Czy niepełnosprawny to ktoś inny? Ramowy scenariusz zajęć edukacyjnych

SCENARIUSZ ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

CZY NIEPEŁNOSPRAWNY TO KTOŚ INNY?
RAZEM W NASZEJ SZKOLE

Ogólnopolski Program Edukacyjny Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu oraz Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji dla uczniów liceum i technikum 2004r.

RAMOWY SCENARIUSZ ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

mgr Adam Pietryga
 
TEMAT – Zakres tematyczny zajęć: Czy niepełnosprawny to ktoś inny?
Ujęcie podmiotowe: Niepełnosprawni to dla mnie normalna sprawa. Nie lękam się kontaktu z nimi.
Cele ogólne – intencje nauczyciela:
• Uwrażliwienie uczniów na zagadnienie niepełnosprawności,
• Kształtowanie pozytywnej postawy wobec osób niepełnosprawnych,
• Zapoznanie uczniów z podstawowymi rodzajami niepełnosprawności,
• Motywowanie uczniów do przełamywania barier i lęku przed kontaktem z osobami niepełnosprawnymi,
• Zachęcenie uczniów do burzenia funkcjonujących w świadomości społecznej stereotypów dotyczących osób niepełnosprawnych,
• Zwrócenie uwagi na konieczność przeciwdziałania marginalizacji osób niepełnosprawnych.
Cele operacyjne – osiągnięcia ucznia:
• Umie wytłumaczyć stwierdzenie: „niepełnosprawni – normalna sprawa”,
• Umie odpowiedzieć na pytanie, czy naprawdę jesteśmy inni, w kontekście niepełnosprawności,
• potrafi wymienić i rozpoznać podstawowe rodzaje niepełnosprawności,
• umie wskazać podstawowe problemy z jakimi borykają się osoby niepełnosprawne,
• dostrzega konieczność przełamywania barier i lęku przed kontaktem z osobami niepełnosprawnymi,
• umie dokonać samodzielnej interpretacji przyczyn i skutków braku akceptacji wobec osób niepełnosprawnych,
• Potrafi wskazać i określić własne motywacje do burzenia mitów i stereotypów związanych z osobami niepełnosprawnymi, potrafi wskazać powody, dla których powinniśmy budować społeczeństwa i miasta bez barier.
 
ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZAJĘĆ

Istotą zajęć jest przełamanie barier i lęku między osobami pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi, kształtowanie pozytywnej postawy w stosunku do osób niepełnosprawnych, co powinno stanowić punkt wyjścia do wykształcenia umiejętności inicjowania spontanicznego kontaktu z osobami niepełnosprawnymi i przeciwdziałaniu ich marginalizacji,

WPROWADZENIE

1. Podział na grupy, wykonywanie przez uczniów 4 zadań:
a.) Zatkaj mocno palcami wskazującymi uszy, spróbuj usłyszeć hasła, które podadzą ci 3 koledzy a następnie zapisz je na tablicy.
b.) Nie używając rąk zapisz na kartoniku hasło „sprawność fizyczna”
c.) Z zasłoniętymi oczami, dotykając jedynie twarzy, spróbuj rozpoznać kto przed tobą stoi.
d.) Przeczytaj dwuwyrazowe hasło – nauczyciel daje uczniowi rozsypankę wyrazową i prosi o ponowne odczytanie hasła.
2. Dzielenie się wrażeniami z wykonanego zadania, trudnościami. Na tablicy powstaje schemat, można się posłużyć metodą aktywizującą „słoneczko”, uczniowie zapisują skojarzenia ze zdaniem: Osoby niepełnosprawne.
3. Nauczyciel podkreśla, że niepełnosprawni to nie tylko osoby na wózku.
Wspólnie z uczniami tworzy definicję osób niepełnosprawnych:
-- osoby o niepełnej sprawności jednego lub kilku zmysłów, fizycznej, intelektualnej lecz na równych prawach i obowiązkach w życiu społecznym.
4. Nauczyciel formułuje temat zajęć i wyjaśnia cel lekcji.

ROZWINIĘCIE

1. Projekcja filmu nawiązującego do tematu lekcji
2. Dyskusja: rodzaje niepełnosprawności ukazane w filmie, zgodność z wyobrażeniami uczniów, podanie przyczyn braku akceptacji osób niepełnosprawnych, skutki spychania takich osób na margines społeczeństwa.
3. Mity o niepełnosprawności.
4. Praca w parach: co zdaniem uczniów jest największą barierą jaka stoi przed osobą niepełnosprawną.
5. „Rejestr sposobów”. Tworzenie plakatu: Jak przekonać ludzi, że osoba niepełnosprawna może być partnerem w nauce, pracy, zabawie. Prezentacja prac na forum.

PODSUMOWANIE ZAJĘĆ

1. Usystematyzowanie poruszonych kwestii, zachęta do pokonywania barier i lęku przed kontaktem z osobami niepełnosprawnymi.
- dlaczego powinniśmy budować społeczeństwa bez barier,
- prezentacje w formie plakatu z hasłem:

KAŻDY MA PRAWO ŻYĆ, UCZYĆ SIĘ, BAWIĆ SIĘ, KOCHAĆ, REALIZOWAĆ SWOJE MARZENIA I CELE ŻYCIOWE.

KAŻDY JEST INNY, ALE WSZYSCY MAJĄ RÓWNE PRAWA.

ZAMKNIĘCIE ZAJĘĆ
Nauczyciel rozdaje materiały dla ucznia, pyta o emocje związane z lekcją, zwraca uwagę na konieczność przeciwdziałania marginalizacji osób niepełnosprawnych, motywuje do burzenia mitów i stereotypów z nimi związanych. Prowadzący kończąc zajęcia, podkreśla, że:
- podobne problemy, jak i często takie same radości osób niepełnosprawnych i pełnosprawnych są dowodem na to, że tak bardzo się od siebie nie różnimy,
- osoby niepełnosprawne również mają swoje lepsze jak i gorsze dni,
- nie każdy po pierwszym spotkaniu pozostaje przyjacielem na całe życie,
- istnieje wiele rzeczy, które można robić wspólnie z osobą niepełnosprawną np. nauka, praca, zabawa czy hobby,
- niepełnosprawność nie umniejsza godności człowieka,
- osoba niepełnosprawna ma takie same potrzebny jak osoba pełnosprawna.