Usprawnianie percepcji wzrokowej metodą M. Frostig - scenariusz zajęć o tematyce zimowej

Usprawnianie percepcji wzrokowej metodą M. Frostig – scenariusz zajęć o tematyce zimowej

Cel ogólny
Usprawnianie percepcji wzrokowej

Cele operacyjne
dziecko potrafi:
- naśladować nauczyciela
- rozpoznać odgłosy pędzącego kuligu
- złożyć wyrazy z dwóch i trzech sylab
- określać długość i szerokość „na oko” oraz przez przymierzanie
- wyodrębnić różnice między obrazkami i nazwać je
- porządkować sekwencje czasowe

Metody:
- praktycznego działania

Pomoce:
kaseta z melodiami „Białe pola, białe lasy”, „Zima, zima”, ilustracje bałwanków z sylabami, szaliki, szablony szalików, gazety, labirynt, plastelina


Przebieg zajęć

Część wstępna

1. Powitanie – piosenka:

Wszyscy są, witam was
Zaczynamy już czas (powtarzamy 3-4 razy),
Jestem ja, jesteś ty (pokazują palcami)
Raz, dwa, trzy (klaszczą)

Gdy się dzieci mają bawić
To dzień dobry mówią sobie
Uśmiechają się siebie
I podają sobie ręce.

2. Ćwiczenie w rozpoznawaniu odgłosów pędzącego kuligu z wykorzystaniem nagrania na płycie CD.
Dzieci rozpoznają słyszane odgłosy i nazywają je: tętent koni, skrzypiący śnieg, dzwoniące dzwonki u sań, trzaskanie bata i poganianie koni przez woźnicę – „wio,wio”.
Poszczególne odgłosy kojarzą się dzieciom z zimową sanną, z kuligiem. Nauczyciel przeprowadza rozmowę z dziećmi na powyższy temat.

3. Ćwiczenie syntezy sylabowej.
Nauczyciel wypowiada sylaby, a dzieci składają z nich wyrazy:
sa-nki, ko-nie, ku-lig, śnie-żyn-ki, dzwo-ne-czki, gwia-zde-czki.

4. Slalom bałwanków.
Dzieci otrzymują kartę pracy do tego ćwiczenia i wypełniają ją. Na rysunkach przedstawione są bałwanki zjeżdżające na nartach, które po drodze spotykają chorągiewki z sylabami. Nauczyciel zachęca dzieci: „Pomóżcie bałwankom pozbierać sylaby z chorągiewek i ułożyć z nich wyrazy.”
Dziecko układa wyrazy z rozrzuconych sylab i wpisuje je obok ilustracji.

5.”Przejazd narciarza”.
Na śniegu został ślad jednej narty. Dorysuj ślad drugiej narty.

6. Dzieci ustawiają się w kole z szalikami.
Jedno wchodzi do środka. Zabawa przy słowach:

Przyjacielu pomysłowy
Co tam przyszło ci do głowy
Pokaż nam to w jednej chwili
Żebyśmy się już bawili.

Dziecko, które jest już w środku wymyśla jedno ćwiczenie z szalikiem. Może to być, np.: machanie ręką na pożegnanie, zataczanie koła na podłodze, wymachiwanie w górę z trzymaniem za dwa końce, powiewania w lewo, w prawo, w górę, w dół.

7. Dzieci oglądają swoje szaliki, głaszczą, opisują określając: kolor, wzór, wrażenia dotykowe.
Określanie długości i szerokości ,,na oko”, za pomocą przymiotników:
długi-krótki; szeroki-wąski; gruby-cienki
Porównywanie długości i szerokości ,,przez przyłożenie”, używając przymiotników:
szerszy-węższy dłuższy-krótszy.

8. Ozdabianie wzoru szablonu szalika wzorem literopodobnym.

9. Zabawa ruchowa – „Śnieżne kule”.
Robienie kul z gazet:
- rzucanie się nawzajem kulami,
- rzucanie kulą do partnera, który chwyta ją raz jedną, raz drugą ręką,
- rzucanie kulą w zawieszoną sylwetę bałwana (w odległości 1 m od dziecka).

10. Uzupełnianie braków na obrazkach.
Przygotowujemy trzy obrazki bałwanka. Jeden obrazek jest kompletny, pozostałym brakuje elementów. Dziecko ma odnaleźć te elementy, domalować i nazwać je.

11. Rozwiązanie zagadki:

Za oknem przy płocie stoi gruby pan.
Zimy się nie boi, bo ze śniegu sam.

Rozwiązanie zagadki (kształt bałwana) dzieci rysują w powietrzu synchronizując ruchy obu rąk.

12. Droga dziecka z domu na lodowisko – prowadzenie linii ciągłej przez labirynt.

13. Lepienie z plasteliny bałwana.
Dziecko modeluje różniące się wielkością kule, z których następnie składa bałwana. Z innych kolorów plasteliny wykonuje kapelusz, oczy, nos, usta i guziki.

14. „Orły na śniegu”
Dziecko leży na wznak na podłodze z rękami ułożonymi wzdłuż ciała i ze złączonymi nogami. Prowadzący poleca rozłożyć nogi tak daleko, jak tylko dziecko potrafi, utrzymując wyprostowane kolana. Następnie przesuwa ramiona do momentu, kiedy ręce zetkną się nad głową. Przy przesuwaniu rąk w dół dziecko ma uderzyć rękami o uda, a przy złączeniu nóg, złączyć pięty.

15. Zabawa ruchowa
„Poprzez zaspy” – chód z wysokim unoszeniem kolan.

Część właściwa

16. Spostrzeganie stosunków przestrzennych: porządkowanie sekwencji czasowych.

Dziecko ma kartkę z ćwiczeniem położoną przed sobą we właściwym kierunku.
„Tutaj są cztery obrazki przedstawiające zziębniętego chłopca, który wrócił z kuligu i pije gorące mleko. Ktoś pomieszał te obrazki. Zobaczymy, czy potrafisz je poukładać, tak abyśmy mogli dowiedzieć się kolejno, co chłopiec zrobił najpierw, a co później? Ponumeruj te obrazki.”

Zakończenie zajęć

17. Piosenka pt.: „Zima,zima”, połączona z interpretacją ruchową.

Zima, zima, zima
Pada, pada, śnieg.
A ja jadę w świat sankami,
Sanki dzwonią dzwoneczkami,
dzyń, dzyń, dzyń.
Opracowała:
Jolanta Lorek