Klasyfikowanie zbiorów według wzrastającej i malejącej liczby ich elementów w zakresie 7

SCENARIUSZ SYTUACJI EDUKACYJNEJ

GRUPA: 6 – latki

TEMAT: Klasyfikowanie zbiorów według wzrastającej i malejącej liczby ich elementów w zakresie 7.
CELE OGÓLNE:
- kształtowanie umiejętności odnajdywania związków ilościowych i jakościowych pomiędzy porównywalnymi zbiorami przedmiotów oraz wyrażania ich w języku matematycznych,
- rozumienie korzyści płynących ze znajomości cyfr i liczb.
CELE OPERACYJNE :
DZIECKO UMIE:
- nazwać figury geometryczne,
- przeliczać w zakresie 7,
- odczytać krótkie napisy,
- segregować przedmioty według koloru i kształtu.
DZIECKO ZNA:
- figury geometryczne: koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt,
- cyfry i liczebniki główne i porządkowe 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7,
- znaki <, >, =.
DZIECKO POTRAFI:
- klasyfikować zbiory według liczby ich elementów,
- kojarzyć cyfrę z odpowiednim zbiorem,
- rozróżnić dźwięki wysokie i niskie i odtwarza liczbę usłyszanych dźwięków w układach przestrzennych za pomocą figur geometrycznych o różnej wielkości.
METODY:
- zadań stawianych do wykonania, ćwiczeń praktycznych,
- słowne ( słuchanie wierszy, odgłosów)
- oglądowa (figury geometryczne)
FORMY:
- zbiorowa jednolita,
- grupowa zróżnicowana,
- indywidualna zróżnicowana
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Tablice do podziału figur na zbiory, figury geometryczne (koła, kwadraty, trójkąty, prostokąty) o różnej wielkości, dzwonki diatoniczne, liczmany, kolorowe liczby, cyfry, znaki <, >, =, rozsypanka literowa, karty pracy dla każdego dziecka, wiersze o figurach, magnetofon, nagrania.
PRZEBIEG:
1.Przypomnienie i utrwalenie znajomości figur geometrycznych. Dzieci siedzą w dużym kole. Przed każdym dzieckiem tablica do podziału figur na zbiory i różne figury.
Nauczycielka recytuje wiersz:
Kwadrat to dziwna figura, bo nie wiadomo gdzie dół, gdzie góra.
Do góry głową, czy na dół głową – zawsze wygląda jednakowo.
Ma równe kąty, ma równe boki, tak samo długi jest, jak szeroki.
Dzieci spośród figur wybierają kwadrat.
Była raz sobie skała bardzo dziwna, trójkątna.
Stał na tej skale pałac, bardzo dziwny trójkątny.
W pałacu tym na tronie, bardzo dziwnym trójkątnym
Zasiadał król w koronie bardzo dziwnej trójkątnej.
Dzieci pokazują figurę.
A tutaj koło przy kole, wagon, semafor – to kolej
A kiedy kół jest tak dużo, to wtedy pachnie podróżą.
Dzieci wyszukują koło.
Prostokąt też ma proste kąty, lecz znamy różne prostokąty.
Bywają wielkie, takie jak mur, albo wysokie, jak drapacz chmur.
Duży prostokąt to jest ściana, cała na żółto pomalowana.
Mały prostokąt to jest zeszyt. Już rozumiecie? To mnie cieszy!.
Dzieci pokazują prostokąt.
2.Segregacja figur.
Dzieci mają za zadanie poukładać na tablicach podzielonych na 4 części figury według kształtu.
Następnie dzieci zostawiają koła, inne figury odkładają.
3. Odtwarzanie dźwięków za pomocą kół o różnej wielkości.
Nauczycielka gra na dzwonkach diatonicznych dźwięki wysokie i niskie. Dzieci układają z kół schemat usłyszanych dźwięków ( wysokie – koła małe, niskie – koła duże) i przeliczają usłyszane dźwięki.
4.Zabawa ruchowa – ustawianie się według kształtów.
Każde z dzieci dostaje jakąś figurę. Gdy brzmi muzyka – dzieci biegają. Na przerwę ustawiają się przy swoich figurach.
5. Klasyfikowanie zbiorów według kolorów i liczby ich elementów.
Dzieci siadają przed tablicą. Tablica podzielona jest na siedem pasków. Na tablicy znajdują się bałwanki o różnych kolorach kapeluszy (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7). Dzieci segregują bałwanki według kolorów ich kapeluszy. Przeliczają, ile jest bałwanków w tych samych kapeluszach. Następnie dzieci układają bałwanki na paskach ( od najmniejszej ilości do największej). Podpisują każdy zbiór cyframi. Porównują zbiory i cyfry z użyciem znaków: <, >.
6.Układanie kolorowych liczb.
Dzieci siadają przy stolikach. Przed każdym leżą kolorowe liczby. Dzieci maja za zadanie poukładać od najmniejszej do największej i odwrotnie. Podpisują odpowiednimi cyframi.
7. Zabawa ruchowa – ustawianie się według oznaczeń cyfrowych.
Każde z dzieci otrzymuje zawieszkę z cyframi o różnych kolorach. Na sygnał ustawiają się w swoich kolorach od najmniejszej do największej cyfry. Sprawdzają poprawność ustawienia przez odwrócenie zawieszek. Na drugiej stronie znajdują się litery, które powinny ułożyć się w napisy: „brawo”, „super”, „tak”.
8.Wypełnianie kart pracy.
Dzieci siadają do stolików. Przed każdym leżą karty pracy.
A/ „Narysuj na kolejnych patyczkach koraliki – o jeden więcej od poprzedniego”.
B/ „Porównaj ilość klocków, podpisz cyferkami i wstaw odpowiedni znak (<,>).
9.Podsumowanie zajęcia.
Dzieci omawiają zajęcie. Dostrzegają korzyści płynące ze znajomości liczb i cyfr.