Cele ogólne:
rozwój percepcji wzrokowej, planowanie kompozycji,otworzenie się na grupę i integracja z nią.
Cele organizacyjne – uczeń:
- potrafi zauważyć szczegóły własnej dłoni i nazwać je,
- umie wymienić przymiotniki charakteryzujące dłonie,
- potrafi stworzyć ciekawą kompozycję z własnych dłoni i zagospodarować nimi płaszczyznę.
Metody i techniki:
słowne – instruktaż, swobodne wypowiedzi dzieci,
praktycznego działania – „burza mózgów”, drama, własnych działań dziecka,
plastyczna.
Środki i pomoce dydaktyczne:
kartony, kredki pastele,kredki ołówkowe, mazaki, ołówki, wzory prac.
Literatura:
Wprowadzenie do pedagogiki zabawy, red.E.Kędzior-Niczyporuk, Lublin 2003;
Gajewska G., Bazydło-Stodolna K., Teoretyczno-metodyczne podstawy pracy opiekuńczo-wychowawczej w świetlicy, Zielona Góra 2005.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie – zabawa „iskierka przyjaźni”.
2. Dzieci, po instruktażu nauczyciela, uważnie oglądają swoje dłonie, obserwują różnice w dłoniach: prawej i lewej, własnej i cudzej.
3. „Burza mózgów” – dzieci wyszukują przymiotniki określające dłonie (ręce dobre, czułe, radosne, ciepłe, otwarte, samotne, drapieżne, spracowane itp.).
4. Taniec dłoni – dzieci rozmawiają ze sobą za pomocą dłoni (lubię Cię, jesteś miły, gniewam się na Ciebie).
5. Próba określenia swoich cech i stosunku do innych przy pomocy dłoni – ręka prawa „jaki jestem”, ręka lewa – „jaki chciałbym być”.
6. Próby zagospodarowania płaszczyzny kartonu dłońmi – dzieci układają dłonie w różny sposób na kartonie.
7. Pokaz wzorów prac plastycznych na temat „zagospodarowanie płaszczyzny dłońmi”.
8. Własne kompozycje dzieci z wykorzystaniem różnych technik malarskich (kredki, mazaki, ołówek).
9. Zakończenie zajęć – wystawa prac.