Scenariusz inscenizaji z okazji obchodów Święta Niepodległości

Inscenizacja z podziałem na role z okazji święta niepodległości z wykorzystaniem wierszy:

Jan Lechoń," 11 Listopada"

Krzysztof Gruszczyński, " Stalin Inżynier naszych marzeń"
oraz przemówienia Józefa Piłsudskiego okazji otwarcia sejmu ustawodawczego 10 lutego 1919 roku.

Aktorzy: Polska,narrator, komunista,okupant radziecki, okupant niemiecki.legiony Dąbrowskiego, Austria, Rosja, Prusy

1) Polska:– rozpoczyna jako pierwsza czytanie swojego listu:
W całej swojej historii istnienia przeżyłam wiele burz. Targało mną rozbicie dzielnicowe, które doprowadziło do wojny domowej, ale jednak powstałam z gruzów i ponownie moi władcy sięgnęli po koronę i połączyli kraj pod swoim panowaniem. Obroniłam się także przy pomocy tarczy Litewskiej od Krzyżackiego miecza, nie pozwoliłam razem ze swoimi dzielnymi synami, żeby potop szwedzki zatopił moją koroną. Nie mogłam powstrzymać tylko najtragiczniejszego wydarzenia, które mnie dotknęło ze strony: Prus, Rosji i Austrii, państwa te w drugiej połowie XIX wieku podzieliły się moim terytorium i skreśliły mnie z mapy Europy na ponad sto lat.

2) Prusy:
Byłyśmy Uczestnikami wszystkich trzech zborów, w sumie w naszych rękach znalazło się ok. 20% obszaru I Rzeczypospolitej i 23% jej ludności. Zagarnęliśmy ziemie najlepiej rozwinięte gospodarczo. Starliśmy się przez ponad sto lat doprowadzić do całkowitego wynarodowienia społeczeństwa polskiego. W tym celu wprowadziliśmy politykę intensywnej germanizacji, walczyliśmy z Kościołem Katolickim, który dodawał siły dla Polaków i pomagał nam się przeciwstawiać, usuwaliśmy z Prus chłopów nie posiadających niemieckiego obywatelstwa, wprowadziliśmy nauczanie religii w języku niemieckim. Robiliśmy wszystko, żeby w waszych przodkach zagasić najmniejszą iskrę polskości, nie uwzględniliśmy tylko jednego im bardziej próbowaliśmy was wynarodowić tym bardziej wy walczyliście o zachowanie swojej tożsamości narodowej.

3) Rosja:
Tak samo jak Prusy byłam uczestniczką wszystkich trzech zaborów. Zabrałam Polsce ziemie, które próbowałam objąć swoją ekspansją wiele wieków wcześniej. Zajęłam ponad 60% obszaru I Rzeczypospolitej na którym mieszkało ok. 45% jej ludności W celu ułatwienia sobie zdominowania politycznego Polski pomogłam objąć jej tron Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu on jednak był w stosunku doi mnie całkowicie lojalny i musiałam użyć siły, żeby podporządkować sobie Polskę. Tak samo jak Prusy prowadziłam intensywną politykę wynaradawiającą: wprowadziłam język rosyjski do szkół, uznałam unitów za Rosjan, zakazałam działania w Królestwie Polskim organizacji o charakterze naukowym , kulturowym, gospodarczym czy filantropijnym. Pomimo intensywności moich działań wynaradawiających Polacy walczy o swoją tożsamość.

4) Austria:
Byłam uczestniczką tylko I i III zaboru w sumie otrzymałam 18% obszaru I Rzeczypospolitej i 32% jej ludności. Ziemie. Nie prowadził intensywnej polityki wynaradawiającej i Polacy w mim zaborze mogli się cieszyć dużą autonomią. Ziemie, które otrzymałam były najmniej rozwinięte gospodarczo.

5) Narrator :
Społeczeństwo Polskie pomimo intensywnej polityki wynaradawiającej nie uginało się pod zaborcami, jeszcze przed nasileniem germanizacji i rusyfikacji, która nastąpiła w drugiej połowie XIX wieku próbowało walczyć zbrojnie o odzyskanie niepodległości przejawem tej walki było powstanie listopadowe i styczniowe, także powstanie pod koniec XVIII wieku legionów Jana Henryka Dąbrowskiego.

6) Legiony Dąbrowskiego:
Nasza formacja powstała we Włoszech z inicjatywy gen. Jana Henryka Dąbrowskiego w 1797 roku. Miała ona charakter obywatelski i narodowy. Walczyliśmy przy boku armii Napoleona mając nadzieję na odzyskanie w ten sposób niepodległości. Nie do końca nasze marzenia się spełniły, po podpisaniu traktatu pokojowego w Tylży w 1807 roku zostało utworzone Księstwo Warszawskie stanowiące tylko namiastkę przedrozbiorowej Rzeczypospolitej. Jednak nasza tradycja walki o niepodległość przy boku obcych wojsk nie umarła i była kontynuowana aż do II wojny światowej.

7) Narrator:
Wybuch I wojny światowej ponownie przyniósł nadzieje dla Polski na odzyskanie niepodległości. Polacy po wielu walkach i żmudnych walkach 11 listopada 1918 roku odzyskali niepodległość. Data ta jednak nie skończyła zmagań Polaków o odzyskanie wszystkich ziem. Walki Śląsk, Wielkopolskę czy kresy wschodnie trwały jeszcze przez kilka. Bardzo ważna rolę w historii Polski międzywojennej odegrał marszałek Józef Piłsudski

8) Józef Piłsudski : Przemówienie Józefa Piłsudskiego na otwarcie sejmu ustawodawczego w roku 1919
Półtora wieku walk, krwawych nieraz i ofiarnych, znalazło swój tryumf w dniu dzisiejszym. Półtora wieku marzeń o wolnej Polsce czekało swego ziszczenia w obecnej chwili. Dzisiaj mamy wielkie święto narodu, święto radości po długiej, ciężkiej nocy cierpień.
W tej godzinie wielkiego serc polskich bicia czuję się szczęśliwym, że przypadł mi zaszczyt otwierać Sejm polski, który znowu będzie domu swego ojczystego jedynym panem i gospodarzem.
Radość dnia dzisiejszego byłaby stokroć większą, gdyby nie troska, że zbieracie się w chwili niezwykle ciężkiej. Po długiej, nieszczęsnej wojnie świat cały, a z nim i Polska, czekają z tęsknotą upragnionego pokoju. Tęsknota ta w Polsce dziś ziścić się nie może. Synowie Ojczyzny muszą iść, by bronić granic i zabezpieczyć Polsce swobodny rozwój.
Sąsiedzi nasi, z którymi pragnęlibyśmy żyć w pokoju i zgodzie, nie chcą zapomnieć o wiekowej słabości Polski, która tak długo stała otworem dla najazdów i była ofiarą narzucania jej obcej woli przemocą i siłą.
Nie chcemy mieszać się do życia wewnętrznego któregokolwiek z naszych sąsiadów, lecz pozwolić nie możemy, by pod jakimkolwiekbądź pozorem, chociażby pod pozorem rzekomego dobrodziejstwa, naruszano nasze prawo do samodzielnego życia.
Nie oddamy ani piędzi ziemi polskiej i nie pozwolimy, by uszczuplano nasze granice, do których mamy prawo.
Dążności naszych sąsiadów sprawiły, że ze wszystkimi nimi znajdujemy się obecnie w otwartej wojnie, lub co najmniej w stosunkach mocno naprężonych.
Jasną stroną w naszych stosunkach zewnętrznych są zacieśniające się węzły przyjaźni z państwami Entety. Głęboka sympatia łączyła już dawniej Polskę ze światem demokratycznym Europy i Ameryki, nie szukającym sławy w podbojach i ucisku innych narodowości, a pragnącym ułożenia stosunków w myśl zasad sprawiedliwości i słuszności.
Sympatia ta spotęgowała się, gdy sławne armie państw sprzymierzonych, druzgocąc ostatnią potęgę naszych ciemiężycieli, wyzwoliły Polskę z niewoli.
Jestem przekonany, że serdeczne uczucia i niezaprzeczona spólność interesów z tymi państwami uczynią niezbędną dla nas z ich strony pomoc - wydatną i skuteczną.
Naród polski przez półtora wieku zmuszany był stosować się do praw narzuconych przez obcą przemoc. Nie mogąc normować swego życia według własnej woli, zatracił przez ten długi okres poczucie prawa i wiarę we własne siły.
Obdarzeni dziś zaufaniem narodu, dać mu macie podstawy dla jego niepodległego życia w postaci prawa konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polskiej. Na tej podstawie utworzycie rząd, oparty o prawa, przez wybrańców narodu ustanowione. Prawa przez was uchwalone, będą początkiem nowego życia wolnej i zjednoczonej Ojczyzny.
Polska, otoczona zewsząd przez wrogów, musi posiadać armię, któraby mogła sprostać swoim ciężkim zadaniom. Macie poprzeć i rozwinąć rozpoczętą budowę wojska, tak by Ojczyzna, zasłonięta piersiami żołnierza, mogła się czuć bezpieczną i przeświadczoną, że honoru jej i praw broni silna i dobrze wyposażona armia.
Wreszcie zwrócicie panowie, niechybnie baczną uwagę na niedomagania naszego życia gospodarczego, upośledzonego przez gospodarkę obcych i zrujnowanego silnie przez wojnę i okupację. W tej dziedzinie należyte uregulowanie spraw znajdującego się w upadku przemysłu i niezbędnych reform agrarnych w duchu postępu i wielkich demokracyj Zachodu stworzy zdrowe podstawy dla siły duchowej narodu i da trwałe podłoże dla budowy jego przyszłości.
Życząc panom powodzenia w ich trudnej i odpowiedzialnej pracy, ogłaszam pierwszy Sejm wolnej i zjednoczonej Rzeczypospolitej Polskiej za otwarty i powołuję najstarszego z panów, posła Ferdynanda Radziwiłła do objęcia tymczasowego przewodnictwa.

9) Narrator
Dwadzieścia jeden lat Polacy cieszyli się niepodległością, ich radość została przerwana 1 września 1939 roku, kiedy Niemcy uderzyli na Westerplatte a armia ZSRR 17 września 1939 roku wkroczyła na ziemie II Rzeczypospolitej.

10) Okupant Niemiecki :
Pamiętasz mówi okupant niemiecki do radzieckiego : Jak nasi przedstawiciele podpisali pakt dotyczący rozbioru Polski

11) Okupant Radziecki :
Podpisywaliśmy wiele traktatów rozbiorowych w XIX wieku

12) Okupant Niemiecki :
Zgadzam się z tobą , ale nasi przedstawiciel Ribbentrop i Młlotow również podpisali pakt dotyczący podziału ziem Polskich pomiędzy nasze państwa w 1939 roku jeszcze przed naszym atakiem na Polskę we wrześniu.

13) Okupant Radziecki :
My na Białostocczyźnie przeprowadziliśmy wybory oczywiście przy pomocy naszych oddziałów NKWD i jeszcze je sfałszowaliśmy, dzięki temu te tereny przyłączyliśmy do ZSRR .

14) Okupant Niemiecki :
My utworzyliśmy generalne gubernatorstwa z Hnsem Frankiem na czele, w którym prowadziliśmy tak jak i w innych rejonach intensywna eksterminację narodu Polskiego, do swoich zbrodniczych osiągnięć możemy zaliczyć: obozy koncentracyjne z komorami gazowymi i piecami krematoryjnymi, eksperymenty medyczne na więźniach, łapanki na ulicach , masowe egzekucje

15) Okupant Radziecki :
My również nie pozostawaliśmy za wami w tyle : Katyń, Ostaszków , Miednoje to jedne z nielicznych naszych osiągnięć

16) Narrator:
Koniec II wojny światowej nie przyniósł Polsce Niepodległości. Polska za aprobata mocarstw zachodnich, które brały udział w konferencjach tzw. Wielkiej Trójki została potraktowana jako ekwiwalent za wysiłek ZSRR w czasie II wojny światowej i znalazła się w orbicie wpływów Moskwy. Czasy Komunistyczne w Polsce to czasy terroru, zapaści gospodarczej i intensywnej indoktrynacji politycznej. Elementy indoktrynacji komunistycznej znajdujemy w poezji tamtego okresu i różnych przemówieniach czołowych działaczy partyjnych.

17) Komunista :
Przemówienie Józefa Cyrankiewicza podczas manifestacji żałobnej w dniu pogrzebu Stalina zorganizowanej w Warszawie:
Bracia! Polacy!
Dziś, w dniu wielkiej żałoby, gdy pełne bólu serca setek milionów ludzi na całym świecie żegnają Wielkiego Stalina - lud Warszawy, dając wyraz swoim uczuciom, manifestuje zdecydowaną wolę całego narodu polskiego, aby nieśmiertelne i fundamentalne zdobycze naszego narodu, które przyniosła nam epoka stalinowska, aby dzieło Wielkiego Stalina w sercach, umysłach i czynach naszych, czynach milionów Polaków ponieść dalej drogą, którą wytyczył nam Stalin. (...)
(...) Masy pracujące Polski ślubują, że pod wodzą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i wiernego ucznia Stalina - towarzysza Bolesława Bieruta - jeszcze twardszy będzie nasz krok ku dalszym zwycięstwom, że jeszcze żarliwsza będzie nasza codzienna praca, jeszcze mocniejsza walka o pokój, jeszcze głębsza miłość do naszej ojczyzny, jeszcze większa troska o jej siłę ochronną, o umacnianie niepodległości, że jeszcze większa będzie nasza czujność wobec wrogów i jeszcze pełniejsza jedność narodu w walce o pokój i socjalizm, w walce, w której natchnieniem będzie nieśmiertelne imię Wielkiego Stalina.

18) Komunista: Sandra Wojnowska :

Krzysztof Gruszczyński
STALIN, INŻYNIER NASZYCH MARZEŃ

Kto twardo w bitwie trwa upartej
przeciw ciemnościom i bezprawiu,
ten umie pokierować wiatrem,
ten słońcu wymagania stawia.

Kto strzegł jak oka rewolucji,
kto do zwycięstwa wiódł narody,
ten umie rzeki bieg odwrócić,
ten prawa stwarza dla przyrody.

To Stalin lasy w pochód śle,
rzekom w pustynie płynąć każe,
Stalin - towarzysz, Stalin - wódz,
Stalin - inżynier naszych marzeń.

19) Narrator Aneta Łuczak:
Rok 1989 przyniósł Polsce wyzwolenie chociaż niecałkowite z kajdan założonych na naszą ojczyznę przez ZSRR , z kajdan do których część naszego społeczeństwa z ochota wkładała ręce i współtworzyła system terroru i indoktrynacji. Musimy pamiętać o tych wydarzeniach z przeszłości, które ciągle za nami kroczą i dołożyć wszelkich starań, żeby przeszłość nie niszczyła naszej przyszłości


Jan Lechoń "11 listopada"

Kiedy nocą śpi scena, śnią maszyny huczne
I umilkły pioruny, burze, deszcze sztuczne,
Kiedy teatr bez widzów, jak kościół bez wiernych,
Jest tylko świętym domem tajemnic niezmiernych
Ci, co słońcem zrobili blask ramp migotliwy
I świat stworzyli bardziej niż życie prawdziwy,
Których wiecznie trwać będą miłość i cierpienie,
Schodzą się jako duchy i stają na scenie.
Was wzywam! Nasze bowiem słowa są ułomne
I nie dosyć są wielkie, i za mało skromne,
Nie dość żeśmy cierpieli, za mało walczyli,
Byśmy mogli cośkolwiek powiedzieć w tej chwili.
Ale ty, któryś poszedł za granicę świata
Wezwać pomsty na przemoc, co naród przygniata,
I słowa znalazł takie, żeś temi samemi
Od nas mówił do nieba, od nieba do ziemi,
I ty coś nie znał ziemskich pożądań marności,
Tylko cuda początku i słońce przyszłości,
Coś nad w grobie leżącą stał jak anioł złoty
I krew i łzy jej wszystkie przemieniał w klejnoty -
Wy mówcie! Ty, o którym nie wierzymy sami,Ś