Kosmos. Co nauczyciel powinien wiedzieć, aby nie dać się zaskoczyć przez dzieci?

Co nauczyciel powinien wiedzieć, aby nie dać się zaskoczyć przez dzieci? ( do ewentualnego wykorzystania przez nauczyciela)

Centralnym ciałem kosmosu jest Słońce. Wokół niego krążą po orbitach inne planety tworząc układ słoneczny. W kolejności występowania od Słońca są to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun.
Są 2 rodzaje statków kosmicznych: satelity i sondy (próbniki). Satelity umieszcza się na orbicie wokół Ziemi, sondy zaś lecą dalej, by zbadać inne planety. Statki te nie mają na pokładzie ludzi. Zawierają natomiast specjalną aparaturę (kamery, magnetofony, nadajniki itp.), które działają za pomocą baterii słonecznych. Statki z ludźmi mają dodatkowe wyposażenie, które utrzymuje kosmonautów w dobrym zdrowiu.
Statki kosmiczne wystrzeliwane są w kosmos za pomocą potężnych rakiet. Silniki rakietowe poruszają rakietę do przodu wyrzucając w tył potężny strumień gazów wytwarzanych przez spalające się paliwo. Do tego potrzebny jest tlen. W kosmosie nie ma tlenu, dlatego rakiety muszą posiadać własne jego zapasy (rakiety wspomagające).Dają one rakiecie głównej siłę do pokonania przyciągania ziemskiego, tj. siły, która przyciąga wszystko do Ziemi (inaczej przedmioty, ludzie odlatywaliby w przestrzeń kosmiczną).
Siła ciężkości (przyciąganie ziemskie) sprawia, że utrzymujemy się na powierzchni Ziemi, popędza nas, gdy zjeżdżamy z góry, hamuje, gdy wspinamy się, sprawia, że wszystko spada na podłoże, a rzeki płyną w dół. Siła ciężkości Ziemi utrzymuje także Księżyc na orbicie okołoziemskiej, i atmosferę trzyma na swoim miejscu. Przedmioty spadając nabierają przyśpieszenia. Jeśli ich wielkość i kształt są takie same, to niezależnie od ciężaru, spadają one na ziemię w tym samym czasie . Rakiety wspomagające stopniowo są uwalniane (odrzucane).Po przejściu rakiety przez atmosferę statek znajduje się w próżni t.j. w przestrzeni kosmicznej, gdzie nie ma powietrza, w związku z tym nie ma sił, które hamowałyby pojazd. Statki kosmiczne włączają silniki tylko wtedy, gdy chcą zmienić prędkość lub kierunek lotu.
W środku statku kosmicznego brak jest siły, która przyciągałaby kosmonautów do pojazdu, w związku, z czym są oni pozbawieni swojego ciężaru (mówimy, że znajdują się w stanie nieważkości).
Powracające na Ziemię załogi pojazdów kosmicznych muszą ponownie pokonać warstwę atmosfery otaczającą naszą planetę. Wchodzą w nią z ogromną prędkością, że tarcie pomiędzy nimi, a powietrzem rozgrzewa je do czerwoności, dlatego rakiety muszą posiadać odpowiednio wytrzymałą osłonę termiczną, chroniącą ją przed spaleniem i inne układy ochronne zapewniające łagodne lądowanie . Atmosfera izoluje Ziemię. W dzień chroni ją przed nadmiarem ciepła słonecznego, nocą, przed zbyt dużą utratą ciepła. Stanowi także dla nas ochronę przed zmierzającymi do Ziemi ciałami niebieskimi, spalając je.