Za co kochamy Babcię i Dziadka? - wykorzystanie sztuki origami podczas zajęć świetlicowych

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Temat: „Za co kochamy Babcię i Dziadka?”
Czas trwania zajęć: 45 min.
Klasy: I
Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna
Cele:
I Poznawcze:
- poznanie tekstu wiersza „Nowoczesna Babcia”;
- poznanie sposobu wykonania koszyczka metodą origami.
II Wychowawcze:
- wdrażanie do współpracy w grupie;
- umiejętne dzielenie zadań i ról w grupie;
- uświadomienie dzieciom roli Babci/Dziadka w życiu codziennym;
- zachęcanie dzieci do odwdzięczenia się Babciom/dziadkom za ich życzliwość i pomoc.
III Psychomotoryczne:
- swobodne wypowiadanie się dzieci na forum grupy;
- rozmijanie wyobraźni przestrzennej;
- rozwijanie motoryki małej.

Środki dydaktyczne: tekst wiersza „Nowoczesna Babcia”, koła z napisami „Babcia” i „Dziadek”, elementy promieni słonecznych, flamastry, papier do origami, nożyczki, piórka, tekst piosenki pt. „Szarlotka”, płyta CD z podkładem muzycznym,
Metody pracy:
 rozmowa kierowana,
 grupowa,
 praca manualna,

PRZEBIEG ZAJĘĆ

Część wstępna:

1. Powitanie dzieci, zapoznanie z tematem zajęć.
2. Przeczytanie wiersza pt. „Nowoczesna Babcia”. Zachęcanie uczniów do swobodnych wypowiedzi na temat babci i dziadków

„Nowoczesna babcia”

Nowoczesna babcia
Nie założy kapcia.
Woli getry od spódnicy
Gdy zje ciastko zaraz ćwiczy.
Zamiast kremu z czekoladą
Jabłka i sałatę zjada.
Kiedy proszę przebrać lalę
Babcia mówi „po serialu”.
Zamiast robótki na drucie
Woli gumy „Orbit” żucie.
Gdy spać kładę się wieczorem
Marzę: o bajce z humorem
O piosence do podusi –
bo zasypiam w kolebusi...

Część główna:

I „Babcia jak słońce”
1. Podział dzieci na dwie grupy
2. Rozdanie uczniom kół i promieni słonecznych , wyjaśnienie zadania: z pomocą nauczyciela spisanie na promieniach zalet Babci/Dziadka („Jaka jest Babcia?”).
3. Omówienie wypisanych zalet, stworzenie dwóch słońc.

II „Prezent dla Babci/Dziadka”
1. Rozdanie dzieciom papieru do origami.
2. Opowiadanie „O wnuczku, który czarował” (wyjaśnienie sposobu wykonania koszyka metodą origami).

„Opowiadanie o wnuczku, który czarował”

Instrukcja do wykonania koszyczka metodą orgiami znajduje się pod adresem:
http://sp69waw.edupage.org/text/?text=teachers/-31&subpage=1&

Pewien chłopiec chciał zrobić wyjątkowy prezent dla swojej babci. Postanowił stworzyć coś małego, delikatnego i eleganckiego. Ponieważ miał nietypowy dar czarowania i tworzenia pięknych rzeczy z papieru wziął kartkę w kolorze, który lubi jego babcia… (dzieci wybierają kartki do orgiami).
Karteczka unosiła się przed nim falując lekko i zwiewnie jak najlżejsze piórko... (dzieci powoli poruszają w górze kartką).
Nagle karteczka opadła i nożyczki spoczywające obok podskoczyły do niej i odcięły z jednej strony pasek długi i równy jak wstążka… (odcięcie paska papieru).
Wstążka powoli opadła na stół i czary sprawiły, że zasnęła. A karteczka zobaczyła, że jest trochę mniejsza i zawstydziła się… (Złożenie kartki na pół).
Wnuczek zamienił w ten sposób karteczkę w małą książkę. Jej okładka nagle się otworzyła by wyjrzeć na świat! Zobaczyła, że jest jedyną taką książką i poprosiła chłopca, by zamienił ją w inny przedmiot… i chłopiec stworzył szafę… (kolejne złożenia).
Szafa też była ciekawa świata i nieśmiało jej pojedyncze, środkowe deseczki zaczęły się otwierać by wyjrzeć na zewnątrz… (dwa złożenia na zewnątrz). Zobaczyły chłopca i szybko znów się zamknęły.
Natomiast rogi szafy były bardziej odważne i postanowiły się przywitać z młodym czarodziejem. Ukłoniły się wic chłopcu: najpierw jeden róg…, potem drugi…, trzeci…, i czwarty…. . (wykonanie złożeń pomocniczych). To sprawiło, że deseczki nabrały śmiałości, by także się przywitać, tym razem skłoniły się, ale już nie mogły wrócić na wcześniejsze miejsce… (kolejne złożenia).Teraz już cała góra szafy oddała pokłon chłopcu, a potem jej dolna część… (złożenia pomocnicze).
Szafa wyglądała wyjątkowo!
Chłopiec spojrzał na zaczarowaną kartkę, która w niczym nie przypominała już zwykłej kolorowej kartki. Co to może być…?
Obok spokojnie leżała wstążka i tylko szafa zdawała się go wołać.
Wtedy chłopiec wyciągnął ręce w kierunku dziwnej szafy, i jego ciekawskie paluszki wśliznęły się pomiędzy lekko uchylone drzwi… . Zaczął je delikatnie otwierać… .
… i oto szafa w jednej chwili zmieniła się w zgrabny koszyczek!
Wstążka jakby czekała na ten moment! Zbudziła się i podfrunęła do koszyczka tworząc piękną rączkę (przymocowanie uchwytu do koszyczka).
Tak oto chłopiec wyczarował z kartki papieru koszyczek dla swojej babci…

3. Zachęcenie uczniów do umieszczenia w koszyczku „Karteczek uśmiechu”, rozdanie przykładowych karteczek.

Część końcowa:

1. Podsumowanie zajęć: kończenie zdań: „Lubię, gdy moja Babcia...’, „Podziękuję Babci za to, że...”
2. Wspólne zaśpiewanie piosenki pt. „Szarlotka”.
3. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach

„Karteczki Uśmiechu”

Babciu, bardzo ładnie się uśmiechasz
Babciu, uwielbiam Twoją szarlotkę
Babciu, lubię, gdy razem spacerujemy
Babciu, bardzo ładnie śpiewasz
Babciu, wyglądasz wspaniale w kapeluszu!
Dziękuje, że mogę zawsze na Ciebie liczyć