Scenariusz akademii z okazji ślubowania klas pierwszych

Scenariusz akademii z okazji ślubowania klas pierwszych
w Zespole Szkół im. Adama Naruszewicza w Janowie Podlaskim.

Serdecznie witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość gości ..................
dyrekcję szkoły, rodziców, nauczycieli, kolegów i koleżanki a także bohaterów dzisiejszej uroczystości – uczniów klas pierwszych, którzy rozpoczynają naukę w naszej szkole.
Niektórzy z państwa by może znają tę szkołę, bo uczyli się w niej Wasi rodzice, Wy sami, albo Wasze rodzeństwo. Naszym młodszym kolegom pragniemy przybliżyć historię tego miejsca, ponieważ jest ona ciekawa i splata się nierozerwalnie z historią naszego państwa i narodu. Bywały lata, że Janów nie był małym miasteczkiem leżącym na wschodnich krańcach naszego kraju, ale był wręcz w centrum ziem należących do Litwy i Korony.
Początki dzisiejszej szkoły sięgają I połowy XVII wieku, kiedy to zostało powołane seminarium kształcące duchownych. W latach międzywojennych XX wieku po różnych kolejach losów Polski pod zaborami, seminarium janowskie zostaje reaktywowane, uzyskuje status wyższej uczelni i otrzymuje nazwę Wyższe Seminarium Duchowne im. Benedykta XV . W czasie II wojny światowej budynki szkoły pełnią rolę niemieckich koszar i zostają zdewastowane.
Powojenne lata przynoszą zmiany – budynki przejmuje państwo i od tej pory szkoła kształci liczne roczniki młodzieży z Janowa i okolic. Zespół Szkół, w którego skład wchodzą obecnie Liceum Ogólnokształcące, Technikum Mechanizacji Rolnictwa oraz Technikum Hodowli Koni powstał decyzją władz oświatowych w dniu 1.09.1978 roku z połączenia istniejących od zakończenia II wojny światowej Liceum Ogólnokształcącego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej. Dzisiaj szkoła powoli odzyskuje dawną świetność i udowadnia, że potrzebna jest nie tylko lokalnemu środowisku, ale także młodzieży z dalszych stron Polski.
Genius loci – duch tego miejsca, panuje w naszych murach do dziś. Szkoła daje młodym ludziom wiedzę, poszerza horyzonty, doświadczenie starszych mówi, że wyposaża w pewien światopogląd – uczy patriotyzmu do dużej i małej ojczyzny, kształtuje szacunek dla prawa ( klasy policyjne, straży granicznej także w LO ).Prosimy młodszych kolegów – miejcie odwagę brać wszystko to, co oferuje wam nasza szkoła. Mówiąc żartobliwie, wyciśnijcie ją jak cytrynę. Mówiąc poważnie – bierzcie udział w konkursach, olimpiadach, działajcie w samorządzie szkolnym, w akcjach charytatywnych. Nauczyciele zawsze będą z Wami, będą służyć radą i pomocą. Myślę także, że to dobry moment aby to powiedzieć: Cieszymy się, że tu jesteście! ( wszyscy razem ).

Chór śpiewa :”Na miły Bóg”.

Jak wszyscy wiemy patronem naszej szkoły jest Adam Naruszewicz ale chcielibyśmy jego postać przybliżyć naszym młodszym kolegom.

Adam Naruszewicz urodził się 20.10.1733r. w ubogiej rodzinie szlacheckiej w Pińszczyźnie na Polesiu. Tam, w Pińsku ukończył w 1748r. kolegium jezuickie. Wcześniej osierocony przez rodziców, sam musi myśleć o utrzymaniu siebie i rodzeństwa. Wstępuje do zakonu jezuitów i w 1762r. otrzymuje święcenia kapłańskie. W latach sześćdziesiątych pracuje jako wykładowca w Collegium Nobilium i w Szkole Rycerskiej. Podejmuje też trudy tłumaczenia dzieł starożytnych i pisze pierwsze poezje.
Od początku lat siedemdziesiątych ściśle związany jest z królem, można by powiedzieć, jako nadworny poeta i historyk.
W tych latach redaguje „Zabawy przyjemne i pożyteczne”, tworzy poezje, uczestniczy w „obiadach czwartkowych” króla Stasia, pisze dzieła historyczne, m.in. o Chodkiewiczu, a przede wszystkim zbiera materiały do pisania historii Polski. Zabiega też u króla o różne nominacje kościelne, aby mieć środki do życia. W gościnnym poleskim domu Jezierskich pisze „Historię narodu polskiego”, która ukazuje się w sześciu tomach w latach 1780 – 86. Lata osiemdziesiąte to też pisanie poezji i przekłady.. Adam Naruszewicz jako biskup smoleński jest senatorem i bierze czynny udział w I okresie prac Sejmu Wielkiego, wyrażając interesy stronnictwa królewskiego. W 1790r. zostaje biskupem Łuckim i przenosi się do Janowa Podlaskiego. Jego aktywność jednak słabnie. Pracuje w Janowie już tylko nad źródłami do historii Polski ( Teki Naruszewicza ). Przebywa w diecezji z przerwą na czas trwania powstania kościuszkowskiego. Jest załamany wypadkami historycznymi i w dodatku schorowany. Umiera 8.07.1796r.

Działalność duszpasterska, pisarska, naukowa, to tylko niektóre z licznych zajęć patrona naszej szkoły. Na sześć ostatnich lat swojego życia związał się z Janowem i Podlasiem. Tutaj zaangażował się w sejmikach lokalnych np. w Mielniku w organizowanie poparcia dla nowej Konstytucji. W Siemiatyczach spotkał się także z królem Stanisławem Augustem. Z Siemiatycz przybyły również rzeźby do Janowskiej Kolegiaty, ufundowane przez księżnę Annę Jabłonowską.

Scenka z Naruszewiczem
- stolik, papier, gęsie pióro
- Naruszewicz w szatach duchownego, pisze list, głośno czyta ( jeden z listów do króla )

Duża część utworów Naruszewicza ma charakter dydaktyczny. Zobaczymy to na podstawie jednego z jego wierszy „Pieśń ciarlatańska na jarmarku”.
Nasi koledzy przygotowali scenkę – prosimy zobaczyć. ( scenka odgrywana na podstawie utworu ).
Nasza szkoła, to nie tylko tradycja i kształcenie pod kątem przyszłego zawodu lub studiów, to rozwijanie zainteresowań, możliwość pracy w słynnej stadninie koni, czy możliwość pracy z Internetem. To także wycieczki, rajdy, fajna zabawa. Obejrzyjmy występ grupy tanecznej.
Zakończenie ( Piosenka „ Tyle było dni” M. Grechuty ).

Opracowały mgr Mirosława Michałek i mgr Dorota Dacewicz