Mierzymy przedmioty w sali

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Grupa wiekowa: 6-latki
Miejsce pracy: Przedszkole Samorządowe w Śmiglu
Prowadzący: Ewa Nowak
Temat tygodnia: Dbamy o zdrowie i dobra kondycję
Temat zajęcia: Mierzymy przedmioty w sali.

Zagadnienie programowe: Długość: kształtowanie umiejętności mierzenia i pomaganie dzieciom w uświadomieniu stałości długości

Cele ogólne:
- poznanie różnych sposobów mierzenia

Cele operacyjne:
Dziecko:
- używa własnego ciała jako narzędzie pomiaru
( mierzy krokami, stopami, łokciem, dłońmi, palcami)
- dokonuje pomiaru za pomocą klocka jako stałej jednostki pomiaru,

Metody: - słowne – polecenia, objaśnienia,
- oglądowe – pokaz, obserwacja,
- czynne – zadań stawianych do wykonania,

Formy: -grupowa, indywidualna,

Środki dydaktyczne:
14 lasek gimnastycznych ( po 7 w dwóch kolorach), po dwa paski w różnych kolorach dla każdego dziecka, dywanik manipulacyjny dla każdego dziecka, duża ilość takich klocków

Literatura:
E. Gruszczyk – Kolczyńska „Dziecięca matematyka” WSiP , Warszawa 1997.

Przebieg:

1.„Boogie – woogie” – zabawa ruchowa ze śpiewem
Dzieci zwrócone twarzami do środka koła, wykonują ruchy zgodnie z tekstem piosenki nr 49 cz. II „W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy: Ciało i przestrzeń” oprac. Marta Bogdanowicz.
Do przodu prawą rękę daj , /wyciągają prawą rękę do przodu
do tyłu prawą rękę daj, /przenoszą ją do tyłu
do przodu prawą rękę daj /znów do przodu
I pomachaj nią ! /machają nią
Bo przy Boogie – Boogie – Woogie /dzieci tańcząc wykonują pełny obrót
Trzeba w kółko kręcić się...
No i klaskać trzeba ,raz, dwa, trzy! /klaszczą
Boogie – Woogie ahoj! - 3 razy /zbliżają się do środka koła, podskakują unosząc ręce do góry i wykrzykują: ahoj! Następnie cofają się, podskakują w górę i ponownie wykrzykują : ahoj!, kolejny raz zbliżają się do środka koła, podskakują i wykrzykują :ahoj!
I od nowa zaczynamy taniec ten! /cofają się i klaszczą
Do przodu lewą rękę daj.... itd.
W następnych zwrotkach wymieniają kolejne części ciała np. lewą rękę, prawą i lewą nogę, ramiona, kolana, biodra, stopy, uszy, policzki.

2. Doświadczenia pomagające dzieciom ustalić stałość długości:
a) Dzieci siedzą w dużym kole. Chętne dziecko układa na dywanie prostą drogę z 7 lasek jednego koloru. Następnie nauczyciel układa taką sama drogę z pozostałych lasek, tak aby długości obu dróg były jednakowe.
Dzieci stwierdzają, że dróżki są jednakowej długości.

Nauczyciel przestawia swoją drogę, tak by się zakręcała, komentując dzieciom to co robi.
Nauczyciel pyta dzieci: Czy teraz obie drogi są też tej samej długości?
Dzieci odpowiadają różnie i najczęściej zaprzeczają.
Doświadczenie powtarzamy ponownie, prostując drugą drogę i dalej pytając o długość.

b) Każde dziecko otrzymuje po 2 paski tej samej długości i sprawdza czy rzeczywiście paski są równe.
Następnie jeden z pasków zwijają w rulon i porównują z drugim paskiem.
Dzieci udzielają odpowiedzi o długości pasków.

3. Zabawa ruchowa „Gimnastyka w przedszkolu” – śpiewanie piosenki i ilustrowanie jej ruchem
„Raz, dwa, trzy i cztery
Skłon i przysiad,
Skok i siad.
Dziś w przedszkolu gimnastyka,
Każdy biegnie rad.
Poruszamy wszystkie mięśnie,
Przeciągniemy stawy,
Żeby potem iść z ochotą do innej zabawy.
Raz, dwa, trzy
Ćwiczę ja.
Ćwicz i ty.”

4. Mierzenie długości dywanu krokami i stopami.
Nauczyciel demonstruje sposób pomiaru dywanu krokami.
Następnie pomiaru dokonuje chętne dziecko. Określamy długość pomiaru dywanu np. 8 kroków Bartka.
Później nauczyciel mierzymy długość dywanu stopami, to samo wykonują chętne dzieci.
Ponownie określamy długość w stopach.

5. Mierzenie stolika za pomocą łokcia, dłoni i palców.
Nauczyciel dokładnie pokazuje odkąd dokąd jest łokieć, dłoń i palce.
Nauczyciel mierzy stolik łokciem i stwierdza, że długość stolika wynosi: 2 łokcie i „coś tam”.
Następnie dzieci mierzą stolik łokciem i określają jego długość.
Takich samych pomiarów dokonujemy za pomocą dłoni i palców.
Nauczyciel informuje dzieci, że nie możemy używać określenia „coś tam”, dlatego użyjemy do pomiaru łokcia, dłoni i palców i demonstruje sposób pomiaru stolika, który wyniósł 2 łokcie, 1 dłoń i 2 palce.
Później dzieci mierzą stolik nowym sposobem.

6. Mierzenie dywanika manipulacyjnego za pomocą klocków.
Każde dziecko dokonuje pomiaru dywanika (układa tyle klocków ile się zmieści) i określa długość dywanika np. 7 klocków.

7. Zabawa w mierzenie
Dzieci rozchodzą się po sali i dokonują pomiaru wybranych przedmiotów za pomocą klocków.
Chętne dzieci pokazują co zmierzyli i jaki jest wynik pomiaru.