Ruch w przedszkolu

RUCH W PRZEDSZKOLU
na podstawie książki Jutty Bläsius pt. : „Trzy minuty ruchu. Zabawy ruchowe na krótkie przerwy w przedszkolu i szkole podstawowej”.

Krótkie „miniatury ruchowe” można przeprowadzić z dziećmi w każdej chwili, błyskawicznie, bez większych przygotowań i przede wszystkim na niewielkiej przestrzeni. Zadaniem nauczycieli jest stwarzać dzieciom okazję do ruchu. Dlatego krótkie ćwiczenia ruchowe, z zabawnymi i śmiesznymi rymami nadają dziecięcej codzienności bardziej luźny charakter i troszczą się o krótkotrwałą przyjemność płynącą z ruchu. Najróżniejsze możliwości poruszania się stwarzają dzieciom okazję ku temu, by poruszać się z radością oraz w różnych rolach, by w zabawie poznawać i postrzegać swoje ciało, trenować motorykę, ćwiczyć poszczególne sekwencje ruchu, wyostrzać zmysły i poprawiać ruchową koordynację. „Krótkie zabawy ruchowe odnoszą się do dziecięcych zainteresowań. Dzieci mają tutaj również możliwość, by pod kierunkiem dorosłego wcielać się w najróżniejsze role i przedstawiać je fantazyjnie poprzez odpowiednie ruchy, język, gestykulację i mimikę” . Przedstawione w niniejszej książce krótkie historyjki do zabaw ruchowych mogą być tutaj pomocne. „Podczas swobodnej, samodzielnej zabawy pomogą zatroszczyć się o spontaniczną przyjemność płynącą z ruchu, ponieważ nie wymagają dużo miejsca, a tym samym można przeprowadzić je przy stole albo na małym dywanie” . Historyjki mogą także urozmaicać zabawy w kole, a także uroczystości i święta.
Najczęściej nie jest istotne, ile dzieci aktywnie uczestniczy w zabawie. Poszczególne historyjki ruchowe można realizować zarówno pojedynczo jak też w parach i w grupach. Krótkie historyjki do zabaw ruchowych zawierają elementy, które dzieci uwielbiają w swojej zabawie: łatwy rymowany tekst, najróżniejsze formy ruchu, możliwość indywidualnego wyrazu w zabawie i wspólnej aktywności z innymi dziećmi. „W tych krótkich zabawach ruchowych dzieci konfrontują się ze swoją cielesnością, stopniowo uczą się lepiej panować nad swoim ciałem, wpajają sobie pojęcia dotyczące ich ciała, trenują poruszanie jego poszczególnymi częściami . uczą się wciąż, jak poruszać się zręcznie, w koordynowany i kontrolowany sposób” .
Poniżej przedstawię tylko przykładowe propozycje zabaw, zachęcając do lektury tej książeczki.

1. Co potrafią ręce

Pozycja w trakcie zabawy: na siedząco

Ręce dwie mamy, o, tu i o, tam,
W każdej dziesięć palców, zerknij sam.
Nasze ręce mogą klaskać,
O uda głośno plaskać.
Ręce machać komuś mogą,
I opaść do stóp, tuż nad podłogą.
Ręka do przesyłania całusów się nada
I mogę nią lekko uszczypnąć sąsiada.
Ręce łaskoczą i figle płatają
I wszyscy się wtedy do łez zaśmiewają.
Gdy znikną ręce za mymi plecami,
Koniec już będzie z tymi zabawami.

(Obie ręce podnosimy do góry.
Machamy palcami.
Kładziemy dłonie na stopach).

2. W miejscu

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco.

W miejscu mogę stać spokojnie
Lub na spacer iść dostojnie.
Mogę schylać się, przeciągnąć,
Kręcić w miejscu się jak bąk
I wszystko wkoło widzieć stąd.
Mogę maszerować także,
Na wyścigi biec, a jakże.
Albo w miejscu mogę spać,
A nie tylko sobie stać.

(Stajemy na czubkach palców,
Ramiona wyciągamy w górę, tułów przechylamy w prawo i w lewo.
Jedną ręką trzymamy nad oczami i obracamy tułów w różne strony).

3. Podskakuję

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco albo siedząco.

Zabawę rozpoczyna jedno dziecko. Wymyśla sobie jakiś ruch i wykonuje go na swoim miejscu. Pozostałe dzieci odliczają w tym czasie do dziesięciu. Potem kolej na następne dziecko z wybranym przez nie ruchem.

Podskakuję tutaj sobie, wszyscy to widzimy, a teraz wspólnie na głos do dziesięciu policzymy.

(Wszyscy liczą głośno do dziesięciu.
Potem kolej na następne dziecko).

4. Ręce dwie

Pozycja w trakcie zabawy: na siedząco.

Ręce mamy, ręce dwie,
Kółka zataczają obie.
Ręce klaszczą – klaska-klaska-klaska.
Ręce klepią – plaska-plaska-plaska.
Ręce zrobią figle z twarzy, będzie ona jak maska.

(Obracamy dłońmi przed sobą.
Zataczamy kółka jedną dłonią wokół drugiej. Trzy razy klaszczemy, trzy razy uderzamy dłońmi o uda, rozciągamy twarz dłońmi albo pokazujemy różne grymasy ( np. gramy na nosie).

5. Spójrzcie tylko, co potrafię

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco.

Jedno dziecko rozpoczyna, wypowiada słowa zabawy i wykonuje odpowiednie ruchy. Wybiera następnego uczestnika i wywołuje go po imieniu. Każde dziecko ma możliwość wzięcia udziału w zabawie.

Stać tu, siedzieć, kręcić się jak bąk:
Spójrzcie tylko, co ja potrafię.
Ale teraz kolej na....

(Dziecko podaje jakieś imię).

6. Lustra

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco.

Pokaż mi tu, proszę, zwierciadełko, lustereczko, czy umiesz naśladować moje ruchy deczko.

(Dwoje dzieci stoi naprzeciwko siebie. Jedno z nich wypowiada te słowa i pokazuje różne ruchy (biegnie w miejscu, pochyla się i wyprostowuje, robi grymasy, itp.). Drugie dziecko musi dokładnie naśladować ruchy pierwszego).

7. Tak kowboje jeżdżą konno

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco, na siedząco
lub poruszamy się po całym pomieszczeniu.

Kowboje jeżdżą konno tak.
Dżokeje jeżdżą konno tak.
Eleganckie damy jeżdżą konno tak.
Indianie jeżdżą konno tak.
Na rodeo jeździe się konno tak.
A jeśli koń jest całkiem dziki,
Jeździec spada na kamyki.

(Wyjściową postawą jest: lekko zginamy kolana i kołysamy się w górę i w dół. Jedną ręką machamy tak, jakbyśmy chcieli rzucić lasso. Drugą ręką przytrzymujemy „cugle”.

Szybkie kołysanie się góra-dół. Jedną ręką machamy tak, jakbyśmy smagali konia z tyłu batem.
Pokazujemy.
Wydajemy z siebie indiańskie okrzyki.
Podczas kołysania góra-dół tułów gwałtownie odchylamy we wszystkie strony. Jedna ręka jest wyciągnięta do góry.
Upadamy na podłogę).

8. 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco

1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,
W miejscu się w kółko jak bączek kręcić.
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,
Na jednej nodze stań i się nie wierć.
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,
W miejscu szybko biegać mam chęć.
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,
Znam pewną sztuczkę, pokażę ją więc.
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,
Do domu już pędź!
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,
Jeszcze sobie ręce podać mamy chęć.
„Do widzenia” – zawołaj i pędź, pędź, pędź! Odliczmy na palcach.

(Wszyscy jednocześnie pokazują jakąś sztuczkę.

Biegniemy w miejscu).

9. Bardzo, bardzo cicho

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco, w przysiadzie

Dzieci w trakcie zabawy nie powinny rozmawiać.

Cicho, cichutko, cicho sza,
uścisk dłoni w podróż dookoła wyrusza.
Cicho, cichutko, cicho sza,
Mrugnięcie okiem w podróż dookoła wyrusza.
Cicho, cichutko, cicho sza,
Wzruszenie ramionami w podróż dookoła wyrusza.
Cicho, cichutko, cicho sza,
Wiercenie pupą w podróż wyrusza.
Cicho, cichutko, cicho sza,
Głęboki oddech w podróż dookoła wyrusza.
Cicho, cichutko, cicho sza,
Tupnięcie w podłogę w podróż dookoła wyrusza.

Cicho, cichutko, cicho sza,
Teraz takie zdanie w podróż dookoła wyrusza.

(Wszyscy podają sobie dłonie. Prowadzący delikatnie ściska dłoń dziecka siedzącego po jego prawej stronie. Uścisk dłoni wędruje jeden raz wkoło, gdy dotrze z powrotem do prowadzącego, zabawa toczy się dalej.
Jeden raz robimy głęboki wdech i z całej siły wypuszczamy powietrze z płuc.
Prowadzący szepcze pierwszemu dziecku coś do ucha, np.: „do widzenia, do jutra, musimy iść do domu”).

10. 1 i 2...

Pozycja w trakcie zabawy: na stojąco

Prosimy dzieci, aby przy odliczaniu towarzyszyło zawsze pokazywanie odpowiedniej liczby palców.

1 i 2.
Moje ramiona są ciężkie jak stal.
1,2,3 i 4.
Trzymam za statku stery.
1,2,3,4,5 i 6.
Miotła musi wiedźmę nieść.
1,2,3,4,5,6,7 i 8.
Połaskotać mam dziś chęć cię.
1,2,3,4,5,6,7,8,9 i 10.
„Do widzenia”, do domu już pędź.
Tułów i ramiona opuszczamy w dół.

(Pokazujemy latanie na miotle.

Łaskoczemy sąsiada lub sąsiadkę.

Machamy na pożegnanie).