Warsztaty własnej wartości i asertywności

Cz. I Zabawy integracyjne

1. Przywitanie.
2. Ustalenie i omówienie zasad pracy na warsztatach :
Ř Mówi jedna osoba na raz.
Ř Jesteśmy wolne od oceny, krytyki.
Ř Mówimy wyłącznie w swoim imieniu i o sobie.
Ř Mówimy do innych, nie o innych.
Ř Każdy ma prawo do własnego zdania. (Możemy się nie zgadzać, ale szanujemy opinię innych).
Ř Robimy to, co dla nas korzystne i bezpieczne. Pilnujemy własnej prywatności.
Ř Jesteśmy punktualne.
Ř Jesteśmy dyskretne. Nie wynosimy nic poza ściany tego pomieszczenia.

3. Ćwiczenie 1 - rundka z imionami, zapoznanie swoich imion.
4. Ćwiczenie 2 – kartki z imionami - każda z dziewczyn zapisuje na kartce swoje imię w pionie. Do każdej litery swojego imienia dopisuje pozytywna cechę swojej osobowości.
5. Oczekiwania co do tematyki i przebiegu zajęć. Uczestniczki zapisują swoje myśli na karteczkach i przyklejają je na tablicę.
6. Zapoznanie z celami zajęć:
Ř Jak odnaleźć swoje mocne strony.
Ř Jak podchodzić do swoich mocnych stron.
Ř Jak można podnieść samoocenę.
Ř Jak zmienić negatywne myśli na swój temat.
Ř Jak wzmacniać swoje poczucie własnej wartości.
Ř Jak chronić swojej prywatności.
Ř Jak umiejętnie mówić nie.
7. Ćwiczenie 3 - „ Mój herb” – uczestniczki dostają kartki na których widnieje herb, podzielony na cztery części. Pod herbami dziewczyny zapisują swoje życiowe motto. Na każdej części za pomocą obrazków przedstawiają :
I. To co lubią robić.
II . Wartości w życiu, które cenią sobie najbardziej.
III. Osobę najważniejszą w życiu.
IV. Twoje marzenia.
Każda z dziewczyn przedstawia swój herb.

Cz. II Moje mocne strony

9. Praca w grupie : CO DAJE MI ŚWIADOMOŚĆ MOICH MOCNYCH STRON?
Grupy 2 – 3 osobowe. Spostrzeżenia są zapisywane na kartkach. Prezentacja poszczególnych grup. Omówienie i wyciągnięcie wniosków :
Ř Mogę się pokazać
Ř Podbudowuje mnie
Ř Daje mi satysfakcję i wiarę w to, że potrafię coś zrobić
Ř Wiem jakie mam talenty
Ř Daje mi wiedzę o swoich umiejętnościach

10. Ćwiczenie 4 – Moje mocne i słabe strony. Każda z osób dostaje po cztery karteczki. Wypisuje na nich dwie pozytywne cechy i dwie negatywne. Przykleja je na tablicy. Omówienie cech. Niektóre wady można traktować jako zaletę, wypowiadanie się na temat dobrych cech, w czym taka osoba mogłaby być najlepsza mając takie predyspozycje.
11. Karty pracy 1 – Moje mocne strony – dziewczyny wypełniają kwestionariusze
( Załącznik 1).
Po skończonej pracy, dyskusja w grupie.
12. Burza mózgów : SKĄD CZERPIEMY WIEDZĘ O SAMEJ SOBIE? – wszystkie propozycje są zapisywane na tablicy. Omówienie i wyciągnięcie wniosków :
13. Zniekształcenia myślowe – To w jaki sposób jesteśmy postrzegani przez innych w dużej mierze zależy od tego jak sami siebie postrzegamy. Samoocena to zbiór sadów i opinii, jakie mamy na własny temat. Nasza samoocena formułuje się na podstawie naszych osobistych doświadczeń oraz opinii innych ludzi o nas. Poziom samooceny decyduje o tym jak się zachowujemy w różnych sytuacjach. Np. Czy zgłoszę się do odpowiedzi na lekcji czy nie? Jeśli mam pozytywny wizerunek samej siebie, to jestem pewniejsza siebie, mam wiarę w swoje możliwości i wywołana do tablicy idę z odwagą i wiarą. Wtedy efektywniej działam i odnoszę sukcesy.
Duży wpływ na naszą samoocenę mają nawyki myślowe. Te negatywne przyczyniają się do obniżenia samooceny, a często także do zmniejszenia poczucia własnej wartości, obniżenia motywacji do działania. ( Plansza ze zniekształceniami myślowymi)

Cz. III Wyznaczanie celów – dzień drugi

16.Przywitanie – Przywitanie się, rozmowa na temat samopoczucia i refleksjach po
wczorajszym dniu.
17. Zabawa 1 - Dyrygent, dziewczyny dobierają się w pary. Jedna z nich jest prowadzącym i pokazuje dłonią jakie ruchy ma wykonać jej partnerka.
18. Zabawa 2 – Grupa dzieli się na pod grupy pt. kryminał, romans, komedia, horror. Wszyscy zaczynają pisać treść opowiadania o dowolnej tematyce, ale trzymając się swojego rodzaju literackiego. Po ustalonym czasie podają kartki dalej, aż opowiadanie wróci do grupy, która go rozpoczęła.
19. Ćwiczenie 6 - Moja wizja siebie w przyszłości. Dziewczyny robią portret siebie za kilka lat. Omówienie, każdego z portretów.
20. Wyznaczanie osobistych celów – Wyznaczanie celów jest częścią osobistego planowania. Poprzez wyznaczanie celów decydujesz co chcesz osiągnąć i krok po kroku posuwasz się w kierunku tych celów. Jeśli wiesz co chcesz osiągnąć, wiesz na czym się koncentrować by to osiągnąć. Przez wyznaczanie celów podwyższasz również wiarę w siebie: udowodnisz swoje zdolności i możliwości widząc co już osiągnęłaś.
Wyznaczanie celów : cele są wyznaczane na różnych poziomach
1. Decydujesz co chcesz zrobić ze swoim życiem
2. Cele dużej skali
3. cele mniejszej skali
4. Plan działania
5. Praca aby osiągnąć to co zaplanowane.
21. Zasady poprawnego formułowania celu – uczestniczki wypełniają kwestionariusz, formułują swój życiowy cel. ( Załącznik 3 )
22. Wyznaczanie celów RUMAK :
Realny – możliwy do osiągnięcia
Usytuowany w czasie i przestrzenia – jaki daję sobie czas na jego osiągnięcie
Mierzalny – taki, aby dało się z pewnością powiedzieć czy został osiągnięty,
Ambitny i Atrakcyjny – cel nie może być zbyt prosty, bo traci się motywację – taki by był dla ciebie wyzwaniem
Konkretny – nazwany i wyznaczony
23 Motywacja - Pamiętaj po każdym osiągniętym celu nagradzaj się.
24. Przerwa ok. 15min

Cz. IV Asertywny styl komunikacji

25. Zabawa 3 – Dziewczyny siedzą w kółku na krzesełkach. Jest jedno krzesełko mniej niż wszystkich uczestników. Osoba bez krzesełka stoi w środku, i mówi „ lubię czytać książki” . Te osoby, które lubią czytać książki wymieniają się miejscami.

26. Asertywność – burza mózgów , wszystkie pomysły wypisać na tablicy.

Asertywność - razem z uczestnikami zastanawiamy się kiedy każdy człowiek – dziecko czy dorosły powinien być asertywny czyli wyrażać własne uczucia, bronić swoich praw itp.. Dzieje się to zwłaszcza wtedy, kiedy nastolatek znajdzie się w rówieśniczej grupie. Zastanówcie się, z jakich powodów młodzież decyduje się na zapalenie papierosa, wypicie alkoholu czy spróbowanie narkotyku, choć jest to sprzeczne z własnym systemem wartości i wzorcami, które przekazali rodzice. Co w takiej sytuacji może stracić i czy coś zyskuje? Obecnie młodzi ludzie narażeni są na różne pokusy, które oferuje im rzeczywistość. Niektóre zarezerwowane są dla osób dorosłych, np. palenie papierosów czy picie alkoholu. Jednak wielu młodych ludzi próbuje tych zakazanych owoców.
27. Zabawa „Poznaj swoje terytorium”. Prowadzący rozdaje uczestnikom zabawy arkusze papieru (format A4) oraz kredki. Uczniowie zastanawiają się nad tym, jaki wpływ na ich decyzje i poglądy wywierają różne osoby z ich otoczenia. Zamalowują odmiennym kolorem obszar kartki obrazujący wielkość wpływu tych osób, pozostawiając również obszar obrazujący ich samodzielność (kartka powinna być wykorzystana w całości). Na odwrotnej kartce próbują zamalować różnymi kolorami poziom ich wpływu na decyzje i poglądy osób z otoczenia. Uczniowie odpowiadają na pytania zadane przez prowadzącego: w jakim stopniu osoby z twojego otoczenia przekraczają granice twojego terytorium psychologicznego? W jakim stopniu zdarza się tobie przekraczać granice terytorium psychologicznego innych osób? Czy granice twojego terytorium psychologicznego mogą być bardziej wyraźne?
Dlaczego ludziom zdarza się błędnie rozpoznawać cudze terytorium Prowadzący prosi by uczniowie wspólnie zastanowili się nad przestrzeganiem granic własnych terytoriów psychologicznych w ich klasie. Pyta czy mogą sformułować jakieś konstruktywne wnioski?
27. Ćwiczenie 6 - W dalszej części zajęć uczestniczki prezentują scenki dotyczące zachowań asertywnych, agresywnych i uległych (8 osób). Pierwsze trzy osoby prezentują scenkę z rozwiązaniem agresywnym, następne trzy osoby – uległym, kolejne trzy preferują rozwiązanie asertywne. Treść scenki jest identyczna we wszystkich grupach i brzmi:
„dziewczyna wchodzi do szatni gdzie dwie jej koleżanki palą papierosy. Namawiają ją, by też zapaliła”.
28. Ćwiczenie 7 – Praca w grupach. Dziewczyny zastanawiają się nad problemem.

Grupa I - Z jakich powodów, znajdując się w grupie rówieśników, mogę zgodzić się na wypicie alkoholu, choć jest to sprzeczne z moim systemem wartości i wzorcami, które przekazali mi rodzice?

Grupa II - Co tracę, a co zyskam, jeśli znajdując się w grupie rówieśników, zdecyduję się na wypicie alkoholu, mimo że jest to sprzeczne z moim systemem wartości i wzorcami, które przekazali mi rodzice? Sporządź bilans zysków i strat.

Grupa III - Co tracę, a co zyskam, jeśli znajdując się w grupie rówieśników, zdecyduję się na zapalenie papierosa, mimo że jest to sprzeczne z moim systemem wartości i wzorcami, które przekazali mi rodzice? Sporządź bilans zysków i strat.

Grupa IV - Z jakich powodów, znajdując się w grupie rówieśników, mogę zgodzić się na zapalenie papierosa, choć jest to sprzeczne z moim systemem wartości i wzorcami, które przekazali mi rodzice?
Po krótkim przygotowaniu dziewczyny prezentują to co wcześniej przygotowały.

29. Ćwiczenie 8 - zadania dla grup (ćwiczenie postaw asertywnych)

Grupa I (2 osoby)
Zosia jest pilną uczennicą. Zależy jej na wynikach w nauce i wywiązuje się ze swoich szkolnych obowiązków. Koleguje się i siedzi w ławce z Magdą, która specjalnie nie przejmuje się systematycznym odrabianiem prac domowych. Zwykle tuż przed lekcją pożycza od Zosi zeszyty lub ćwiczenia i odpisuje zadania.
Podzielcie się na dwie grupy. Przedstawcie rozmowę dwóch koleżanek. Wymyślcie dialog, który ilustruje postawę nieasertywną (np. zachowanie uległe lub agresywne) i drugi postawę asertywną. Wchodząc w swoje role, postarajcie się zapamiętać, co czułyście w tej sytuacji. Przedstaw obie postawy w postaci scenki.

Grupa II (2 osoby)
Jesteście na imprezie w domu kolegi, którego rodzice wyjechali na jeden dzień. Dobrze się bawicie. Nagle ktoś proponuje, aby spróbować alkohol przyniesiony na prywatkę. Przedstawcie rozmowę, która ilustruje postawę nieasertywną i asertywną. Namawiający sporządzają listę „argumentów”, aby jak najskuteczniej przekonać namawianych, którzy po pewnym czasie ulegają. Wchodząc w swoje role, postarajcie się zapamiętać, co czuliście w tej sytuacji.

Grupa III (2osoby)
Jesteście na imprezie w domu kolegi, którego rodzice wyjechali na jeden dzień. Dobrze się bawicie. Nagle ktoś proponuje, aby spróbować alkohol przyniesiony na prywatkę.
Nie chcesz spożywać alkoholu ponieważ uważasz, że jest szkodliwy dla zdrowia. Przedstawcie rozmowę, która ilustruje postawę asertywną. Namawiający sporządzają listę „argumentów”, aby jak najskuteczniej przekonać namawianych, którzy w trakcie przygotowań do inscenizacji mogą spróbować przewidzieć sposób przekonywania do wypicia alkoholu i wymyślić możliwe odpowiedzi. Namawiani powinni łagodnie, ale stanowczo i bez lęku odpowiedzieć „nie”. Wchodząc w swoje role, postarajcie się zapamiętać, co czuliście w tej sytuacji.

Grupa IV (2 osoby)
Jesteście na imprezie w domu kolegi, którego rodzice wyjechali na jeden dzień. Dobrze się bawicie. Nagle ktoś proponuje, aby zapalić spróbować marihuanę przyniesioną na prywatkę.
Podzielcie się na dwie grupy – namawiający i namawiani. Przedstawcie rozmowę, która ilustruje postawę nieasertywną. Namawiający sporządzają listę „argumentów”, aby jak najskuteczniej przekonać namawianych, którzy po pewnym czasie ulegają. Wchodząc w swoje role, postarajcie się zapamiętać, co czuliście w tej sytuacji.

Prezentacja inscenizacji – analiza emocji towarzyszących wejściu w określoną rolę.

30. Podsumowanie:
Asertywność nie jest wrodzona. Można się jej zacząć w każdym momencie życia uczyć. Z pewnością wzmacnia poczucie własnej wartości i ułatwia właściwe kontaktowanie się z otoczeniem. Pozwala odpowiednio przeżywać i reagować w różnych sytuacjach. Masz prawo do obrony własnych praw.
Pamiętaj:
Jeżeli człowiek, kontaktując się z innymi, nie zdecyduje się na samodzielne określenie swoich praw, inni – z konieczności – określą za niego jego rolę.
A wówczas przestanie on być sobą.
31. Ćwiczenie 9 - Pozytywna dłoń, każda z uczestniczek dostaje kolorowy papier, na którym się podpisuje i odrysowuje swoją dłoń. Podaje koleżance obok, ta z kolei zapisuje pozytywne uwagi na temat tej osoby. I tak kartka krąży w około aż wszyscy się podpiszą.
32. Podsumowanie warsztatów – Zestawienie zrealizowanych celów zajęć z oczekiwaniami, jakie pierwszego dnia postawiły dziewczyny.
33. Podziękowanie uczestniczkom warsztatów. Zebranie opinii na temat tego, które z ćwiczeń podobały się najbardziej, a które stanowiły dla uczestniczek