Bezpieczeństwo w sieci - Scenariusz zajęć

Cele zajęć:

- pokazanie dobrych stron Sieci
- zapoznanie z zagrożeniami związanymi z korzystaniem z Sieci
- wdrażanie do zachowywania zasad bezpieczeństwa pracy w Sieci

Czas trwania zajęć: 1 godz. lekcyjna

Metody:

- burza mózgów
- dyskusja
- praca w grupach, indywidualna

Środki dydaktyczne:

- opowiadanie

Scenariusz zajęć

1. Po dzwonku

Nauczyciel zaprasza dzieci do wybrania sobie miejsca w kręgu, sam także wybiera sobie miejsce.

2. Powtórzenie wiadomości z poprzednich zajęć na temat Internetu, programów internetowych, przeglądarek i witryn internetowych

3. Przedstawienie celu zajęć.

+ Co można robić za pomocą Internetu? – burza mózgów.

Ważne, aby padły pomysły: szukać informacji, ściągać coś, robić zakupy, grać w gry, pisać e-maile, używać chat-u, komunikatorów, poznawać nowych znajomych, umawiać się na spotkania.
Uczniowie spisują wszystkie propozycje na tablicy, ewentualnie nauczyciel naprowadza dzieci na nie wymienione zastosowania Sieci.

Rozmowa przez Internet.

- Nauczyciel zwraca uwagę, że na liście z zastosowaniami Internetu znalazła się rozmowa, poznawanie znajomych i proponuje dzieciom zabawę w "Rozmowę w Internecie". Dzieli uczestników na dwie grupy (rozdziela koło na dwa półkola), prosi by uczniowie odwrócili się plecami do wnętrza koła, tak, aby każdy z nich patrzył na zewnątrz koła.

- Nauczyciel rozdaje każdemu po małej kartce, a następnie podaje instrukcje:
”Wymyśl sobie pseudonim, tzw. nick, dzięki któremu nikt cię nie rozpozna i zapisz go w lewym górnym rogu kartki...”

- Przy tej okazji nauczyciel zwraca dzieciom uwagę, że korzystając z Internetu (szczególnie z serwisów komunikacyjnych) ważne jest, by nie posługiwać się imieniem i nazwiskiem, tylko bezpiecznym pseudonimem (nickiem) nie zawierającym prawdziwego imienia i nazwiska itp.

„Teraz niech każdy napisze obok swojego pseudonimu (nicka) jedno zdanie, w którym o coś zapyta swego przyszłego rozmówcę np. „RUNCAJS: cześć, co robisz, jak wyglądasz?”
- Nauczyciel zbiera kartki, rozdaje je przypadkowo osobie z przeciwnej grupy (z drugiego półkola), tak, aby każdy dostał jakąś kartkę.
- Podaje kolejną instrukcję: „Teraz pod spodem dodajcie swój pseudonim (nick), który sobie wybraliście i odpowiedzcie na pytanie.”
- Po zebraniu wszystkich kartek n-el wyjaśnia, że tak wygląda rozmowa w Internecie za pomocą komunikatora lub czatu. Odczytuje kilka z nich.
- N-el pyta po przeczytaniu każdej kartki: ”Jak myślicie, kim jest jeden z rozmówców np.”RUMCAJS” – klasa zgaduje.
- Jeśli klasa nie zgadła, prosi, aby pokazała się osoba posługująca się odczytanym nickiem.
Komentarz o bezpieczeństwie i anonimowości w sieci. N-el podkreśla, że w zasadzie nigdy nie możemy być pewni z kim rozmawiamy w Internecie i że w związku z tym:
- zawsze trzeba zadbać, aby rozmawiając z kimś nie podawać żadnych danych o sobie: nr telefonu, adresu zamieszkania, nazwy szkoły itp
- trzeba wybierać taki nick, który zapewnia anonimowość

7. Historyjka - n-el odczytuje krótką historię o Pawle:

"Paweł bardzo chciał mieć wreszcie w domu komputer z Internetem. Dosyć często tata sprawdzał mu w pracy jakieś trudne słowa w Internecie albo Paweł chodził do kolegi z domu obok, aby wydrukować cos, o czym pani mówiła na lekcji przyrody. Bardzo podobało mu się korzystanie z Internetu, odkąd kilka osób z jego klasy pisało do siebie rozmawiając w ten sposób w tajemnicy przed innymi o różnych rzeczach. Wreszcie mógł dołączyć do tej grupy! Już od miesiąca "serfował" po sieci, pisał do kolegów. Wczoraj za pomocą komunikatora „Gadu-Gadu” napisał do niego ktoś, kogo on nie znal. Przeczytał treść: Cześć, mam na imię Adam, mam 12 lat, interesuje się komputerem, chętnie bym się z Tobą zobaczył?"
* W grupach dzieci wymyślają krótko, co powinien zrobić Paweł. Co powinien odpisać i co dalej? Czy powinien się spotkać z Adamem? itp.
* Kolejno grupy przedstawiają wyniki pomysłów, n-el zapisuje je na tablicy. N-el komentuje zaproponowane rozwiązania pozytywnie odnosząc się do bezpiecznych propozycji dotyczących reakcji Pawła, w których dzieci proponują np. żeby Paweł odmówił spotkania, poradził się rodziców. N-el krytycznie odnosi się do propozycji niebezpiecznych, np. przyjęcia propozycji spotkania.
W podsumowaniu n-el informuje dzieci, że spotkania z obcymi "poznanymi" w Sieci są niebezpieczne i że jeżeli do takiego spotkania miałoby kiedyś dojść to tylko za zgodą i w obecności rodziców albo starszego rodzeństwa.

8. Plan bezpieczeństwa

W tych samych grupach uczniowie układają plan bezpieczeństwa w Internecie. Ustalają i notują na sztaludze w punktach jak należy się zachowywać, żeby być bezpiecznym w Internecie.
Następnie n-l prosi grupy o podanie wymyślonych zasad bezpieczeństwa i zapisuje dobre pomysły na tablicy. Ważne, żeby na liście pojawiły się takie zasady jak:

- posługuj się nickiem, który nie zawiera informacji o tobie
- nie podawaj swego nazwiska, adresu, nr telefonu
- nie spotykaj się z obcymi
- nie przesyłaj obcym swojego zdjęcia
- jak coś cię niepokoi powiadom o tym rodziców
- jeśli idziesz na spotkanie zawsze idź w towarzystwie rodziców.

9. Konkurs na plakat o tematyce bezpieczeństwa w Internecie.

Przeprowadzenie konkursu na plakat o tematyce "Bezpieczeństwo dzieci w Internecie". Plakaty mogą odnosić się do najważniejszych zasad bezpieczeństwa. Dzieci mogą je przygotować w domu wspólnie z kolegą lub koleżanką.

10. Podsumowanie zajęć.
11. Ankiety
Rozdanie ankiet ewaluacyjnych.