Zabawy ruchowe przy muzyce i nie tylko

PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH „ZABAWY RUCHOWE PRZY MUZYCE I NIE TYLKO”

Zadania szczegółowe:
- współdziałać w grupie,
- zrozumieć zasady zabawy,
- rozwijać umiejętności komunikacji niewerbalnej,
- dbać o swoje i cudze bezpieczeństwo,
- doskonalić szybkości reagowania, kojarzenia,
- rozwijać poczucie rytmu,
- uwalniać emocje.

ZAJĘCIA I

Przybory i przyrządy: karton,długopis, gwizdek, piłka, magnetofon, płyta z różnymi nagraniami muzycznymi (utwory preferowane przez pedagogikę zabawy), guma, krzesła.
Przbieg zajęć:
1. Część wstępna – zapoznanie dzieci z celeami i tematyką zajęć oraz z zasadami zachowania na zajęciach; ułożenie i podpisanie kontraktu z uczniami.
2. Powitanie – Zabawa „Witam tych, którzy...”- dzieci stają w kole, nauczyciel wita dzieci słowami „witam tych, którzy mają niebieskie oczy; tych, którzy lubią się bawić; tych, którzy chcą być tu dziś z nami itp.” I macha do dzieci ręka na powitanie, uczniowie, którzy czują się powitani odmachują.
3. Rozgrzewka - Zabawa bieżna „Lawina”- berek (wybrana osoba) rozpoczyna gonitwę. Złapaną osobę trzyma za rękę i razem gonią pozostałych. Po kolei dołączają następne złapane dzieci, które łapiąc się za ręce, jak „lawina” spadają na uciekających. Łapać mogą tylko te berki, które są na zew. i mają wolne ręce. Sieć berków nie może zostać rozerwana.
3.Część główna
a) Zabawa orientacyjno-porządkowa „ Zapamiętaj swoją parę!”- dzieci dobierają się parami. Mają zapamiętać, kto z kim stoi. Na sygnał nauczycielki (gwizdek, uderzenie w bębenek) dzieci biegają swobodnie wymijając się zręcznie, na następny sygnał chwytają swoją parę
i maszerują razem kilka kroków.
b) Zabawa rzutna „Fruwająca piłka” - uczestnicy zabawy stoją na obwodzie koła, jeden dziecko stoi w środku. Podrzuca on do góry piłkę i wywołuje jedną ze stojących na kole osób wykorzystując różne określenia dotyczące tej postaci (nie wolno wymawiać imienia), np.: „dziewczynka z kręconymi blond włosami”, „chłopiec w czerwonym golfie”. Zadaniem wywołanej osoby jest wbiegnięcie do środka zanim piłka opadnie i złapanie jej.
II wariant: piłkę zastępujemy balonem.
c) Zabawa ze śpiewem „Ulijanka”- dzieci ustawiają się w kole,wybrana osoba wchodzi dop środka, krążąć śpiewają”Moja Ulijanko klęknij na kolanko, chwyć się pod boczki, złap się za warkoczki, umyj się , uczesz się i wybieraj kogo chcesz”. Osoba z środka koła wykonuje wyśpiewane ruch, a na koniec wybiera następną osobę, która wchodzi do środka koła
i zabawa toczy się dalej do puki nauczyciel nie zauważy pierwszych obiawów znudzenia.
d)Zabawy przy muzyce:
- ”Jestem motylem” - dzieci tańczą w rytm muzyki, pokazując jak wyobrażają sobie swobnodnie fruwające motyle, zabawę powtarzamyzmieniajac muzykę;
- ”Jestem rozwijajacym się pąkiem”- uczniowie kucają, w rytm muzyki udają rosnący i rozwijający się pąk, zabawę powtarzamy zmieniając muzykę;
- „Taniec z gumą”- dzieci tańczą w rytm muzyki, guma ogranicza im ruchy, można tańczyć w środku koła tworzonego przez gumę lub poza nim, ale nie wolno tracić kontaktu z gumą. Taniec do różnych utworów muzycznych.
e) Zabawa orientacyjno-porządkowa „Stóg siana”- uczestnicy zabawy siadają na krzesłach na obwodzie koła. Stosują się do poleceń prowadzącego, jeżeli uważają, że odczytane przez niego hasło dotyczy ich osoby, przesiadają się o kilka miejsc w prawo lub w lewo (zgodnie
z poleceniem nauczyciela) i siadają na kolanach kolegi lub koleżanki. Gracz, który się przesiada, zabiera ze sobą na nowe miejsce wszystkie osoby siedzące na jego kolanach – tworz się „stóg siana”. Przykład: „Jeżeli obgryzasz paznokcie przesiądź się o dwa miejsca
w prawo”. Zabawa kończy się, gdy stogi są nadmiernie duże.
4. Zakończenie zajęć – nauczyciel śpiewa do dzieci na wymyśloną przez siebie melodię „Ja już dzisiaj żegnam was, bo już nadszedł na to czas, do widzenia ,pa”, dzieci odpowiadają „Dziękujemy,dziękujemy, pa”.

ZAJĘCIA II

Przybory i przyrządy: rysunek słonka, rysunek parasola, magnetofon, płyta z nagraniami muzycznymi, guma.
Przbieg zajęć:
1. Powitanie – Zabawa „Ukłon”- dzieci stoją w sali, w rozsypce. Na synał nauczyciela wszyscy spacerują po sali, w różnych kierunkach, kłaniając się napotkanym osobą w charakterystyczny dla siebie sposób.
2. Rozgrzewka – Zabawa „Wąż” - uczniowie ustawieni w rzędzie trzymają się mocno za biodra. Pierwszy w rzędzie jest głową, ostatni ogonem węża. Na sygnał prowadzącego głowa goni ogon starając się go złapać.
3. Część główna
a) Zabawa orientacyjno-porządkowa „Słonko świeci – deszcz pada”- dzielimy salę na dom
i ogród. Kiedy nauczyciel pokazuje rysunek słonka – dzieci wychodzą z „domu”, spacerują po „ogrodzie” pojedynczo, parami, podskakują. Na zawołanie „Deszcz pada” i pokazaniu rysunku parasola – dzieci wracają do „domu”.
b) Zabawa bieżna „Gąski, gąski do domu”- spośród dzieci wybierana jest „Mama gąska”
i „Wilk”. Reszta dzieci to „gąski”. Na wyznaczonym miejscu ustawiają się „gąski”. Po przeciwległej stronie ustawia się „Mama gąska”. „Wilk” zajmuje miejsce z boku. Mama Gąska prowadzi dialog z gąskami:
- Gąski, gąski do domu!
- Boimy się!
- Czego?
- Wilka złego!
- Gdzie on jest?
- Za płotem.
- Co on pije?
- Pomyje!
- Co on je?
- Kosteczki!
- Gąski, gąski do domu!
Po tym okrzyku gąski biegną do Mamy gąski, a wilk chwyta je. Zabawa powtarza się, aż wszystkie gąski są wyłapane przez wilka.
c) Zabawa ze śpiewem „Ojciec Wirgiliusz”- w drodze losowania bądź wyliczanki wybierany jest „ojciec Wirgiliusz”, który zajmuje miejsce w środku koła, które tworzą dzieci trzymające się za ręce. Dzieci krążą wokół „ojca Wirgiliusza”śpiewając piosenkę:
„Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje,
A miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje.
Hejże, dzieci, hejże ha! Róbcie wszystko to, co ja.
Hejże, dzieci, hejże ha! Róbcie to, co ja.”
„Ojciec Wirgiliusz” gestami ilustruje np. jazdę konną, strzelanie z łuku, latanie itp. Dzieci naśladują go. Po wyborze następnego „Ojca Wirgiliusza” zabawa jest kontynuowana.
d) Zabawy przy muzyce:
- „Taniec praczki”- dzieci w rytm muzyki pokazują ruchy praczki. Pranie na tarze z przodu (3 ruchy), z prawego boku (3), z lewego boku (3), wykręcanie bielizny (3 ruchy), strzepywanie bielizny (3), odkładamy pranie. Całość powtarzamy 3 razy.
- „Zwariowana wycieraczka”- dzieci stoją w rozsypce, w rytm muzyki powtarzają ruchy prowadzącego – ruchy zepsutych wycieraczek samochodowych, ruchy mechanika szukajacego narzędzi w skrzynkach, ruchy mechanika naprawiajacego wycieraczki, ruchy naprawionych wycieraczek.
- „Taniec z gumą”.
e)Zabawa relaksacyjna – masażyk. Dzieci siedzą w kręgu jedno za drugim, wykonują masaż pleców osoby siedzącej przed sobą zgodnie ze słowami i ruchami nauczyciela.
„Idą słonie / na plecach kłądziemy na przemian całe dłonie/, potem konie /piąstki/,
panieneczki na szpileczkach /palce wskazujące/ z gryzącymi pieseczkami /szczypanie/.
Świeci słonko /zataczamy dłońmi kółka/, płynie rzeczka /rysujemy linię/,
pada deszczyk /wszystkimi palcami/. Czujesz dreszczyk? /łaskotanie/
4. Zakończenie zajęć – nauczyciel śpiewa do dzieci na wymyśloną przez siebie melodię „Ja już dzisiaj żegnam was, bo już nadszedł na to czas, do widzenia ,pa”, dzieci odpowiadają „Dziękujemy,dziękujemy, pa”.

ZAJĘCIA III

Przybory i przyrządy: magnetofon, płyty z odpowiednio dobraną muzyką, kolorowe apaszki.

1. Powitanie – Dzieci stoją w kręgu trzymając się za ręce, nauczyciel ze słowami „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech szybko powróci do mych rąk” ściska prawą dłonią rękę dziecka stojącego obok i czeka aż uścisk powróci do niego z lewej strony.
2. Rozgrzewka – Zabawa „Ludzie do ludzi”- dzieci dobieraja się parami, prowadzący woła „łokieć do łokcia, kolano do kolana, głowa do głowy, stopa do stopy itp.”, dzieci wykonują w parach polecenia.Gdy zawoła „ludzie do ludzi”, zamiana w parach i prowadzącego.
3. Część główna
a) Zabawa orientacyjno-porządkowa „Jastrząb, kura i pisklęta”- wyznaczamy kurnik, podwórko i gniazdo jastrzębia. „Kura” wyprowadza pisklęta na podwórko, przysiada i zbiera „ziarenka”, uczy „pisklęta” grzebać nóżką w ziemi (dzieci naśladują ruchy kury). Na zapowiedź: „Jastrząb leci” – pisklęta uciekają do kurnika, a stara kura rozłożonymi skrzydłami zasłania uciekające pisklęta przed jastrzębiem. Gdy jastrząb złapie umówioną
w roli jastrzębia i kury.
b) Rymowanka ruchowa – dzieci słuchają słów nauczyciela i naśladują jego ruchy. „Gimnastyka dobra sprawa, dla nas wszystkich to zabawa.
Ręce w górę, w przód i w bok, skłon do przodu, w górę skok.
Głowa, ramiona, kolana, piety, głowa, ramiona, kolana, pięty,
Oczy, uszy, pięty, nos” (powtarzamy).
c) Zabawa ze śpiewem „Jestem muzykantem”- dzieci stoją w rozsypce zwrócone twarzami do nauczycieli lub dziecka, które gra rolę „ dyrygenta”. Zabawa polega na naśladowaniu ruchem gry na różnych instrumentach i naśladowaniu głosem dźwięków, które wydają instrumenty. Zabawę rozpoczyna dyrygent, a dzieci za nimi powtarzają:
- „Jestem muzykantem konszabelantem – dyrygent
- myśmy muzykanci konszabelanci – dzieci
- ja umiem grać – dyrygent
- my umiemy grać – dzieci
- a na czym? na bębenku – dyrygent
- na bębenku – dzieci”.
Po tych słowach wszyscy śpiewają:
„Bum ta ra ra , bum ta ra ra , bum ta ra ra, bum ta ra ra, bum ta ra ra, bum ta ra ra, bum ta ra ra, bęc”
i naśladują ruchem grę na bębenku.
Następnie śpiewają i przedstawiają grę na skrzypcach:
„Dylu, dylu na badylu, dylu dylu na badylu, dylu dylu na badylu, dylu dylu, bęc“.
Następna w kolejce jest fujarka:
„Fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, fiju, bęc”.
Ostatni z instrumentów, o którym dzieci śpiewają i przedstawiają jest harmonia:
„Rozciągamy i składamy, rozciągamy i składamy
Rozciągamy i składamy, rozciągamy, bęc!”
Przy słowach „bęc”, dzieci klaszczą w ręce.
Można dokładać inne instrumenty zgodnie z pomysłami dzieci.
d) Zabawy przy muzyce:
- Muzyczna loteryjka - dzieci tańczą dowolnie w rytm muzyki. Prowadzący co jakiś czas wyłącza muzykę, a jedno z dzieci wyciąga z pojemnika los i odczytuje polecenie, według którego dzieci tańczą po ponownym włączeniu muzyki np.
- tańczymy jak samoloty
- tańczymy machając "skrzydełkami"
- szukamy partnera i tańczymy trzymając się "haczykiem" pod rękę
- tańczymy trzymając się za kolana
- tańczymy klaszcząc nad głową
- tańczymy na palcach itp.
Po odtańczeniu jednego polecenia wyciszamy muzykę i wyciągamy kolejny los.
- Lustro – jedno dziecko w rytm muzyki pokazuje ruchy apaszkami, pozostałe powtarzają po nim. Po zmianie rytmu zmiana pokazującego dziecka.
e) Poznajemy kroki tańca integracyjnego „
4. Zakończenie zajęć – dzieci biegają po sali w rytm muzyki, składają sobie ukłony według własnych pomysłów i mówią „dziękuję”.