Utrwalenie wiadomości o figurach geometrycznych płaskich. Scenariusz zajęć prowadzonych w grupie dzieci sześcioletnich

Cel główny:
Utrwalenie wiadomości o figurach geometrycznych płaskich.

Cele operacyjne:
Dziecko:
- doskonali umiejętność stosowania określeń dotyczących figur geometrycznych,
- posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi,
- rozumie kierowane do niego polecenia proste i złożone, wykonuje je w określonym tempie i kolejności,
- klasyfikuje figury według cech,
- właściwie reaguje na elementy współzawodnictwa w zabawach,
- śpiewa piosenki, ilustruje ich treść ruchem.

Metody pracy:
Słowne, zabawowe, ćwiczeń praktycznych.

Formy pracy:
Grupowa jednolita, zbiorowa zróżnicowana, indywidualna jednolita.

Pomoce:
Sylwety „Figuraków”, gumy do skakania- 4, figurowe ilustracje (lokomotywy, choinki, domu, lalki, pajaca), figury geometryczne dla każdego dziecka, karty pracy.

PRZEBIEG:
1. Zabawa integracyjna przy muzyce: ”Wszyscy są witam was”.
Dzieci ustawione w dwóch kołach twarzami do siebie tworząc pary. Koła poruszają się w przeciwnych kierunkach, każde dziecko z koła zewnętrznego wita się z każdym dzieckiem z koła zewnętrznego.

2.Teatr sylwet na podstawie utworu: „Figuraki”.
WYSTEPUJĄ: Koło, Kwadrat, Prostokąt, Trójkąt, Narrator.

Narrator: Wyszły z pudla Figuraki. Jeden taki, drugi taki. Ten jest siaki, ten owaki, ale wszystkie Figuraki.
Kwadrat: Jestem Kwadrat kwadratowy, czy od dołu czy od głowy taką samą mam figurę.
Trójkąt: Tą figura łataj dziurę, nic innego z niej nie będzie...
Kwadrat: Ten się zawsze wtrąca wszędzie! Lepiej siebie niech pilnuje, bo mu kąty porachuję!
Trójkąt: Mam policzyć twoje kąty?
Kwadrat: Mam ich cztery.
Trójkąt: A gdzie piąty?
Kwadrat: Cóż to znowu za maniery?! Każdy wie, że mam ich cztery, a ty zawsze tylko trzy.
Prostokąt: Awantura to czy kpiny? Słucham was od pól godziny i z podziwu wyjść nie mogę...
Trójkąt: Jeszcze ten mi wchodzi w drogę! Za kuzynem się ujmuje...
Prostokąt: Co ten trójkąt wygaduje? Ja nie wchodzę w żadną drogę, ale boki liczyć mogę. Kto ma cztery, a kto trzy. Marnie, więc wyglądasz ty.
Trójkąt: To dopiero! Patrzcie sami, ten się chwali znów bokami. Tamten liczy kąty, ten zaś boki, idę sobie w świat szeroki...
Kwadrat: Uf, nareszcie! Bardzo dobrze, poszła sobie trójkącina. A ty, marnie coś wyglądasz...
Prostokąt: Teraz ze mną znów zaczynasz?
Kwadrat: Wyciągnęły ci się boki...
Prostokąt: I co z tego? Wcale nie chcę być tak długi jak szeroki...
Kwadrat: Ja nie chudnę i nie tyję i z tym dobrze mi się żyje...
Prostokąt: Nie narzekam, bracie wcale, jest mi dobrze więc się chwalę...
Koło: Po co sprzeczki? Jakem Koło, stwierdzić muszę, wcale nie jest tu wesoło.
Kwadrat: Lecz posłuchaj, bardzo proszę...
Koło: Takich rozmów wprost nie znoszę. Nie mam kątów, boków wcale
I czuję się doskonale. Po co kłócić się o boki, kto ma długi, kto szeroki, kto ma kąty, a kto nie? Nie chcę z wami być o nie!
Prostokąt: Zostaliśmy teraz sami...
Kwadrat: Nikt się nie chce bawić z nami.
Prostokąt: Podajmy więc sobie ręce
Kwadrat: i nie kłóćmy się już więcej!
Trójkąt: Jakiż to widok miły!
Koło: Dobrze, że się pogodziły. Niechaj zawsze będzie zgoda!
Trójkąt: Trójkąt też wam ręce poda.
Wszyscy: My jesteśmy Figuraki, Figuraki, Figuraki. Każdy z nas ma własne znaki, własne znaki, hej!

3. Rozmowa dotycząca treści teatrzyku.
- Kto występował w przedstawieniu?
- Dlaczego figury się pokłóciły?
- Czy mamy wpływ na nasz wygląd?
- Czy możemy wyśmiewać się z wyglądu innych? itp.

4. Zabawa z piłką przy znanej dzieciom piosence: „Piłka Oli”.

5. Tworzenie figur z gumy do skakania.
Nauczycielka dzieli grupę dziecięcą na cztery zespoły, każdy ma za zadanie utworzyć z gumy podaną na kartoniku figurę pozostałe zespoły rozpoznają, jaka figura została ułożona, zamiana kartoników.

6. Zabawa z figurowym pajacem.
Nauczycielka recytuje wiersz:„Pajacyk”, dzieci mają za zadanie ułożyć sylwetkę pajaca z otrzymanych w kopertach figur geometrycznych.

Przedszkolaczek Jacek to majster nie lada,
Popatrzcie jak sprawnie mozaikę układa.
Zrobił domek, dwie choinki, pociąg towarowy,
A z tych figur zaraz będzie pajacyk gotowy.
Bardzo proszę i wy także weźcie się do pracy,
A ja powiem co potrzeba żeby był pajacyk!
Jedno koło, jeden kwadrat, cztery prostokąty,
Głowa, brzuszek, ręce, nogi, kapelusz trójkątny.
Trzeba jeszcze zrobić butki z prostokątów małych,
No i proszę już pajacyk zrobiony jest cały.

Dzieci układają sylwetkę pajaca przeliczają użyte figury, omawiają ich cechy, porównują ilość figur, o ile więcej, więcej o ile mniej. Następnie układają pozostałe przedmioty występujące w wierszu. Przeliczają wykorzystane figury porównują pomiędzy sobą ile i jakie figury wykorzystały.

7. Zabawa ruchowa utrwalająca rozpoznawanie figur geometrycznych: „Figurowy Piotruś”.
Dzieci otrzymują kartoniki z figurą, dowolnie poruszają się w rytm muzyki (marsz, bieg, podskoki),na przerwę w muzyce dobierają się parami według wskazanej przez nauczycielkę cechy lub cech np. figury razem, kolory razem itp. Kto pozostanie bez pary opisuje swoją figurę. Podczas kolejnych powtórzeń zabawy następuje wymiana kartoników.

8. Praca z kartami pracy.
Dzieci otrzymują figurowe ilustracje oraz diagramy, ich zadaniem jest określenie i zaznaczenie ile i jakie figury występują na ilustracji.

9. Podsumowanie i ewaluacja zajęć.