Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Patrona Adama Mickiewicza

 
Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Patrona
Szkoły Podstawowej im. Adama Mickiewicza w Puchaczowie
21.12.2018r.
Autorzy – Edyta Skoniecka – Klajda, Monika Lichman

Prowadzący (Uczeń 1)
Witamy wszystkich uczniów, nauczycieli oraz Panie Dyrektor na uroczystości poświęconej patronowi naszej szkoły Adamowi Mickiewiczowi.
Adam Mickiewicz urodził się w 1798 roku, jak więc łatwo policzyć, obchodzimy właśnie 220 rocznicę jego urodzin.
Z tej właśnie okazji chcielibyśmy zaprosić wszystkich na krótką część artystyczną poświęconą naszemu wieszczowi, która w sposób lekki i bardziej współczesny przybliży Wam Drodzy Widzowie koleje jego życia i okoliczności powstania wielu utworów.
Prowadzący (uczeń 2)
Spróbujmy sobie wyobrazić, że Mickiewicz żyje współcześnie, na pewno byłby znanym literatem, a może nawet celebrytą. Z pewnością byłby zapraszany do różnych programów telewizyjnych, a dziennikarze marzyliby o tym, aby przeprowadzić z nim rozmowę. My widzielibyśmy to tak...
Prowadzący (U1)
Zapraszamy dziś na czerwony dywan naszego wieszcza Adama.

Dziennikarka
Witam Pana bardzo serdecznie. Na początek chciałabym zapytać o Pana dom rodzinny. Kim byli Pana rodzice? Jakie wartości Panu przekazali?

Adam Mickiewicz
Urodziłem się w Zaosiu na dawnych ziemiach litewskich, wychowywałem się natomiast w pobliskim Nowogródku, gdzie ojciec mój – Mikołaj – szlachcic herbu Poraj, pracował jako obrońca sądowy. Moja matka –Barbara- wywodziła się ze szlacheckiego rodu Majewskich.
Moi rodzice dbali o to, bym stał się wykształconym człowiekiem. Jako ciekawostkę powiem Państwu, że podczas moich narodzin akuszerka przecięła pępowinę na książce – pewnie dlatego zostałem poetą (śmieje się ). Po ojcu odziedziczyłem zainteresowanie nauką, a po matce religijność.
Dziennikarka
A czy mógłby Pan opowiedzieć nam coś o latach szkolnych. Jak rozpoczęła się pana przygoda z poezją?
Adam Mickiewicz
W wieku 17 lat ukończyłem szkołę powiatową w Nowogródku i rozpocząłem studia na Uniwersytecie Wileńskm. Poza nauką i zdobywaniem wiedzy studenci skupiali się w stowarzyszenia. Tam wraz z moimi przyjaciółmi, m.in. z Tomaszem Zanem założyliśmy Towarzystwo Filomatów. Naszymi ideałami były: wolność, równość, braterstwo.

Dziennikarka
Mamy małą niespodziankę, nasz chór przygotował ją specjalnie dla Pana.

Chór – „Pieśń Filaretów”

Adam Mickiewicz
Z łezką w oku przypomniałem sobie ten nasz hymn. Lata młodości tak szybko minęły...

Dziennikarka
Ale chyba w tym czasie nie tylko nauka była ważna? Słyszałam, że miał Pan szalone powodzenie u kobiet?
Adam Mickiewicz
Przyznam, że nie narzekałem na brak zainteresowania ze strony płci pięknej, ale moja pierwsza wielka miłość nie zakończyła się happy endem. Moja ukochana Maryla... Maryla wybrała innego.
Dziennikarka
Przypomnijmy sobie zatem pański wiersz inspirowany tą miłością.

Piosenka „Do M.”

Adam Mickiewicz
Dziękuję, to była piękna interpretacja bliskiego mi wiersza.
Dziennikarka
W tym samym czasie powstały również inne Pana utwory.
Adam Mickiewicz
Moje złamane serce zainspirowało mnie do tworzenia. W tym czasie napisałem „Ballady i romanse” oraz liryki, II i IV część Dziadów, „Grażynę” i „Niepewność”.
Dziennikarka
Przypomnijmy sobie zatem jeden z tych utworów.

Piosenka „Niepewność”

Dziennikarka
Za udział w tajnych organizacjach został Pan aresztowany, a następnie skazany na zsyłkę w głąb Rosji. Jak ten fakt wpłynął na Pana twórczość?
Adam Mickiewicz
Wszystko to miało wpływ na rozwój mojej wyobraźni i wrażliwości literackiej. Doświadczenia okresu rosyjskiego zaowocowały m.in. powstaniem sonetów.
Dziennikarka
Posłuchajmy jednego z nich.
Recytacja „Stepy Akermańskie”
Dziennikarka
Wiemy, że włączał się Pan w walkę narodowowyzwoleńczą. Tuż przed opuszczeniem Rosji napisał Pan „Konrada Wallenroda”. Jakie były dalsze Pana losy?
Adam Mickiewicz
W maju 1829 udało mi się opuścić Rosję i rozpocząłem prawie dwuletnią wędrówkę po Europie poprzez Niemcy, Włochy, Szwajcarię.
Dziennikarka
Na wieść o wybuchu powstania listopadowego zamierzał Pan dostać się do Wielkopolski?

Adam Mickiewicz
Podróż do kraju trwała bardzo długo, dotarłem tu dopiero w 1831, udało mi się spotkać z bratem oraz napisać „Redutę Ordona”.

Recytacja „Reduta Ordona”

Dziennikarka

Po upadku powstania wyjechał Pan do Drezna w gronie emigrantów politycznych, tam powstała III część Dziadów. Następnie udał się Pan do Francji, do Paryża, gdzie aktywnie włączył się Pan w życie uchodźców politycznych. Nastąpiły też pewne zmiany w Pana życiu prywatnym?
Adam Mickiewicz
Zostałem profesorem literatury łacińskiej na uniwersytecie w Lozannie oraz poślubiłem Cecylię z Szymanowskich.
Dziennikarka
Doczekaliście się Państwo sześciorga dzieci...
Adam Mickiewicz
Utrzymanie tak licznej rodziny oraz choroba psychiczna żony zmusiły mnie do podjęcia dodatkowej pracy wykładowcy literatury słowiańskiej na College de France.
Dziennikarka
Co ciekawe, posadę tę utracił Pan z uwagi na popieranie poglądów Andrzeja Towiańskiego?
Adam Mickiewicz
Rzeczywiście, to nie była moja najmądrzejsza decyzja...
Dziennikarka
W tym czasie w Paryżu pisze Pan zdecydowanie najważniejsze dzieło polskiej literatury „Pan Tadeusz”. Czy zgodzi się Pan wysłuchać jego fragmentów?
Adam Mickiewicz
Z przyjemnością.

Piosenka „Niewdzięczny”
Dziennikarka
Dziękuję za tę arcyciekawą rozmową. Był Pan chyba jednym z moich najważniejszych gości.

Adam Mickiewicz
Dla mnie również to było niezwykłe spotkanie.
Dziennikarka
Na koniec naszej rozmowy wysłuchajmy jednego z najbardziej rozpoznawalnych fragmentów naszej epopei narodowej.

Chór „Inwokacja”

Prowadzący (Uczeń 1)
W 1855 roku Adam Mickiewicz wyjechał do Turcji, by tworzyć oddziały polskie, które miały walczyć z carską Rosją. Była to jego ostatnia podróż. Zmęczony fizycznie oraz psychicznie, zachorował i zmarł nagle w Konstantynopolu.

Prowadzący (uczeń 2)
Jego ciało zostało przewiezione i pochowane we Francji. W setną rocznicę urodzin Mickiewicza prochy poety zostały sprowadzone do Polski i spoczywają w krypcie na Wawelu.

Prezentacja + podkład Edyta Geppert „Poeci nie zjawiają się przypadkiem.