Moje szczęście. Scenariusz lekcji etyki i filozofii dla II kl. gimnazjum

Moje szczęście.
Scenariusz zajęć dydaktycznych z etyki i filozofii dla II klasy gimnazjum.

Barbara Szpakowska
Przedmiot: etyka, filozofia
Klasa: II gimnazjum
Czas realizacji: 1 godzina lekcyjna

TEMAT: Moje szczęście.

Cele ogólne:
1. wprowadzenie nowych treści,
2. doskonalenie umiejętności prezentowania własnych poglądów.

Cele szczegółowe (operacyjne):
1. uczeń zna: pojęcie szczęścia, eudajmonizmu; wie, że istnieją filozoficzne koncepcje szczęścia, wie, że w oparciu o analizę postępowania np. bohatera książki czy filmu może wskazać, jak rozumie on szczęście.
2. uczeń potrafi: wskazać powody różnorodnych interpretacji pojęcia szczęścia, potrafi zaprezentować i uzasadnić własne rozumienie szczęścia, w prezentacji tematu potrafi wykorzystać wiedzę z innych zajęć, np. języka polskiego.
3. postawy ucznia: kształtowanie refleksyjnej postawy wobec siebie i innych, szacunku wobec ludzi o odmiennych poglądach.

Metody pracy:
1. wykład,
2. praktyczne – praca indywidualna.

Formy pracy:
1. zespołowa – z całą klasą,
2. indywidualna. – tworzenie własnych map szczęścia i legendy do tych map.

Środki dydaktyczne: kartony A4, kolorowe kredki, flamastry.

Przebieg zajęć:
1. Czynności porządkowo - organizacyjne: sprawdzenie obecności uczniów , wpis do dziennika, sprawdzenie gotowości uczniów do lekcji (3 min.).
2. Wprowadzenie do tematu: zapis tematu lekcji, omówienie zasad pracy na lekcji (2 min.).
3. Realizacja tematu :prezentacja nowego tematu – załącznik nr 1 (5 min.), praca indywidualna (20 min.).
4. Podsumowanie prac: uczniowie prezentują swoje prace na forum klasy – za pomocą magnesów zawieszają na tablicy swoje mapy i oglądają je (10 min.).
5. Zakończenie i zlecenie pracy domowej: podsumowanie pracy uczniów i ich ocena, omówienie pracy domowej – Na podstawie własnej mapy szczęścia, spróbuj odpowiedzieć na pytanie: Kim jest człowiek? ( 5 min.)

Załącznik nr 1.
1. Temat szczęścia bliski jest każdemu człowiekowi, bo każdy w swoim życiu pragnie przede wszystkim szczęścia. Szczęście to największe dobro dla człowieka – taki pogląd nazywamy eudajmonizmem (od gr. słowa eudajmonia – szczęście).
2. Doświadczenie pokazuje, że pojęcie szczęścia jest różnie rozumiane. Każdy człowiek szczęście upatruje w odmiennych wartościach. Czy wobec tego możliwa jest jedna definicja szczęścia?
3. Szczęście jest jednym z tematów etyki, czyli filozofii moralnej. Starożytni filozofowie opracowali pierwsze koncepcje szczęścia, w których próbowali pokazać i uzasadnić, jakie wartości stanowią prawdziwe szczęście człowieka.. Podstawą tych teorii było określone rozumienie człowieka, np. człowiek jest bytem tylko materialnym albo człowiek jest bytem tylko duchowym czy też duchowo-materialnym. Chociaż filozofowie ci nie prezentują jednakowego rozumienia szczęścia, to zgodni są w przekonaniu, że droga do szczęścia nie jest łatwa i wymaga trudu.
4. Przyglądając się życiu i postępowaniu bohaterów książek i filmów możemy dokonać rekonstrukcji ich pojmowania szczęścia.
5. Waszym zadaniem jest wykonanie własnej mapy szczęścia i opracowanie odpowiedniej do niej legendy. Musicie uwzględnić niebezpieczeństwa i trudności, które mogą pojawić się na drodze do szczęścia.