Nasze emocje - scenariusz zajęć socjoterapeutycznych

Scenariusz dla dzieci w wieku 9 – 12 lat
Temat : Nasze emocje
Cele terapeutyczne:
- odreagowywanie napięć emocjonalnych,
- podniesienie samooceny,
Cele edukacyjno – rozwojowe:
- uczenie rozpoznawania i nazywania emocji,
- poszukiwane sposobów rozwiązywania trudnych sytuacji,
- rozwijanie współpracy w zespole,
- rozumienie zachowań innych osób.
Pomoce: arkusze szarego papieru, kartoniki z wyrazami, karty do gry ilustrujące emocje, wiersz Hanny Januszewskiej ,,Lwy”.

Przebieg:
1. Powitanie – dzieci stoją w kręgu, trzymają się za ręce śpiewają: witamy się, witamy się, wi – ta – my! Następnie przesyłają z rąk do rąk iskierkę – nauczyciel rozpoczyna przesłanie iskierki słowami - ,, puszczam iskierkę radości w krąg, niechaj powróci do mych rąk”.

2. Rozmowa na temat kiedy jesteśmy smutni, weseli, kiedy się złościmy, płaczemy.

3. Dzieci w grupach 2 osobowych mająca zadanie przedstawić na kartce twarz wyrażającą dane uczucie (nazwa uczucia napisana jest na kartkach przygotowanych przez nauczyciela) np. złość gniew smutek radość

4. Wysłuchanie wiersza czytanego przez nauczyciela:

Hanna Januszewska ,,Lwy”
Gdy jestem taki jak dziś – zły,
że pięści aż zaciskam,
to chciałbym, wiecie, spotkać lwy,
lwy drapieżnych pyskach.

Wyszedłbym z domu. Zatrzasnął drzwi,
nie mówiąc ani słowa.
Poszedłbym drogą, a obok lwy
szłyby zielskami w rowach.

Skradałyby się, kładły na płask,
warczały, pełzły na brzuchach,
a ja bym widział ich złoty blask,
ich złote grzywy w łopuchach.

Tak byśmy drogą, polami szli,
one bokami, a ja środkiem,
tacy zjeżeni, warczący, źli,
przez koniczyny, tymotki.

Szlibyśmy miedzą suchą wśród zbóż
i groblą, ścieżką mokrą,
aż do wieczora, gdy słońce już
czyli się za widnokrąg.

A wtedy – lwy te, jak złoty błysk
W niebo by wdarły się w skoku.
I każdy ległby wspierając pysk
Na złotym, zachodnim obłoku.

Wolno, ze słońcem znikłby
i nagle: cisza, spokój.
I ja bym nagle przestał być zły
w tym wielkim spokoju, w tym mroku.

Wróciłbym prędko: raz – dwa – trzy.
A mama: - To ty! Wreszcie!
Niepokoiły mnie te lwy,
Ale nareszcie – jesteś!

A ja: - Skąd, mamo, o lwach wiesz?
A mama: - bo ja
czasem zła jestem. No i też
chcę wtedy spotkać lwa.

o Rozmowa na temat treści wiersza
o Jak postępować, gdy ogarnia nas złość? (propozycje dzieci)
o Uświadomienie dzieciom, że przeżywane emocje nie podlegają ocenie. One się po prostu pojawiają i są. Trzeba je tylko tak przeżywać, żeby nie zranić innych czyli nie ukrywając ich, zachowywać siew taki sposób, który jest powszechnie akceptowany.

5. Gdzie mieszkają emocje? Praca w grupach 4 osobowych. Każda grupa dostaje duży arkusz papieru z narysowaną sylwetką ludzika. W odpowiednich miejscach dzieci wpisują nazwy podanych emocji:
zdziwienie, wściekłość, strach, żal, złość, przerażenie, szczęście, rozpacz, itd.
Po uzupełnieniu każda grupa prezentuje swoje karty pracy i uzasadnia rozmieszczenie poszczególnych emocji.

6. Gra ,, Emocjonalne karty”. Grupy 4 osobowe mają karty z symbolicznymi ilustracjami emocji np. złość, żal, lęk, itd. Na odwrocie karty zapisana jest nazwa emocji. Uczestnicy kolejno biorą karty i nazywają emocję przedstawianą na symbolicznym rysunku. Za prawidłową odpowiedź otrzymują ustaloną liczbę punktów. Wygrywa dziecko, które zdobędzie największą liczbę punktów.

7. Krąg – wspólne odśpiewanie pożegnania: Żegnamy się, żegnamy się, że- gna- my! Przekazanie iskierki z rąk do rąk.