W matematycznej krainie zabawy - scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć z zakresu edukacji matematycznej w grupie dzieci sześcioletnich
w dniu 14 11 2009 r.

Opracowanie i realizacja: mgr Aneta Stanowska
Temat dnia: W matematycznej krainie zabawy
Cel ogólny: kształtowanie pojęć i nabywanie umiejętności matematycznych u dzieci
Cele operacyjne (dziecko):
nawiązuje serdeczne kontakty z rówieśnikami i dorosłymi,
zapamiętuje miejsce położenia obrazków i odszukuje właściwe pary,
orientuje się w przestrzeni i w schemacie własnego ciała,
rozpoznaje i nazywa trójkąt, odwzorowuje jego kształt,
tworzy figury geometryczne za pomocą lusterka
tworzy zbiory zawierające tyle elementów, ile wskazuje cyfra na kartoniku,
tworzy własną kompozycję z figur geometrycznych
Formy pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa
Materiały źródłowe: E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska „Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli; H. Moroz „Nasza matematyka. Zabawy i gry dydaktyczne”, M. Wilczek „Zapraszamy do zabawy”, E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska „Wspomaganie dzieci w rozwoju zdolności do skupiania uwagi i zapamiętywania”, „Sto pomysłów zabaw i zajęć z Domowego Przedszkola”, Przewodnik metodyczny „Szkoła sześciolatka”, D. Wawiłow „Trójkątna bajka”, Rymowana gimnastyka dla smyka.

Przebieg:

1. Powitanie „Miło witaj nowy dzień” (na mel. „W murowanej piwnicy”)
Cel: nawiązanie kontaktu, integracja, rozumienie i stosowanie w praktyce określeń kierunku (prawo-lewo).
Ustawienie: dwa koła współśrodkowe, na przeciwko siebie – tworzymy pary

Miło witaj nowy dzień ręce na biodrach, skręty tułowia, uginanie kolan
I uśmiechnij do mnie się.
Klaśnij w ręce: raz i dwa raz - w swoje ręce, dwa - w ręce partnera na przeciwko
I przejdź w prawo (lewo), tak, jak ja. gest wskazujący prawą (lewą) ręką, krok w bok

2. Zabawa dydaktyczna “Memo obrazkowe”
Cel: doskonalenie pamięci wzrokowej oraz spostrzegawczości, oczekiwanie na swoją kolej, wzbogacenie słownika dziecka.
Pomoce i środki dydaktyczne: pary obrazków

3. Zabawa ruchowa ze śpiewem “Wszelki ruch to dobra sprawa” (na mel. “Siekiera, motyka”).
Ilustrujemy ruchem treść piosenki.
Cel: przyjmowanie właściwych pozycji do ćwiczeń, nabywanie orientacji w schemacie własnego ciała i w przestrzeni.

Wszelki ruch, to dobra sprawa
Dla nas wszystkich to zabawa.
Ręce w górę, w przód i w bok,
Skłon do przodu, przysiad, skok.

Głowa, ramiona, kolana, pięty,
Kolana, pięty, kolana, pięty.
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
Oczy, uszy, usta, nos.

4. Zabawy z geoplanem “Trójkąt to dziwna figura, bo nie wiadomo gdzie dół, a gdzie góra”
Zainspirowani fragmentem utworu Danuty Wawiłow “Trójkątna bajka” poznajemy figurę geometryczną – trójkąt, manipulując trójkątną płytką, klockiem w kształcie trójkąta oraz kreśląc jego kształt. Wykonujemy trójkąt na geoplanie przewlekając sznurówki przez dziurki.

Cel: rozbudzanie zainteresowania ilustracją i tekstem, wdrażanie do uważnego słuchania, rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej, kształtowanie pojęcia trójkąta, rozwijanie wyobraźni.
Pomoce i środki dydaktyczne: ilustracja do wiersza, trójkątne płytki drewniane, klocki “daszek”, dywaniki, tależyki z kaszą manną, geoplany, sznurówka.

Była raz sobie skała
bardzo dziwna, TRÓJKĄTNA,
stał na tej skale pałac,
bardzo dziwny, TRÓJKĄTNY.
W pałacu tym na tronie
bardzo dziwnym, TRÓJKĄTNYM,
zasiadał król w koronie
bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
i patrzył z okna wieży
bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
na dzielnych swych rycerzy
bardzo dziwnych, TRÓJKĄTNYCH.

Trójkąt to dziwna figura, bo nie wiadomo gdzie dół, a gdzie góra.

5. Zabawa ruchowa “Uważaj, kto biegnie” z wykorzystaniem emblematów
Wykorzystujemy kostkę sześcienną, której ścianki przedstawiają figury geometryczne lub ich neację np. “nie koło”. Zwracamy uwagę na kierunek biegu.

Cel: utrwalenie wyglądu figur geometrycznych, szybka orientacja na sygnał wzrokowy.
Pomoce i środki dydaktyczne: kostka sześcienna z figurami geometrycznymi, emblematy z figurami geometrycznymi.

6. Zabawy z lusterkami “Szukamy figur geometrycznych”
Cel: obserwowanie efektu odbicia, kształtowanie dziecięcej wyobraźni, badanie efektu symetrii, rozwijanie intuicji geometrycznych, utrwalenie znajomości kształtów i nazw figur geometrycznych.
Pomoce i środki dydaktyczne: kieszonkowe lusterka bez ramek, po cztery kartoniki z figurami geometrycznymi dla każdego dziecka.

7. Zabawa ruchowa “Figury z naszych ciał”
Tworzymy z ciał figury geometryczne w grupach liczących tyle dzieci ile wskazuje cyfra na kartoniku prezentowanym przez nauczyciela.

Cel: utrwalenie znajomości cyfr, szybka reakcja na polecenia, odtwarzanie zbioru przedstawionego symbolicznymi znakami (cyframi), odpowiednio licznym zbiorem dzieci, wdrażanie do działania zespołowego.
Pomoce i środki dydaktyczne: kartoniki z cyframi.

8. Praca plastyczna “Kompozycje geometryczne” z wykorzystaniem figur geometrycznych z falowanej tektury.

Cel: rozwijanie wyobraźni, dbanie o estetykę pracy, utrzymywanie porządku wokół siebie, nabywanie umiejętności komponowania całości z elementów, doskonalenie umiejętności przyklejania.
Pomoce i środki dydaktyczne: kolorowe kartki, figury geometryczne z tektury, klej.