(Przed salą)
Prowadzący:
Witamy wszystkich obecnych na uroczystości otwarcia sali gimnastycznej.
Uroczystości przyświecać będzie motto Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, które brzmi:
” W życiu ważny jest nie triumf, lecz walka,
Rzeczą istotną jest nie zwyciężać, lecz umieć toczyć zwycięski bój.”
Prosimy pana........................................
o przecięcie wstęgi.
A teraz, aby ustrzec ćwiczących w tej sali od kontuzji oraz zapewnić im i całemu gronu pedagogicznemu przychylność losu, prosimy proboszcza parafii ..... księdza ................ o poświęcenie tego obiektu.
A teraz zapraszamy wszystkich do sali gimnastycznej.
( w Sali)
Prowadzący:
Baczność!
Sztandar szkoły wprowadzić!
Do hymnu państwowego!
Po hymnie.
Baczność!
Do hymnu szkoły!
Po hymnie!
(oddanie mikrofonu Pani Dyrektor)- muzyka
Kilkanaście lat temu w głowie ówczesnego dyrektora pana................. zrodził się pomysł wybudowania przy naszej szkole sali gimnastycznej. Niestety okazało się to nie takim prostym zadaniem, jak się pozornie wydawało.
Kiedy naszą szkołą zaczęła kierować pani ................., miała nie lada orzech do zgryzienia. Ale wiadomo, ile może zdziałać płeć piękna. No i się udało. Ale ile razy pani dyrektor musiała pokonywać drogę ze szkoły do urzędu, aby przekonać nie tylko włodarzy, ale i radnych o konieczności wybudowania sali przy szkole nr ......, tylko ona sama wie!!! Ale było warto. Wtedy poszło już jak po maśle. Najpierw wzorowo ze swojego zadania wywiązali się architekci, którzy natychmiast wzięli przybory w dłoń i zaprojektowali salę. Później do boju ruszyły maszyny i pracownicy budowlani. Dziś możemy poszczycić się tym pięknym obiektem sportowym.
Aby przekonać wszystkich o słuszności tego przedsięwzięcia, zapraszamy na krótki program artystyczny.
(piosenka) („Pokaż na co cię stać”)
1. Drodzy Państwo. Dziś wbrew czarnym scenariuszom, dzięki uporowi jednego
człowieka, rozpoczynamy pierwszą olimpiadę sportową w Piątce. Jest mi dane komentować to zacne wydarzenie, mimo iż kiedyś, gdy podano mi mikrofon, nie wypowiedziałem ani słowa. Tym razem nie zawiodę zgromadzonej publiczności, zresztą słychać.
2. Obyś nie mówił za dużo, bo nikt nie będzie się mógł skupić na tym, co się dzieje na płycie boiska, tylko na tobie.
1. Oj nie przesadzaj, przecież znam granice.
3. O uwaga! Rozpoczynają się obchody olimpijskie. Za chwilę naszym oczom ukażą się osoby, które wniosą symbole olimpijskie.
2. Będą to koła i ogień i wtedy to kategorycznie rozpoczniemy tak długo oczekiwaną imprezę.
1. Musimy nadmienić, że jesteśmy bardzo zaszczyceni tym, że przybyło tylu zacnych gości, którzy nie zrazili się pogodą i zwarci i gotowi przybyli, aby uczestniczyć w naszej olimpiadzie.
2. Rzeczywiście to nie lada poświęcenie. Ale widocznie każdy chce zobaczyć, jak wygląda olimpiada w Piątce.
1. Wiesz, też o tym pomyślałem.
3. Skupmy się. Oto naszym oczom ukazały się pięknie przybrane dziewczyny, które wnoszą symbole olimpijskie- koła i ogień.
Piosenka („Żeby szczęśliwym być”)
1. Drodzy państwo! Zmagania czas zacząć. Olimpiada została otwarta.
2. Zanim na tej Sali odbędą się pierwsze zawody, pierwsze mecze piłki siatkowej czy koszykówki...
3. Zanim rozlegną się okrzyki i wiwaty, nim poczujemy smak zwycięstw i porażek, popatrzmy chwilę na zawodników, którzy wielokrotnie przyczyniali się do rozsławienia imienia Piątki.
1. I to bez Sali, ale nie mówmy tego głośno.
2. No koledzy czas skończyć ze wspomnieniami, gdyż już na horyzoncie widać grupę, która będzie się prezentować jako pierwsza.
2. Czy poznajesz kto to jest?
3. No wiesz, bardzo trudno z tej odległości, ale już wiem, to nasi znakomici piłkarze!!!
1. Tak, tak, pamiętaj, że piłka nożna jest dla naszej szkoły tym, czym wioślarska czwórka podwójna dla całego naszego sportu.
3. Zgadzam się. Można być zawsze pewnym, że kiedy nasi piłkarze wchodzą na boisko, to tylko po zwycięstwo.
Kiwać każdy może,
Trochę lepiej lub trochę gorzej,
Ale nie o to chodzi,
Jak co komu wychodzi.
Kibiców jest wola, aby strzelić gola,
Wszystkich zadowolić to piłkarza rola.
Proszę państwa, czyż to nie wspaniali chłopcy!!
2. Oby do końca szkoły była w nich chęć do zdobywania wysokich lokat. Może kiedyś usłyszymy o nich jako o Mistrzach Polski.
3. Dobrze, że marzenia nie kosztują.
2. No przecież marzyć wolno każdemu, a ty żebyś się czasem nie zdziwił.
1. Dobrze, dobrze, skupmy się na naszej pracy. Oto widzimy kolejną grupę. To nasi kręglarze.
2. Oj ci to muszą mieć krzepę, żeby pchnąć tak ciężką kulę.
3. Ale popatrz, przecież to wcale nie tacy umięśnieni zawodnicy,
1. I wśród nich jest dziewczyna. To ciekawe.
2. Przenieśmy się na chwilę na płytę boiska, może się dowiemy, co ona tam robi!!!
Kręgle, kula, długie tory,
I zawodów duch sportowy.
Oliwka rywali pokonuje,
W Turnieju Młodzieżowym zawsze góruje.
3. To ci zasługa. Nigdy bym nie pomyślał, że taka mała osóbka zajdzie tak daleko.
1. Wiesz, że czasami pozory mylą.
3. No właśnie się o tym przekonałem, ale też ona musi mieć siłę walki. Tylko pozazdrościć.
2. No kolego mamy kolejną grupę. Ciekawe, co oni prezentują, skoro są w białych strojach.
1. No przecież to chłopcy ćwiczący Taekwon- do.
3. Tacy mali i już ćwiczą?
2. No a coś ty myślał, że będą siedzieli jak my i tylko coś tam mówili? O nas zapomną, a o nich będą pamiętać.
Ten jeden taki mi znajomy.
3. Przecież to nasz Wicemistrz Polski!!!!
Ukłony, skoki, zwroty,
To taekwon- do są przymioty.
Czy układ formalny, czy walka ciągła,
Naszego Mistrza nikt nie pokona.
Lekki przysiad, dobry blok,
Zwinne ręce, chwytów sto,
Przeciwników pokonuje,
Medalami zaskakuje.
2. Ależ to było widowisko. Szkoda, że ja nie umiem tak robić jak nasz wicemistrz.
1. Ja nie widzę żadnego problemu. Zapiszesz się do klubu, poćwiczysz i też nam się zaprezentujesz.
2. No chciałbyś. Ale byś miał z tego ubaw. Przecież ja jestem za stary.
1. Wiesz, można być starym ciałem, ale młodym duchem.
2. Ale jesteś dzisiaj dowcipny.
3. No dobra, dobra. Uważaj, kolejna grupa.
1. Oto szachiści, nasza kolejna drużyna sportowa.
2. Ci to muszą mieć anielską cierpliwość.
I wytrwałości, i cierpliwości,
Uczą nas szachy od maleńkości.
Zawsze swe nerwy powstrzymujemy,
W zamian puchary otrzymujemy.
1. Oj mamy tych sukcesów, mamy.
2. Ale uważaj, bo nadchodzą dziewczyny i niosą ze sobą przyrządy sportowe.
3. Musimy uważać co mówimy, bo wiesz do czego mogą im posłużyć te kijki.
2. No wiem. Więc proszę Państwa, to nasze finalistki etapu rejonowego w unihokeju.
Kijki, tempo przyspieszone,
Serca biją jak szalone.
Po zwycięstwo wciąż jedziemy.
Piątkę godnie reprezentujemy.
1. Szkoda, że nie reprezentują naszego państwa, na pewno zajęłyby pierwsze miejsce.
2. No na pewno. Sędziowie patrzyliby na nie, a nie na grę. Zwycięstwo murowane.
3. To fakt, ale zmieńmy temat, bo zbliżają się kolejni reprezentanci. To chyba koszykarze.
1. Nie chyba, Ale na pewno. Czy ty nie widzisz jacy są wysocy?
3. Widzę, widzę, wzrok mam sokoli.
2. Wydaje mi się, że dziewczyny cię trochę oślepiły i nie za dobrze teraz widzisz.
3. No, no, uważaj co mówisz.
1. Cicho, posłuchajmy.
Wprawne oko, dobry cel,
To podstawa gry.
Jeśli uda ci się to,
Koszykarzem będziesz ty.
2. Pięknie się zaprezentowali.
3. A teraz ci mniejsi.
1. Ale wzrostem, nie duchem.
Siatkówka to gra sportowa,
6 osób, ekipa gotowa.
W szkole wszyscy ją znamy,
Często po lekcjach w nią gramy.
2. Oj może oni też kiedyś będą jak ci nasi polscy siatkarze.
3. Byłoby na co popatrzeć, a jeszcze moglibyśmy się pochwalić, że ich
znaliśmy.
1. A teraz kolejna grupa.
3. Ale barwne i wysmukłe panienki.
2. No widzę, że bardzo ci twarz pojaśniała, jak zobaczyłeś w takiej ilości
płeć piękną.
3. A ty się nie cieszysz? Przecież to nasze złotka w aerobiku?!
2. Wiesz, że nie poznałem!!
Piękna muzyka, choreografia,
Co w serca jury od razu trafia.
Ładne uśmiechy, cudne spódniczki
My zwyciężamy jesteśmy super zawodniczki
3. Pięknie było. Mógłbym na nie patrzeć bez końca.
1. Ja też.
2. Ale wróćmy do rzeczywistości.
3.Oto kolejna dyscyplina- lekkoatletyka. Kolejna konkurencja, z której
również słyniemy.
1. Żebyś wiedział. Nasz słynny Bieg Patrona odbił się już niejednokrotnie
echem w .............
2. No przecież my zawsze jesteśmy najlepsi!!! Nie wiedziałeś?
Skoki, rzuty, biegi, pchania,
To są lekkiej wymagania.
Chcesz być mistrzem w tej dziedzinie,
Ciężki trening cię nie minie.
1. No kochani, to była ostatnia grupa, która się nam zaprezentowała.
2. Szkoda, fajnie było popatrzeć i przypomnieć sobie naszych mistrzów.
3. Myślę, że nie ma czego żałować. Teraz jak mamy salę gimnastyczną będzie o nas jeszcze więcej słychać.
1. Obyś nie zapeszył. Ale po cichu też tak myślę. No przecież teraz mamy full wypas.
2. No właśnie. Myślę, że za rok spotkamy się znowu w jeszcze większym składzie i znowu będziemy mieli się czym pochwalić.
3. Dziękujemy za uwagę.
1. Poczekaj, poczekaj. Nie dziękuj tak szybko, bo coś tam się jeszcze
dzieje.
3. Gdzie?! A.......rzeczywiście. Ciekawe, co tam się jeszcze święci.
2. Poczekajmy chwilę, zaraz się wszystko wyjaśni.
1. Proszę Państwa!!! Niebywałe. Swoją obecnością zaszczyciła nas jedna z najznamienitszych polskich piosenkarek- Maryla Rodowicz!!!!!
(wchodzi nauczycielka przebrana za piosenkarkę wraz z ochroniarzami)
2. A to niespodzianka.
3. Posłuchajmy.
Piosenka ( „Futbol”)
1. Proszę Państwa, czyż występ nie był znakomity.
2. To niezapomniane przeżycie.
1. Żebyś wiedział, to ci niespodzianka przygotowana przez
organizatorów.
3. Oj na pewno to otwarcie olimpiady odbije się echem w Gostyniu.
2. Na pewno. To było niesamowite.
1. Tym miłym akcentem kończymy naszą relację z otwarcia olimpiady w Piątce.
2. Myślę, że jeszcze długo będziemy pamiętać o tym wydarzeniu.
3. Tak pozostawiło ono niezatarte wrażenie.
1. Pierwszą olimpiadę komentowali dla Państwa...............
2. ................
3. ................
1. Dziękujemy za uwagę.
1. Do zobaczenia.
PIOSENKA
Prowadzący:
Serdecznie dziękujemy zacnym gościom, że swoją obecnością raczyli uświetnić tak ważny dla naszej szkoły moment, otwarcia sali gimnastycznej.
Baczność!
Sztandar wyprowadzić!
Spocznij!
Dziękujemy za przybycie.
Beata Kopaszewska
nauczyciel języka polskiego