Mam przyjaciela. Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych dla świetlicy szkolnej

Cele:
- Uświadomienie znaczenia przyjaźni w życiu człowieka
- Rozwijanie umiejętności współpracy i skutecznego porozumiewania się z innymi
- Rozwijanie umiejętności wyrażania własnych myśli i emocji
Metody: zabawy integracyjne, aktywizujące, praca z tekstem literackim, rozmowa kierowana, pogadanka, praca plastyczna
Formy: indywidualna, grupowa, zbiorowa
Materiały: tekst bajki psychoedukacyjnej „ Bajka o dwóch ołówkach” Marii Molickiej : Bajkoterapia : o lękach dzieci i nowej metodzie terapii, tekst Dekalogu przyjaźni, tekst wiersza Wandy Chotomskiej pt. „Najlepiej razem” żółte karteczki, flamastry, kolorowe kartki.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa muzyczna pt. „Piosenka powitalna”, w której biorą udział dzieci i wychowawca. Wszyscy tworzą dwa koła, wewnętrzne i zewnętrzne, stojąc twarzami do siebie. Do wypowiadanego tekstu wykonują określone ruchy i gesty:
Wszyscy są, witam Was, zaczynamy, bo już czas! – klaśnięcie w swoje dłonie, klaśnięcie lewymi dłońmi w dłonie partnera.
Jestem ja, jesteś Ty – wskazanie oburącz na siebie, wskazanie na partnera.
Raz, dwa, trzy! – dwa klaśnięcia oburącz w dłonie partnera, jedno klaśnięcie w dłonie następnego partnera stojącego po prawej stronie (koło zewnętrzne przesuwa się o jedną osobę w prawo). Całość wykonujemy z każdym partnerem stojącym w kole.
2. Wysłuchanie wiersza Wandy Chotomskiej pt.„Najlepiej razem” poprzedzone pytaniem „Dlaczego warto mieć przyjaciela?”. Rozmowa na temat przyjaciół ukierunkowana pytaniami:
- Co to znaczy być czyimś przyjacielem? Co lubisz robić ze swoim przyjacielem? Kto może zostać twoim przyjacielem?
3. Każde dziecko otrzymuje po trzy żółte karteczki (promyki słońca) i wpisuje po jednym wyrazie-cechę przyjaciela. Z karteczek, które się nie powtarzają tworzymy krąg, a powtarzające się utworzą promienie.
4. Dzieci siedzą w kręgu i każdy po kolei kończy zadanie: Moim przyjacielem jest ......., ponieważ..........
5. Dzieci piszą na kolorowej kartce imię swojego przyjaciela i do każdej litery imienia dopisują jego zalety np.
T - towarzyski
O - opiekuńczy
M - miły
E - elegancki
K - koleżeński
6. Zabawa „Ludzie do ludzi”
Dzieci stoją w parach i na polecenie wychowawcy dotykają się wymienionymi częściami ciała np. ręce do rąk, stopy do stóp, nosy do nosów itp. Na hasło: ludzie do ludzi, zamieniają się partnerami. Jeżeli ktoś nie znajdzie pary zajmuje miejsce prowadzącego zabawę.
7. Zapoznanie z Dekalogiem przyjaźni. Dzieci głośni czytają poszczególne zasady, którymi należy się kierować w prawdziwej przyjaźni.
I. Zaakceptuj przyjaciela nawet z jego wadami.
II. Zrozum jego trudne momenty.
III. Pamiętaj o jego urodzinach.
IV. Prześlij mu wyrazy swojej pamięci, kiedy jesteś daleko.
V. Pożyczaj mu chętnie swoje rzeczy.
VI. Nie bądź zazdrosnym.
VII. Nie twierdź, że istniejesz dla niego tylko ty.
VIII. Nie bądź złośliwym względem niego.
IX. Nie mów mu jednej rzeczy, mając na myśli drugą.
X. Nie naśmiewaj się z niego w towarzystwie.
Omówienie niezrozumiałych punktów dekalogu.

8. Wysłuchanie bajki terapeutycznej pt. „Bajka o dwóch ołówkach”
9. Rozmowa na temat bohaterów bajki, ukierunkowana pytaniami:
- Co lubiły razem robić dwa ołówki?
- Kto i w jaki sposób pomógł dwukolorowemu ołówkowi?
- Czy przyjaźń pomiędzy ołówkiem szarym i dwukolorowym była prawdziwa?
10. Wykonanie prezentu dla przyjaciela techniką orgiami.
11. Zabawa „Parząca chusteczka”
Dzieci trzymają za ręce i chodzą w kółko.. Jedno dziecko chodzi w środku w przeciwnym kierunku i trzyma w ręku chusteczkę. Wszyscy śpiewają:
Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi.
Kogo kocham, kogo lubię, rzucę mu pod nogi.
Tej nie kocham, tej nie lubię, tej nie pocałuję,
A chusteczkę haftowaną Tobie podaruję.
Dziecko w kole daje chusteczkę wybranemu koledze lub koleżance i zamienia się z nim miejscem.
12. Podsumowanie zajęć. Dzieci kolejno kończą zdania:
- Moim przyjacielem jest ...
- Moim przyjacielem może zostać...
- Najważniejsze w przyjaźni jest...
- Mój przyjaciel jest zawsze ...
13. Zabawa „Pożegnanie przyjaciół”
Każde dziecko z każdym żegna się jak prawdziwy przyjaciel z przyjacielem np. poprzez uścisk dłoni, uśmiechem, słownie itp.