Muzułmanie a tolerancja

Muzułmanie, a nie mahometanie. Takie określenie może obrażać uczucia religijne wyznawców islamu, ponieważ chwali proroka, a nie boga – Allacha. Jest to najcięższym grzechem, pogwałceniem pierwszego filaru islamu.

„Prawdziwi muzułmanie nie mogą być terrorystami”

ISLAM dosłownie oznacza poddanie. Jest religią satysfakcji, bezpieczeństwa i pokoju. Pozdrawiając innych – kończący modlitwę muzułmanin rozpoczyna inne, lepsze życie. To pozdrawianie i życzenia innym pokoju są pojmowane w islamie, jako jedne z najpomyślniejszych aktów, wykonywanych w tej religii.
ISLAM jest najmłodszą z religii monoteistycznych. Jej założycielem był Mahomet urodzony Mekce, który został prorokiem.
Podstawą wiary islamu jest KORAN święta księga, zawierający wszystkie najważniejsze doktryny religii. Jest też źródłem prawa. Składa się z ze 114 rozdziałów zwanych surami. Łańcuch prorocki islamu zaczyna się od Adama, a kończy na Mahomecie. W Koranie pojawia się Noe, Abraham, Mojżesz, Salomon i Jezus. Ten ostatniw funkcji proroka.
Ze względu na swe korzenie ISLAM zawsze uznawał względne równouprawnienie innych religii monoteistycznych(judaizmu i chrześcijaństwa).
ISLAM jest religią miłości. Sami muzułmanie uważają, że jest wielkim wstydem postrzeganie go i utożsamianie niemal z terroryzmem. Wg nich, ci którzy tak widza islam, nie znają wcale jego ducha. Jest to religia przebaczania i tolerancji.

Czym zatem jest Dżihad? Jest częścią islamu opartą na pewnych, specyficznych zasadach mających na celu usunięcie wszystkich przeszkód, w przypadku obrony, albo wychwalania Imienia Boga. Wersety koraniczne określające warunki dżihadu, są przez wielu interpretowane fałszywie, jakby znaczyły, ze głównym celem islamu jest walka zbrojna. Prowadzi to do wykoślawienia tej religii. Pojmują tak dżihad np., niektóre skrajne ugrupowania szyickie - uznając go za szósty filar islamu, w sensie małego dżihadu - walki orężnej. WIELKI DŻIHAD, prawdziwy, to wedle doktryny koranicznej - walka wiernego ze złem, jakie tkwi w jego własnej duszy.

Czynnik, który sprawia, że pewni muzułmanie oraz instytucje, które fałszywie pojmują islam, angażują się w zamachy terrorystyczne, musi być poszukiwany nie w islamie, lecz w tych ludziach, którzy niewłaściwie interpretują Koran.
Nie wolno zatem utożsamiać go z terroryzmem, a muzułmanów nazywać terrorystami.
ISLAM to przesłanie miłości, dialogu i TOLERANCJI !!!!!!!!!!!!! Uczy szacunku, nie ma w nim miejsca na nienawiść i wrogość. Muzułmanie twierdzą, że cały Koran oparty jest na przebaczaniu i tolerancji.

A jak to jest w Polsce?

Mieszkają z nami od 600 lat (Tatarzy). Mówią po polsku, w czasie wojen bronili naszych granic i są częścią społeczeństwa. Różnią się tylko wyznaniem, obyczajami, obchodzą inne święta, nie jedzą wieprzowiny i nie piją alkoholu. Jednak część społeczeństwa nie zna tej części naszego dziedzictwa i islam i jego wyznawców kojarzy z zagrożeniem dla kultury Zachodu i atakami terrorystycznymi.
Niechęć do muzułmanów narasta zresztą w całej Europie i na świecie. Zwiększa się ich liczebność tak u nas jak i w innych krajach. Migrują za chlebem, tak jak i my. Z sondaży przeprowadzanych Niemczech, wynika, że mieszkający tam muzułmanie są praktykujący i jednocześnie tolerancyjni wobec innych religii. Uważają, że każda religia zawiera w sobie cząstkę prawdy. Niektórzy z nich otwierają się na inne religie, inni stają się niewierzący. Ciekawostką jest, ze przepisy żywnościowe(nie jedzenie wieprzowiny), są dla nich ważniejsze od zasad dotyczących ubioru. 53% ankietowanych sprzeciwia się noszeniu islamskiej chusty. Tylko 40% ankietowanych usprawiedliwiałoby uciekanie się do przemocy w obliczu zagrożenia islamu ze strony Zachodu.
Wyniki badan burzą stereotypy i pozwalają uwolnić się od wyłącznie politycznego patrzenia na muzułmanów.

Gdy w Kolonii miał się odbyć europejski szczyt partii sprzeciwiających się islamizacji Europy, władze Niemiec potępiły organizatorów szczytu i nie dopuściły do jego obrad. Chodziło o to, że w Niemczech powstają jak grzyby po deszczu muzułmańskie świątynie. Ponad połowa Niemców uważa, że między chrześcijaństwem, a islamem trwa „wojna cywilizacji’.

Budujący w tym wszystkim może być ton wywiadu, jakiego dla „Rzeczpospolitej, udzielił Bogusław Zagorski, dyr. Instytutu Ibn Chalduna w Warszawie.

Uważa on, że nie można ZMUSZAĆ DO TOLERANCJI !!!! Jako przykłady podaje co robią władze niektórych państw np. Szkocji, aby nie obrażać uczuć religijnych muzułmanów( zakaz jedzenia w pracy podczas ramadanu w placówkach służby zdrowia), czy usuwanie symboli chrześcijańskiej religii w innych państwach. Uważa on, ze muzułmanie nie mają nic przeciwko temu. Nie powinno się jedynie , namawiać muzułmanów do łamania tradycji – jedzenia wieprzowiny, czy picia alkoholu. Mówi on, że to tak, jakby katolickiego księdza zaprosić na wspólny podryw. Zapytany przez dziennikarza, czy jako muzułmanin spotkał się w Polsce z czymś co by go uraziło, zaprzeczył. Rozmaite zakazy i nakazy nakładane w trosce o komfort psychiczny muzułmanów uważa za klasyczne uszczęśliwianie na siłę.

W podsumowaniu tej wypowiedzi chcę wspomnieć o urzekającej pozycji wydawniczej, która ukazała się na rynku, „Ozdoba świata. Jak muzułmanie, żydzi i chrześcijanie tworzyli kulturę tolerancji w średniowiecznej Hiszpanii”.
To opowieść o tym jak przez ponad siedem stuleci religie te istniały obok siebie, podczas gdy literatura, nauka i sztuka przezywały okres bujnego rozkwitu.
To studium średniowiecznej Hiszpanii pokazuje, że potężne państwo islamskie i jego zajadli wrogowie chrześcijańscy, byli niegdyś w stanie prowadzić walkę zbrojną o panowanie nad bogatymi krainami, nie tracąc przy tym do siebie szacunku.

Ta książka przywraca świat, który utraciliśmy. Jeden z recenzentów(Christopher Hitchens) mówi wręcz, że „bez przesady można powiedzieć, iż to co z zarozumiałością nazywamy kulturą Zachodu, zawdzięczamy w dużej mierze rozkwitowi Andaluzji”.

Wg www.pl.figulen/index2.php?option, Życie poświęcone idei tolerancji i dialogu. Fethullach Gulen, www.rzeczpospolita.pl, www.7dni.wordpress.com, www.serwisy.gazeta.pl,

Przygotowała: Anna Kettner Włocławek, WSHE, 2008