Formy współpracy z rodzicami w przedszkolu

Dyrektor i nauczyciele tworzą własny model współpracy z rodzicami. Istnieją jednak takie formy współpracy, które są cenione przez rodziców i powszechnie wykorzystywane dla potrzeb integracji domu rodzinnego z przedszkolem.
Należy do nich indywidualny kontakt z nauczycielem. Daje on rodzicom możliwość uzyskania pełnej informacji o swoim dziecku. Pedagog pełni tu rolę przyjaciela dziecka i rodziny, doradcy, który umie i chce pomóc. Częste rozmowy indywidualne pozwalają na szybkie reagowanie w sytuacjach trudnych. Efekt każdej rozmowy w dużym stopniu zależy od stworzenia pozytywnego nastawienia rozmówców, doboru czasu i miejsca, przemyślanej formy i treści. Wypowiedź powinna rozpoczynać się od wyszukania pozytywnych cech dziecka. Złe wiadomości należy przekazać spokojnie, zrozumiale, poprzeć je faktami i podać propozycje pomocy. W ramach tej współpracy gromadzi się i konfrontuje opinie oraz uwagi rodziców o dziecku z obserwacjami poczynionymi na terenie przedszkola. Otrzymują oni informacje o zachowaniu się, postępach i trudnościach dzieci.
Inną, bardzo potrzebną formą są zebrania grupowe z rodzicami. Tematy zebrań powinny być wynikiem obserwacji, czym interesują się rodzice, jakie mają trudności w wychowaniu i uczeniu dzieci. Nauczycielka prowadząca zebranie powinna przygotować plan spotkania, aby przebiegało sprawnie, w przyjaznej atmosferze, miało charakter problemowy i rzeczowy. Sposób przedstawiania problemów wychowawczych nie powinien ograniczać się do referatów, gdyż są one mniej ciekawe. Należy starać się, aby wypowiedź słowna była ilustrowana w różny sposób: film, nagranie magnetofonowe, prace dzieci, książki, pomoce dydaktyczne. Dobrze jest też posługiwać się przykładami z pracy z dziećmi, pod warunkiem, że będą one anonimowe.
Bardzo cenną formą podnoszenia kultury pedagogicznej rodziców jest ich udział w zajęciach prowadzonych przez nauczycielkę. Są one zazwyczaj organizowane 2-3 razy do roku w każdej grupie przedszkolnej.
Podczas zajęć otwartych rodzice mają okazję obserwować prawidłowe sposoby kierowania działalnością dzieci, wyzwalania ich aktywności, jak również ocenić własne dziecko na tle rówieśników. Najbardziej odpowiednie są takie zajęcia, w czasie, których wszystkie dzieci wykonują to samo zadanie. Obserwując pracę dziecka można porównać ją z działalnością innych dzieci, ocenić stopień sprawności, zakres wiadomości i umiejętności. Jeśli rodzice sami stwierdzą, że ich dziecko radzi sobie gorzej od kolegów, to wówczas chętniej zwracają się o radę i pomoc do nauczycielki.
Jedną z ważnych form jest, tzw. „ kącik dla rodziców”, który powinien być tak urządzony, żeby zachęcał do współpracy, dostarczał informacji o życiu przedszkola i grupy.
Kącik powinien zawierać: aktualne wiadomości dotyczące zdobytej wiedzy i umiejętności dzieci, komunikaty o wycieczkach, informacje bieżące, materiał przeznaczony do pamięciowego opanowania przez dzieci, ekspozycje ich prac.
Formą służącą pierwszym kontaktom rodziców i dzieci z przedszkolem są dni otwarte organizowane raz w roku. Mają one na celu ułatwić adaptację dziecka w początkowym okresie pobytu w placówce. Rodzice mogą przebywać z dziećmi w sali, ogrodzie włączając się do zabawy i pomocy. Czas tego pobytu powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb, w zależności od zachowań dzieci. Rodzice mają możliwość poznać pracowników przedszkola oraz warunki, w jakich będzie przebywać ich dziecko. Mogą też uzyskać odpowiedzi na wszystkie nurtujące ich pytania, zapoznać się z harmonogramem dnia, specyfiką pracy w danym oddziale, ofertą edukacyjną przedszkola.
Dużą wagę przywiązują placówki przedszkolne do organizowania uroczystości z udziałem rodziców. Są to imprezy odbywające się w poszczególnych grupach oraz ogólnoprzedszkolne. Dzięki nim zawiązują się przyjaźnie między rodzicami, dziećmi i personelem.
Obok wymienionych form współpracy na uwagę zasługują też: warsztaty dla rodziców, spotkania ze specjalistami, wycieczki do miejsc pracy rodziców, biblioteka dla rodziców, wyjazdy plenerowe.
W doskonaleniu form współpracy ze środowiskiem zewnętrznym podstawową rolę odgrywa przedszkole, w którym koncentrują się wszystkie problemy rozwojowo-wychowawcze.
Rodzice muszą znać formy i metody stosowane w wychowaniu przedszkolnym, by swojej edukacji rodzinnej nie realizowali w sposób przeciwstawny.
Warunkuje to poczucie bezpieczeństwa i akceptacji u dziecka, spójność i konsekwencję oddziaływań wychowawczych. Pozwala na lepsze rozpoznanie obszarów jego rozwoju, umiejętności psychofizycznych.
Dobre oddziaływanie przedszkola, angażujące rodziców, wywiera długotrwały wpływ na dziecko i jego rodzinę.