Złość w przedszkolu

,,Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość będzie”

Nie raz słyszeliśmy to powiedzenie, jakże bardzo obrazowe i prawdziwe.
Bo to jakimi ludźmi będą w przyszłości nasze dzieci zależy od nas samych a w tym przypadku przede wszystkim od was, kochani rodzice, gdyż nie kto inny ale rodzina jest najważniejszą komórką odpowiedzialną za wychowanie . Przedszkole może jedynie wspierać was w tym działaniu.
Musicie wiedzieć, że wszystko to co najważniejsze dla życia, dziecko zdobywa w pierwszych sześciu latach swojego życia. I nigdy później jego rozwój nie będzie już tak intensywny jak w tych latach. Dlatego musimy doprowadzić do tego, aby to zasiane przez nas ziarno, w przyszłości dało dobre plony.
,, Dzieciom potrzeba wsparcia
tak jak roślinom wody”(Rudolf Dreikurs)
Często się słyszy, że dziecko jest agresywne, bo reaguje złością, biciem, kopaniem, pluciem na różne zaistniałe trudne sytuacje, jak choćby na nasze zakazy, gdzie dziecko wciąż słyszy:
nie wolno!, nie rób!, nie złość się! itp.
Bardzo ważne dla nas rodziców i wychowawców jest umiejętność przyjmowania różnych zachowań i uczuć dziecka. Jeżeli dziecko okazuje złość, należy reagować od razu, ale ze spokojem, wysłuchując je i próbując nazwać, co się w danym momencie z dzieckiem dzieje. Dziecko musi wiedzieć, że ma prawo do wybuchu złości tak samo jak radości, tylko trzeba mu wytłumaczyć, ze o złości można mówić, zanim kogoś uderzy, Nie znając niejednokrotnie powodów zachowania się dziecka, jesteśmy skłonni je strofować i karać. To może potęgować jedynie problem. Należy zatem robić wszystko, aby dzieci były otwarte, wierzyły w siebie i w swoje możliwości i umiały nazwać i odróżniać swoje uczucia.
Należy dzieciom pokazać różne sposoby pozytywnej dyscypliny bez agresji , złości i krzyku. Ani nerwowość ani zbytnia pobłażliwość nie pomogą dzieciom rozwijać umiejętności życiowych, jakich potrzebuje aby być szczęśliwym i twórczym człowiekiem. Potrzebna jest równowaga między stanowczością i uprzejmością czyli po prostu wsparcie a nie tylko pochwały i nagrody.
Poprzez wspieranie uczymy naszych dzieci, że błędy to po prostu drogi uczenia się i nie należy się ich wstydzić. Agresja, która nie ma ujścia przechodzi w przemoc.
Sukces można osiągnąć tylko metodą małych kroczków a więc bądźmy cierpliwi w dojściu do celu.

,,Bądź świadomym przewodnikiem po życiu wspaniałego człowieka, twojego dziecka „

Oto przykładowy kodeks złości:
1. Każdy ma prawo się złościć
2. Złość wolno okazywać tylko w bezpieczny sposób, tj:
• można narysować złość lub wytupać
• powiedzieć bez wulgaryzmów, co,,boli”
• podrzeć gazetę z ,,pudełka złości” i wyrzucić do kosza
• przerwać pracę na 5 min
• zastosować inne pomysły wypracowane przez nauczycielkę i przez dzieci
3. Nie wolno:
• nikogo bić (dotyczy to także siebie samego)
• niszczyć rzeczy wspólnych i własności innych osób
• wykorzystywać jakichkolwiek sposobów wyrażania złości, których nie akceptuje nauczycielka.