Scenariusz zajęć
CELE:
- kształtowanie poczucia przynależności do grupy
- budowanie pozytywnych relacji w kontaktach z drugim człowiekiem
- rozluźnienie i wyciszenie dzieci nadpobudliwych.
- rozwijanie poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu
- ułatwienie dzieciom nawiązania kontaktu i współpracy z partnerem i grupą
- koncentracja uwagi
- integracja grupy
METODY:
- muzykoterapia
- relaksacja przy muzyce
- słowne(metody żywego słowa)
- oglądowe(pokazu)
- czynne(ćwiczeń)
FORMY:
-zbiorowa,
-indywidualna,
-grupowa,
ZASADY:
-poglądowości
-systematyczności
-stopniowania trudności,
-indywidualizacji
-łączenia teorii z praktyką,
POMOCE: Maskotka Kubusia Puchatka i jego przyjaciele, chusty, medale dla dzieci, płyta z muzyką relaksacyjną, karty z rysunkiem misia.
Przebieg zajęcia:
1.Powitanie – zagadka dla dzieci wprowadzenie do zajęcia – maskotka Kubusia Puchatka
Kto ja jestem? Chyba wiecie.
Najpiękniejszy miś na świecie.
Mam pękaty brzuszek,
a na nim czerwony ciuszek.
Wcinam, wcinam słodki miód.
I przyjaciół wciąż mam w bród.
2.Zabawa integracyjna „ Jak masz na imię”- dzieci witając się z misiem - maskotką podają swoje imię.
3. Zabawa ruchowo muzyczna przy piosence „ Jadą, jadą misie” – dzieci ustawiają się w pociągi i naśladują ruchy pokazywane przez nauczyciela.
4. Zabawa ruchowa ze śpiewem. „Niedźwiadek”.
Dzieci pokazują na te części ciała , które wymienia się w piosence . Piosenkę śpiewa się dwa razy : raz wolniej , raz szybciej.
Jedna łapka, druga łapka.
Ja jestem niedźwiadek.
Jedna nóżka, druga nóżka.
A to jest podbródek.
Lubię miodek, kocham miodek.
I kradnę go pszczółką.
Jedną łapką, drugą łapką.
Albo ciągnę rurką.
5.Zabawa z elementami ruchu rozwijającego W. Sherborne „ Przyjaciele Misia”. Rozpoznawanie postaci pokazywanych przez nauczyciela:
Prosiaczka , Królika , Kłapouchego , Kangurzycy z Maleństwem , Sowy Mądrej Głowy.
„Siad Kangurzycy” - siad na podłodze z nogami podkurczonymi, kołysanie się na pośladkach, obroty wokół własnej osi na pośladkach kołysanie Maleństwa.
„Skoki tygryska”- dzieci naśladują ruchy jakie wykonuje tygrysek – skoki podparte na rękach
„ Prosiaczek na spacerze” – jedno dziecko idzie z drugim dzieckiem na spacer, pozwala się prowadzić. Zmiana ról
„Turlanie Misia” - dziecko leży na brzuchu, ręce położone ponad głową i turla się po dywanie.
6. Ćwiczenia relaksacyjne „Kubuś Puchatek na polance” – przy muzyce dzieci układają się na dywanie przyjmując wygodną dla siebie pozycję słuchają bajki opowiadanej przez nauczyciela.
Bajka relaksacyjna „ Kubuś Puchatek na polance”
Kubuś Puchatek szedł wolno przez las zobaczył polankę między drzewami i zrobił się bardzo zmęczony. Tutaj jest wspaniałe miejsce do odpoczynku - pomyślał, po czym położył się wygodnie na trawie, jak na kocyku, łapki podłożył sobie pod głowę. Zamknął oczy. Odpoczywał. Oddychał miarowo i spokojnie. Zrobił głęboki wdech, wciągnął powietrze przez nos, a po chwili wypuścił je. Powtórzył to jeszcze raz. Czuł, jak z każdym wydechem pozbywa się zmęczenia. Był teraz przyjemnie rozluźniony, poczuł się ciężki i bezwładny. Jego głowa, brzuszek i nóżki były jak z ołowiu. Wtulił się w trawkę jak w kołderkę. Było mu bardzo wygodnie. Oddychał równo i miarowo, jego klatka piersiowa spokojnie w rytm wdechu i wydechu unosiła się i opadała. Poczuł się teraz tak dobrze ! Miś odpoczywał. Po chwili zasnął, a razem z nim zajączki, króliczki i nawet małe myszki. Zrobiło się tak cicho, że nie słychać było nawet brzęczenia pszczół. Słońce wolno szło po niebie. Nagle, nie wiadomo skąd, pojawiły się małe chmurki, rozpoczęły zabawę
w chowanego, wiatr zaczął silniej dmuchać, łączka budziła się ze snu. Zabrzęczały pszczółki, które znowu zabrały się do zbierania miodu z kwiatów, ptaszki rozpoczęły swe trele, a motyle, unosiły się nad roślinkami. Wtem jeden z nich, taki najmniejszy motylek usiadł na nosku niedźwiadka i go przebudził. Miś leniwie otworzył oczy. Przetarł je łapkami. Ziewnął raz i drugi, przeciągnął się. Wstał, otrzepał futerko, poczuł się odprężony i wypoczęty. Cudownie wypocząłem - pomyślał miś. - Jutro na pewno tutaj powrócę, ale teraz już pora wracać do domu. Czeka tam przecież na mnie mama i przepyszny podwieczorek. W tym momencie pogłaskał się po brzuszku i ruszył energicznie, podskakując w rytm podmuchów, w kierunku swego domu.
7. „ Co brakuje misiowi” – dorysowywanie brakujących elementów w postaci misia. Dzieci zajmują wygodną pozycję na dywanie, nauczyciel rozdaje dzieciom kartki z postacią misia, zadaniem dzieci jest dorysowanie, dokończenie postaci misia. W tle słychać muzykę relaksacyjną. Po skończonej pracy dzieci porównują swoją postać z zawieszonym misiem na tablicy.
8.Pożegnanie z misiem, podziękowanie misiowi za wspólną zabawę, rozdanie przez misia prezentów – misiowych medali.