Data: 28.11.2007r.
Cele operacyjne:
• Potrafi poruszać się w przestrzeni przy
muzyce;
• Zna rolę deszczu w przyrodzie;
• Potrafi zanalizować treść opowiadania;
• Wie jak ubierać się wychodząc z domu, gdy
pada deszcz;
• Umie skonstruować prosty instrument muzyczny;
• Rozróżnia dźwięki o różnym natężeniu (cicho-
głośno);
• Potrafi współdziałać w zespole;
• Rozróżnia kolory (niebieski-żółty);
• Globalnie odczytuje wyrazy.
Zastosowane metody:
• Czynna (samodzielnych doświadczeń, zadań
stawianych dziecku do wykonania);
• Słowna (rozmowa, objaśnienie, instrukcja);
• Oglądowa (pokaz).
Środki dydaktyczne:
- płyty CD, parasole, kalosze, deszczowy stworek, duża folia w kolorze czarnym, butelki, plastikowe rurki, woreczki foliowe, kartki, kontury 6 parasoli w różnych kolorach z wyklejonymi wzorami, cykl ilustracji do opowiadania, puszki, taśma samoprzylepna, nożyczki, kontury kropelek, kamyki, grosiki, groch, fasola, kasza, ziarna słonecznika itp. napisy do globalnego czytania, plansza z „deszczową muzykom”, obrazek parasola, kaloszy, peleryny, balonika i aparatu fotograficznego, szarfy.
Przebieg:
1.Dzieci wchodzą do sali pod parasolami w kaloszach i idąc w kole śpiewają piosenkę pt. „Zła pogoda”. Na słowa piosenki: kap, kap, kap – stukają palcami o parasol, a na słowa: chlap, chlap, chlap – tupią w miejscu.
2.Dzieci zatrzymują się w kole i mówią wierszyk:
„Deszczyk pada kapu, kap
woda chlapie chlapu, chlap.
Mam parasol i kalosze,
Jakoś tę ulewę zniosę!”.
3.Dzieci zapraszają rodziców do deszczowego tańca przy piosence pt. „Deszczyk”.
4.Dzieci oddają parasole rodzicom i siadają przed tablicą.
Rozmowa w kręgu:
- przedstawienie deszczowego stworka – Deszczusia;
- opowiadanie Nauczycielki o deszczowej krainie –
Deszczolandii;
- odczytanie globalnie napisów: deszczowy stworek,
Deszczuś, Deszczolandia.
5.„Jakie dźwięki słychać w deszczowej krainie? – rozwiązywanie zagadek słuchowych przygotowanych przez Deszczusia:
a)wiatr – naśladowanie odgłosów wiatru dmuchaniem w butelki i plastikowe rurki np.: słabo – wieje zefirek, mocno – wichura;
b)burza – naśladowanie burzy ruchem ciała i gestem;
c)liście – pocieranie o siebie różnych woreczków foliowych (np. reklamówki, worki na śmieci, worki jednorazowe);
d)deszcz – słuchanie odgłosów wydawanych przez instrument „deszczowe drzewo”, naśladowanie deszczu stukaniem palcami o różne kartki (cicho – pada kapuśniaczek, głośno – ulewa).
6.Omówienie zagadnienia, „Komu i dlaczego potrzebny jest deszcz?”.
7.„Deszczowa chmura” – zabawa przy muzyce z wykorzystaniem dużej folii.
8.„Deszczowa przygoda” – opowiadanie nauczycielki.
9.Analiza treści opowiadania, formułowanie odpowiedzi na pytania.
10.Zabawa ruchowa pt. „Skaczemy przez kałuże”.
11.Giełda pomysłów na temat „Jak należy ubrać się na deszczowy spacer?”. Oznaczenie kropelkami obrazków przedstawiających przedmioty lub części garderoby, które trzeba założyć, lub zabrać ze sobą gdy pada deszcz.
12.Zabawa artykulacyjna – wypowiadanie szeptem z dłońmi położonymi na podłodze, lub głośno z dłońmi uniesionymi w górę zdania: „Cicho sza, cicho sza, szepcze deszczyk cicho sza”.
13.Prace w zespołach – konstruowanie „deszczowych instrumentów”.
14.Porównywanie brzmienia puszkowych grzechotek (zabawy i zagadki słuchowe).
15.„Deszczowy koncert” – granie przez dzieci i ich rodziców na puszkowych instrumentach „deszczowej muzyki”.
16.Zabawa relaksacyjna przy muzyce w oparciu o wiersz Anny Łady Grodzickiej pt. „Sześć parasoli”.
17.Podziękowanie za wspólną zabawę.