Program nauczania - Język angielski zawodowy w zawodzie technik mechatronik

1
Elżbieta Piotrowska Program nauczania Język angielski zawodowy w zawodzie technik mechatronik Zespół Szkół Technicznych
2
SPIS TREŚCI
1. Opis programu ........................................ 3
1.1 Metryczka ........................................ 3
1.2 Założenia programowe ........................................ 3
1.3 Warunki realizacji programu ........................................ 3
1.3.1 Adresaci i czas realizacji ........................................ 3
1.3.2 Podstawowe wyposażenie ........................................ 4
2. Cele kształcenia ........................................ 4
2.1 Cele ogólne ........................................ 4
2.2 Cele szczegółowe........................................ 4
3. Materiał nauczania ........................................ 5
3.1 Tematyka ........................................ 5
3.2 Zakres materiału leksykalnego ........................................ 5
3.3 Zakres materiału gramatycznego ........................................ 7
3.4 Funkcje komunikacyjne i sytuacje językowe ........................................ 7
3.5 Sprawności ogólne ........................................ 8
4. Procedury osiągania celów ........................................ 9
4.1 Metody nauczania ........................................ 9
4.2 Techniki pracy na lekcji ........................................ 10
4.3 Formy pracy ........................................ 11
4.4 Materiały nauczania i środki dydaktyczne ........................................ 11
5. Ocenianie ........................................ 12
5.1 Zakładane osiągnięcia ucznia........................................ 12
5.2 Metody sprawdzania osiągnięć ........................................ 12
6. Ewaluacja programu ........................................ 13

Bibliografia ........................................ 21
3
1. Opis programu
1.1 Metryczka
Przedmiot:
Język angielski zawodowy
Etap edukacyjny:
IV – szkoła ponadgimnazjalna
Typ szkoły:
Technikum
Zawód:
Technik mechatronik
Ilość godzin tygodniowo:
1
1.2 Założenia programowe
U podstaw niniejszego programu leży przeświadczenie, że znajomość języka obcego zawodowego jest istotnym elementem kształcenia zawodowego. Technikum mechatroniczne kształci przyszłych specjalistów w złożonej dziedzinie nauki i techniki jaką jest połączenie elementów elektroniki, mechaniki i informatyki. Niniejszy program został napisany w oparciu o Podstawę programową kształcenia w zawodzie technik mechatronik, stanowiącą załącznik nr 9 do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 grudnia 2005 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystent operatora dźwięku, fotograf, monter izolacji budowlanych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, technik architektury krajobrazu, technik hutnik, technik mechanik, technik mechatronik i technik technologii odzież. W opracowaniu tego programu wykorzystano również elementy programu nauczania w zawodzie technik mechatronik1 oraz programy nauczania języka angielskiego wpisane na listę programów dopuszczonych do użytku szkolnego2. Treści nauczania zawarte w programie mają ułatwić uczniom przygotowanie podstaw do tak złożonego i wielokierunkowego wykształcenia. Ponadto, obecna sytuacja na europejskim rynku pracy wymaga od potencjalnego pracownika znajomości języka obcego ogólnego i zawodowego. Założeniem tego programu jest zatem przygotowanie uczniów do swobodnego użycia języka angielskiego w sytuacjach zawodowych i aktywnym poszukiwaniu pracy. Program zakłada również zapoznanie uczniów z terminologią fachową obejmującą zagadnienia z mechaniki, elektroniki i informatyki przydatną w przyszłej pracy zawodowej oraz zdobycie umiejętności korzystania oraz tworzenia tekstów dotyczących ich zawodu.
1.3 Warunki realizacji programu
1.3.1 Adresaci i czas realizacji
Niniejszy program jest przeznaczony dla uczniów klas III oraz IV technikum w zawodzie technik mechatronik. Program przewidziany jest do realizacji w ciągu dwóch lat w wymiarze 1 godziny lekcyjnej tygodniowo.
1 Program nauczania w zawodzie technik mechatronik –Nr programu 311[50] /T-4,TU,SP/ MEiN / 2006.03.15 2 Kłos M. Sikorzyńska A., Program nauczania języka angielskiego. Liceum ogólnokształcące, liceum profilowane i technikum. Program A+B. DKOS-4015-152/02; Sosnowska J. Wieruszewska M.M., Program nauczania języka angielskiego jako pierwszego języka obcego – kurs kontynuacyjny. Przeznaczony dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum. IV etap edukacyjny. Oxford University Press 2002
4
1.3.2 Podstawowe wyposażenie
Podstawowym warunkiem realizacji programu jest odpowiednio wyposażona sala lekcyjna oraz biblioteka szkolna. Nauczyciel realizujący program powinien posiadać dostęp do sprzętu audiowizualnego (odtwarzacz CD, telewizor, odtwarzacz DVD lub magnetowid). Zaleca się również, aby w sali, w której odbywać się będą zajęcia lub w pracowniach mechatronicznych powinno znaleźć się miejsce na ekspozycję prac projektowych uczniów. W trakcie zajęć jak i poza nimi (np. w bibliotece szkolnej) uczniowie powinni mieć dostęp do słowników jedno- i dwujęzycznych, zarówno ogólnych jak i zawierających terminologię techniczną. Ponadto, niezbędnym warunkiem realizacji niektórych partii programu jest dostęp uczniów do Internetu.
2. Cele kształcenia
2.1 Cele ogólne
Zgodnie z zapisem w Podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik mechatronik3 absolwenci tego kierunku powinni znać język obcy w stopniu wystarczającym do porozumiewania się w zakresie niezbędnym do wykonania zadań zawodowych. Zatem, głównymi celami niniejszego programu są:
- wprowadzenie uczniów w świat języka obcego zawodowego (mechatronicznego);
- przygotowanie uczniów do aktywności w przyszłej pracy zawodowej;
- wypracowanie u uczniów samodzielności w nauce języka angielskiego przydatnego w pracy zawodowej;
- kształtowanie u uczniów postaw umożliwiających sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie w przyszłym środowisku pracy zawodowej.
2.2 Cele szczegółowe
W wyniku zorganizowanego procesu nauczania uczniowie:
- nazywają wykonywane czynności zawodowe w języku angielskim;
- posługują się angielskimi nazwami narzędzi i urządzeń zawodowych;
- znają terminologię związaną z mechatroniką;
- korzystają z powodzeniem ze słowników specjalistycznych;
- korzystają z obcojęzycznej prasy i literatury zawodowej;
- korzystają z zasobów Internetu związanych z tematyką zawodową (wyszukiwanie, selekcjonowanie i przetwarzanie informacji);
- korzystają z obcojęzycznych katalogów, poradników, norm, dokumentacji technicznej dotyczącej mechatroniki;
- korzystają z terminologii międzynarodowej dotyczącej urządzeń i systemów mechatronicznych;
- rozumieją i tworzą proste instrukcje zawodowe;
3 Podstawa programowa kształcenia w zawodzie technik mechatronik, stanowiąca załącznik nr 9 do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 grudnia 2005 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystent operatora dźwięku, fotograf, monter izolacji budowlanych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, technik architektury krajobrazu, technik hutnik, technik mechanik, technik mechatronik i technik technologii odzież.
5
- rozumieją i potrafią przetłumaczyć dokumentację techniczną urządzeń mechatronicznych;
- tłumaczą proste teksty zawodowe z języka angielskiego na polski i z języka polskiego na angielski;
- potrafią wypełnić różnego typu formularze zawodowe (protokoły uszkodzeń, awarii oraz dokonanych napraw);
- potrafią rozmawiać o bezpieczeństwie w pracy;
- potrafią napisać dokumenty istotne dla znalezienia zatrudnienia (CV, list motywacyjny);
- znają i potrafią wypełnić dokumenty Europass;
- prowadzą korespondencję biznesową w formie tradycyjnej i elektronicznej;
- prowadzą rozmowy biznesowe;
- prowadzą rozmowy telefoniczne biznesowe;
3. Materiał nauczania
3.1 Tematyka
Podana poniżej tematyka obejmuje dwuletni program nauczania, bez podziału na poszczególne lata. Wynika to stąd, że uwzględnione moduły mogą być wprowadzane w różnej kolejności. MODUŁ 1 – Terminologia ogólnotechniczna MODUŁ 2 – Terminologia zawodowa mechatroniczna MODUŁ 3 – BHP w miejscu pracy MODUŁ 4 – Dokumentacja zawodowa MODUŁ 5 – Literatura zawodowa MODUŁ 6 – Działalność gospodarcza i rynek pracy MODUŁ 7 – Język angielski w biznesie
3.2 Zakres materiału leksykalnego
Przedstawione moduły mają postać ogólnych haseł. Stopień realizacji poszczególnych tematów uzależniony jest od poziomu zaawansowania języka angielskiego uczniów oraz ich zainteresowań danym obszarem. Przykładowo, moduły 4 i 5 przewidują korzystanie z materiałów autentycznych, takich jak czasopisma mechatroniczne czy teksty o tematyce mechatronicznej pochodzące z Internetu. Poziom trudności wybieranych w tych modułach tekstów do czytania i tłumaczenia będzie zależał od stopnia znajomości języka angielskiego przez uczniów. Kolejność realizacji zagadnień podanych w modułach jest dowolna, zaleca się jednak dostosowanie materiału nauczania do zdolności i możliwości uczniów. MODUŁ 1 – Terminologia ogólnotechniczna
- narzędzia i urządzenia techniczne (tool, instrument, socket, slot, cable, screwdriver, drill, knob, welder, fretsaw, appliance, device, voltmeter, itd)
- zawody (engineer, foreman, electro-mechanic, electrician, itd)
6
- stanowiska i miejsca pracy (workstand, work station, itd)
- określanie miary, wagi i ilości (inch, foot,
- czynności techniczne ogólne (to drill, to weld, to solder, to install, to signal, to supply, to measure, to repair, to access, to control, itd)
- wielkości fizyczne i parametry (voltage, value, field intensity, resistance, temperature, frequency, pressure, tension, itd)
MODUŁ 2 - Terminologia zawodowa mechatroniczna
- podstawy mechatroniki (definicja, rozwój, cele)
- systemy mechatroniczne (pojęcie systemu, czujniki, elementy wykonawcze, procesy sterowania)
- urządzenia mechatroniczne (zastosowanie, budowa modułowa)
- elementy układów pneumatycznych i hydraulicznych i ich zastosowanie;
- elementy aparatury kontrolno-pomiarowej
- elementy techniki cyfrowej i mikroprocesorowej
MODUŁ 3 - BHP w miejscu pracy
- zagrożenia i wypadki w miejscu pracy
- odzież i sprzęt ochronny
- przepisy BHP
- pierwsza pomoc
MODUŁ 4 – Dokumentacja zawodowa, normy
- tłumaczenie tekstów z języka polskiego na język angielski
- instrukcje obsługi
- uszkodzenia i naprawa urządzeń
MODUŁ 5 – Literatura zawodowa Moduł ten obejmuje przede wszystkim korzystanie z obcojęzycznych materiałów autentycznych, doskonalenie umiejętności czytania ze zrozumieniem, tłumaczenia tekstów z języka angielskiego na język polski, sporządzanie notatek z takich materiałów jak:
- czasopisma
- katalogi, normy
- poradniki
- zasoby Internetu
MODUŁ 6 – Działalność gospodarcza i rynek pracy
- list motywacyjny
- życiorys (CV)
- dokumenty Europass (CV, paszport językowy, suplement do dyplomu, mobilność)
- umowy o pracę
7
- rozmowa kwalifikacyjna
- oferty i poszukiwanie pracy
MODUŁ 7 – Język angielski w biznesie
- rozmowy telefoniczne
- konwersacje zawodowe
- korespondencja biznesowa (e-mail, list z reklamacją, list z prośbą o informację)
- reklama i marketing (reklama usług i urządzeń mechatronicznych, ogłoszenia)
3.3 Zakres materiału gramatycznego
Program nauczania języka obcego zawodowego stanowi kontynuację języka obcego ogólnego, dlatego też zaleca się, aby uczniowie przystępujący do nauki tego przedmiotu posiadali znajomość języka angielskiego przynajmniej na poziomie podstawowym. Poniższe zagadnienia gramatyczne zostały zintegrowane z zakresem tematycznym niniejszego programu, w stopniu wystarczającym do realizacji założonych celów.
- powtórzenie czasów gramatycznych
- strona bierna i konstrukcje typu have sth done
- zdania rozkazujące
- zdania warunkowe typu 0 oraz 1
- czasowniki modalne (must, mustn’t, have to, should, shouldn’t)
- stopniowanie przymiotników i przysłówków
- liczebniki główne i porządkowe
- zdania podrzędnie złożone
- przyimki ruchu, miejsca i czasu
- zaimki osobowe, wskazujące, dzierżawcze, względne, pytające
3.4 Funkcje komunikacyjne i sytuacje językowe
- opisywanie czynności zawodowych
- opisywanie urządzeń mechatronicznych
- opisywanie właściwości technicznych przedmiotów
- opisywanie ilustracji, rysunków
- opisywanie miejsc i stanowisk pracy
- nawiązywanie kontaktów towarzyskich
- stosowanie form grzecznościowych
- prowadzenie rozmowy
- prowadzenie rozmowy telefonicznej
- udzielanie informacji i wskazówek
- uzyskiwanie informacji i wskazówek
- opowiadanie biografii
- udzielanie rad
- reklamowanie usług i urządzeń
8
3.5 Sprawności ogólne
Niniejszy program zakłada systematyczne doskonalenie czterech głównych sprawności językowych (mówienie, pisanie, czytanie, słuchanie) oraz ich jak najczęstszą integrację w procesie nauczania. MÓWIENIE Uczniowie potrafią:
- przygotować i dokonać prezentacji
- sformułować krótką wypowiedź na tematy zawodowe
- wyrażać i uzasadniać opinie
- prowadzić rozmowy telefoniczne
- uzyskać informacje i wskazówki
- udzielić informacji i wskazówek
PISANIE Uczniowie potrafią:
- stworzyć projekt
- wypełnić różnego typu formularze
- napisać proste pisma zawodowe
- napisać podanie o pracę, życiorys
- napisać krótki tekst użytkowy (ogłoszenie, notatkę, e-mail)
- skutecznie korzystać ze słowników jedno- i dwujęzycznych
CZYTANIE Uczniowie potrafią:
- określić główną myśl tekstu bez użycia słownika
- rozróżnić poszczególne części tekstu
- określić myśl główną poszczególnych części tekstu
- wyciągać wnioski z przeczytanego tekstu
- określić funkcję czytanego tekstu
- zrozumieć trudne fragmenty tekstu na podstawie kontekstu
- wyszukiwać i selekcjonować informacje
- korzystać z materiałów autentycznych
SŁUCHANIE Uczniowie potrafią:
- określić główną myśl wysłuchanego tekstu, nawet w części niezrozumiałego
- rozróżnić poszczególne części wysłuchanego tekstu
- określić główną myśl poszczególnych części tekstu
- korzystać z materiałów autentycznych
- wyselekcjonować istotne informacje z wysłuchanego tekstu
9
4. Procedury osiągania celów
4.1 Metody nauczania
Osiągnięcie założonych celów nauczania w dużej mierze zależeć będzie od właściwego doboru metod i technik nauczania. W związku z tym, że Podstawa programowa kształcenia w zawodzie technik mechatronik4 określa, że w wyniku procesu nauczania uczniowie powinni posługiwać się językiem obcym w takim stopniu, aby możliwa była komunikacja (ustna i pisemna) w zakresie realizacji różnych zadań zawodowych, najlepszą metodą jest metoda, a właściwie podejście komunikacyjne (The Communicative Language Teaching Approach). Podejście to zakłada, że język obcy nie jest celem, a jedynie narzędziem umożliwiającym osiągnięcie celu, jakim jest kompetencja komunikacyjna. Stuprocentowa poprawność gramatyczna nie jest wymagana, liczy się jasny, zrozumiały komunikat.5 Podejście komunikacyjne wyróżnia się dużą ilością sytuacji zbliżonych do tych w życiu codziennym, w których należy posługiwać się językiem obcym, jak również pozwala nauczycielowi na dobór środków i technik nauczania do możliwości intelektualnych i językowych uczniów, a także ich preferencji i zainteresowań. Gramatyka nie jest nauczana w formie reguł i definicji, lecz w kontekście przedstawianego materiału. W programie proponuje się indukcyjną metodę nauczania gramatyki (inductive teaching), w której uczniowie samodzielnie okrywają pojawiające się w języku reguły gramatyczne. Dzięki temu, gramatyka staje się przydatnym narzędziem w osiąganiu zamierzonych celów.6 W osiągnięciu celów założonych w niniejszym programie pomocne będzie również podejście Task-Based Learning, które jest zorientowane na zadaniu. Zgodnie z tym podejściem zadanie, będące centralnym punktem procesu uczenia się stanowi dla uczniów bodziec do posługiwania się językiem obcym w sposób naturalny.7
Ponadto, proponuje się wykorzystanie szeregu innych metod aktywizujących, takich jak burza mózgów, inscenizacja, symulacja, metoda gier dydaktycznych czy metoda projektów. Cele ogólne niniejszego programu zakładają ukształtowanie w uczniach umiejętności samodzielnej pracy jak również kształtowanie postaw przydatnych w przyszłym życiu zawodowym. Metoda projektów to metoda, która uczy samodzielności, wyszukiwania i przetwarzania danych, korzystania z różnych źródeł wiedzy oraz prezentowania rezultatów pracy. Głównymi zaletami tej metody jest kształtowanie wielu umiejętności takich jak: planowanie, organizowanie własnej pracy, współpracy z innymi członkami grupy, zbierania informacji, podejmowania decyzji, twórczego myślenia a także oceniania własnej pracy. Nauczyciel może podać temat projektu, pomóc określić jego cele, pozostałą część pracy wykonują sami uczniowie. W ten sposób, przygotowywanie projektu stymuluje aktywność własną uczniów i zwiększa ich motywację do nauki.8 W przypadku doskonalenia znajomości terminologii zawodowej, nauczanie może być prowadzone przy użyciu metody gramatyczno-tłumaczeniowej (Grammar-Translation Method). Dopuszcza ona stosowanie języka ojczystego uczniów w trakcie nauczania, a słownictwo jest wprowadzane w formie pojedynczych słów i wyrażeń. Celem tej metody
4 Podstawa programowa kształcenia w zawodzie technik mechatronik, stanowiąca załącznik nr 9 do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 grudnia 2005 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystent operatora dźwięku, fotograf, monter izolacji budowlanych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, technik architektury krajobrazu, technik hutnik, technik mechanik, technik mechatronik i technik technologii odzież. 5 Komorowska, H., Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa 2002 6 Kłos M. Sikorzyńska A., Program nauczania języka angielskiego. Liceum ogólnokształcące, liceum profilowane i technikum. Program A+B. DKOS-4015-152/02 7 Op.cit. 8 Komorowska H., Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa 2002
10
jest umożliwienie uczniom samodzielnego czytania i rozumienia tekstów w języku obcym.9 Niniejszy program zakłada ukształtowanie umiejętności rozumienia prostych tekstów zawodowych oraz ich tłumaczenia, dlatego wymieniona metoda będzie do tego odpowiednim narzędziem.
4.2 Techniki pracy na lekcji
Założeniem programu jest, aby uczniowie wykorzystywali język angielski w sytuacjach i kontekstach zawodowych. W wyniku procesu nauczania powinni oni posiadać umiejętność rozumienia tekstów czytanych i pisanych oraz formułowania wypowiedzi ustnych i pisemnych z zakresu tematyki zawodowej. W sytuacjach życia codziennego zawodowego zjawiskiem naturalnym jest, że wykorzystujemy jednocześnie kilka (przynajmniej dwie) sprawności i umiejętności językowych, np. kiedy sporządzamy notatkę (pisanie) ze spotkania biznesowego (mówienie). Należy więc tak dobierać techniki pracy, aby umożliwić jak najczęstszą integrację sprawności językowych.10 Poniżej przedstawiono wybrane techniki nauczania poszczególnych sprawności językowych i słownictwa. Techniki nauczania sprawności słuchania ze zrozumieniem:
- słuchanie tekstu w celu określenia myśli głównej;
- słuchanie w celu zrozumienia ogólnego sensu tekstu;
- uzupełnianie brakujących informacji;
- odpowiadanie na pytania otwarte do tekstu;
- odpowiadania na pytania zamknięte do tekstu (zadania typu prawda-fałsz, wielokrotny wybór);
- układania informacji we wskazanej kolejności.
Techniki nauczania sprawności czytania ze zrozumieniem:
- czytanie tekstu w celu określenia myśli głównej;
- czytanie w celu zrozumienia ogólnego sensu tekstu;
- uzupełnianie brakujących informacji;
- odpowiadanie na pytania otwarte do tekstu;
- odpowiadania na pytania zamknięte do tekstu (zadania typu prawda-fałsz, wielokrotny wybór);
- układania informacji we wskazanej kolejności.
Techniki nauczania sprawności mówienia:
- powtarzanie wyrazów i zwrotów za wzorcem w celu wykształcenia poprawnej wymowy i intonacji;
- prowadzenie dialogów;
- symulowanie i odgrywanie ról;
- formułowanie krótkiej i dłuższej wypowiedzi na zadany temat;
- przedstawianie prezentacji.
Techniki nauczania sprawności pisania:
- pisanie planu wypowiedzi (przygotowywanie prezentacji);
9 Op.cit. 10 Sosnowska J. Wieruszewska M.M., Program nauczania języka angielskiego jako pierwszego języka obcego – kurs kontynuacyjny. Przeznaczony dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum. IV etap edukacyjny. Oxford University Press 2002
11
- ćwiczenia z luką informacyjną (np. logiczne kończenie zdań, dopasowywanie 2 części zdań);
- pisanie części dłuższych tekstów (np. początku lub zakończenia);
- wypełnianie formularzy;
- redagowanie krótkich tekstów użytkowych (ogłoszenie, instrukcja)
- pisanie dłuższego tekstu użytkowego (CV, list formalny, raport);
- streszczanie dłuższych tekstów;
- poprawianie pracy własnej lub kolegów.
Techniki nauczania słownictwa: Poniżej wymienione techniki są pomocne w nauczaniu nowego słownictwa i struktur leksykalnych jak również do utrwalenia i poszerzenia słownictwa wcześniej poznanego.
- wykorzystanie kontekstu do prezentacji nowego słownictwa;
- wykorzystanie pomocy wizualnych do prezentacji nowego słownictwa;
- tworzenie definicji w języku angielskim;
- przyporządkowywanie definicji do wyrazów;
- podanie synonimów lub antonimów;
- uzupełnianie luk;
- dopasowywanie;
- tworzenie map tematycznych wyrazów;
- słowotwórstwo.
4.3 Formy pracy
Zaleca się stosowanie różnorodnych form pracy na lekcji. Praca z całą klasą to forma najbardziej pomocna przy prezentowaniu nowego materiału uczniom oraz pracy z materiałem audiowizualnym. Do różnego typu dialogów i inscenizacji (np. rozmowy kwalifikacyjne) przydatna będzie technika pracy w parach. Natomiast praca w grupach umożliwi przygotowanie wszelkich projektów, gdzie każdy uczeń ma do wykonania jakąś część większego zadania. Należy również pamiętać o pracy indywidualnej, która kształtuje w uczniach samodzielność w uczeniu się i wykonywaniu zadań oraz pozwala uczniom na pracę w swoim własnym tempie i wybranym przez siebie sposobem.
4.4 Materiały nauczania i środki dydaktyczne
Podstawowe materiały i pomoce dydaktyczne to:
- podręczniki, zeszyt, tablica;
- słowniki polsko-angielskie i angielsko-polskie;
- słowniki techniczne jedno- i dwujęzyczne;
- czasopisma w języku angielskim o tematyce zawodowej;
- poradniki i instrukcje obsługi w języku angielskim o tematyce zawodowej;
- schematy i rysunki techniczne;
- stanowiska komputerowe i materiały pochodzące z Internetu;
12
5. Ocenianie
5.1 Zakładane osiągnięcia ucznia
Zakłada się, że po zakończeniu kursu uczniowie osiągną założone cele przynajmniej w stopniu podstawowym. Poniżej przedstawiono poszczególne umiejętności, które uczniowie zdobywają w całym (dwuletnim) procesie nauczania. Uczniowie:
- znają angielskie nazwy urządzeń i narzędzi zawodowych;
- znają terminologię ogólnotechniczną oraz mechatroniczną;
- potrafią nazywać czynności zawodowe i miejsca pracy;
- tworzą i rozumieją proste instrukcje;
- prowadzą korespondencję biznesową tradycyjną i elektroniczną;
- prowadzą rozmowy towarzyskie i biznesowe w języku angielskim;
- z powodzeniem korzystają z autentycznych materiałów w języku angielskim z zakresu mechatroniki;
- umiejętnie korzystają z zasobów Internetu w poszukiwaniu potrzebnych informacji dotyczących mechatroniki jak również potencjalnego zatrudnienia;
- korzystają ze słowników jedno- i dwujęzycznych ogólnych i technicznych;
- potrafią korzystać samodzielnie z obcojęzycznych źródeł informacji posługując się w miarę potrzeby dostępnymi pomocami naukowymi takimi jaki słowniki, czy poradniki;
- potrafią przygotować projekt i prezentację z zakresu mechatroniki.
5.2 Metody sprawdzania osiągnięć
Kontrola osiągnięć uczniów jest bardzo ważnym elementem pracy nauczyciela. Pozwala ona ustalić czy materiał i metody nauczania są odpowiednie do danej grupy uczniów, a także pomaga dokonać zmian w sposobie pracy, mających na celu przezwyciężenie trudności uczniów w uczeniu się. Ponadto, w miarę regularne kontrolowanie osiągnięć skłania uczniów do systematycznej pracy i przygotowywania się na zajęcia. Program zakłada, aby sprawdzanie osiągnięć ucznia odbywało się systematycznie. Jednakże, nie jest koniecznością, by każde sprawdzanie owych osiągnięć kończyło się oceną. Uczniowie powinni odczuwać, iż wszystkie ich wysiłki prowadzące do pogłębiania wiedzy i doskonalenia nabytych umiejętności są ważne i doceniane.
Ocenianiu podlegają wszystkie elementy wymienione w punkcie 3 niniejszego programu. Zaleca się różnorodność w dobieraniu sposobów oceniania. Sprawdzanie znajomości słownictwa należy przeprowadzać przy pomocy testów leksykalnych (dobieranie, testy z luką, wielokrotnego wyboru, tłumaczenie), natomiast sprawności językowe powinny być sprawdzane przy użyciu testów praktycznych takich jak przygotowywanie projektów (czytanie, pisanie, mówienie) czy prezentacji (czytanie, pisanie, mówienie). Zagadnienia gramatyczne nie podlegają odrębnemu sprawdzaniu i ocenianiu. Ich znajomość sprawdzana będzie na podstawie stopnia realizacji celów programu oraz poprawności językowej zadanych projektów i prezentacji. Ponadto, zakłada się ocenianie bieżącej pracy uczniów (pisanie różnego typu tekstów na lekcjach,
13
przygotowywanie i odgrywanie dialogów, praca z tekstem, itp.) oraz nagradzanie dodatkowych zadań wykonanych przez uczniów oraz oceny za aktywność na zajęciach. Założeniem programu jest, aby w trakcie każdego semestru uczeń otrzymał przynajmniej jedną ocenę cząstkową ze znajomości słownictwa, jedną z zadania pisemnego (projekt, pisanie sterowane) oraz ustnego (prezentacja, dialogi). Nie jest konieczne, aby wszystkie oceny miały taką samą wagę, gdyż ocenianiu podlegają różne partie materiału o zróżnicowanym stopniu trudności. Dodatkowe oceny, w tym ocena z aktywności i zadań dodatkowych, nie muszą zostać wystawione.
6. Ewaluacja programu
Ewaluacja programu nauczania jest badaniem oraz oceną samego programu jak również efektów jego realizacji. Do ewaluacji niniejszego programu wykorzystano model ewaluacji składający się z trzech faz: refleksyjnej, kształtującej i podsumowującej. W fazie refleksyjnej oceniono program pod kątem jego budowy, stopnia trudności oraz doboru materiału nauczania, metod, technik i środków dydaktycznych ze względu na założone cele. Faza kształtująca ewaluacji przeprowadzona będzie w toku realizacji programu, a dokładnie w pierwszym roku realizacji. Etap ten polegał będzie na analizie procesu kształcenia opartego na założeniach niniejszego programu, tj. dostosowywaniu metod nauczania do konkretnych zadań, dobieraniu środków dydaktycznych i rozwiązań organizacyjnych oraz przygotowywaniu narzędzi pomiaru osiągnięć uczniów. Jako narzędzia do tej fazy ewaluacji proponuje się obserwację, wywiad lub ankietę. Po zakończeniu cyklu kształcenia dokonana zostanie analiza końcowych efektów realizacji programu, jego ocena jako całości oraz pomiar osiągnięć uczniów w formie testu sprawdzającego wiedzę i umiejętności zawarte w treściach nauczania programu. Wyniki całego procesu ewaluacji posłużą do podjęcia decyzji o dokonaniu ewentualnych zmian w programie.