Program terapii pedagogicznej

PROGRAM TERAPII PEDAGOGICZNEJ
DLA GRUPY UCZNIÓW ZE SPECYFICZNYMI TRUDNOŚCIAMI W NAUCE

Opracowała:
Renata Rudzka
nauczyciel mianowany
Gimnazjum w Przygłowie

Na podstawie„Ustawy o systemie oświaty” z dnia 7 września 1991 oraz
Rozporządzenia MENiS z dnia 7 stycznia 2003r.„w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach”

Przygłów 2009
SPIS TREŚCI:

1. Wstęp
2. Cele ogólne i szczegółowe programu terapii pedagogicznej
3. Zasady pracy terapeutycznej
4. Przykłady ćwiczeń terapii pedagogicznej
5. Program pracy terapeutycznej
6. Założone osiągnięcia uczniów i ich ocena
7. Ewaluacja programu
8. Przykładowy scenariusz zajęć terapii pedagogicznej
9. Kontrakt terapeutyczny z rodzicami

WSTĘP
„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi²

Janusz Korczak

Jednym z ważniejszych problemów współczesnej szkoły jest zagadnienie niepowodzeń szkolnych. W związku z tym szczególne znaczenie przywiązuje się obecnie do działalności terapii pedagogicznej. Ukierunkowana ona jest na korygowanie i kompensowanie zaburzeń psychoruchowych dziecka.
Program skierowany jest do grupy uczniów ze specyficznymi trudnościami w nauce, spowodowanymi deficytami rozwoju funkcji percepcyjo-motorycznych. Zdobyta wiedza i ukończone w sierpniu 2008 r. studia z zakresu oligofrenopedagogiki z terapią pedagogiczną skłoniły mnie do napisania tego programu. W pracy pedagoga szkolnego rozpoznaje indywidualne potrzeby uczniów, analizuję przyczyny niepowodzeń szkolnych, kwalifikuje uczniów z opiniami ze specyficznymi i uogólnionymi trudnościami w nauce na zajęcia wyrównawcze, indywidualne konsultacje z nauczycielami, zajęcia w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Na terenie szkoły nie były prowadzone zajęcia z terapii pedagogicznej pod postacią zajęć korekcyjno-kompensacyjnych.
Objęcie zajęciami terapii pedagogicznej uczniów ze specyficznymi trudnościami w nauce jest częstym zaleceniem poradni psychologiczno-pedagogicznej. Realizacja programu ukierunkowana będzie na korygowanie i kompensowanie zaburzeń psychofizycznych grupy uczniów (2-5 uczniów) z zaleceniami do pracy terapeutycznej. Program ma pozytywnie wpłynąć na uczniów i przezwyciężyć u nich trudności w opanowaniu umiejętności czytania i pisania.
Terapia pedagogiczna stanowić będzie zasadniczy element profilaktyki społecznej, poprzez podejmowanie działań mających na celu usuwanie następstw niepowodzeń szkolnych, do których zaliczyć można: paniczne lęki przed czytaniem i pisaniem, prowadzące nawet do fobii szkolnej, reakcje nerwicowe i zaburzenia emocjonalne, poczucie niskiej wartości, zaniżoną samoocenę, brak wiary we własne siły, spadek motywacji do nauki, poczucie odrzucenia i osamotnienia, konflikty w kontaktach z rówieśnikami, oczekiwanie wyłącznie negatywnych zdarzeń i ich konsekwencji, brak odporności na sytuacje trudne, kłopoty z organizacją złożonych działań i z zagospodarowaniem czasu, zaburzenia uwagi itp. Mam nadzieję, że program przyczyni się do niwelowania powyższych reakcji.

1. CELE OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE PROGRAMU TERAPII PEDAGOGICZNEJ

Terapia pedagogiczna to oddziaływanie kompleksowe, polegające na ćwiczeniu funkcji zaburzonych (korekcja) i ćwiczeniu również funkcji niezaburzonych, aby stały się wsparciem lub zastępstwem dla funkcji zaburzonych (kompensacja).
Do podstawowych celów pracy terapeutycznej będzie należało:
1. Usprawnienie zaburzonych procesów psychomotorycznych istotnych w opanowaniu umiejętności czytania i pisania.
2. Ćwiczenie sprawności czytania i pisania.
3. Oddziaływanie psychoterapeutyczne ogólnie uspakajające, a równocześnie aktywizujące uczniów.

Do szczegółowych celów pracy terapeutycznej można zaliczyć:
1. Przywrócenie prawidłowych postaw uczniów wobec nauki;
2. Doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej;
3. Zapamiętywanie bodźców słuchowo - wzrokowych i ich różnicowanie;
4. Usprawnianie percepcji wzrokowo – słuchowej;
5. Doskonalenie koordynacji wzrokowo- słuchowo- kinestetycznej;
6. Usprawnianie grafomotoryki;
7. Pozytywne wzmacnianie uczniów;
8. Zaangażowanie rodziców w pomoc terapeutyczną.

2. ZASADY PRACY TERAPEUTYCZNEJ

Zajęcia terapii pedagogicznej odbywać się będą raz w tygodniu przez 45 min., są skierowane dla grupy uczniów (2-5) klas I Gimnazjum. Zajęcia będą prowadzone od drugiego półrocza roku szkolnego 2008/2009 i w roku szkolnym 2009/2010. Na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne kwalifikowani będą uczniowie z diagnozą psychologiczno-pedagogiczną z poradni, ze stwierdzonym rodzajem trudności i opisanym sposobem pracy. Udział w zajęciach wymaga zgody rodziców.
Zajęcia korekcyjno- kompensacyjne nie przypominają lekcji, nie mają ocen, rywalizacji, współzawodnictwa. Tempo pracy dostosowuje się do możliwości ucznia. Zadaje się mało prac domowych.

Zajęcia terapii pedagogicznej muszą uwzględniać następujące zasady pedagogiczne:
1) Zasadę indywidualizacji środków i metod oddziaływania korekcyjnego.
Dzieci z fragmentarycznymi zaburzeniami rozwoju wymagają dodatkowej pomocy w postaci indywidualnego oddziaływania pedagogicznego, ponieważ ich możliwości percepcyjne uniemożliwiają efektywne uczenie się w nauczaniu masowym. Istnieje także duże zróżnicowanie rodzajów, zakresu i głębokości zaburzeń rozwojowych, a tym samym trudności w nauce. Indywidualizacja musi być również stosowana w trak¬cie zajęć zespołowych.
2) Zasadę powolnego stopniowania trudności;
Zgodnie z tą zasadą należy stopniować trudności, zwracając uwagę na objętość opracowanego materiału, przystępność dla ucznia, postępy w nauce i punkt wyjścia materiału programowego, tzn. poziom czytania i pisania: tempo, biegłość, płynność, poprawność czytania, czytanie ze zrozumieniem; tempo pisania, stronę graficzną pisma, zasób słownictwa i umiejętność konstruowania wypowiedzi pisemnej, poprawność ortograficzną i gramatyczną w kontekście rzeczywistych umiejętności dziecka i wymagań programowych klasy, do której uczęszcza. Uczeń w sposób namacalny powinno odczuć, że pokonuje trudności i dokonuje postępu w zakresie swojej wiedzy i umiejętności.
3) Zasadę korekcji zaburzeń;
Jest to niezmiernie ważna zasada, gwarantująca skuteczność oddziaływania pedagogicznego. Podczas zajęć najwięcej czasu trzeba poświęcić na ćwiczenie funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności przestrzegając zasady stopniowania trudności i zasady indywidualizacji.
4) Zasadę kompensacji zaburzeń;
Niezmiernie ważne jest łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji bardziej sprawnych, aby utworzyć właściwe mechanizmy kompensacyjne. Uczniowie napotykający trudności w opanowaniu poszczególnych umiejętności uruchamiają często niewłaściwe mechanizmy obronne, np. uczą się na pamięć bez zrozumienia, „czyta¬ją” z pa¬mięci. Zadaniem jest uruchomienie tych mechanizmów psychologicznych, w których funkcje sprawniejsze wspierają czynności funkcji zaburzonych.
5) Zasadę systematyczności;
Zasada ta dotyczy systematyczności i częstotliwości ćwiczeń korekcyjnych i korekcyjno-kompensacyjnych. Jej przestrzeganie wpływa bardzo korzystnie na opanowanie i utrwalenie nabytej wiedzy i umiejętności. Długotrwałe przerwy powodują najczęściej częściowy lub całkowity regres, co zmniejsza skuteczność terapii. Jest to bardzo charakterystyczne dla dzieci o pa¬mięci krótkotrwałej, charakteryzującej się brakiem transferu, lub dla dzieci o roz¬woju poniżej przeciętnej.

6) Zasadę ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego.
Działania wychowawcze o charakterze psychoterapeutycznym powinny towarzyszyć zabiegom dydaktycznym przez cały czas trwania zajęć terapeutycznych, a w pierwszym okresie odgrywać będą rolę dominującą.
Psychoterapia rozumiana jako świadome i celowe wpływanie środkami psychicznymi na osobowość człowieka, bądź na sposób jego uczestnictwa w procesach społecznych, aby umożliwić mu optymalne funkcjonowanie psychiczne.

3. FORMY I METODY PRACY TERAPEUTYCZNEJ

Zastosowanie formy i metody pracy będą dostosowane do możliwości psychofizycznych uczniów.

METODY TERAPEUTYCZNE

- Terapia zabawą
- Muzykoterapia
- Wybrane elementy metody 18 struktur wyrazowych
- Słowne
- Oglądowe
- Praca z komputerem
- Metoda Dennisona – gimnastyka mózgu
- Metoda Domana – globalnego czytania

FORMY PRACY

- Indywidualna
- Grupowa

ŚRODKI DYDAKTYCZNE
1. Programy komputerowe:
- „Dysleksja, dysortografia”.
- „Dysleksji stop”
- „Klik uczy ortografii”
- „Dyslektyk 2”;
- Słownik z zasadami ortografii;
2. Ortograffiti – zeszyty ćwiczeń.
3. Ćwiczenia grafomotoryczne – karty pracy

4. PRZYKŁADY ĆWICZEŃ PRACY TERAPEUTYCZNEJ

Postępowanie terapeutyczne opierać się będzie na dokładnej diagnozie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz możliwości poznawczych uczniów. Ma ono na celu wyrównywanie dysharmonii rozwojowych oraz braków w wiadomościach i umiejętnościach w takim stopniu, aby zapewnić uczniom prawidłowe funkcjonowanie w sytuacjach szkolnych.
W ramach terapii prowadzone będą ćwiczenia korekcyjno-kompensacyjne niezaburzonych funkcji, które będą wsparciem dla zaburzeń percepcyjno- motorycznych. Pozwoli to łatwiej osiągać pozytywny efekt pracy, co wzmocni słabą motywację do przezwyciężania trudności.

ZESTAWY ĆWICZEŃ DLA UCZNIÓW ZE SPECYFICZNYMI
TRUDNOŚCIAMI W NAUCE
Ćwiczenia graficzne:
1. Wyrabianie umiejętności prawidłowego trzymania i posługiwania się narzędziem piszącym poprzez:
- kreślenie linii poziomych (zachowanie prawidłowego kierunku) oraz pionowych „po śladzie" i samodzielnie,
- kreślenie linii kolistych i falistych,
- kreślenie linii zamkniętych,
- obrysowywanie szablonów,
- kopiowanie przez kalkę techniczną (linie faliste, koliste, łamane,),
- kopiowanie przez kalkę techniczną tekstów.
W razie braku postępów w prawidłowym trzymaniu narzędzia pisarskiego włączenie do pisania specjalnej nakładki.
2. Wdrażanie do dokładności, staranności i precyzji poprzez:
- pisanie pojedynczych elementów graficznych i literopodobnych,
- pisanie liter ze szczególnym zwróceniem uwagi na dokańczanie liter i kreślenie liter z elementem okrągłym w odpowiednim kierunku

3. Ćwiczenie płynnych, rytmicznych, ciągłych ruchów pisarskich poprzez:
- pisanie wyrazów i prostych zdań ze szczególnym zwróceniem uwagi na prawidłowe łączenie liter,
- pisanie dłuższych zdań i krótkich tekstów z pamięci,
- pisanie dyktand w oparciu o wyrazy dobrze poznane.
Ćwiczenia w rozwijaniu percepcji wzrokowej (koordynacji wzrokowo- ruchowej, spostrzegania figury i tła, stałości spostrzegania, spostrzeganie stosunków przestrzennych, a szczególnie spostrzeganie przedmiotów w przestrzeni), koncentracji i pamięci wzrokowej oraz analizy i syntezy wzrokowej.
1. Ćwiczenia spostrzegania na materiale konkretnym:
- rozpoznawanie obrazków ukazywanych w krótkich ekspozycjach,
- zapamiętywanie jak największej liczby przedmiotów znajdujących się na obrazkach,
- dobieranie jednakowych obrazków,
- wyszukiwanie różnic między obrazkami,
- wyszukiwanie podobieństw między obrazkami,
- segregowanie obrazków podobnych tematycznie,
- określanie położenia przedmiotów w przestrzeni i na obrazku w stosunku do siebie i innej osoby,
- zabawy ułatwiające orientację w kierunkach,
- zabawy słuchowe - określanie kierunku dochodzenia dźwięku,
- układanie puzzli, pociętych obrazków w oparciu o wzór i bez wzoru, począwszy od małej ilości elementów do większej.
2. Ćwiczenia spostrzegania na materiale abstrakcyjnym i literopodobnym:
- dobieranie jednakowych par figur,
- dzielenie figur geometrycznych na mniejsze, a następnie składanie ich w całość i sklejanie,
- graficzne odtwarzanie figur krótko eksponowanych,
- odtwarzanie prostych układów przestrzennych krótko eksponowanych,
- wyróżnianie z tła figur o tym samym kształcie w różnym położeniu,
- rozpoznawanie i nazywanie znaków informacyjnych,
- rozpoznawanie i łączenie takich samych znaków literopodobnych.
3. Ćwiczenia na materiale literowym:
- wyszukiwanie liter o takim samym kształcie,
- rozpoznawanie i nazywanie liter o podobnym kształcie w różnym zapisie graficznym,
- wykonywanie ilustracji do liter o podobnym kształcie,
- różnicowanie liter najczęściej mylonych,
- tworzenie wyrazów rozpoczynających się od liter najczęściej mylonych- mieszanie ich,
- łączenie w pary wyrazów o graficznym podobieństwie,
- składanie wyrazów wcześniej pociętych w pionie i poziomie o podobnym zapisie graficznym i odczytywanie ich,
- czytanie sylab otwartych typu: na, ne, ni, no, nu,
- czytanie sylabami wyrazów składających się z prostych sylab otwartych- techniką z przeciąganiem,
- czytanie wyrazów trzyliterowych,
- czytanie wyrazów składających się z sylab otwartych i trzyliterowych,
- czytanie dłuższych wyrazów składających się z sylab otwartych,
- czytanie wyrazów sylabami składających się z sylab otwartych i zamkniętych,
- układanie i czytanie zdań z rozsypanki,
- czytanie metodą „echo",
- uzupełnianie literami luk w wyrazach i w zdaniach,
- uzupełnianie wyrazami luk w zdaniach,
- układnie wyrazów , podpisów do obrazków,
- dobieranie zdań do obrazków- układnie historyjek,
- czytanie krótkich tekstów ze zwracaniem uwagi na odpowiednią intonację.
Ćwiczenia w poprawnym pisaniu
1. Przypomnienie wiadomości o głosce, literze, spółgłoskach, samogłoskach, zgłoskach i sylabach
- dzielenie wyrazów na samogłoski, spółgłoski, sylaby;
- pojęcie i różnicowanie głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych- b, p d, t, g, k, w, f, z, s,;
- pojęcie i różnicowanie spółgłosek miękkich i twardych-w sylabach (są- sia, cu- ciu, dzo- dzio, za- zia, na- nią);
2. Ćwiczenia w różnicowaniu „i" i, j" w pisaniu:
Ćwiczenia w pisaniu wyrazów ze zmiękczeniami:
- tworzenie sylab przez połączenie spółgłosek miękkich z samogłoskami- cia, cię, cio, ciu, cią, cię, nią, nie, nio, niu, nią, nie, sia, się, sio, siu, sia, się, zia, zie, zio, ziu, zia, zię, dzia, dzie, dzio, dziu, dzią, dzię.
- utrwalanie pisowni wyrazów ze zmiękczeniami przez „i"- przykładowy zestaw: babcia, ciasto, ciocia, pociąg, cieplarnia, cień, ciemno, kociak, Miecio, Maciek, niebo,niebieski, pustynia, czytelnia, leniuch, latarnia, Gdynia, Kasia, Zosia, Jasio, mamusia, siedem, jesień, siostra, osioł, nasiona, Kazio, ziarno, bazie, gałęzie, ziemniak, zięba itd.
- pisanie wyrazów i zdań z wyrazami zmiękczonymi przez „i",
- pisanie wyrazów ze zmiękczeniami przez „kreseczkę",
- różnicowanie wzrokowe i słuchowe wyrazów ze zmiękczeniami przez "i" i przez „kreseczkę" w środku i na końcu wyrazów,
- omówienie zasad pisowni wyrazów ze zmiękczeniami,
- pisownia wyrazów przez , j'"- na początku, w środku,
- różnicowanie wyrazów z „i" i, j" na początku wyrazów,
- omówienie pisowni wyrazów po przedrostkach (nad-, pod-, wy-, po-, itd.).
- omówienie zasady pisowni wyrazów z „j” po c, s, z,
- różnicowanie słuchowe i wzrokowe -cia, -ej -a, -sia, -sja, -zia, -zja na końcu wyrazów,
- pisanie z pamięci,
- pisanie ze słuchu prostych tekstów zawierających: tylko wyrazy ze spółgłoskami zmiękczonymi przez „i", tylko przez „kreseczkę", z "j" i teksty „mieszane".
3. Ćwiczenia w pisowni wyrazów z ortogramami: „rz", „ż", „ó", „u", „ch", „h".
- pisownia wyrazów z „rz" po spółgłoskach b, p, t, d, k, g, w, ch, j,
- omówienie wyjątków,
- pisownia wyrazów z „rz" gdy wymienia się w r,
- pisownia wyrazów nieodmiennych z „rz" - tworzenie słowniczków, rozwiązywanie krzyżówek, zabawy w skojarzenia,
- pisownia wyrazów z rz w zakończeniach wyrazów „-mistrz", „-mierz"
- ćwiczenia utrwalające pisownię wyrazów z „rz"
- pisownia wyrazów z „ż" w wypadku wymiany na g, ch, s, z, dz, zi.
- pisownia wyrazów z „ż" na końcu wyrazów,
- pisownia wyrazów z „ż” na początku,
- pisownia wyrazów z „ó",
- omówienie zasad pisowni wyrazów z „ó"- wymiana na o, a, e, - pisanie wyrazów
- omówienie zasad pisowni wyrazów z „ó"- zakończenia -ów, -ówka, -ówna,
- pisanie wyrazów i zdań z tymi wyrazami,
- wyjątki w pisowni wyrazów z "ó",
- pisownia wyrazów z „u",
- omówienie zasady pisowni wyrazów z „u" na początku, na końcu, w zakończeniu czasowników -uje, w zakończeniach -un, -unek, -unka, -uś,-usia
- pisanie wyrazów i zdań z wyrazami z „u „i „ó”,
- pisownia wyrazó z „ch" i „h".
- omówienie zasad pisowni wyrazów z „ch" i „h",
- przepisywanie,
- pisanie z pamięci i ze słuchu.

5. PROGRAM PRACY TERAPEUTYCZNEJ
1. Ćwiczenia wrażliwości słuchowej.
2. Ćwiczenia rytmiczne.
3. Ćwiczenie koordynacji słuchowo-ruchowej.
4. Ćwiczenie słuchu fonematycznego
5. Ćwiczenie pamięci słuchowej.
6. Ćwiczenia usprawniające spostrzeganie wzrokowe.
7. Ćwiczenie koordynacji wzrokowo- ruchowej,
8. Ćwiczenia spostrzegania figury i tła, stałości spostrzegania, spostrzeganie stosunków przestrzennych
9. Ćwiczenie koncentracji i pamięci wzrokowej.
10. Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej.
11. Ćwiczenia ogólnej sprawności ruchowej.
12. Ćwiczenia sprawności manualnej.
13-14. Ćwiczenia graficzne.
15. Ćwiczenia koordynujące współdziałanie funkcji percepcyjno-motorycznych
16-17.Ćwiczenia funkcji wzrokowych na materiale słowno – literowym.
17-18.Ćwiczenia na materiale zdaniowo- wyrazowo- sylabowym.
19-20.Ćwiczenia w różnicowaniu „i" i, j" w pisaniu
21-27.Ćwiczenia w pisaniu ortogramów: „rz", „ż", „ó", „u", „ch", „h".
28. „Nie” – pisownia łączna i rozdzielna.
29. Wielka litera.
30. Ortografia znajomość reguł.
31-32. Ćwiczenia na czytanie ze zrozumieniem.
33-34. Treningi pisania

6. ZAŁOŻONE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW I ICH OCENA.

Postępy w terapii uczniów będą zależały od wielu czynników:
- Inteligencji ucznia;
- Rodzaju zaburzeń oraz ilości zaburzeń;
- Zakresu i głębokości zaburzeń;
- Reakcji emocjonalnych ucznia
- Kondycji psychofizycznej ucznia;
- Współpracy rodziców z terapeutą;
- Współpracy terapeuty z innymi nauczycielami;
- Motywacji ucznia;
Podczas terapii obserwowane będą postępy uczniów w oparciu o przygotowane ćwiczenia i zachęcania do wysiłku, poprzez stwarzanie sytuacji uczniom do prezentowania swoich wiadomości i umiejętności na zajęciach własnej samoocena uczestników zajęć.
Spostrzeżenia dotyczące prowadzonych zajęć korekcyjno-kompensacyjnych odnotowywane będą w dzienniku zajęć lub na dodatkowej karcie obserwacji. Obraz ucznia widziany przez nauczyciela- terapeutę, może być zupełnie inny na zajęciach korekcyjnych niż w klasie wśród wielu uczniów.
Ocena postępów ucznia oraz obserwacja funkcjonowania w różnych sytuacjach pozwala na:
- podjęcie decyzji o zwolnieniu ucznia z zajęć gdy opóźnienia zostały wyeliminowane,
- określenie dalszych kierunków terapii pedagogicznej,
- obserwacji rozwoju ucznia i w razie czego, skierowanie na
badania kontrolne np. regres.
Nauczyciel-terapeuta przekazuje informacje nauczycielom oraz rodzicom, w
jaki sposób mają pracować z uczniem.

7. EWALUACJA PROGRAMU.

Treści zawarte w programie będą realizowane w dowolnej kolejności i dostosowane do potrzeb, możliwości i zainteresowań uczniów.
Dla ucznia ma to być motywacja do dalszej pracy, a dla nauczyciela sprawdzian skuteczności stosowanych form i metod pracy. Nie stosuję żadnych testów ani typowych sprawdzianów.
Nauczyciel dokonuje obserwacji ciągłej, całościowej i kompleksowej ucznia, prowadzi z nim rozmowę i gromadzi wytwory jego pracy oraz dziennik zajęć. Podsumowaniem całorocznej pracy będzie indywidualny arkusz postępów ucznia. Obserwacje zajęć oraz indywidualny arkusz postępów ucznia wskażą jak pracować z uczniami w następnym roku, opierając się o nowe pomysły i doświadczenia.
Ewaluacja programu będzie polegała również na wypełnieniu arkusza ankiety ewaluacyjnej skierowanej do rodziców.

ANKIETA DLA RODZICÓW UCZNIA UCZĘSZCZAJĄCEGO NA ZAJĘCIA TERAPII PEDAGOGICZNEJ

Uprzejmie proszę o informacje na temat zakresu pomocy udzielonej przez nauczyciela – terapeutę Państwa dziecku w ramach prowadzonych zajęć korekcyjno-kompensacyjnych.
Proszę o wybranie właściwej odpowiedzi lub udzielenie własnej.

1.Czy dziecko chętnie chodziło na zajęcia terapii pedagogicznej?
tak
nie
nie mam zdania

2. Czy rozmawialiście Państwo z dzieckiem na temat zakresu pomocy udzielanej przez nauczyciela?
tak
nie
nie ma zdania

3. Czy zauważyliście Państwo zmiany w postępach edukacyjnych swojego dziecka? Proszę uzasadnić odpowiedź.
tak
nie
........................................
4. Czy uważają Państwo, że uczęszczanie na zajęcia było potrzebne?
tak
nie
nie mam zdania


8. PRZYKŁADOWY SCENARIUSZ ZAJĘĆ TERAPI PEDAGOGICZNEJ

Temat zajęć: Doskonalenie percepcji wzrokowej na materiale abstrakcyjnym.
Cel główny: Usprawnianie analizatora wzrokowego na materiale geometrycznym.

Cele szczegółowe: - uczeń zna podstawowe figury geometryczne
-potrafi segregować figury pod względem kształtu, wielkości;
-zna pojęcia: zbioru, przelicza elementy w zbiorach, określa liczebność zbioru;
-uczeń potrafi ułożyć figurę z elementów;
-potrafi z pamięci odtworzyć układ figur;
Metody pracy: pokaz praktycznego działania, Metoda Dennisona.
Formy pracy: indywidualna
Środki dydaktyczne: obrazki figur geometrycznych, kolorowy sznurek, zbiory figur, karty pracy.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie.
2. Ćwiczenie wprowadzające – ruchy naprzemienne
3. Oglądania figur geometrycznych, nazywanie ich, dobieranie w grupy figur;
4. Tworzenie zbiorów pod względem kształtu, koloru, wielkości.
5. Przeliczanie elementów w zbiorach, dobieranie obrazu o takiej samej liczbie elementów;
6. Dzielenie figur na części, składanie całości z przeciętych elementów;
7. Układanie układów figur z pamięci;
8. Uzupełnianie brakujących elementów figur przy pomocy kart pracy;
9. Praca plastyczna z wykorzystaniem figur.
10. Sprawdzenie karty pracy, ocena wykonania ćwiczeń. Podsumowanie zajęć.

9. Kontrakt terapeutyczny z rodzicami
...............................dnia..................

KONTRAKT TERAPEUTYCZNY

Ja, niżej podpisany........................................
zwracam się z prośbą do Dyrekcji Gimnazjum o objęcie mojego syna/córki........................................
ur................................zam........................................
specjalistyczną pomocą pedagogiczną w formie zajęć
korekcyjno-kompensacyjnych.

........................................
podpis rodzica/opiekuna prawnego

Zasady szczegółowe kontraktu

1. Gimnazjum w Przygłowie zobowiązuje się do rzetelnego i zgodnego z zasadami etyki zawodowe udzielania pomocy terapeutycznej w formie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych.
2. Rodzice zobowiązują się do współpracy z terapeutą, stosownie do potrzeb w zakresie następujących działań:
- Mobilizowania dziecka do systematycznego uczestnictwa w zajęciach terapeutycznych;
- Ćwiczenia z dzieckiem w domu wg udzielanych przez terapeutę wskazówek i instruktaży;
- Podejmowania dodatkowych zaleconych konsultacji specjalistycznych lub innych form terapii.
3. Obie strony przyjmują ustalenie, iż trzykrotna nieobecność dziecka na zajęciach, bez usprawiedliwienia przyczyny nieobecności uważana będzie za zerwanie kontraktu.

4. Terapeuta zobowiązuje się do informowania o postępach pracy terapeutycznej.

.............................. ................................
podpis terapeuty podpis rodzica