Praca domowa ucznia - referat

Jednym z głównych zadań nie tylko szkoły, ale współdziałającej z nią rodziny jest wychowanie dzieci na ludzi mających zamiłowanie do pracy. Taki stosunek do pracy można kształtować na drodze prawidłowej organizacji pracy dziecka w domu rodzinnym. W środowisku rodzinnym istnieją wszelkie możliwości wykorzystania pracy dziecka jako środka wychowawczego. Praca domowa dziecka w rodzinie rozwija w nim uczucia społeczne: wyrabia uczciwość, wyzwala poczucie odpowiedzialności za wykonanie pracy, przyzwyczaja je do liczenia się z pracą i zainteresowaniem innych członków rodziny, ojca, matki, starszego rodzeństwa. Tego rodzaju zadaniom podporządkowany powinien być system wychowania przez pracę w rodzinie.
Podstawową pracą dziecka w wieku szkolnym jest niewątpliwie nauka, czyli uczenie się. Czy uczeń osiąga powodzenie w nauce czy przeciwnie, zależy w znacznym stopniu od tego, jak zorganizowany jest w domu jego warsztat pracy, w jakich warunkach odrabia on w domu zadane lekcje. Nauka domowa stanowi jedną z podstawowych czynności wywierających wpływ na wyniki w nauczaniu. Jest niezbędnym dopełnieniem pracy lekcyjnej. Nauka domowa służy utrwaleniu materiału przerobionego na lekcji, rozszerzaniu, uzupełnianiu i pogłębianiu zdobytych w szkole wiadomości, wdraża ucznia do samodzielnej pracy, przystosowując go do samokształcenia. Nauka domowa posiada ogromne walory wychowawcze. Uczeń, pokonując samodzielnie napotkane w toku uczenia się trudności, kształci i rozwija takie cechy jak: wytrwałość w dążeniu do celu, wiarę we własne siły, odwagę, pilność, systematyczność i dokładność, a także rozwija własną inicjatywę, pomysłowość i uzdolnia twórcze. Wzbogaca on przez to jednocześnie swoje życie emocjonalne, o czym świadczyć może przejawianie zadowolenia po rozwiązaniu trudnego zadania.
Nauka domowa ucznia, polegająca na odrabianiu prac zadanych na lekcji w szkole stanowi „integralną część procesu dydaktyczno-wychowawczego. Dopiero w połączeniu z nauką domową lekcja tworzy pełną jednostkę procesu nauczania”.
Zależnie od celu i treści można wyróżnić następujące rodzaje zadań domowych:
1.„zadania utrwalające materiał opracowany na lekcji szkolnej,
2. zadania uzupełniające przyswojone w klasie wiadomości,
3. zadania przygotowujące materiał do nowej lekcji,
4. prace o charakterze twórczym.
Duże znaczenie dla umożliwienia uczniowi racjonalnego i produktywnego nauki domowej mają warunki zewnętrzne, przede wszystkim miejsce pracy. Dziecku należy zapewnić w domu stałe miejsce do pracy, w którym dziecko mogło by przechować swoje książki, zeszyty i przybory szkolne. W „kąciku pracy” ucznia musi panować ład i porządek, czystość i estetyka. Jedno z podstawowych wskazań higieny dotyczy oświetlenie pokoju, w którym uczeń pracuje. Pokój ten powinien być jasny, światło powinno padać z lewej strony pracującego. Dla zdrowia dziecka i wydajności ważne jest oddychanie czystym powietrzem. Należy przyzwyczajać dzieci, aby przed przystąpieniem do pracy przewietrzyły pokój, a przy ciepłej, dobrej pogodzie uczyły się przy otwartym oknie. Najlepiej zorganizowany kącik pracy i przestrzeganie zasad higieny nie przyczyniają się do podniesienia wydajności pracy, jeśli otoczenie domowe nie zapewni mu ciszy niezbędnej do nauki. Gwar w otoczeniu dziecka odrabiającego lekcje rozprasza uwagę, a niekiedy wręcz uniemożliwia skupienie i przygotowanie zadanej pracy. Niezbędna w nauce domowej dziecka jest pomoc merytoryczna rodziców.
Powinna ona obejmować następujące ogniwa:
1.„Zapoznanie się osoby pomagającej z całokształtem prac domowych zadanych w danym dniu oraz z terminami ich przygotowania na podstawie relacji ucznia ewentualnie dokumentacji dzienniczka, w wypadku gdy taka jest prowadzona.
2. Zorientowanie się w rozkładzie lekcji następnego dnia oraz w stanie wykonanie prac na ten dzień zadanych.
3.Zaplanowanie i organizacja bieżącej pracy:
- sprawdzenie, które zadanie na dzień następny uczeń już przygotował, a które zamierza aktualnie opracować,
- ustalenie kolejności pracy,
4.Samodzielna praca ucznia według ustalonego planu z integracją osoby pomagającej w nagłych wypadkach, w których uczeń nie może sobie poradzić.
5. Sprawdzenie, wyrywkowe przygotowanych się do czuwania nad systematycznym i starannym wykonaniem przez uczniów prac, a także na dopilnowaniu, aby odrabiał lekcje o ustalonej porze dnia. Jeżeli uczeń nie zrozumiał czegoś na lekcji należy mu pomóc. Nie należy śpieszyć się od razu z gotowym wyjaśnieniem, lecz pokierować za pomocą pytań i poleceń jego rozumieniem. Wskazać odpowiednią lekturę albo naprowadzić na właściwą drogę, tak aby uczeń sam znalazł rozwiązanie. Każda praca ucznia powinna być sprawdzona, poprawiona i oceniona. Kontrolę ze strony rodziców musi poprzedzać samokontrola ucznia, który w ten sposób winien wdrążać się i przyzwyczajać do samorzutnego sprawdzenia, nie tylko wykonywanych zadań, lecz także swego postępowania.