"Pan Tadeusz" - praca klasowa

PRACA KLASOWA ........................................
Pan Tadeusz

1. Napisz cały tytuł dzieła (0 –2)
........................................
2. Podaj dwie przyczyny powstania dzieła (0 – 2)
........................................
3. Uzasadnij, że Pan Tadeusz jest epopeją narodową (0 – 3)
........................................

TEKST 1
Głucha wieść między ludem szła od owej nocy 1811 roku, kiedy niebo przeorała wielka kometa, ciągnąca swój warkocz od zachodu na północ. A jak słusznie zauważył Swift: „Starców i komety czczono dla tych samych powodów: długiej brody oraz pretensji do przepowiadania wydarzeń”. Wiosną 1812 roku widziano już, co się święci, spoglądając na tłum wielojęzyczny, uzbrojony, przemierzający Europę od dalekich horyzontów, za którymi gaśnie słońce. Setki, tysiące, dziesiątki tysięcy, setki tysięcy gąb do tego urodzaju oczekiwanego jak zbawienia, po zimie głodowej jak przepis na nędzną zupę Rumforda, pozwalającą przeżyć. Byle do wiosny!
„O wiosno! Kto cię widział wtenczas w naszym kraju,
pamiętna wiosno wojny, wiosno urodzaju!
O wiosno! Kto cię widział, jak byłaś kwitnąca
Zbożami i trawami, a ludźmi błyszcząca,
Obfita we zdarzenia, nadzieją brzemienna!
Ja ciebie dotąd widzę, piękna maro senna!
Urodzony w niewoli, okuty w powiciu,
Ja tylko jedną taką wiosnę miałem w życiu”
Spośród tych hufców nieopierzonego rycerstwa, które przewalały się drogami górskimi, polnymi i leśnymi od Tagu, Ebro, Sekwany, Tybru, Dunaju, Renu, Łaby, Odry i Wisły w kierunku Niemna, dla niejednego miała to być wiosna ostatnia, najostatniejsza. Dla większości.
Waldemar Łysiak, Cesarski poker

4. Co stanowiło przepowiednię niezwykłych zdarzeń, które miały nastąpić w 1812 roku?
a. wieści przekazywane sobie przez lud
b. kometa ciągnąca się z zachodu na północ
c. moda na długie brody noszone przez starców
d. zainteresowanie przepisem na zupę Rumforda
5. Na podstawie powyższego tekstu można wywnioskować, że zima poprzedzająca wiosnę 1812 roku była
a. ostra, ale z przepięknymi zachodami słońca
b. pogodna, łagodna, słoneczna
c. pochmurna i deszczowa
d. bardzo mroźna, ciężka i długa
6. Cytat z Pana Tadeusza wpleciony w tekst Łysiaka
a. łączy opis tego samego czasu historycznego – wiosny 1812 roku
b. łączy tylko opis takiej samej pory roku – wiosny
c. świadczy o podobnych doświadczeniach Mickiewicza i Łysiaka
d. w podobny sposób opisuje urodę nadniemeńskich okolic
7. Związek wyrazowy „nieopierzone rycerstwo” oznacza, że żołnierze przeprawiający się przez Litwę byli
a. doświadczeni w wielu bojach i wojnach
b. podekscytowani wyprawą na Rosję
c. nieświadomi czekających ich doświadczeń
d. tak młodzi wiekiem, że nie musieli się golić
8. Geograficzne nazwy wymienione pod koniec tekstu Łysiaka to
a. nazwy miast, z których pochodzili żołnierze Napoleona
b. nazwy rzek przecinających kraje, z których pochodzili żołnierze
c. nazwy zwycięskich bitew rozegranych przez żołnierzy
d. nazwy wszystkich bitew, które mieli za sobą żołnierze
9. W zacytowanym przez Łysiaka fragmencie Pana Tadeusza najliczniejszą grupę środków artystycznych stanowią
a. apostrofy do wiosny
b. porównania
c. personifikacje
d. metafory


TEKST 2
Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty
Swój róg bawoli, długi, cętkowany, kręty
Jak wąż boa, oburącz do ust go przycisnął,
Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysnął,
Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha
I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha,
I zagrał: róg jak wicher, wirowatym dechem
Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem.
Umilkli strzelcy, stali szczwacze zadziwieni
Mocą, czystością, dziwną harmoniją pieni.
Strzelec cały kunszt, którym niegdyś w lasach słynął,
Jeszcze raz przed uszami myśliwców rozwinął;
Napełnił wnet, ożywił knieje i dąbrowy,
Jakby psiarnię w nie wpuścił i rozpoczął łowy.
Bo w graniu była łowów historyja krótka:
Zrazu odzew dźwięczący, rześki: to pobudka;
Potem jęki po jękach skomlą: to psów granie;
A gdzieniegdzie ton twardszy jak grzmot: to strzelanie.
Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski gra jeszcze, a to echo grało.
Zadął znowu; myśliłbyś, że róg kształty zmieniał
I że w ustach Wojskiego to grubiał, to cieniał,
Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję
Przeciągając się, długo, przeraźliwie wyje,
Znowu jakby w niedźwiedzie rozwarłszy się gardło,
Ryknął; potem beczenie żubra wiatr rozdarło.
Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz

10. Co Wojski przedstawił swoją grą? (0 – 1)
........................................
11. Jak wyglądał róg? Wypisz epitety (0 – 2)
........................................
12.Wypisz etapy polowania (0 – 2)
........................................
13. Jakie zwierzęta naśladował Wojski swoją grą? (0 – 1)
........................................
14. Wypisz z fragmentu 3 porównania (0 – 3)
........................................
15. „Jam jest Jacek Soplica” – zredaguj charakterystykę bohatera dynamicznego, uwzględnij moment przełomowy w jego życiu (0 – 16)
........................................