Recenzja artykułu "Twoje niepowodzenia mnie interesują"

Recenzja artykułu ,, TWOJE NIEPOWODZENIA MNIE INTERESUJĄ ’’
O przeciwdziałaniu niepowodzeniom szkolnym we Francji

Czasopismo dla nauczycieli / WYCHOWANIE W PRZEDSZKOLU
Grudzień 10/2002
Anna Rurka ( Warszawa )

Artykuł ten wzbudził moją ciekawość ze względu na dobrze zaprezentowaną możliwość łatwej i przyjemnej adaptacji dzieci do wejścia w całkiem inny niż ich dotychczasowy świat szkolny, i co idzie w parze adaptacji społecznej.
Za pierwszy etap edukacji we Francji uznaje się przedszkole. Chodź edukacja przedszkolna nie jest objęta obowiązkiem szkolnym, jej powszechność uwarunkowana jest ogólnym przekonaniem społeczeństwa francuskiego o wartości wczesnej edukacji, jej istotnym wpływie na rozwój psychiczny, fizyczny, moralny i społeczny dziecka. Do przedszkola przyjmowane są dzieci już od dwóch latek , tak jak u nas do piątego roku życia. Tym samym Francja jest jednym z krajów Unii Europejskiej w którym drzwi przedszkola otwarte są już dla dzieci dwuletnich. Celem edukacji przedszkolnej jest wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci, pochodzących z różnych środowisk społecznych.
Drugim etapem kształcenia jest szkoła podstawowa : najpierw cykl przygotowawczy – przypada na pierwszy rok nauki dziecka w szkole, cykl elementarny trwa dwa lata oraz cykl średni który trwa również dwa lata. Organizacja nauczania początkowego we Francji ( zasady jednolitości, obowiązkowości, bezpłatności oraz świeckości systemu szkolnego zakłada szeroką rozumianą elastyczność w określeniu rozpoczęcia nauki szkolnej. Jest on uzależniony od dojrzałości umysłowej, fizycznej i emocjonalnej dziecka. Tak więc już pięciolatki mogą zacząć już naukę w szkole podstawowej wraz ze swoimi kolegami sześciu – i siedmioletnimi. Granica wiekowa obowiązku szkolnego staje się coraz bardziej płynna. Kładzie się nacisk nie na wiek dziecka , ale na jego kalendarz rozwojowy. Podstawowe cele edukacyjne przedszkoli i szkół podstawowych uznawane są jako jedność a różnica polega tylko na sposobie ich realizacji. Dlatego wszystkie budynki połączone są zazwyczaj w jeden wielki kompleks, co sprzyja dobremu przepływowi informacji pomiędzy kadrą pedagogiczną, oraz interwencję tych samych specjalistów, zachowując w ten sposób ciągłość opieki nad uczniami.
Celami kształcenia we Francji są rozwój osobowości ucznia, jego autonomiczności i komunikatywności, umiejętności twórczych, transmisja wiedzy i kultury oraz przygotowanie do życia w społeczeństwie. Dążenie do wyrównywania szans edukacyjnych uczniów, nabycie kultury ogólnej niezależnie od pochodzenia społecznego, kulturowego i geograficznego. Celem edukacji francuskiej jest przede wszystkim umożliwienie wszechstronnego rozwoju w zależności od potrzeb wychowanka, a także sytuacji społeczno – ekonomicznej jego rodziny. W osiąganiu celu wyrównywania szans życiowych w walce z niepowodzeniami szkolnymi jest zaangażowane wiele struktur lokalnych .Oprócz zmian w środowisku społecznym dziecka trzeba brać pod uwagę czynniki związane ze samym uczniem jak również z instytucją szkolną Rozpoczęcie przedszkola już przez dwulatki jest jednym z etapów wyrównywania szans edukacyjnych. W ramach przeciwdziałania niepowodzeniom szkolnym ujmuje się tą sytuację jako problemową w której z jednej strony jest winny uczeń a z drugiej nauczyciel ,,przyjmuje się iż niepowodzenia ucznia są niepowodzeniami nauczyciela, w ten sam sposób, co niepowodzenia odnoszone przez dziecko są niepowodzeniami rodziców ’’W momencie pojawienia się nauczyciela wspomagającego ( zazwyczaj grupa dzieci nie przekracza zazwyczaj pięciorga ) Pierwszy etap to ,, interesują mnie twoje niepowodzenia czyli ,, akceptuję to w całości ’’- dziecko ma świadomość swoich niepowodzeń , następne zajęcia polegają na nauczaniu i niwelowaniu niepowodzeń szkolnych – na zasadzie dialogu pedagogicznego gdzie inicjatywa należy do ucznia. Aby zaobserwować postępy należy częściej dopuszczać go do głosu, rozpoznać go jako jednostkę mającą swoje przekonania.
Pomóc mu w dokonaniu syntezy różnych treści programowych.

We Francji miarą wartości, jaką dziecko posiada w danym kraju jest polityka społeczna i oświatowa prowadzona przez państwo. Celem tej edukacji jest umożliwianie doświadczenia wielokulturowości, nauka tolerancji i konstruktywnego czerpania z bogactwa jakim jest wielokulturowe społeczeństwo.