenne doświadczenia. Nauczył mnie wytrwałości w dążeniu do zamierzonego celu. Zadania postawione w planie rozwoju zawodowego pozwoliły mi lepiej poznać i zrozumieć jak trudna i odpowiedzialna jest praca z młodzieżą. Po analizie moich działań w okresie stażu stwierdzam, że zrealizowałam wszystkie cele założone w Planie Rozwoju Zawodowego. Wiele z nich należy do zadań o charakterze długofalowym i mam zamiar nadal podejmować się ich realizacji. Chcąc dalej rozwijać się w zawodzie nauczyciela zamierzam w dalszym ciągu dbać o doskonalenie swoich umiejętności i zdobywać nowe doświadczenia oraz systematycznie dokształcać się i dzielić się posiadaną wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami.
Praca nauczyciela, jakiej zdecydowałam się poświęcić stanowi dla mnie powołanie, radość i satysfakcję z sukcesów zarówno osiąganych przeze mnie, jak i moich podopiecznych. Moje obowiązki staram się wykonywać najlepiej jak potrafię, służąc młodzieży oraz szkole. Kierując się myślą Williama Arthura Warda „Przeciętny nauczyciel mówi. Dobry wyjaśnia. Znakomity nauczyciel daje przykład, ale ten wielki – inspiruje”, w swojej pracy pragnę nieustannie dążyć do wzbudzenia zainteresowania, ukierunkowania ucznia, nauczenia podopiecznych mądrego wykorzystywania informacji na własnej drodze do odkrywania wiedzy.

mgr Marta Wencel