Zmodyfikowany program nauczania języka polskiego w klasie III gimnazjum specjalnego

Wstęp.

Prezentowany programnauczanie języka polskiego w Gimnazjum Specjalnym został przygotowany tak, aby pomóc w planowaniu efektywnej pracy dydaktycznej, dostosowanej do potrzeb uczniów i warunków współczesnej szkoły.
Współczesny świat stawia przed ludżmi, także bardzo młodymi, wciąż nowe wyzwania.
Ideą tego programu jest , aby uczeń kończący gimnazjum rozumiał siebie i innych, oraz dostrzegał wszelkie zmiany zachodzące w współczesnym świecie.


Cele kształcenia - wymagania ogólne.

Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich wypowiedzi

Kształtowanie systemu wartości opartego na ogólnie przyjętych normach.
Przygotowanie do życia w społeczeństwie obywatelski, rozbudzanie szacunku .
Kształtowanie świdomości językowej, dbanie o kulturę słowa
Rozwijanie potrzeb czytelniczych uczniów.

Analiza i interpretacja tekstów.

Odbiór różnych tekstów kultury na poziomie dosłownym i symbolicznym.
Rozpoznawanie cech charakterystycznych dla różnych tekstów kultury.
Selekcjonowanie informacji ze względu na ich prywatność.
Sporządzanie notatek , opisów, innych form pisemnych.
Świadome redagowanie przewidzianych w programie form wypowiedzi.

Tworzenie wypowiedzi.

Uczeń stara się tworzyć spójne wypowiedzi ustne.
Korzysta ze słowników z zakresu języka polskiego i znajomości zasad pisowni.
Uczeń tworzy poprawne wypowiedzi pisemne.
Posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ic przeciwieństw.


Treści nauczania – wymagania szczegółowe.

Mówienie i słuchanie.

Słuchanie.

- uważne i wnikliwe słuchanie z nastawieniem na nadawcę
- rozpoznawanie intencji nadawcy.
- słuchanie wypowiedzi innych osób,
- rozumienie wysłuchanego tekstu.
- określanie tematyki wysłuchanego tekstu.
- rozumienie poleceń
- wskazywanie środków językowych typowych dla przemówienia
- określanie intencji nadawcy.
- odróżnianie informacji o faktach od opinii.

Czytanie.

- doskonalenie umiejętności czytanie ze zrozumieniem,
- odczytywanie tekstu na poziomie dosłownym
- wybieranie z tekstu najważniejszych informacji.
- określanie funkcji akapitów.
- posługiwanie się terminami poetyckimi.
- wyjaśnianie tytułu tekstu.
- nazywanie układów rymu.
- odnajdywanie związków pomiędzy tekstami.
- wskazywanie cech gatunkowych pojęć z dziedziny epiki, dramatu, liryki.

Pisanie.

- estetyka i organizacja wypowiedzi pisemnych
- sporządzanie planu dłuższych form wypowiedzi.
- celowe stosowanie akapitów.
- kształcenie nawyku pisania ortograficznego
- kształcenie potrzeby korzystania ze słowników.
- znajomość budowy wypowiedzi pisemnych.
- ćwiczenie umiejętności budowania zdań.
- kształcenie dbałości o poprawność językową budowanych tekstów.


Nauka o języku.

Fonetyka.

- objaśnianie różnic pomiędzy głoską a literą.
- rozróżnianie samogłosek i spółgłosek.
- prawidłowe zapisywanie wyrazów

Słowotwórstwo.

- wskazywanie wyrazów podzielnych i niepodzielnych słowotwórczo.
- Określanie podstawy i formantu słowotwórczego.
- Określanie wyrazu podatwowego i pochodnego.
- Odróżnianie synonimów , antonimów, homonimów.
- Poprawne zapisywanie przedrostków, przyrostków.

Składnia.

- rozróżnianie rodzajów zdań.
- poprawne stosowanie interpunkcji.
- rozpoznawanie podmiotu i orzeczenia.
- rozróżnianie zdania i równoważnika zdań.
- dokonanie rozbioru logicznego zdania.
- mowa zależna i niezależna.
- budowanie poprawnych zadań
- sporządzanie wykresu zdania pojedynczego.
- Budowanie różnych rodzajów zdań.

Fleksja.

- rozpoznawanie odmiennych i nieodmiennych części mowy.
- prawidłowe używanie form czasownika.
- poprawne zapisywanie nazw własnych.
- stopniowanie przymotników i przysłówków.
- prawidłowe używanie różnych form rzeczowników.
- posługiwanie sięzwiązkami frazeologicznymi.
- rozpoznawanie bezokoliczników.
- poprawne zapisywanie partykuły „ nie” z różnymi częściami mowy.
- odróżnianie wyrazów abstrakcyjnych od konkretnych.


Ortografia i interpunkcja.

- pisownia wyrazów z ó, rz, ż,h,ch
- pisownia rzeczowników zakończonych na –arz-erz
- pisownia wyrazów z ą, ę, en, em,
- om, on,
- zasady pisowni i ich stosowanie
- stosowanie wielkich liter,
- zapis zakończeń – ski – cki-
- -dzki, stwo. żba.
- wzbogacanie słownictwa.
- korzystanie ze słownika ortograficznego
- ćwiczenie w praktyce wszystkich zasad pisowni.
- określanie zasad interpunkji w zdaniach.


Lektury w klasie III gimnazjum.

K.Dickens, Opowieść wigilijna”
A.Fredro, Zemsta”
J.Słowacki, Balladyna“
A.Mickiewicz, „Ballady i romanse”
A.Kamiński „ Kamienie na szaniec”
J.Kochanowski ‘” Wybór fraszek, trenów , pieśni”
I Krasicki , „ Satyry i bajki”
S Żeromski „ Śyzyfowe prace”
E .Hemingway Wybrane opowiadanie”
Wybrany komiks
Wybór wierszy poetów polskich.


Uczeń kończący klasę III gimnazjum powinien:

- redagować przewidziane w programie formy wypowiedzi zgodne z tematem.
- pisać poprawnie pod względem zasad pisowni o ortografii.
- dbać o estetykę zapisu.
- redagować tekst o charakterze informacyjnym.
- swobodnie i płynnie wypowiadać się na różne tematy.
- czytać ze zrozumieniem teksty.
- wyszukiwać informacje na zadany temat.
- nadawać wypowiedziom spójność i logiczny układ treści.
- oceniać zachowanie postaci rzeczywistej i fikcyjnej.
- posługiwać się związkami frazeologicznymi.
- znać zasady pisowni i ortografii.
- rozróżniać części mowy.
- określać elementy świata przedstawionego.
- posługiwać się terminami z poetyki.


System oceniania uczniów.

Istotną sprawę w nauczaniu dzieci upośledzonych umysłowo jest motywowanie ich do pracy i oceniania efektów uczenia się.
Bardzo ważna w tym procesie jest rola nauczyciela, który bezpośrednio pracując z daną grupą uczniów, znając ich zróżnicowany poziom rozwoju, stan zdrowia, zainteresowania, środowisko, i ich potrzeby.
Powinien tak modyfikować program, aby wywołać chęć podjęcia wysiłku przez wychowanków.Każdy uczeń powinien mieć szansę osiągnięcia sukcesu i zdobyć wiarę w swoje możliwości. Kontrola w szkole specjalnej powinna przybierać zróżnicowane
formy gier, zabaw,dydaktycznych, konkursów przedmiotowych i plastycznych, zajęć praktycznych.W ocenianui uczniów nalęży położyć nacisk na ocenę jako elementu wzmacniającego pozytywnie.Ocena powinna ukazać uczniowi jego braki,ale i ukazać jego możliwości w pokonywaniu i nadrobieniu tych braków.
Oceniając wiedzę i umiejętności ucznia nauczyciel może korzystać ze skali ocen.

Stopień celujący.

Uczeń wykonywał większość zadań dodatkowych, jego wiedza i umiejętności wykraczają ponad programu ogólnego.Chętnie bierze udział w zajęciach dodatkowych.
Osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach konkursowych.

Stopień bardzo dobry.

Uczeń opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności. Sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, jest samodzielny i aktywny.

Stopień dobry

Uczeń opanował treści istotne dla przedmiotu, posiada proste, uniwersalne wiadomości.Potrafi samodzielnie rozwiązać typowe zadanie, jest sumienny, aktywny.

Stopień dostateczny

Uczeń opanował najważniejsze treści przedmiotowe oraz posiada podstawowe wiadomości jest sumienny i raczej aktywny.

Stopień dopuszczający.

Uczeń opanował treści przedmiotowe na poziomie koniecznym do dalszej edukacji,
Rozwiązuje zadania o niskim poziomie trudności.Potrafi uczestniczyć w pracy na lekcji.

Stopień niedostateczny

Uczeń nie zdobył podstawowych wiadomości niezbędnych do dalszego kształcenia.
Nie interesuje się procesem dydaktycznym, nie uczestniczy na lekcji, nie odrabia zadań ,
Jest bierny, niesumienny.


Ocenianie może przybierać różne formy”

- test kompetencyjny.
- kartkówka
- sprawdzian
- praca klasowa
- indywidualizacja wymagań
- prace domowe
- praca na lekcjach
- aktywność na zajęciach

Procedury osiągania celów.

Realizując program, można wykorzystywać różne sposoby kierowania procesem nauczania - uczenia się, uwzględniając możliwości modyfikacji w zależności od sytuacji dydaktycznej i indywidualizacji pracy z uczniem zdolnym oraz uczniem mającym trudności w nauce.
Mogą to być następujące metody:
- planowanie, organizowanie i ocenianie własnej nauki;
- integracja materiału z muzyki z innymi przedmiotami;
- samodzielne lub grupowe przygotowywanie przez uczniów niektórych tematów lekcyjnych;
- stosowanie zdobytej wiedzy w praktyce;
- rozwiązywanie problemów w sposób twórczy;
- poznawanie utworów muzycznych podczas koncertów i nagrań;
- efektywna współpraca ucznia w zespołach np. udział w zespołach muzycznych;
- poszukiwanie, porządkowanie i wykorzystywanie informacji z różnych źródeł dotyczących kompozytorów, utworów muzycznych, nagrań, impresji artystycznych, konkursów i przeglądów muzycznych;
- przygotowanie do publicznych wystąpień poprzez prezentowanie osiągnięć artystycznych uczniów na terenie szkoły lub środowiska;
- zbieranie i dokumentowanie zdobytej wiedzy, osiągnięć artystycznych w postaci kronik, artykułów w prasie, gazetek, nagrań muzycznych.