SCENARIUSZ ZAJĘĆ PROWADZONYCH METODĄ M. MONTESSORI
„Właściwy dobór ubioru do pory roku”
DATA: 11 GRUDNIA 2008R.
GRUPA WIEKOWA: DZIECI 6-LETNIE
PROWADZĄCA: BOŻENA CHORBACZ
Cele:
1. wdrażanie do nabywania umiejętności doboru ubrania do odpowiedniej pory roku i pogody
2. poznanie rodzaju i faktury różnych rodzajów tkanin
3. rozwijanie mowy i myślenia
Cele operacyjne:
Dziecko:
- nazywa pory roku
- nazywa poszczególne części ubrania
- zna charakterystyczne cechy opisywanego przedmiotu (elementy ubioru)
oraz jego przydatność w poszczególnych porach roku
Metody:
- działaniowa
- podająca
Formy wspierania aktywności dzieci:
- zbiorowa jednolita
- indywidualna jednolita i zróżnicowana
Pomoce:
Obrazki przedstawiające 4 pory roku, 4 plakaty z sylwetami nieubranych dzieci, obrazki przedstawiające elementy ubioru na wszystkie pory roku, klej, napisy: „wiosna”, „ lato”, „jesień”, „zima”, miska z wodą.
Przebieg zajęcia:
CZĘŚĆ WSTĘPNA:
Siad w kole. Powitanie wszystkich.
„Wszyscy są, witam was.
Zaczynamy, już czas.
Jestem ja, jesteś ty.
Raz, dwa, trzy”.
CZĘŚĆ GŁÓWNA:
1. Doskonalenie umiejętności rozpoznawania i nazywania poszczególnych pór roku;
2. Utrwalenie nazewnictwa i funkcji poszczególnych elementów ubioru na podstawie rozsypanki ilustracji;
3. Rozłożenie na stole 4 plakatów z nieubranymi postaciami i elementami ubioru na wszystkie pory roku;
4. Podział dzieci na 4 grupy, każda z grup losuje porę roku nazywając ją jeszcze raz; prosimy dzieci z poszczególnych grup, aby wybrały odpowiednie elementy ubioru zgodnie z wylosowaną porą roku i „ubrały” postać z plakatu;
5. Ocena prawidłowości doboru ubrań do pory roku w poszczególnych grupach, analiza i korekta prawidłowych i nieprawidłowych wyborów;
6. Komponowanie prac przez dzieci np. naklejanie; ekspozycja tych prac.
7. Praca z gabinetem tkanin – zapoznanie z różnymi rodzajami tkanin - włókna sztuczne i naturalne (pochodzenie tkanin), ich faktura, grubość.
CZĘŚĆ KOŃCOWA - RELAKSACJA, WYCISZENIE.
1. Siad skrzyżny w kole, wszyscy mają pochylone głowy.
2. Nauczycielka trzyma miskę z wodą i delikatnie upuszcza krople wody na kark poszczególnych dzieci.
3. Kto poczuje krople wody, wstaje i odchodzi z koła.
4. Pożegnanie.