Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

Wstęp

Przez cały okres stażu pracowałam w pełnym wymiarze godzin w Szkole Podstawowej nr 31 w Dąbrowie Górniczej w charakterze nauczyciela religii.
Po przeanalizowaniu przepisów prawa oświatowego i zapoznaniu się z wymaganiami stawianymi nauczycielom ubiegającym się o uzyskanie stopnia awansu zawodowego, w sierpniu 2006 roku postanowiłam wystąpić do Dyrektora Szkoły z wnioskiem o umożliwienie mi odbycia stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego. Decyzja o podjęciu stażu stała się dla mnie wyzwaniem. Naczelnym zadaniem stało się takie jego zaplanowanie, by mógł służyć mojej szkole i środowisku. Opracowałam projekt planu rozwoju zawodowego na okres stażu trwającego 2 lata i 9 miesięcy, tj. od 1 września 2006 roku do 31 maja 2009 roku.Konstrukcję planu oparłam na powinnościach i wymaganiach zawartych w rozporządzeniu MEN z dnia 1 grudnia 2004 roku wraz ze zmianami z dnia 14 listopada 2007 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli. Planowanie ścieżki awansu zaczęłam od analizy, jak moje działania przyczynią się do realizacji misji mojej szkoły:
• dla uczniów w zakresie edukacji, opieki, modeli wychowawczych
• dla rodziców i społeczności lokalnej
• dla nauczycieli i innych osób zatrudnionych w szkole.
Cele osobiste, grupowe nauczycieli i ogólnoszkolne miały znaleźć odbicie w moim planie rozwoju zawodowego, dlatego założyłam sobie:
• poszerzanie zakresu wiedzy
• doskonalenie swoich umiejętności
• doskonalenie warsztatu i metod pracy
• podniesienie jakości pracy szkoły poprzez realizację przedsięwzięć wykraczających poza wykonywane obowiązki służbowe.
Kierując się chęcią doskonalenia swojej pracy, a zarazem podniesienia jakości pracy szkoły, aktywnie uczestniczyłam w różnorodnych formach doskonalenia zawodowego
tj. warsztatach metodycznych, kursach, szkoleniach i konferencjach.. Dobierając tematykę szkoleń, warsztatów, czy kursów miałam na względzie nie tylko podnoszenie mojej wiedzy merytorycznej z zakresu religii, ale także dobro dziecka – mojego ucznia, który ma czuć się w szkole dobrze, bezpiecznie, w miarę możliwości bezstresowo.
Często sięgałam do literatury fachowej. Systematycznie wzbogacałam w ten sposób swój warsztat pracy, co bezpośrednio wpływało na jakość wykonywanego przeze mnie zawodu nauczyciela, pozwoliło mi lepiej wywiązywać się z powierzonych mi obowiązków, poprawiło samopoczucie, dowartościowało. Realizacja zamierzonych celów pobudzała moją chęć do podejmowania kolejnych wyzwań. Zdobywane przeze mnie doświadczenia odzwierciedlały się w mojej pracy z dziećmi, przyczyniły się do uatrakcyjnienia prowadzonych przeze mnie zajęć, stały się inspiracją do własnych przemyśleń i rozwiązań wpływając tym samym na podwyższenie jakości pracy szkoły.
W październiku 2006roku ukończyłam warsztaty metodyczne nt. ,,Multimedia w katechezie ” zorganizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii w Sosnowcu. Warsztaty te ugruntowały posiadane przeze mnie wiadomości i umiejętności dotyczące prezentacji multimedialnej. Dostarczone materiały i nabyte umiejętności pozwoliły mi korzystać z programów multimedialnych i poszerzać zakres własnego warsztatu pracy. W efekcie pozwoliły mi przygotować prezentacje multimedialne na różne święta i uroczystości min. na Dzień Papieski oraz na nabożeństwa różańcowe i rekolekcje wielkopostne.
Multimedialne pomoce dydaktyczne umożliwiły mi uatrakcyjnienie prowadzonych przeze mnie zajęć. Cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród uczniów jak również wśród rodziców i pensjonariuszy Dziennego Domu Pomocy Społecznej nr 3 w Dąbrowie Górniczej .
Przez cały okres stażu uczestniczyłam w Wewnątrzszkolnym Doskonaleniu Nauczycieli. Warsztaty metodyczne pt. ,,Autoewaluacja pracy nauczyciela ” przeprowadzone w listopadzie 2006 roku poruszyły bardzo istotną kwestię samooceny pracy nauczyciela. Warsztaty utwierdziły mnie w przekonaniu, że ewaluacja to proces długotrwały, wykorzystywany w oświacie w celu przeprowadzenia oceny przydatności i skuteczności podejmowanych działań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych w odniesieniu do założonych działań. Warsztaty zakończyły się przeprowadzeniem ewaluacji.
Odpowiadając na liczne sugestie katechetów dotyczące podręczników dla klas V i VI szkoły podstawowej Wydział Katechetyczny zorganizował w listopadzie 2006 roku warsztaty nt. Formacja chrześcijańska według podręczników ze słowem ,,droga’’ w tytule i konferencję metodyczną nt. Metodyka pracy w klasie VI w oparciu o podręcznik ,, Przemienieni przez Boga ’’ w Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu w kwietniu 2008 roku. Na warsztatach zostały przedstawione ciekawe rozwiązania tematyczne, konstruowanie scenariuszy zajęć oraz wykorzystanie zeszytów ćwiczeń. Nabywając nowe doświadczenia mogłam je przekazywać moim uczniom na zajęciach i sprawiać, aby trudne treści w bardzo prosty sposób sobie przyswajali.
Komunikacja w szkole, między uczniami, komunikacja nauczyciel – uczeń w znacznej mierze decyduje o klimacie szkoły. To właśnie nauczyciel, traktowany jako przekaźnik informacji, staje się jednym z głównych (jeśli nie głównym) narzędziem w kształtowaniu pożądanych osobowości. Dlatego też sprawne i efektywne przekazywanie komunikatów jest główną powinnością nauczyciela. Jednocześnie ważne jest odbieranie informacji od uczniów, tworzenie dobrych relacji wzajemnych i unikanie barier komunikacyjnych. Warsztaty zorganizowane w listopadzie 2006 roku przez Poradnię Psychologiczno Pedagogiczną w Dąbrowie Górniczej nt. ,, Jak lepiej nawiązywać kontakty między nauczycielami i uczniami ” utwierdziły mnie w przekonaniu, że warunkiem dobrego, głębokiego kontaktu jest przede wszystkim : 1. Bezwarunkowa akceptacja drugiej osoby oraz dostrzeganie jej wartości i tkwiących w niej możliwości; 2. Empatyczne rozumienie drugiej osoby, to jest zdolności do przyjmowania jej punktu widzenia na różne sprawy; 3.Bycie autentycznym z drugą osobą, to jest zachowanie się zgodnie z tym, jakim się jest i z własnymi przekonaniami. Ten autentyczny kontakt wyrażony jest również poprzez poszanowanie indywidualności i niepowtarzalności innej osoby, docenienie wartości i problemów ucznia.
Biorąc udział w styczniu 2007 roku w warsztatach nt. ,, Zasady konstruowania programów autorskich i innowacji pedagogicznych ” zorganizowanych przez Regionalny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli WOM w Katowicach poznałam procedurę budowania i wdrażania programu i innowacji pedagogicznej. Poznałam zasady oceny programu i etapy konstruowania programu i innowacji pedagogicznej. Nauczyłam się konstruować program .
W ostatnich latach bardzo głośno mówi się na temat mobbingu w pracy. Niestety mobbing to nie tylko zjawisko, które dotyczy dorosłych . Tego okrucieństwa doświadczają także dzieci w szkole, czy podczas zabawy na podwórku. Chcąc uzyskać więcej wiedzy na ten temat wzięłam udział w warsztatach organizowanych przez WOM w Katowicach nt. ,, Mobbing - Jak zapobiegać przemocy grupowej w szkole ” . Uczestnicząc w warsztatach wzbogaciłam swoją wiedzę nt. metod diagnozy zjawiska mobbingu w klasie szkolnej, oraz działań dążących do wyeliminowania zjawiska. Warsztaty zakończyły się tworzeniem programu przeciwdziałającego mobbingowi w szkole.
Bardzo łatwo pracuje się z uczniem zdolnym, który ma pozytywny stosunek do przedmiotu. Na co dzień w szkole wygląda to wszystko nieco inaczej. W każdej klasie mamy uczniów zróżnicowanych pod względem zdolności, temperamentu i cech charakteru. Uczeń zdolny posiada jednak sporo cech negatywnych, które mogą nas denerwować. Bywa gadatliwy, skłonny do dygresji, zarozumiały , egocentryczny , potrafi lekceważyć zarówno rówieśników jak i nauczycieli, nudzi się na lekcji.
Uczestnicząc w warsztatach zorganizowanych w marcu 2008 roku przez Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną w Dąbrowie Górniczej nt. ,, Praca z uczniem zdolnym na terenie szkoły ’’ utwierdziłam się w przekonaniu, że we właściwym dobrze metod i form pracy z uczniem zdolnym, konieczna jest jego identyfikacja.
Coraz częściej zadajemy sobie z trwogą pytanie czy uczciwość, odwaga, odpowiedzialność, umiłowanie ojczyzny, pomoc słabszym, dobro drugiego człowieka są jeszcze wartościami dla współczesnego młodego człowieka? Coraz częściej doświadczana i obserwowana agresja, obojętność, egocentryzm zdają się temu przeczyć. Nowe realia ustrojowe stanowią dla rodziców i wychowawców nowe wyzwania . Stąd konieczność podejmowania refleksji na temat znaczenia aksjologii w procesie wychowania. W tym celu Regionalny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli WOM w Katowicach zorganizował warsztaty nt. ,, Wychowanie do wartości ”.
Warsztaty wzbogaciły mnie w różnego rodzaju ćwiczenia, których zastosowanie w czasie lekcji ma za zadanie przybliżać uczniom wartości chrześcijańskie, a mnie pomagają ukazywać piękno, prawdę i dobro jako najwyższą wartość w kształtowaniu postaw etycznych ucznia.
Ocenianie osiągnięć edukacyjnych ucznia z religii polega na rozpoznawaniu przez nauczyciela poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania oraz formułowania oceny. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że uczniom zależy na ocenie z religii chociaż nie zawsze to okazują. Toteż w kwietniu 2008 roku na warsztatach nt. ,, Ocenianie na lekcjach religii ” zorganizowanych przez WOM w Katowicach podjęto problem oceniania na religii. Ponieważ jest to szczególny przedmiot i tak też jest traktowany przez uczniów i ich rodziców, toteż należy do oceny z religii podchodzić w sposób delikatny, ale zarówno rzeczowy jak i obiektywny.
Współczesny katecheta musi brać pod uwagę uwarunkowania współczesnej szkoły, potrzeby katechezy szkolnej, która może stać się interesującą i ubogacającą formą pogłębiania wiary. Ten problem został obszernie omówiony na warsztatach nt. ,, Misja katechety we współczesnej szkole” zorganizowanych w czerwcu 2009 roku przez WOM w Katowicach. Tożsamość katechety nie może być rozumiana jako rzeczywistość statyczna. Tworzy się ona bowiem przez całe życie w relacjach do Chrystusa, do własnej misji i do Kościoła. Dzięki ciągłemu zwracaniu się ku tym relacjom i ich pogłębianiu, katecheta może być autentyczny w realizacji katechezy. Z nich wypływają postawy prawdziwego nauczyciela religii , autentycznego wychowawcy chrześcijańskiego oraz wiarygodnego świadka Chrystusa. Warsztaty na nowo uświadomiły mi misję , jaką pełnię w życiu społeczności szkolnej , szczególnie zaś uczniów.
Dzień pierwszej spowiedzi świętej jest jednym z najważniejszych dni chrześcijanina. Od dobrego przeżycia tegoż wydarzenia w dużej mierze zależy dalsze kształtowanie się wiary i życia sakramentalnego dziecka, potem także dorosłego. W październiku 2006 roku wzięłam udział w konferencji metodycznej zorganizowanej przez Wydział Katechetyczny Kurii w Sosnowcu nt. ,,Jak pracować z dziećmi i rodzicami w przygotowaniu do sakramentu pokuty i pojednania’’ . Dobre przygotowanie do sakramentu pokuty i pojednania ma ogromne znaczenie w przeżywaniu spotkań sakramentalnych oraz w rozwoju wiary i jej życia. W tym przygotowaniu konieczne jest współdziałanie rodziny. To rodzice są pierwszymi i najważniejszymi wychowawcami dzieci . Od nich w dużej mierze zależy skuteczność formacji dzieci. Dlatego konieczna jest oprócz dzieci formacja ich rodziców.
Nauczanie treści związanych z religią jest takie samo jak nauczanie każdych innych treści, wymaga utrwalenia, sprawdzenia wiedzy, korzystania z już zdobytych informacji. Ważne jest, aby dobierać odpowiednie metody sprawdzania i utrwalania wiadomości. Wydział Katechetyczny Kurii w Sosnowcu wyszedł naprzeciw temu wezwaniu i w kwietniu 2007 roku zorganizował konferencję metodyczną nt. ,,Metody sprawdzania i utrwalania wiadomości ”. Konferencja wzbogaciła moją wiedzę dotyczącą metod sprawdzania i utrwalania wiadomości, które stosuje w swojej pracy.
Rekolekcje szkolne są szczególną formą głoszenia Ewangelii, wyrazem troski kościoła o przekaz wiary i formacji postaw z niej wynikających. Wydział Katechetyczny Kurii w Sosnowcu we wrześniu 2007 roku zorganizował konferencję metodyczną pt. ,, Szkolne rekolekcje wielkopostne - obowiązek czy szansa ? ”Na konferencji zapoznałam się z aktywizującymi metodami organizacji rekolekcji, aby stały się one czasem owocnego kształtowania osobowości młodego człowieka i czasem dojrzewania w wierze . Doświadczenia zdobyte podczas tej konferencji wykorzystuję corocznie w rekolekcjach szkolnych .
Opis stworzenia świata i człowieka pojawia się w wielu katechezach na każdym poziomie nauczania. Nie jest kronikarskim zapisem wydarzeń i domaga się odkrywania jego sensu ciągle na nowo. Konferencja metodyczna nt. ,, Stworzenie świata. Interpretacja i metodologia ” zorganizowana w marcu 2009 roku przez Wydział Katechetyczny Kurii w Sosnowcu ukazała właściwą interpretację stworzenia i zapoznała z metodami, które można wykorzystać w pracy nad interpretacją opisu stworzenia zarówno w klasach I-III jak i w klasach IV -VI. Materiały jakie otrzymałam podczas tej konferencji, wzbogaciły mój warsztat pracy i sprawiły, że katechezy dotyczące opisu stworzenia są bardziej zrozumiałe, ciekawsze i twórcze dla uczniów .
W ostatnich latach coraz częściej zmieniająca się rzeczywistość społeczna, polityczna, kulturowa i edukacyjna wpływa nie tylko na nauczanie religii, ale także warunkuje potrzebę nowego typu osobowości katechety. Biorąc to pod uwagę Wydział Katechetyczny Kurii w Sosnowcu zorganizował w październiku 2009 roku konferencję metodyczną nt. ,,Kompetencje nauczyciela religii”. Na konferencji zwrócono uwagę na kompetencje prakseologiczne oraz kompetencje osobowe. Konferencja zakończyła się stworzeniem wzorca nauczyciela religii, dzięki któremu mogłam zweryfikować swoje kompetencje.
W grudniu 2006 roku brałam udział w szkoleniu ,,Hospitacja diagnozująca” przeprowadzonym przez METIS w Katowicach. Przedstawione w szkoleniu cechy charakterystyczne hospitacji diagnozującej jako narzędzia do oceny pracy nauczyciela, procedury, rodzaje hospitacji diagnozującej oraz funkcje pozwoliły mi na nowo ugruntować swoją wiedzę nt. zalet hospitacji diagnozującej.
Często w pracy nauczyciela spotykamy się z agresją i przemocą w środowisku uczniowskim. Jak sobie radzić w takich sytuacjach, aby pomóc uczniom - ofiarom przemocy i tym, którzy tę agresję przejawiają ? Tę kwestię bardzo szczegółowo omówiła w marcu 2007 roku p. Beata Grudzińska, pedagog w mojej szkole podczas szkolenia ,, Agresja i przemoc wśród uczniów” w marcu 2007 roku. Dokładny opis sylwetki agresora i ofiary, poznanie zasad rozwiązywania konfliktów pomiędzy agresorem i ofiarą oraz rolę jaką powinien pełnić w tej sytuacji nauczyciel. Wiedza nabyta przeze mnie podczas tego szkolenia stała się bardzo pomocna w pracy wychowawczej.
Istotą procesu wychowawczego jest współpraca nauczyciela i rodzica, która powinna dawać wzajemne wsparcie w kształtowaniu osobowości młodego człowieka . Szkolenie ,, Nauczyciel i rodzic sojusznikiem w procesie wychowania dziecka ’’ poprowadzone przez pedagoga szkolnego, p. Beatę Grudzińską ugruntowało moją wiedzę nt. wspierania rodziców w procesie wychowania, by proces ten przebiegał właściwie. Zdobytą wiedzę wykorzystuję w mojej pracy wychowawczej, co przyczyniło się do poprawy relacje na linii rodzic - nauczyciel – uczeń.
Zjawisko ucznia trudnego wychowawczo towarzyszy pracy każdego nauczyciela. Zachowaniami trudnymi nazywamy te, które naruszają zasady regulaminu szkolnego lub tzw. normy ogólnospołeczne. Jeśli mamy do czynienia z takimi zachowaniami jak: agresja, nadpobudliwość psychoruchowa , notoryczne przeszkadzanie w prowadzeniu lekcji, jeśli uczeń wagaruje, lekceważy naukę i szkołę, odmawia współpracy, łamie zasady regulaminu, niszczy mienie szkoły, kradnie, to niewątpliwie mamy do czynienia z zachowaniami trudnymi. W listopadzie 2007 roku wzięłam udział w szkoleniu zorganizowanym przez Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną w Dąbrowie Górniczej nt. ,,Praca z uczniem trudnym wychowawczo (agresywnym, nadpobudliwym). Podczas szkolenia po raz kolejny zwrócono uwagę na fakt, że u podłoża większości zachowań kryje się obniżone poczucie własnej wartości. W czasie szkolenia poznałam wiele ciekawych metod i form pracy z uczniem trudnym wychowawczo.
Coraz częściej w swojej pracy pedagogicznej spotykam się z dziećmi chorymi na cukrzycę. Bardzo ważne jest abyśmy posiadali odpowiednią wiedzę i umiejętności w radzeniu sobie w sytuacjach wymagających naszej interwencji . Współpraca ze Stowarzyszeniem Na Rzecz Dzieci Chorych na Cukrzycę pomogła mi w nabyciu wiedzy na ten temat. W lutym 2008 roku brałam udział w szkoleniu w ramach projektu ,, Przyjazne przedszkole, szkoła dziecka chorego na cukrzycę’’. Koordynatorem programu była Klinika Pediatrii, Endokrynologii i Diabetologii Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka i Matki w Katowicach. Szkolenie wzbogaciło moją wiedzę nt. choroby, objawach niedoboru i podniesionego poziomu cukru w organizmie, właściwej diecie diabetyka, a także sposobach radzenia sobie w sytuacjach zagrażających życiu dziecka .
Rozwijająca się technika spowodowała, że komputer stał się nieodłącznym elementem życia współczesnego człowieka. Coraz młodsze dzieci siadają przed ekranem monitora spędzając coraz więcej czasu bawiąc się i ucząc. Niestety, komputer staje się coraz częściej zagrożeniem dla młodego, rozwijającego się organizmu. Szkolenie przeprowadzone w lutym 2009 roku nt. ,,Zagrożenia związane z korzystaniem przez dzieci z komputera i Internetu” poszerzyło moją wiedzę dotyczącą zagrożeń związanych z niewłaściwym korzystaniem z internetu, objawach towarzyszących uzależnieniu od komputera oraz form pomocy osobom uzależniony.
Wiedza i umiejętności uzyskane przeze mnie poprzez udział w różnych formach doskonalenia zawodowego pozwoliły mi uatrakcyjnić proces dydaktyczno – wychowawczy , stosując różnorodne metody i formy pracy , zmotywować uczniów do nauki, wzmocnić rozwój zarówno uczniów zdolnych, jak i tych mających problemy z nauką , co pozytywnie wpłynęło na jakość pracy szkoły.
Podczas całego stażu systematycznie czytałam literaturę psychologiczną, pedagogiczną, metodyczną, religijną. Zdobytą wiedzę wykorzystywałam w codziennej pracy z uczniami na lekcjach religii. Korzystałam z zasobów biblioteki szkolnej i pedagogicznej. Systematycznie zapoznawałam się z ofertami wydawniczymi związanymi z charakterem mojej pracy. Wykorzystywałam serwisy edukacyjne w sieci internetowej do wymiany poglądów i materiałów katechetycznych.
W dużej mierze do prowadzenia przeze mnie ciekawych lekcji przyczyniła się literatura religijna, która pozwoliła mi spojrzeć inaczej nie tylko na prowadzenie lekcji, ale również na problemy związane z wiarą, nauką Kościoła, Ewangelią i życiem duchowym. Dzieci bardzo chętnie poruszały te problemy szczególnie na zajęciach Koła Biblijnego, ale również oczekiwały konkretnych rozwiązań dotyczących tych problemów. Szczególnie interesował ich problem jak pogodzić naukę Chrystusa z życiem, nauką i wciąż idącą do przodu technologią. Wspólnie poszukiwaliśmy praktycznych rozwiązań.
Podstawowym celem lekcji religii jest doprowadzenie katechizowanych uczniów do pełni życia wiarą. Specyfika tego przedmiotu wymaga od katechetów szczególnej pracy nad sobą i nad rozwojem własnej wiary, zwłaszcza, że jak wielokrotnie powtarzał niezapomniany papież Jan Paweł II, współczesny świat nie potrzebuje nauczycieli ale świadków. Nie można być autentycznym przewodnikiem w wierze dla młodych ludzi, jeżeli nie pogłębia się stale własnego kontaktu z Bogiem. W trosce o rozwój duchowy systematycznie uczestniczyłam w spotkaniach formacyjnych dla katechetów. Miałam możliwość pogłębienia wiary i wiedzy przez korzystanie z sakramentów, słuchanie Słowa Bożego oraz wykładów dotyczących aktualnych problemów katechetycznych.
Corocznie uczestniczyłam w 30-godzinnym kursie formacyjnym dla katechetów organizowanym przez Wydział Katechetyczny Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu. Na kursach tych spotykałam wielu katechetów, z którymi dzieliłam się swoimi spostrzeżeniami, mogłam skorzystać z doświadczenia innych katechetów, dzieliliśmy się również sposobami radzenia sobie z problemami i wymienialiśmy poglądy. Radą służyli nam również fachowcy przez swoje wykłady i konferencje na temat wiary oraz aktualnych problemów, czy też liczne indywidualne rozmowy.
We wrześniu 2006 r. opracowałam wymagania na poszczególne stopnie szkolne z religii dla uczniów klas I –VI oraz plany wynikowe z religii dla klas I-VI. Z moich opracowań korzystają katecheci pracujący w mojej szkole.
We wszystkich działaniach dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych uzyskiwałam pozytywne efekty i doskonaląc własną pracę podnosiłam jakość pracy szkoły.
Regularnie wzbogacałam własną bibliotekę przedmiotową poprzez gromadzenie nowych pozycji literatury, kompletowanie filmoteki wykorzystywanej do realizacji programu, opracowywałam scenariusze lekcji, teksty, materiały pomocnicze. Współpracowałam z biblioteką szkolną przekazując jej w/w materiały, by mogli z nich skorzystać inni nauczyciele.
W ramach zadań wychowawczych i opiekuńczych współpracowałam z rodzicami uczniów, których uczę. Na bieżąco spotykałam się z rodzicami klas II, ale udało mi się włączyć w tę formację pedagogizacji rodziców uczniów innych klas. Na zebraniu rodziców klas pierwszych w październiku 2006 r. przedstawiłam referat nt. ,,Wychowanie do modlitwy – ważne i zaszczytne zadanie rodziców’’. Referat miał na celu ukazanie rodzicom prawdy, że zasadniczym i niczym niezastąpionym elementem wychowania do modlitwy jest konkretny przykład, żywe świadectwo modlących się rodziców. Wychowanie do modlitwy zakłada jej zrozumienie, poznanie czynników warunkujących modlitwę oraz jej owoców .
Środki masowego przekazu stały się ważnym elementem współczesnego życia. Otwierają przed młodymi ogromne możliwości. Jednocześnie z tymi ogromnymi możliwościami media niosą wielkie zagrożenia, gdyż wpływają na osobowość odbiorców w kierunku, który często należy uznać za niepożądany. Przedstawiając referat rodzicom uczniów klas VI nt. ,, Mass media a młody odbiorca ’’ ukazałam ogromną rolę rodziców w wyborze wartościowych programów telewizyjnych, prasy oraz odpowiedniego korzystania z mass mediów. Istnieje ogromna potrzeba uświadamiania młodym ludziom manipulacyjnej roli mass mediów oraz wyposażania ich w wiedzę pozwalającą rozpoznawać techniki tych manipulacji.
Bardzo ważnym wydarzeniem w życiu uczniów klas II szkoły podstawowej jest, jak wiadomo , uroczystość I Komunii Świętej. Aby dobrze przygotować uczniów oraz ich rodziców do tej jakże wspaniałej i doniosłej uroczystości, opracowałam program dydaktyczno - wychowawczy: ,,Ja i moja rodzina w drodze do Jezusa”. Program realizowałam w szkole i w kościele – 1godzina w miesiącu.

Zadaniem opracowanych spotkań było uświadomienie rodzicom ważności i ich roli jako budowniczych swojej rodziny , jako odpowiedzialnych przed Bogiem i społeczeństwem za całokształt rodziny Dzieci zaś miały sobie bardziej uzmysłowić, że rodzina jest miejscem ich wzrastania, miłości i bezpieczeństwa.
Rodzice na początku bardzo sceptycznie podchodzili do tych spotkań, ale z czasem coraz chętniej brali w nich udział i żałowali, że było ich tak mało. Efektem wspólnych działań dzieci i rodziców była pięknie przeżyta uroczystość Pierwszej Spowiedzi i Pierwszej Komunii Świętej .
Systematycznie współpracowałam z pedagogiem szkolnym, wspólnie rozwiązywaliśmy problemy szkolne i wychowawcze uczniów. Zapoznałam się z opiniami Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej, dostosowałam wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb ucznia z religii.
Współpracowałam z doradcami metodycznymi przez udział w konferencjach metodycznych, indywidualnych konsultacjach, rozmowach a także drogą elektroniczną. Współpraca ta pomogła mi w dokumentowaniu wymagań kwalifikacyjnych na stopień nauczyciela dyplomowanego .
Na bieżąco kontaktowałam się z wychowawcami klas, których podopiecznych uczę. Wspólnie zastanawialiśmy się nad sposobami rozwiązywania niektórych problemów wychowawczych.
W roku szkolnym 2006/2007 pracowałam dodatkowo 4 godziny tygodniowo w charakterze wychowawcy świetlicy. Było to dla mnie wielkim wyzwaniem. Spędzanie z moimi uczniami dodatkowych godzin w szkole, pozwoliło mi bardziej poznać ich osobowość, zainteresowania jak i ich zaniedbania edukacyjne. Organizując dzieciom różne zabawy, gry dydaktyczne, przeprowadzając indywidualne rozmowy zachęcałam uczniów do aktywnego i miłego spędzania czasu w świetlicy szkolnej.
Praca w świetlicy szkolnej wzbogaciła mnie w nowe doświadczenia pedagogiczne oraz przyczyniła się do pełniejszego poznania problemów dzieci nie tylko szkolnych, ale także pozaszkolnych.
Wykorzystywanie technologii informacyjnej i komunikacyjnej jest bardzo ważnym elementem w mojej pracy. Świadoma tego, poszerzałam swą wiedzę w tej dziedzinie poprzez czytelnictwo różnych publikacji. Korzystałam też z wiedzy nauczycieli informatyki oraz innych osób, które chętnie udzielały mi wskazówek. Aby staż przebiegał w sposób zaplanowany, pozbawiony chaotyczności, korzystałam ze wskazówek zamieszczanych na portalach internetowych poświęconych awansowi oraz brałam udział w forach dyskusyjnych. Systematycznie zapoznawałam się z serwisami poświęconymi edukacji, publikowanymi na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, na bieżąco śledziłam aktualności na stronie internetowej www.profesor, www.katecheta, www.katecheza.episkopat, www.awans.net. Dzięki temu mogłam poznawać nowości oraz dzielić się swoimi uwagami czy wyjaśniać wątpliwości i niejasności na tematycznych grupach dyskusyjnych.
W swojej codziennej pracy na bieżąco wykorzystywałam technologię komputerową Korzystając z możliwości, jakie daje komputer, przygotowywałam materiały metodyczne do pracy z dziećmi. W edytorze tekstowym opracowywałam scenariusze zajęć , karty pracy, sprawdziany. Na bieżąco wykorzystywałam także technikę komputerową przy dokumentowaniu swojego dorobku zawodowego w czasie realizacji stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego. Z możliwości jakie daje komputer i internet korzystałam przygotowując zajęcia Koła Biblijnego.
Wspólnie z nauczycielami informatyki przeprowadziłam w pracowni komputerowej lekcje religii dla klas I , II, i V.
Sposób realizowania lekcji przypadł moim uczniom do gustu. Uczniowie nie tylko więcej zapamiętują z tak przeprowadzonej lekcji, ale podnoszą umiejętności w praktycznym wykorzystaniu komputera. Wykorzystanie technologii komputerowej przyczyniło się do aktywizacji uczniów, było sposobem mobilizacji do aktywniejszej, i samodzielnej nauki religii. Uczniowie zapoznawali się z ciekawymi katolickimi stronami internetowymi. Zachęcenie uczniów do pracy z internetem i komputerem było również przygotowaniem ich do codziennego życia w świecie zdominowanym przez technologie informacyjne.
W działalności dydaktyczno - wychowawczej szkoły ogromną rolę odgrywa komunikacja. Dobra wzajemna komunikacja pozwala poznawać poglądy i stanowiska nauczycieli, uczniów oraz rodziców. Aby osiągnąć wspólne cele umiem komunikować się, wyrażać własne zdanie i słyszeć opinie innych. Prowadząc lekcje, spotkania z rodzicami stosuję zasady właściwej komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Wpływa to niewątpliwie na porozumienie i satysfakcję w kontakcie z uczniami, rodzicami i nauczycielami.
Właściwie prowadzona komunikacja w środowisku szkolnym wpłynęła na podniesienie jakości prowadzonych przeze mnie zajęć dydaktyczno – wychowawczych, pozwoliła efektywnie współdziałać z innymi nauczycielami, kształtowała w uczniach umiejętność komunikowania się.
Od chwili rozpoczęcia pracy w zawodzie nauczyciela starałam się aktywnie uczestniczyć w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Nabyte doświadczenia i umiejętności wykorzystuję w swojej pracy, a także dzielę się nimi z innymi nauczycielami. Czyniłam to m.in. przez przygotowanie i prezentację referatów na zespół przedmiotowy. Przynajmniej raz w miesiącu spotykałam się z koleżankami na posiedzeniach zespołu przedmiotowego. Jako zespół braliśmy czynny udział we wszystkich przedsięwzięciach Rady Pedagogicznej, będąc jej wsparciem, jednostką opiniotwórczą i mobilizującą do dalszych działań. Biorąc udział we wszystkich posiedzeniach zespołu służyłam swą wiedzą i doświadczeniem.
Nabyte doświadczenia i wnioski, wynikające z pracy zespołu, umiejętnie wykorzystywałam w swojej bieżącej pracy. Wspólna praca nauczycieli pozytywnie wpłynęła na jakość pracy zespołu i doświadczeniem w różnych formach stanowi niezbędny czynnik podnoszący jakość pracy szkoły. Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem w różnych formach stanowi niezbędny czynnik podnoszący jakość pracy szkoły.
W grudniu 2007 roku przeprowadziłam z koleżanką - nauczycielem języka angielskiego, przygotowaną przez nas wcześniej lekcję otwartą ,,Cieszymy się radością Bożego Narodzenia ’’. Zajęcia przeprowadzone były dla rodziców uczniów klasy 5a. Naszym celem było przypomnienie tradycji, obrzędów i zwyczajów związanych ze świętami, wskazać różnice w obchodzeniu świąt w Polsce i Wielkiej Brytanii . Praca w grupach zaowocowała stworzeniem asocjogramu i zaśpiewaniem kolędy ,,Cicha Noc ’’w języku polskim i angielskim. Uczniowie byli bardzo aktywni, chcieli jak najlepiej zaprezentować się swoim rodzicom, którzy nie szczędzili pochwał tak dzieciom, jak i prowadzącym zajęcia.
W ramach dzielenia się wiedzą w roku szkolnym 2007/20008 przeprowadziłam pięć lekcji koleżeńskich dla nauczyciela stażysty. Lekcje przeprowadziłam w klasie 5, w której nauczyciel uczył historii. Przeprowadzenie cyklu zajęć w jednej klasie było bardzo dobrym pomysłem, gdyż nauczyciel obserwujący mógł na bieżąco kontrolować postępy uczniów i zaangażowanie w pracę na lekcjach religii . Podczas obserwacji zajęć prowadzonych przeze mnie, nauczyciel obserwator mógł poznać wiele metod aktywizujących, jakie stosuję w swojej pracy. Szczególną uwagę obserwującego zajęcia zwróciła metoda ,, drzewka decyzyjnego ’’ , którą wykorzystałam podczas lekcji nt . ,,Nauka wybierania-sumienie ’’ .
Na wszystkich zajęciach uczniowie wykazali się dużą wiedzą , umiejętnością posługiwania się Pismem Świętym . Na uwagę zasługuje fakt , że metoda,, artykułu prasowego’’ zaktywizowała uczniów , którzy nie zawsze chętnie angażują się w lekcję i to właśnie ci uczniowie przedstawili najciekawsze artykuły .
W czasie stażu przeprowadziłam też kilka lekcji w obecności praktykantek -studentki Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Wychowania Przedszkolnego WSB w Dąbrowie Górniczej oraz studentki Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Wychowania Przedszkolnego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Na lekcjach w klasach młodszych zapoznałam praktykantki z metodą ,,fotoekspresji ’’ , ,,cztery kąty’’ , ,,puzzli .’’ Prowadzone przeze mnie zajęcia były okazją do wymiany doświadczeń i pomysłów w pracy z najmłodszymi uczniami.
W maju 2008 roku przeprowadziłam lekcję otwartą dla nauczycieli mojej szkoły . W gronie nauczycieli były dwie nauczycielki nauczania początkowego, nauczycielka przyrody i wychowania do życia w rodzinie oraz zastępca dyrektora szkoły. Temat lekcji brzmiał : ,,Wprowadzenie w rzeczywistość modlitwy błagalnej ’’ , a realizowany był w klasie VI . Na zajęciach tych uczniowie pracowali metodą ,,fotosymboli ’’ . Obraz jaki wybierali uczniowie był inspiracją do ułożenia wezwania modlitwy wiernych . Lekcja bardzo się podobała , zwłaszcza metoda ,,fotosymboli ” , z którą moje koleżanki i spotkały się po raz pierwszy. Podkreślono dobrą atmosferę i dobre przygotowanie prowadzącej.
Lekcje otwarte są też znakomitą okazją do wzbogacania warsztatu pracy dla obserwujących je katechetów . W listopadzie 2007 roku przeprowadziłam lekcję otwartą dla katechetów naszego dekanatu . W gronie katechetów były dwie katechetki z gimnazjum , trzy katechetki ze szkoły podstawowej, jeden katecheta z przedszkola oraz wikariusz parafii. Temat lekcji brzmiał : ,,Kościół , który się modli – powtórzenie i utrwalenie treści VII grupy tematycznej ” a realizowany był w klasie VI . Lekcja miała charakter lekcji powtórzeniowej z wykorzystaniem bardzo ciekawej metody ,, łgarz - kłamca ” . Arkusze ewaluacyjne wykazały, że lekcja bardzo się podobała obserwującym, którzy jako najciekawszy element wskazali aktywizację uczniów metodą ,,łgarz-kłamca’’. Jednomyślnie obserwujący doszli do wniosku, że lekcja powtórzeniowa może być bardzo ciekawa i przebiegać w bardzo przyjemnej atmosferze. Również w tym przypadku podkreślono dobrą atmosferę pracy i dobre przygotowanie prowadzącej.

Wszystkie przeprowadzone przeze mnie lekcje pozwoliły zaprezentować innym nauczycielom ciekawe metody pracy z dziećmi. Prowadzenie zajęć dla nauczycieli pozwoliło mi w praktyce wykazać się umiejętnościami, zaprezentować swój warsztat pracy, a poprzez przygotowania wzbogacić i udoskonalić go. Dla osób obserwujących zajęcia były okazją do zdobycia nowych doświadczeń i pomysłów, które w życiu korzystnie wpłynęły na podniesienie jakości procesu dydaktyczno-wychowawczego prowadzonego w naszej szkole. Mój sposób prowadzenia lekcji został dobrze przyjęty przez obserwatorów, co sprawiło wzrost moich motywacji do poszukiwania jeszcze lepszych metod pracy z uczniami, a poniesiony trud przynosił efekty i dostarczał satysfakcji.
W trakcie swojej długoletniej pracy zawodowej zgromadziłam wiele materiałów dydaktycznych. Po odpowiednim ich opracowaniu i wybraniu najciekawszych i najbardziej przydatnych, przekazałam do biblioteki szkolnej scenariusze zajęć i uroczystości, by mogli z nich korzystać inni nauczyciele.
Korzystając z takiej drogi dzielenia się swoimi doświadczeniami, przekazałam szerokiemu gronu zainteresowanych gotowe przykłady scenariuszy .
W szkole jest wielu uczniów bardzo zdolnych, chętnych do nauki, do zdobywania wiadomości i umiejętności znacznie wykraczających poza program nauczania, pragnących podzielić się z innymi swoimi zdolnościami oraz wiedzą . Wychodząc im naprzeciw przygotowałam i opracowałam a następnie w roku szkolnym 2007/2008 wdrożyłam program własny Koła Biblijnego.
W programie zawarłam ogólne i szczegółowe cele kształcenia, procedury osiągnięcia celów, metody i formy pracy oraz sposoby oceny osiągnięć uczniów i ewaluacji programu. Postawiłam sobie jasne i możliwe do realizacji cele.
Zajęcia koła odbywały się raz w tygodniu. Podstawą była aktywność uczniów oparta na działaniu, twórczym myśleniu i przeżywaniu, samodzielnym poszukiwaniu, odkrywaniu, zdobywaniu wiedzy o Bogu, Piśmie Świętym i wierze. Zajęcia przybierały różne formy i metody aktywizujące, motywujące do samodzielnego działania, inspirujące do wymiany myśli i poglądów oraz do wyciągania wniosków. Na spotkaniach uczniowie doskonalili umiejętności posługiwania się Pismem Świętym, kształtowali umiejętności czytania tej księgi ze zrozumieniem, zapoznawali się z budową i układem Biblii .
Aby oszacować skuteczność programu realizowanego podczas kółka pod koniec maja 2008 r. przeprowadziłam ewaluację. Uczniowie mieli możliwość wyrażenia swoich opinii o zajęciach. Posłużyłam się graficzną metodą ewaluacji zwaną różą wiatrów. Wszyscy uczestnicy spotkań ocenili pozytywnie atmosferę na zajęciach, zainteresowanie, przydatność, umiejętność przekazywania treści. Zajęcia koła prowadzę nadal, bo jest to ciekawa i bardzo pożyteczna forma spędzania czasu dla moich uczniów.
Efekty wdrożenia mojego programu rzutowały na umiejętności uczniów. Zgodnie z założeniami, uczniowie zdobyli wiedzę na temat Biblii, potrafią właściwie interpretować wybrane fragmenty i dokonać analizy sensu tekstu biblijnego.
Podejmując zadania sprzyjające rozwojowi ucznia i szkoły organizowałam wiele imprez szkolnych i o charakterze środowiskowym, które pozwalały uczniom wykazać się licznymi talentami i zdolnościami.
Co roku w szkole organizuję Jasełka dla społeczności szkoły oraz dla rodziców. Stawiam sobie wysoko poprzeczkę , aby z roku na rok Jasełka były ciekawsze i zapadły na długo w pamięci oglądających. Jednego roku Jasełka przedstawiali nauczyciele i pracownicy szkoły , innego roku były Jasełka prezentowane przez postacie bajkowe jak też Jasełka jako mini musical. Bardzo ciekawe były Jasełka widziane oczami ,,diabłów’’. Z tym spektaklem pojechaliśmy na IX Festiwal i Konkurs Widowisk Kolędniczych ,,Herody” w Katowicach. Mimo, że nie zajęliśmy żadnego miejsca, bo konkurencja była bardzo duża, to jednak już sam udział w takim festiwalu był nagrodą za trud włożony w przygotowanie. Na uwagę natomiast zasługuje fakt, że uczennica otrzymała wyróżnienie za kreację postaci śmierci .
Każdego roku włączam się w ogólnopolska akcję ,,Cała Polska czyta dzieciom ”. W listopadzie 2007 roku wspólnie z wychowawcą świetlicy zorganizowałam po raz pierwszy w naszej szkole ,, Światowy Dzień Misia Pluszowego ’’ połączony z akcją ,, Cała Polska czyta dzieciom” . Do czytania książek zaprosiłam p. dyrektora naszej szkoły, p. dyrektor przedszkola, p. dzielnicowego oraz księdza wikariusz naszej parafii. W przeddzień akcji zorganizowałyśmy konkurs plastyczny pt. ,, Mój przyjaciel miś ’’ oraz wystawę w bibliotece szkolnej ,,misiów naszych uczniów’’ jak i książek poświęconych tej tematyce. W Światowym Dniu Misia uczniowie obejrzeli przedstawienie pt. ,, Miś ’’ , wzięli udział w konkursie a następnie wysłuchali fragmentów książek o misiach. Na zakończenie wszyscy zostali zaproszeni na małe,, co nieco ’’ czyli misiowe ciasteczka. Taka forma akcji mającej na celu zachęcić dzieci do czytania książek bardzo podobała się zarówno uczniom jak i zaproszonym gościom.

Przybliżając tematykę Wielkanocy, co roku organizuję Apel Wielkanocny, który wprowadza społeczność uczniowską w najradośniejsze święta Zmartwychwstania Pańskiego.
Bardzo ważne jest w dzisiejszych czasach kształtowanie uczuć religijnych, podtrzymywanie tożsamości religijnej, dlatego też organizowałam wiele imprez również w kościele.
Aby przybliżyć postać patrona dzieci i młodzieży , przygotowywałam inscenizację i oprawę liturgiczną na Uroczystość Św. Stanisława Kostki.
Zachęcając uczniów do pomocy potrzebującym organizowałam Tydzień Misyjny i Tydzień Miłosierdzia.
Z okazji Uroczystości Wszystkich Świętych i Chrystusa Króla poprzez inscenizacje starałam się ukazywać sens danej uroczystości. Na mszy świętej dla dzieci zamiast kazania uczniowie swoim programem artystycznym starali się przybliżać tajemnice przeżywane w danym dniu.
Mikołaj to dzień najbardziej pożądany przez najmłodszych. Co roku włączałam się w akcję księdza proboszcza i wspólnie z parafią przygotowywałam paczki dla dzieci, przygotowywałam inscenizację jak również czuwałam nad organizacją tego dnia w parafii.
Tradycją już jest w naszej parafii, że w pierwszą niedzielę po Bożym Narodzeniu uczniowie naszej szkoły prezentują Jasełka. Zawsze są bardzo dobrze odbierani i oklaskom nie ma końca.
Ukazując wielką rolę rodziców i dziadków w życiu każdego młodego człowieka z okazji Dnia Matki i Ojca oraz Dnia Babci i Dziadka wspólnie z uczniami przygotowywałam montaż słowno - muzyczny.
W październiku każdego roku w całej Polsce obchodzony jest Dzień Papieski, w kwietniu rocznica śmierci Jana Pawła II. Wydarzenia te na stałe wpisały się w tradycję naszej parafii i co roku uczniowie pod moim kierunkiem przygotowują montaż słowno - muzyczny oparty na nauczaniu Jana Pawła II. W roku 2008 oprócz montażu przedstawiłam prezentację multimedialną. Co roku przeprowadzałam też zbiórkę pieniężną z okazji Dnia Papieskiego na stypendia dla dzieci i młodzieży uzdolnionej pochodzącej z niezamożnych rodzin.
Możliwość pokazania swoich zdolności, odnoszone sukcesy bardzo pozytywnie wpłynęły na wzrost samooceny uczniów, pozwoliły uwierzyć im we własne siły jak również zaistnieć w środowisku.
Zainteresowania dzieci oraz doskonała baza szkoły stwarza warunki do organizacji różnorodnych konkursów. W czasie trwania stażu przygotowałam i przeprowadziłam wiele konkursów religijnych, plastycznych i czytelniczych.
Konkurs Wiedzy Biblijnej i Znam Biblię miał na celu przybliżyć uczniom księgi Pisma Świętego oraz zachęcić do częstego sięgania po tę właśnie lekturę .
Konkurs pt.: Znaki i symbole religijne, zapoznał uczniów z niektórymi symbolami i znakami jakich używamy w Kościele.
Konkurs Wielkanocnej Poezji Religijnej przybliża tematykę świąteczną jak również pozwala wyłonić laureatów, którzy reprezentują szkołę w konkursie miejskim.
Konkursy plastyczne : Album - Jan Paweł II , Benedykt XVI ; Biblia –komiks ; Kartka , Pisanka Wielkanocna ; Medal Papieski ; Różaniec ; Lampion adwentowy ; Kartka Bożonarodzeniowa ; Szopka ; Siedem grzechów głównych -praca plastyczna pozwoliły uczniom rozwijać swoja twórczość plastyczną, doskonalić różnorodne techniki plastyczne. Prace uczniów były eksponowane w szkolnej bibliotece jak również niektóre w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Dąbrowie Górniczej.
Współpracując z nauczycielem bibliotekarzem przeprowadziłam konkursy czytelnicze, które miały na celu propagowanie czytelnictwa wśród uczniów naszej szkoły jak również były ciekawą i twórczą formą spędzania czasu wolnego . Były to konkursy pt. Baśnie Andersena , Kubuś Puchatek , Ania z Zielonego Wzgórza , Projekt strony tytułowej książki , Mikołajek , Wiersze Juliana Tuwima , Przygoda z Doktorem Dolittle , Z Pippi w świat , Przygody Tomka .
Zdrowie jest postrzegane przez współczesnego człowieka jako jedna z najbardziej znaczących wartości w jego życiu. Umiejętności i nawyki związane ze stylem życia, a więc i te, które dotyczą zdrowia kształtują się we wczesnym okresie życia. Podejmując ten problem w kwietniu 2008 roku wspólnie z wychowawcą świetlicy zorganizowałam Konkurs promujący zdrowie przeznaczony dla uczniów klas II i III. Konkurs miał na celu zachęcić uczniów do zdrowego trybu życia, troski o własne zdrowie. Uczniowie wykazali się wiedzą teoretyczną jak i praktyczną, stał się też okazją do dobrej zabawy wśród uczniów .
Różnorodność organizowanych przeze mnie konkursów pozwalała na udział w nich szerokiej grupie dzieci dając im możliwość nie tylko wykazania się swoją wiedza i umiejętnościami, ale także na jej pogłębienie oraz rozwój zainteresowań . Udział w konkursach to również okazja do zmierzenia się ze stresem, poznanie smaku zwycięstwa i ewentualnej porażki, co będzie procentować w późniejszym życiu.
W trakcie stażu nie tylko organizowałam konkursy, ale również przygotowywałam uczniów do konkursów organizowanych przez inne szkoły i organizacje w mieście. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu dzieci uzyskaliśmy wymierne efekty.
Co roku moi uczniowie biorą udział w Miejskim Konkursie Religijnej Poezji Wielkanocnej. W roku szkolnym 2006/2007 uczennice zdobyły I i III miejsce . W następnym roku 2007/2008 zdobyliśmy miejsce II i III . W roku szkolnym 2008/2009 nasze uczennice były nie do pokonania i zdobyły I i II miejsce. W roku 2009 uczeń klasy II naszej szkoły zdobył nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie ,, Siedem grzechów głównych ’’ a jego praca plastyczna zakwalifikowała się do wystawy w Pałacu Kultury w Dąbrowie Górniczej i w Muzeum Diecezjalnym w Sosnowcu.
W roku 2006 uczeń klasy VI zajął I miejsce w XII Konkursie Wiedzy Biblijnej w etapie dekanalnym a tym samym wziął udział w finale diecezjalnym
W roku 2007 uczeń klasy II otrzymał wyróżnienie w Miejskim Konkursie Plastycznym ,,Różaniec to skarb, który trzeba odkryć.”
Sukcesy motywują do podejmowania dodatkowych czynności i odpowiedzialności za swoje dokonania. Każda inicjatywa rozwija zdolności twórcze uczniów i umacnia w przekonaniu, że mogą więcej.
Pracując z dziećmi widziałam potrzebę organizowania wycieczek szkolnych. Najczęściej wyjazdy te były formą podziękowania Matce Bożej za udzielone łaski.
Na szczególne wyróżnienie zasługuje wyjazd dzieci klas drugich wraz z rodzicami i wychowawcami do Leśniowa w czerwcu 2009 roku. Wyjazd miał charakter pielgrzymki dziękczynnej za dar I Komunii Świętej. Po uroczystej Mszy świętej w sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej zwiedziliśmy klasztor i gospodarstwo OO. Paulinów. Kiedy dzieci zwiedzały opactwo, rodzice wspólnie z braćmi przygotowali dla dzieci ognisko i posiłek. Pogoda była wspaniała i całodzienny pobyt w Leśniowie okazał się wspaniałym przeżyciem duchowym jak i odpoczynkiem, Dzieci wróciły zadowolone, wzbogacone o mnóstwo wrażeń i przeżyć.
Podczas tych wyjazdów uczniowie mieli stworzone warunki do poznania wartości kulturowych własnego kraju. Sprzyjały one również umacnianiu więzi wspólnotowej, rozbudzaniu wrażliwości na piękno natury , wdrażały do bezpiecznych zachowań, ale przede wszystkim prowadziły do spotkania z Bogiem. Wszystko to wpłynęło na podniesienie jakości pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej.
Dzieci i młodzież są wrażliwe na krzywdę i nieszczęście innych, dlatego chętnie biorą udział w akcjach charytatywnych, których byłam współorganizatorem.
Co roku angażuję się w akcję ,,Góra grosza ’’ pod patronatem towarzystwa ,, Nasz Dom ” w wyniku której przeprowadziliśmy na terenie szkoły zbiórkę monet na rzecz Rodzinnych Domów Dziecka.
Wspólnie z parafią i księdzem proboszczem zorganizowaliśmy paczki dla najuboższych. W dniu Św. Mikołaja dzieci na specjalnym spotkaniu w kościele otrzymały słodkie upominki.
Odpowiadając na apel Caritasu razem z uczestnikami koła włączamy się w pomoc najuboższym w akcjach ,, Jałmużna Wielkopostna ” , ,,Kromka chleba” .
Moi uczniowie wraz ze mną bardzo chętnie przygotowują kiermasz Jesienny i Wielkanocny, który co roku organizujemy w parafii na rzecz dzieci chorych przebywających w hospicjach .
Organizowane przeze mnie akcje charytatywne uczą dzieci wrażliwości na potrzeby innych ludzi, pomagania im. Udział w różnorodnych zbiórkach i kiermaszach wyzwolił w nich ogromną aktywność, a świadomość,, że pomogły potrzebującym sprawiło im wiele radości .
Moja współpraca z innymi organizacjami działającymi na rzecz edukacji i wychowania przejawiała się w systematycznej współpracy z parafią pod wezwaniem św. Marii Magdaleny w Dąbrowie Górniczej. Współpraca była systematyczna, raz w miesiącu uczestniczyłam w spotkaniach katechetycznych organizowanych przez księdza proboszcza. Na spotkaniach tych ustaliliśmy wspólnie aktualne zadania, dokonywaliśmy ich podziału. Jednym z zadań realizowanych przeze mnie była opieka nad dziećmi podczas niedzielnej Eucharystii i licznych czasami spotkań w tygodniu. Tworzyłam program rekolekcji wielkopostnych i adwentowych dla szkoły podstawowej. Angażowałam uczniów w przygotowanie liturgii mszy świętej, przygotowanie nabożeństw różańcowych, rorat, drogi krzyżowej. Wykorzystywałam rozważania napisane samodzielnie i te napisane przez uczniów. Starałam się w ten sposób zorganizować moim wychowankom czas wolny. Myślę, że te spotkania miały wpływ na ich rozwój moralny i duchowy. Dzieci i młodzież bardzo chętnie uczestniczyły we wszystkich nabożeństwach.
Wykształciła się już tradycja wystawiania w parafii Jasełek, programów artystycznych z okazji Dnia Papieskiego i rocznicy śmierci Jana Pawła II. Co roku uczniowie prezentują program z okazji Świętego Stanisława Kostki, Uroczystości Chrystusa Króla, Wszystkich Świętych, Tygodnia Miłosierdzia czy Tygodnia Misyjnego. W ostatnich latach doszedł program z okazji Dnia Matki i Ojca oraz Dnia Babci i Dziadka. Te działania katechetyczne w znaczącym stopniu uatrakcyjniają święta i uroczystości z udziałem dzieci i młodzieży, jak również przyczyniają się do wzrostu umiejętności tych, którzy są w nie czynnie zaangażowani. Szczególnie mam tutaj na myśli ćwiczenie się w prawidłowej wymowie, pokonywanie tremy podczas publicznych wystąpień, a także kształtowanie poczucia odpowiedzialności za podjęte zobowiązania. Najważniejsze zadanie każdego roku jakie powierzał mi ksiądz proboszcz było przygotowanie dzieci klas II do I Komunii Świętej oraz zorganizowanie tej uroczystości. Przygotowania odbywały się nie tylko na lekcjach religii, ale przez spotkania w kościele parafialnym. Poza katechezą, przygotowaniem liturgii, nauką śpiewu, dzieci uczestniczyły we wspólnej Eucharystii, nabożeństwach para liturgicznych, rekolekcjach. Dzieci były zawsze starannie przygotowane do tej uroczystości. W programie ujęłam również działania i zadania skierowane do rodziców, by i oni zostali przygotowani do przeżywania tej uroczystości oraz aktywnie włączyli się w liturgię.
W swojej pracy pedagogicznej staram się włączać w działalność charytatywną szkoły współpracując z Samorządem Uczniowskim – organizatorem i wykonawcą wielu akcji. Jednym z aspektów tej współpracy jest pomoc niesiona dzieciom z Domu Dziecka w Sarnowie. W roku szkolnym 2007/2008 przekazałam przybory szkolne.
Jeszcze przed stażem podjęłam współpracę z Dziennym Domem Pomocy Społecznej nr 3 w Dąbrowie Górniczej zapraszając pensjonariuszy na Jasełka, które sama wyreżyserowałam a przedstawili je nauczyciele i pracownicy naszej szkoły. Występ bardzo podobał się pensjonariuszom i sprawił, że nawiązała się stała współpraca między szkołą a Domem Pomocy. Kilka razy w roku uczniowie naszej szkoły gościli w Domu Pomocy. Wprowadzając w atmosferę Świąt Bożego Narodzenia przedstawialiśmy Jasełka, dzieliliśmy się opłatkiem, składając sobie życzenia. Był to moment bardzo wzruszający i podniosły. Pensjonariusze byli szczęśliwi, że mogą wraz z dziećmi cieszyć się radością Bożego Narodzenia. Spotykaliśmy się też na wspólnym kolędowaniu . Odwiedzaliśmy pensjonariuszy z okazji Dnia Matki i Ojca, Dnia Babci i Dziadka, Wielkiej Nocy, Uroczystości Wszystkich Świętych, Rocznicy śmierci Jana Pawła II, Dnia Papieskiego . Zorganizowaliśmy kilka wieczorów poetyckich.
Połączenie tych dwóch pokoleń stwarzało atmosferę ciepła i serdeczności. Po występach zawsze był czas na wspólną herbatę i rozmowy, dzielenie się przeżyciami oraz podziękowania .
Od wielu lat współpracuję z Polską Fundacją im. A. De Saint – Exupery w Warszawie, która działa na rzecz chorych dzieci. Wspólnie z uczestnikami Koła Biblijnego organizowaliśmy w parafii kiermasze z których dochód przeznaczaliśmy dla Hospicjum.
Współpracując z Caritas Diecezji Sosnowieckiej, co roku włączałam się we wszystkie akcje charytatywne.

Podjęte przeze mnie działania w zakresie współpracy z różnorodnymi instytucjami przyniosły efekty dla uczniów : rozwijanie wrażliwości, życzliwości i sympatii do innych, uwrażliwienie uczniów na potrzeby innych ; dla szkoły : poszerzenie zakresu działań szkoły, promocja placówki na zewnątrz, wyjście naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom społeczny ; dla nauczyciela : uwrażliwienie uczniów i umacnianie chęci niesienia pomocy potrzebującym.
W swojej pracy pedagogicznej miałam wiele sytuacji absorbujących moją uwagę . Zdarzały się przypadki uczniów, którzy swym zachowaniem, postępami odbiegali od swych rówieśników. Zachowania tych osób wzbudzały mój niepokój pedagogiczny. Opisałam dwa przypadki rozpoznawania i rozwiązywania problemów. Podmiotem oddziaływań w pierwszym analizowanym przypadku był uczeń z objawami impulsywności i nadruchliwością w zachowaniu. Drugim opisanym przeze mnie przypadkiem rozpoznawania i rozwiązywania problemów są trudności szkolne dziewczynki adoptowanej.

PODSUMOWANIE

Zaprezentowane efekty mojej pracy uważam za znaczące. Obrazują one nie tylko pracę nauczyciela, katechety, wychowawcy, ale również działania pozalekcyjne i pozaszkolne. Świadczą o moich umiejętnościach, szerokich zainteresowaniach oraz poziomie i gotowości do podejmowania różnorodnych zadań służących podwyższeniu jakości pracy szkoły, samodoskonaleniu, podmiotowym traktowaniu dziecka oraz poszanowaniu jego praw. Moja otwartość na problemy innych, niesienie pomocy i służenie radą jest dla mnie źródłem satysfakcji.
Zadania, które wyznaczyłam sobie w planie rozwoju zawodowego, służą ciągłemu rozwojowi umiejętności własnych oraz twórczej współpracy z innymi. Wiedza zdobyta przeze mnie na kursach i szkoleniach znacząco wpłynęła na podwyższenie jakości mojej pracy, stała się kluczem do sukcesów uczniów w konkursach, a to promowało szkołę w środowisku lokalnym. Działanie przeze mnie podejmowane z pewnością wzbogaciły uczniów o nowe umiejętności, doświadczenia i przeżycia. Swoją postawą motywowałam do działania koleżanki i kolegów, co wpłynęło mobilizująco na pracę katechetyczną .
Moja praca w okresie stażu została doceniona przez dyrektora szkoły, zostałam dwukrotnie nagrodzona nagrodą dyrektora za szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno - wychowawczej oraz duże zaangażowanie

WNIOSKI DO DALSZEJ PRACY :

Zakończony staż skłonił mnie do przemyśleń i refleksji, zainspirował do dalszych działań. Planuję :

1. Nadal doskonalić i poszerzać własne umiejętności w zakresie poszukiwania nowych rozwiązań w mojej pracy dydaktyczno – wychowawczej,
2. Stale podnosić swoje umiejętności z zakresu technologii informacyjnej i informatyki,
3. Śledzić na bieżąco informacje z zakresu prawa oświatowego,
4. Kontynuować udział w wewnątrzszkolnym doskonaleniu nauczycieli,
5. Wypracować nowe skuteczne, atrakcyjne metody pracy z dziećmi,
6. Dbać o rozwój talentów uczniów poprzez zachęcanie do udziału w konkursach i imprezach środowiskowych,
7. Dbać o formację duchową, aby jak najlepiej wypełniać misję katechety we współczesnej szkole.