Wykorzystanie treningu relaksacji według Miriam Sehmuhy w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym

Metoda treningu relaksacyjnego została przygotowana przez autorkę z przeznaczeniem do pracy z dziećmi niemówiącymi,autystycznymi oraz niepełnosprawnymi umysłowo.Oparta jest na uczeniu umiejętności radzenia sobie ze stresem w środowisku kontrolowanym,z wykorzystaniem bodźców słuchowych,wzrokowych i czuciowych.Metoda zakłada stopniowe ograniczanie ich wpływu na rzecz równoległego rozwijania umiejętności percepcji oraz korzystania z czynników płynących ze środowiska naturalnego,w jakim funkcjonuje dziecko.
Podczas systematycznego stosowania treningu relaksacji można zauważyć,że w sytuacjach stresowych,w których poprzednio dziecko reagowało napadami histerii i niepokoju,teraz zaczyna wykorzystywać umiejętności wyuczone podczas sesji treningowych,a w dalszej perspektywie można zaobserwować u niego znaczne zmniejszenie poziomu stresu i bardziej adekwatne reagowanie na konkretne bodźce zewnętrzne.
PRZYKŁADOWA SESJA TRENINGU RELAKSACJI:
1.Przygotowanie otoczenia "kontrolowanego":
Klasa,w której pracujemy z dzieckiem zostaje całkowicie zaciemniona,meble odsunięte na bok,a na podłodze rozkładamy koc lub materac w zależności od preferencji dziecka.
2.Uczenie się nowej umiejętności poprzez modelowanie:
Nauczyciel kładzie się obok dziecka,najlepiej na brzuchu,jeśli jest to konieczne nauczyciel przytrzymuje ucznia w pozycji leżącej,kładąc ramię na jego ramieniu lub nogę na jego nodze.Nauczyciel zachowuje się bardzo spokojnie,mówi cichym głosem.
3.Nastrój kontrolowany:
- bodźce wzrokowe- całkowita ciemność,
- bodźce słuchowe- wybór utworów muzyki klasycznej,można powtarzać ulubiony utwór 3 lub 4 razy.Nauczyciel powtarza słowa wskazówki:"relaks,cisza,spokój"
- bodźce czuciowe- miękki koc lub materac,nauczyciel dotyka głowy i mówi"głowa...spokojna i odprężona","ramię ...rozluźniona"itp.Dotyk przesuwa się od głowy do stóp.
4.Czas treningu:
Sesja relaksacji powinna być prowadzona po obiedzie i trwać około 20 minut,jest to oczywiście dostosowane do możliwości dziecka.

Jako nauczyciel pracujący w zespole rewalidacyjno-wychowawczym stosuję tę metodę z powodzeniem i polecam wykorzystanie choćby jej elementów w codziennej pracy terapeutycznej.