Kształtowanie postawy prozdrowotnej na podstawie wierszowanej historyjki obrazkowej wg własnego autorstwa. „Zestaw witamin”- komponowanie diety warzywno-owocowej z wykorzystaniem kolorowej masy solnej i dostępnych materiałów.
Cele ogólne:
• kształtowanie postaw prozdrowotnych u dzieci;
• integracja rodziców i dzieci podczas wspólnego wykonania pracy plastycznej;
Cele operacyjne (dziecko…):
• rozumie konieczność zdrowego odżywiania się i dbania o kondycję fizyczną;
• sprawnie i poprawnie przelicza w zakresie 5 liczebnikiem głównym i porządkowym;
• poprawnie segreguje dary jesieni;
• doskonali proces syntezy;
• reaguje na polecenia nauczyciela;
• sygnalizuje chęć wypowiedzi poprzez podniesienie ręki
• umie powiązać przyczynę ze skutkiem;
• współpracuje ze swoim rodzicem podczas wykonywania pracy plastycznej;
• czerpie radość ze wspólnych zabaw;
Formy: zbiorowa, indywidualna
Metody: - podająca,
- poszukująca,
- zadań otwartych
Środki wspomagające: obrazki do historyjki, sztalugi z ilustracjami sadu i lasu, 4 koszyczki, jabłka, gruszki, marchewki, żołędzie, kasztany, sylwety warzyw do przypinania, puzzle z rzepami – owoce, warzywa z sylwetą talerzyka, papierowe talerzyki, sylwety listków, kolorowa masa solna, podkładki.
Literatura: „W świecie przedszkolaka” B. Łojewska, zbiór literatury własnej: utwór własnego autorstwa: „Kłopoty Leśnych Przyjaciół – leczymy zajączka”
J. Kierst „Rudy wiersz”, płyta CD z muzyką relaksacyjną.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie przybyłych gości „Rudym wierszem” J. Kiersta.
2. Zaproszenie dzieci przed tablicę ścienną. Przypomnienie ostatnich zdarzeń Leśnych Przyjaciół – sprzątanie lasu po pikniku turystów. Zaproszenie do wysłuchania historyjki czytanej przez nauczycielkę.
3. Rozmowa n/t utworu: odpowiedzi na pytania typu:, kto siedział smutny w lesie?, Dlaczego Kic-Kic był smutny?, Kto pomógł mu rozwiązać problem? Co zaleciła wiewiórka przyjacielowi? Jak czuł się zajączek?
- Dlaczego należy jeść warzywa i owoce? Po co nam potrzebny jest sport?
-Układanie obrazków wg odpowiedniej kolejności; samodzielne opowiadanie historyjki obrazkowej przez dzieci.
- Numerowanie obrazków przy pomocy sylwet warzyw – dzielenie na sylaby nazw warzyw i owoców; przeliczanie obrazków liczebnikiem głównym i porządkowym.
4. „Co z lasu, a co z sadu?” – zabawa dydaktyczna. Zajączek z Kolczatkiem chcą pozbierać zapasy, muszą więc pójść tam, gdzie rosną drzewa owocowe i leśne. Na dywanie stoją dwie sztalugi, na pierwszej umieszczona jest ilustracja lasu, na drugiej sadu. Na środku dywanu rozsypane owoce: jabłka, gruszki, dary lasu: żołędzie i kasztany. Pod każdą sztalugą są dwa koszyczki. Zadaniem dzieci jest posegregowanie darów lasu i sadu do odpowiednich koszyczków. Na sygnał dany przez nauczycielkę – uderzenie w tamburyn dzieci zbierają tyle darów lasu (sadu) ile usłyszą uderzeń, wkładają je do odpowiednich koszyczków pod sztalugami, sprawdzenie poprawności wykonania zadania aż do pozbierania wszystkich darów.
5. „Talerz witamin” – układanie owoców z puzzli na tablicy ściennej na sylwecie talerza.
6. „Ścieżka zdrowia Leśnych Przyjaciół” – zabawy ruchowe z wykorzystaniem nietypowych przyrządów. Zwierzątka chcąc pomóc zajączkowi wrócić do formy wymyśliły mu ścieżkę zdrowia:
• „Kicamy z marchewką” – z el. skoku – na sygnał – uderzenia
w tamburyn dzieci wykonują skoki zajęcze; na przerwę: zastygają
w ruchu naśladują jedzenie marchewki;
• „Wrzuć do worka” – z el. rzutu i celowania – wrzucanie do worka kasztanów;
• „Toczymy jabłko” – z el. toczenia i czworakowania – toczenie głową jabłka, odpoczynek, powtórzenie ćwiczenia. Po chwili jeżyk odpoczywa leżąc na plecach, kładzie sobie owoc na klatce piersiowej, słuchając muzyki relaksacyjnej oddycha (zwrócenie uwagi na odpowiednie nabieranie powietrza – nos i wypuszczanie – usta).
7. „Talerz witamin” – wykonanie wspólnie z rodzicami owoców i warzyw dla Leśnych Przyjaciół z wykorzystaniem kolorowej masy solnej oraz materiału przyrodniczego (sylwet liści, patyczków).
„Kłopoty Leśnych Przyjaciół – leczymy zajączka”
Rzecz się jak wiecie w małym lesie działa,
Gdzie mnóstwo przygód przyjaciół paczka miała.
Kiedy las dawno temu zwierzątka pięknie wysprzątały
Znów pewien problem pojawił się niemały!
Spójrzcie – smutny zając na polanie siedzi,
Nasz leśny mieszkaniec nad czymś się znów biedzi.
Jeżyk przydreptał widząc sąsiada,
Zapytać postanowił, nad czym się tak biada?
- „Nad czym tak rozmyślasz mój drogi sąsiedzie?
Czy coś złego u Ciebie się wiedzie?
Blady jesteś, chudy mój drogi kolego
Bez sił jakiś, no mówże, dlaczego?”
- „Ach!” – westchnął zając poważnie strapiony,
nawet się radziłem mej zajęczej żony!
Chybam chory, bolą mnie me zajęcze nogi,
Poradź, co mam robić przyjacielu drogi!”
- „U lekarza byłeś? – i cóż ci powiedział?”
- „Że ma urlop, bo zapasy zbiera tak mi odpowiedział!”
- „Chodźmy do wiewiórki!” – tak Kolczatek zajączkowi doradzi
ona na wiele zmartwień zawsze coś poradzi”.
Poszli tedy przyjaciele: podreptał jeżyk, Kic – kic ledwo kicając,
i zapukali do drzwi wiewiórki obydwaj grzecznie czekając,
- „Któż tam?” – słychać głos rudej gosposi
- „ Ach, to moi przyjaciele! Wejdźcie” – wiewióreczka gości do środka prosi.
- „No i cóż tam słychać w naszym pięknym lesie?
Co wieść wśród gałęzi naszych leśnych niesie?”
Kolczatek tak przemówił: „Tylko spójrz Ruda Kitko na zajączka naszego,
Czy go kiedyś widziałaś aż tak bladziutkiego?
Powłóczył chudzinka noga za nogą,
Poradźże sąsiadeczko, co robić z taką niebogą?”
Wiewiórka szybko biedaka zbadała,
Do oczu zajrzała, nogi obejrzała
I takie pytania Kic – Kicowi zadała:
- „Marchewkę ty zjadasz lub kapusty liście?
A sport ty uprawiasz? No nie, oczywiście!
Bo kto sportu nie uprawia
Witamin unika – ten sam sobie szkodzi
O tym doskonale wiedzą i starzy i młodzi!”
Po czym wzięła liść dębu i długo na nim coś pisała
A skończywszy takie rady szaraczkowi dała:
- „Niech zajęcza żona co dzień ci serwuje
Drogi przyjacielu, co tu następuje:
Porcję warzyw rano i owoców wieczorem,
Wszystko niech podaje tobie tylko w jedną porę!
A my zrobimy dla ciebie leśną ścieżkę zdrowia
I damy ci znać, gdy już będzie gotowa.
Cały tydzień nasz zajączek jadł pyszne warzywa
I z dnia na dzień coraz więcej zdrowia mu przybywa!
Ćwiczy dzielnie w lesie swe skoki zajęcze
A mocy w nogach ma coraz więcej i więcej!
…………………………………………….
Spójrzcie, jaką choróbsko zajączkowi wyrządziło psotę
I zapamiętajcie, co wam tu opowiadał wasz leśny przyjaciel Puszek kotek.