Przykładowe scenariusze zajęć arteterapeutycznych

1. Przezywanie i rodzące się emocje

Cele operacyjne: uczeń
• uświadamia sobie, że przezywanie sprawia przykrość innym;
• uczy się rozpoznawać uczucia innych, zwracając uwagę na mimikę ich twarzy;
• rozpoznaje i nazywa uczucia;
• wyraża emocje za pomocą mimiki, gestu, ruchu ciała.

Przebieg zajęć:

1. „Rozpoznajemy i nazywamy uczucia”- przygotowujemy karty z twarzami wyrażającymi: smutek, radość, złość, strach; uczniowie rozpoznają i nazywają uczucia, jakie one przedstawiają; jednocześnie zwracamy uwagę na ułożenie brwi, ust, wyraz oczu poszczególnych twarzy.
2. Pantomimiczne wyrażanie uczuć przez poszczególne dzieci i próba rozpoznania danego uczucia przez rówieśników.
3. „Uczucia, na co dzień”- dzielimy uczniów na cztery grupy i każdej przydzielamy kartę z twarzą wyrażającą poszczególne uczucia; zadaniem dzieci jest wyszukanie i wycięcie z kolorowych gazet, czasopism postaci pasujących do danego uczucia oraz utworzenie plakatu danej emocji.
4. Wypowiedzi poszczególnych grup na temat swoich plakatów oraz próba odpowiedzi na pytanie:, „Co mogło się stać, że ta osoba przeżywa właśnie takie uczucia?” oraz „Kiedy ja czuję się podobnie?”.
5. Opowiedzenie, przeczytanie przez nauczyciela historii o dziecku przezywanym przez rówieśników z powodu, np. noszenia okularów, posiadania piegów, rudych włosów itp. oraz analiza wysłuchanego tekstu pod kątem, co czuł bohater tej historii, jakie towarzyszyły mu emocje, co myślimy o postępowaniu jego kolegów
6. „Historie z życia wzięte”- dzieci opowiadają sytuacje z ich życia, w których im dokuczano i relacjonują, jak się wtedy czuły.
7. „Co czuje nasze serce”- uczniowie otrzymują małe serduszka, w które wpisują co według nich czuje osoba przezywana; następnie z małych serduszek tworzymy mapę uczuć osoby przezywanej; przyklejając daną karteczkę na mapie uczuć, dzieci jednocześnie wyrażają dane uczucie mimiką, gestem.
8. „Co mogę zrobić, kiedy mnie przezywają?”- spisanie w poszczególnych grupach sposobów reagowania na przezywanie; wspólne ich omówienie oraz podział na sposoby zachowań, które kończą konflikt i te, które są początkiem jeszcze większego konfliktu; stworzenie listy osób, które mogą pomóc przezywanemu dziecku.
9. „Iskierka wzajemnej życzliwości”- trzymając się za ręce i słuchając uspokajającej muzyki, poprzez uścisk dłoni puszczamy iskierkę życzliwości.


2. Rzeźba a moje emocje

Cele operacyjne: dziecko
• rozpoznaje i nazywa uczucia;
• określa problemy i zachowania, które działają na niego niekorzystnie;
• dokonuje projekcji własnych lęków, frustracji na swoją rzeźbę.

Przebieg zajęć:

1. „Przesłanie do ludzkości”- uczniowie otrzymują kolorowe karteczki, na których wypisują, rysują problemy, z którymi się borykają, sytuacje, które ich stresują; następnie wykonują z nich samoloty i puszczają je w cztery strony świata.
2. Uczniowie wykonują rzeźbę, przedstawiającą osobę lub sytuację działającą na ich niekorzyść. Mają przy tym okazję dokonania projekcji własnych lęków i frustracji oraz rozładowania napięcia i nagromadzonej energii poprzez ściskanie, ugniatanie, wałkowanie, a nawet „bicie” gliny.
3. Prezentacja rzeźby i omówienie uczuć z nią związanych, sytuacji, osób, emocji.
4. Masażyki przy relaksującej muzyce, jako forma wyciszenia i zrelaksowania.

Opracowała: Beata Wiarek
Nauczycielka SP38 w Bydgoszczy