Scenariusz zajęć warsztatowych wokalno-recytatorskich w Poleskim Parku Narodowym

CELE:

Uczeń:
– zna podstawowe cechy krajobrazu Poleskiego Parku Narodowego;
– umie obserwować przyrodę różnymi zmysłami;
– rozpoznaje i nazywa rośliny i zwierzęta napotkane na ścieżce przyrodniczej;
– potrafi aktywnie uczestniczyć w warsztatach śpiewając piosenki i recytując wiersze;
– potrafi właściwie zachować się w lesie podczas wycieczki;
– zna znaczenie ochrony środowiska;
– przestrzega zasad bezpieczeństwa obowiązujących w lesie;
– umie współpracować w grupie;
– zdobywa wiedzę ekologiczną atrakcyjnymi metodami angażującymi jego emocje;
– potrafi dostrzec piękno przyrody;
– kształtuje swój związek emocjonalny z przyrodą i na tej podstawie uświadamia sobie
zagrożenia, jakie niesie niszczenie przyrody przez ludzi;
– zna pozytywne wartości i wykazuje szacunek do przyrody;

METODY:
– rozmowa;
– obserwacja;

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
– gitara akustyczna;
– akordeon;
– harmonijka ustna;
– teksty piosenek;
– teksty wierszy;

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Wstęp.

– Recytacja wiersza „Jesień”.
Wykonanie:

Jesień, jesień to piękna pora roku
Można spotkać grzyby i
gęstą mgłę o zmroku.
Jest dużo pięknych liści spadających z drzewa
i spadający z nieba obfity deszcz, ulewa.
Chociaż jest już zimno, mokro i deszczowo
to i tak lubię pochodzić sobie
w jesienną pogodę październikową.


JESIEŃ

– Uczniowie śpiewają piosenkę „O jesieni”.

2. Rozwinięcie.

– Recytacja – wprowadzenie do piosenki „Wspomnienie”;
Wykonuje:
Powiew wiatru Cichy szmer liści
Krople deszczu uderzające o szybę
cudowna muzyka jesieni.
– Śpiewanie piosenki „Wspomnienie” Czesława Niemena.
Wykonanie: Cała grupa.

– Recytacja wiersza „Konary”.
Wykonuje:

KONARY

Konary drzew są nagie i smukłe jak zapałki
cały dywan liści spoczął na trawie
idziesz po nim i żal ci tych liści
słysząc ich szelest i płacz
niedługo zginą ich kolory
i zostanie tylko brązowo czarna plama
ludzie z grabiami wrzucą je do rzeki
z brudną wodą popłyną do morza.

– Recytacja wiersza „Moja przyjaciółka Jesień”.
Wykonuje:

MOJA PRZYJACIÓŁKA JESIEŃ

Jesień zasłania świat.
Budzę się rano, patrzę przez okno i widzę smutek.
To pani o zielonych włosach tańczy w małym miasteczku.
Czuć jej zapach, który niesie wiatr.
Mgła staje się gęsta.
To suknia Jesieni faluje na roztańczonej panience.
Mamy gościa!
Sympatyczna, tegoroczna Jesień już się urodziła.
Niestety, za kilka dni odejdzie.
Zostałyśmy przyjaciółkami.
Pomagam jej: sprzątam zeschłe kwiaty, grabię liście..
Ona w zamian daje mi życie.
Uspokaja mnie.
Kiedy idę alejką przez park
wokoło mnie pełno liści
czuję, jak rozwiewa mi włosy.
I wiem, że panienka Jesień jest przy mnie.
– Recytacja wiersza „Jesień”.
Wykonuje:

JESIEŃ

Pora kolorowych liści,
wspaniałych pejzaży,
nawet zepsutych parasoli.
Ludzie zaglądają przez okna,
cieszą się
słońcem
deszczem
tęczą
jesienią.
Już pierwszy śnieg
na szczytach gór...
W kącie parasol płacze
po deszczu
to jesień

– Śpiewanie piosenki „Ciągle pada” Czerwonych Gitar.
Wykonanie: Cała grupa.

– Recytacja wiersza „ Jesień”.
Wykonuje:

JESIEŃ

Drzewa przybierają
różne barwy i szumią różnymi odcieniami,
w monotonną rzeczywistość ziemi
próbują wbić się nuty poloneza.
Liście spadają z drzew
i gubią się pośród tych nut.
Deszcz uderza
basem swych kropel o ziemię.
Delikatne promienie słońca
wyglądają zza chmur.
Oświetlają drogę
zasypaną złotymi liśćmi.
Jesienna cisza usypia drzewa
lekkim podmuchem wiatru.
Ostatnie liście spadają z drzew.
Ostatnie ptaki odlatują do ciepłych krajów.
Ostatni podmuch wiatru porusza moje myśli.
Ostatnia cisza przed zimą.

– Recytacja wiersza „ O Jesieni” Leopolda Staffa.
Wykonuje:

O JESIENI

Już jesień. Liść na drzewie rzednie,
Jeszcze ostatnim złotem gore,
A z nim spokojnie gaśnie, blednie,
Co nie umiało umrzeć w porę.

Pogodny schyłek dnia łagodzi,
Co myśl mąciła bałamutna,
I w serce miłościwie schodzi
Radość tak cicha, że aż smutna.

– Recytacja wiersza „ Jesienny żart” K. Iłłakowiczówna.
Wykonuje:

JESIENNY ŻART

Klon krwawy i żółta lipa
liście, listeczki sypią.
Zrzuca je ptak lecący,
strąca osa niechcący.
Wiatrowi na płacz się zbiera,
że liście się poniewiera;
chodzi dołem i górą
i zbiera je oburącz,
i płacze nad nimi deszczem,
po gałęziach je mokrych wiesza.
Nic z tego ... Oczywiście.
Potem mówią, że wiatr zrywa liście

– Śpiewanie piosenki „Wchodzimy do zimy” Starego Dobrego Małżeństwa.
Wykonanie: Cała grupa.

3. Zakończenie.

– Recytacja wiersza „ Jesień”.
Wykonuje:

JESIEŃ

Jesień- paleta farb, rozrzucona
pośród kwiatu przyrody.
Błyszcząca w promieniach słońca,
złocistymi barwami świata.
Tonąca w kroplach deszczu,
ukrywająca się w porannej mgle.
Znikająca w pochmurnych nocach jesieni.
walcząca z wiatrami- pokonana,
wtula się w ramiona matki ziemi.

– Recytacja wiersza „ Smutek”.
Wykonuje:

SMUTEK

Wiosna – dzieciństwo,
Lato – młodość,
zima – śmoerć
A jesień?
to słońce oświetlające spadające liście,
tracące już swą świetność,
drzewa zamierające
jesień to starość,
szkoda
tak musi być.

– Śpiewanie piosenki „Jaki był ten dzień?”
Wykonanie: Cała grupa.


Opracowała: Adriana Tyrawa