Dopalacze - zabójcza moda. Scenariusz godziny z wychowawcą

SCENARIUSZ GODZINY Z WYCHOWAWCĄ

Temat: DOPALACZE – ZABÓJCZA MODA.

CEL OGÓLNY: kształtowanie świadomości szkodliwości zażywania substancji psychoaktywnych.
CELE SZCZEGÓŁOWE:

Uczeń:
- dostrzega zagrożenia wynikające z zażywania substancji psychoaktywnych,
- uświadamia sobie jaki jest niebezpieczny wpływ mody na dopalacze,
- dostrzega negatywne skutki zdrowotne, społeczne, rodzinne stosowania ww. substancji.

METODY: pogadanka, dyskusja dydaktyczna, rozmowa kierowana.
FORMY PRACY: indywidualna, zbiorowa.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: prezentacja multimedialna.


PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: czym wg was są dopalacze?
Przykładowe odpowiedzi:
Dopalacze to:
- substancje psychoaktywne,
- produkt współczesnej mody,
- substytuty uzależniających substancji chemicznych i mieszanki ziół,
- pierwszy krok do nałogu,
- zagrożenia dla zdrowia i życia ...

2. Nauczyciel wymienia formy w jakich mogą występować dopalacze.
Przykładowa odpowiedź:
Dopalacze mogą występować w formie: tabletek, papierosów, skrętów, kadzidełek itp.

3. Nauczyciel wymienia uczniom objawy zażycia dopalaczy.
Przykładowa odpowiedź:
- nagła euforia, gwałtowny wzrost energii – pobudzenie,
- stan spokoju lub przygnębienia,
- bełkotliwa mowa,
- przekrwione i wysuszone śluzówki,
- drżenie rąk,
- kołatanie serca,
- słanianie się na nogach,
- zaburzenia orientacji i świadomości,
- lęki,
- halucynacje i omamy,
- zawroty i silne bóle głowy,
- nudności, wymioty,
- wahania ciśnienia krwi.

4. Nauczyciel włącza uczniom przygotowaną wcześniej prezentację multimedialną dotyczącą skutków zażycia substancji psychoaktywnych oraz sposobów ograniczenia mody na dopalacze.
5. Nauczyciel przeprowadza rozmowę dydaktyczną z uczniami na temat materiału stymulującego przedstawionego w prezentacji.
6. Wychowawca podsumowuje z uczniami temat lekcji.
7. Nauczyciel dziękuje młodzieży za aktywny udział w zajęciach i prosi o ewentualne zgłaszanie na kartkach problemów związanych z dopalaczami, które chcieliby poruszyć na następnym spotkaniu (np. z pedagogiem szkolnym, psychologiem, przedstawicielem policji).

Opracowała: Monika Szpura-Kazimierczuk