Adaptacja dzieci w przedszkolu

TO WARTO PRZECZYTAĆ...

Adaptacja dzieci w przedszkolu

Po ukończeniu trzeciego roku życia znaczna liczba dzieci zaczyna uczęszczać do przedszkola.
W tym momencie rozpoczyna się dramat zarówno dzieci, jak i dorosłych. Rodzice odprowadzają malca do przedszkola patrząc jak on rozpacza. Są przekonani, że tak trzeba, gdyż malec wiele skorzysta. Jeżeli rozpacz dziecka trwa dłużej, zaczynają mieć wątpliwości, a nawet rezygnują z posłania dzieci do przedszkola. W jaki sposób zatem zmniejszyć dramat przystosowania dziecka do przedszkola?
Otóż przedszkole to dla każdego dziecka wyzwanie i ważna zmiana w dotychczasowym życiu. Podobnie jak wszystkie inne wydarzenia, tak i na pójście do przedszkola dziecko zareaguje niepokojem, napięciem i konfliktami dążąc do równowagi w swoim świecie wewnętrznym.
Dla maluchów, które do nowych sytuacji podchodzą z entuzjazmem i ciekawością pójście do przedszkola jest momentem długo wyczekiwanym i podniecającym. Takich maluchów jest jednak niewiele. Większość potrzebuje czasu, by poczuć się pewniej w nowym otoczeniu. Przeżywają początkowo lęk wobec nieznanych pomieszczeń. Mają żal do rodziców, że ich zostawili, czują się zagrożeni. Wszystko jest im obce i inne niż w domu. Dlatego więc dla dobra dziecka należy już wcześniej zadbać o to, aby przygotować go na pierwszy dzień w przedszkolu. Na kilka dni przed rozpoczęciem roku przedszkolnego dobrze jest poznać drogę do przedszkola, obejrzeć sale i ogród, sprawdzić, gdzie jest toaleta, a co najważniejsze zapewnić dziecko, że jest ono w przedszkolu po to, aby się nim opiekować i służyć mu pomocą. Warto również stopniowo przygotować malucha do nieobecności rodziców i próbować zostawić go pod opieką osób trzecich, kogoś kogo dziecko zna i lubi. Kiedy przekona się, że zawsze po nie wracamy łatwiej zniesie pozostanie w przedszkolu. Na początku starajmy się odprowadzać dziecko do przedszkola, przytulmy je i zapewnijmy, że po nie wrócimy. Nie przeciągajmy rozstania w nieskończoność, gdyż wahanie rodzica jeszcze bardziej zwiększa lęk dziecka. Na złagodzenie lęku przed rozstaniem z rodzicami jest jeszcze inny sposób. Warto na początku umówić się, że będziemy odbierać dziecko zaraz po obiedzie. Gdy będziemy to robić systematycznie przez jakiś czas dziecko przekona się, że zawsze go odbieramy i stopniowo będzie przyzwyczajało się do bycia w przedszkolu.
Adaptacja dziecka do warunków przedszkolnych może trwać nawet kilka tygodni. Warto jest przez ten czas osobiście odbierać dziecko z przedszkola, okazywać zainteresowanie tym, jak minął dzień, co dziecko robiło. Jeżeli jednak po trzech – czterech tygodniach okaże się, że dziecko nie potrafi pogodzić się z rozstaniem z rodzicami i zostawać w przedszkolu może oznaczać to, że nie osiągnęło jeszcze dojrzałości przedszkolnej. Najważniejsze jest jednak to , by rodzice uwierzyli w swoje dzieci, a przede wszystkim w to, że sobie poradzą.
POWODZENIA:)

Bibliografia:
1.Gruszczyk – Kolczyńska E., Zielińska E. – “Płaczę i rozpaczam, gdy muszę iść do przedszkola. (O kłopotach adaptacyjnych dzieci i o tym, w jaki sposób można je zmniejszyć)”; w: “Wychowanie w przedszkolu” 2/1998
2.Lubowiecka J. – “Przystosowanie psychospołeczne dziecka do przedszkola”; WSiP; Warszawa 2000 r.;